Η εκφώνηση ομιλιών μπροστά σε ακροατήριο είναι κάτι που, συνήθως, προξενεί φόβο στον μέσο άνθρωπο. Μια φωτεινή εξαίρεση στον κανόνα είναι η μόλις 17 ετών Ειρήνη-Μαρία Μαγκούση, που με την πρόσφατη ανάδειξή της στον διαγωνισμό Rostrum Voice of Youth απέδειξε το ταλέντο της στην τέχνη της ρητορικής.
Η διοργάνωση, που ξεκίνησε από το 1975, συγκεντρώνει κάθε χρόνο περισσότερους από 2000 μαθητές από 500 σχολεία ανά την Αυστραλία που επιθυμούν να διαγωνιστούν στη δημόσια ομιλία.
Εκπροσωπώντας το σχολείο της, Good News Lutheran College, στους τελικούς για την Πολιτεία της Βικτώριας που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Κυριακή στη Μελβούρνη, η νεαρή μαθήτρια ξεχώρισε ανάμεσα σε άλλους 15 περίπου φιναλίστ.
Κατακτώντας την πρώτη θέση, έχει πλέον στην τσέπη της και το εισιτήριο για τον εθνικό τελικό της διοργάνωσης που θα λάβει χώρα στις 28 Ιουλίου στο Περθ, όπου θα συναγωνιστεί με τους νικητές άλλων Πολιτειών.
Η ίδια δηλώνει έτοιμη για το επόμενο βήμα, αλλά την ίδια στιγμή ικανοποιημένη που έφτασε μέχρι αυτό το στάδιο της διοργάνωσης.
Άλλωστε, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία, λέει, μιλώντας στον “Νέο Κόσμο”, είναι ότι πρόκειται για μια πρωτιά αφιερωμένη στις ελληνικές της ρίζες.
“Όπως το βλέπουμε εγώ και η οικογένειά μου, το βραβείο δεν το κατέκτησα εκπροσωπώντας μόνο το σχολείο μου. Μπορεί να είμαι Αυστραλή πολίτης, όμως είμαι ιδιαίτερα περήφανη για την ελληνική μου καταγωγή και αισθάνομαι ότι σε αυτόν τον διαγωνισμό εκπροσωπούσα και την Ελλάδα με τη συμμετοχή μου”.
Οι γονείς της κατάγονται από την Καλαμπάκα, όπου γεννήθηκε και η ίδια, προτού έρθει σε μικρή ηλικία στη Μελβούρνη, τόπο όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε και ο πατέρας της ως παιδί Ελλήνων μεταναστών.
Η ανάμειξή της με διαγωνισμούς δημόσιας ομιλίας ξεκίνησε μόλις πέρυσι, όταν οι καθηγητές της στο σχολείο της πρότειναν να συμμετάσχει στον τοπικό διαγωνισμό Winspeak.
Κατόπιν προχώρησε στη μεγαλύτερης κλίμακας διοργάνωση Rostrum Voice of Youth, όπου κατέκτησε τη δεύτερη θέση.
Επιστρέφοντας φέτος στον διαγωνισμό, ήταν αποφασισμένη να εργαστεί εξίσου σκληρά, αλλά και πιο έξυπνα επενδύοντας σε καλύτερη προετοιμασία, επιλογή για την οποία δικαιώθηκε κερδίζοντας το πρώτο βραβείο.
Διαγωνιζόμενη στην κατηγορία μαθητών Year 10-12, η Μαρία-Ειρήνη εξετάστηκε σε δύο κομμάτια: μία προετοιμασμένη ομιλία διάρκειας 8 λεπτών -στην οποία επικεντρώθηκε στο θέμα της ανακύκλωσης προβάλλοντας επιχειρήματα υπέρ της ανάγκης ανάληψης περαιτέρω δράσης στην Αυστραλία- και έναν τρίλεπτο αυτοσχέδιο λόγο, απαντώντας στο ανοιχτό θέμα “Ώρα για περισυλλογή”.
Η κριτική επιτροπή αξιολόγησε την επίδοσή της με βάση κριτήρια που αφορούν τόσο το περιεχόμενο όσο και την εκφραστικότητα, με τη Μαρία-Ειρήνη να καταφέρνει να κερδίσει το κοινό ιδιαίτερα με την άνεση και θεατρικότητά της στη σκηνή.
Οι συμβουλές που της ζητάμε να μοιραστεί με επίδοξους συμμετέχοντες του διαγωνισμού μπορούν να αποδειχτούν χρήσιμες και για κάθε είδους έκθεση μπροστά σε κοινό.
“Το πιο σημαντικό πιστεύω είναι να δοκιμάσει κανείς. Είτε ανέβεις στη σκηνή και τα πας υπέροχα είτε αποτύχεις, σε κάθε περίπτωση πρόκειται να δοκιμάσεις τις ικανότητές σου και να μάθεις κάτι καινούριο.
“Όσον αφορά τον συγκεκριμένο διαγωνισμό, θα παρότρυνα τους μαθητές να διαβάσουν προσεκτικά και να ανταποκριθούν στα κριτήρια με τα οποία αξιολογούνται […] Να ζητήσουν επίσης βοήθεια από τους δασκάλους τους στο σχολείο, αλλά και τους υπεύθυνους της διοργάνωσης που είναι εξαιρετικά πρόθυμοι να βοηθήσουν.
“Τέλος, αυτό που θα έλεγα σχετικά με κάθε είδος δημόσιας ομιλίας, είτε πρόκειται για διαγωνισμό είτε για παρουσίαση στην τάξη, είτε οτιδήποτε, είναι ότι πρέπει κανείς να είναι ήρεμος και να πιστεύει στον εαυτό του”.
Ευελπιστώντας τον επόμενο χρόνο να ξεκινήσει ένα διπλό πτυχίο στον τομέα του Εμπορίου και της Νομικής, η Μαρία-Ειρήνη επισημαίνει ότι, ανεξάρτητα από τις πανεπιστημιακές της σπουδές, σκοπεύει να συνεχίσει να συμμετέχει σε διαγωνισμούς δημόσιας ομιλίας.
Άλλωστε, πρόκειται για μια ενασχόληση που της δίνει την ευκαιρία να αισθάνεται ότι εκπροσωπεί και την ελληνική της καταγωγή, εξηγεί, καταλήγοντας:
“Πιστεύω ότι στους νέους δεύτερης γενιάς η αγάπη για την Ελλάδα παραμένει ζωντανή. Αν μπορούσα να απευθύνω ένα μήνυμα στους Ελληνοαυστραλούς της γενιάς μου θα τους προέτρεπα να ψάχνουν να μάθουν περισσότερα για την πολιτιστική μας κληρονομιά και με κάθε ευκαιρία να εκπροσωπούν με υπερηφάνεια τις ελληνικές τους ρίζες”.
