«Οι αυστηρές ποινές αντιμετωπίζονται από τους εγκληματίες ως επαγγελματικό ρίσκο. Δεν βοηθούν στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας» λέει στον «Νέο Κόσμο» ο δικηγόρος ποινικών υποθέσεων Γιώργος Δεύτερος.
«Πιστεύω ότι η κατάσταση και, ιδιαίτερα, το έγκλημα που σχετίζεται με την εμπορία ναρκωτικών, έχει ξεφύγει από τον έλεγχο των Αρχών» προσθέτει, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στο ναρκωτικό ice, στο κύκλωμα παραγωγής και εμπορίας του, αλλά και στα εγκλήματα που διαπράττονται από τους χρήστες του.
Η εγκληματικότητα στη Μελβούρνη και το πώς αυτή θα καταπολεμηθεί έχει εξελιχθεί σε μείζον πολιτικό ζήτημα στη Βικτώρια. Πολλοί ισχυρίζονται -και όχι άδικα- ότι θα είναι ένα από τα κύρια ζητήματα που θα καθορίσουν το αποτέλεσμα των επόμενων πολιτειακών εκλογών. Η κυβέρνηση Andrews προχώρησε την Τρίτη στην κατάθεση ενός νέου νομοσχεδίου, που αν τελικά ψηφιστεί, οι νέοι που έχουν «λερωμένο» ποινικό μητρώο και εντοπιστούν από τις Αρχές να συναναστρέφονται με άλλους συνομηλίκους τους που, επίσης, έχουν διωχθεί από τις Αρχές, θα τιμωρούνται αυστηρά. Ακόμα και ο Malcolm Turnbull, o πρωθυπουργός της χώρας, πριν από μερικές μέρες, ασχολήθηκε με το θέμα των συμμοριών «νέων αφρικανικής καταγωγής», όπως τις χαρακτήρισε, για καθαρά πολιτικούς λόγους.
Ο Γιώργος Δεύτερος δεν έχει κανένα πολιτικό λόγο να ασχοληθεί μ’ αυτό. Οι διαπιστώσεις του όπως και οι απόψεις του για την εγκληματικότητα, ένα θέμα που το ξέρει πολύ καλά, απορρέουν από την εμπειρία του.
Σε λίγους μήνες ο Γιώργος Δεύτερος θα γιορτάσει μία σημαντική επέτειο, τα σαράντα του χρόνια στο επάγγελμα. Είναι μία επέτειος, σημαντική για κάθε δικηγόρο αλλά για τον Γιώργο Δεύτερο είναι ορόσημο, γιατί ο ομογενής δικηγόρος από τη Μελβούρνη, δεν είναι ένας συνηθισμένος ποινικολόγος. Στην τεσσάρων δεκαετιών καριέρα του, ο Δεύτερος υπήρξε ο δικηγόρος υπεράσπισης κάποιων ανθρώπων που θα περάσουν στην ιστορία της πόλης ως τα διαβόητα αφεντικά του οργανωμένου εγκλήματος, που άφησε πίσω του δεκάδες θύματα την δεκαετία του ’90. Alphonse Gangitano, Graham Kinniburgh, Mario Condello… Κανένας τους δεν ζει πια.
Ο Δεύτερος πλήρωσε ακριβά την οξυδέρκειά του, το ευφυές πνεύμα του, την αφοσίωσή του στους πελάτες του και το πάθος του για την δικηγορία.
Το 2004 αναγκάστηκε να παραδώσει την άδεια εξάσκησης επαγγέλματος για να δώσει μία ακόμα μάχη. Το μέλημά του τότε δεν ήταν μόνο το να «καθαρίσει» το όνομά του, αλλά, πάνω από όλα, να προστατεύσει τη ζωή του και τις ζωές των μελών της οικογένειάς του.,,
Το 2009, έχοντας καταφέρει να κερδίσει και αυτήν τη μάχη, κόβοντας, παράλληλα, οποιαδήποτε επαγγελματική σχέση με ανθρώπους που, με τον ένα ή άλλο τρόπο, είχαν συνδέσει το όνομά τους με το οργανωμένο έγκλημα εκείνης της εποχής, επέστρεψε στα δικαστήρια για να εξασκήσει και πάλι το επάγγελμά του ως δικηγόρος Ποινικού Δικαίου.
Από τότε μέχρι τώρα έχει απασχολήσει πολλές φορές τον Τύπο με τις υποθέσεις που αναλαμβάνει. Είναι δύσκολες υποθέσεις, απαιτούν οξυδέρκεια, και διεισδυτική αντίληψη. Ο Δεύτερος φημίζεται γι’ αυτές του τις ικανότητες και ποιότητες. Στους νομικούς κύκλους της Μελβούρνης θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους ποινικολόγους.
Γι’ αυτό ξέρει τι λέει όταν μιλά για την εγκληματικότητα, λέγοντας πως το έγκλημα στην Μελβούρνη έχει αλλάξει πλέον μορφή.
ΤΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΟ ICE ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ
«Το ναρκωτικό ice βρίσκεται στο επίκεντρο πολλών εγκλημάτων συμπεριλαμβανομένων και των πολύ επικίνδυνων εισβολών σε σπίτια» διαπιστώνει ο ομογενής δικηγόρος.
«Από τη μία, δίνει στον χρήστη την ψευδαίσθηση ότι είναι αήττητος και από την άλλη έχει καταρρίψει τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ χρήστη, κατασκευαστή και έμπορα. Αυτός που το παρασκευάζει και αυτός που το διακινεί είναι πλέον και χρήστης» επισημαίνει.
Την ταχεία εξάπλωση του ναρκωτικού ice και άλλων συνθετικών ναρκωτικών τα τελευταία χρόνια ο ομογενής δικηγόρος την αποδίδει στο ότι η παρασκευή του μπορεί να γίνει παντού, δεν χρειάζεται κανένα ειδικά εξοπλισμένο εργαστήριο. Επίσης, τα χημικά που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του είναι εύκολο να βρεθούν και είναι διαθέσιμα σε μεγάλες ποσότητες, συνεπώς «προϊόν».
«Βρίσκεται σε κάθε γωνιά της Μελβούρνης. Είναι φθηνό, η πρόσβαση σε αυτό είναι εύκολη και η ποσότητες που παρασκευάζονται μεγάλες. Αν η Πολιτεία δεν επενδύσει στην ενημέρωση και εκπαίδευση των παιδιών σε λίγα χρόνια θα χάσουμε τον έλεγχο» λέει, επιμένοντας ότι οι αυστηρότερες ποινές δεν βοηθούν.
«Γι’ αυτούς που εμπλέκονται στην παραγωγή και το εμπόριο ναρκωτικών, η ποινή φυλάκισης θεωρείται επαγγελματικό ρίσκο. Δεν τους φοβίζει. Θα μπουν στην φυλακή, θα εκτίσουν την ποινή τους και όταν βγουν το πιθανότερο είναι να επιστρέψουν στον ίδιο χώρο. Πρέπει να υπάρξει συντονισμένη προσπάθεια από τις κυβερνήσεις, να επενδυθούν χρήματα σε εκπαιδευτικά προγράμματα. Νομίζω ότι πρέπει να διδάξουμε τα παιδιά μας από πολύ νωρίς τον τρόπο με τον οποίο τα ναρκωτικά επηρεάζουν τον άνθρωπο, την υγεία του, τη θέση του στην κοινωνία, την υποκουλτούρα που δημιουργούν. Όπως ακριβώς διδάσκουμε τα παιδιά μας για την προσωπική τους υγιεινή. Πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή στην πηγή. Στους νέους που είναι και η μεγαλύτερη από άποψη ηλικίας ομάδα χρηστών».
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΝΕΩΝ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ
Ο Γιώργος Δεύτερος ξημεροβραδιάζεται στα ποινικά δικαστήρια της Μελβούρνης. Βλέπει και ακούει πολλά και σίγουρα τον τελευταίο καιρό είναι ενήμερος για τα όσα ακούγονται περί «επικίνδυνες συμμορίες νέων αφρικανικής καταγωγής».
Διαφωνεί κατηγορηματικά.
«Το έγκλημα έχει πάρει άλλη μορφή. Οι συμμορίες δεν είναι πλέον ομάδες εγκληματικών στοιχείων που ελέγχονται από μία κεντρική οργάνωση.
Πρόκειται περί μεμονωμένων ατόμων που μπαίνουν στο ‘παιχνίδι’ των ναρκωτικών δημιουργούν μία συμμορία σε μία περιοχή διαπράττουν εγκλήματα και μετά μετακινούνται σε άλλη συμμορία και θα κάνουν τα ίδια, θα πάνε και θα δράσουν σε άλλη περιοχή και θα επαναλάβουν την εγκληματική τους δράση.
Δεν μπορούμε να δείξουμε το δάκτυλο στα μέλη μίας υποκουλτούρας ή μίας εθνοτικής κοινότητας και να πούμε ότι αυτοί είναι υπεύθυνοι. Αυτό δεν ισχύει».
Αποδίδει την αγριότητα των εγκλημάτων όπως τις κλοπές και τις εισβολές σε σπίτια και πάλι στην επίδραση του ναρκωτικού ice.
Εν τω μεταξύ, ο ομογενής δικηγόρος δεν αποφεύγει να αναφέρει και τις συμμορίες μοτοσικλετιστών που επίσης θεωρεί ως σημαντική απειλή και γι’ αυτήν την απειλή ακούγονται όντως ελάχιστα τον τελευταίο καιρό.
Καταλήγει παραφράζοντας τα λόγια του Άγγλου στοχαστή John Ruskin και με τον ίδιο τρόπο που άρχισε την κουβέντα μας.
«Η τιμωρία είναι το τελευταίο και το λιγότερο αποτελεσματικό εργαλείο στα χέρια του νομοθέτη για την αντιμετώπιση του εγκλήματος. Από τα σχολεία ξεκινά η πρόληψη».