Πριν από δύο εβδομάδες περίπου, πλοίο ανεφοδιασμού από την Τυνησία διέσωσε 40 ανθρώπους από μικρή ξύλινη βάρκα που είχε φύγει από τη Λιβύη για την Ευρώπη, σε σημείο που όπως λέγεται ανήκει στην περιοχή έρευνας και διάσωσης της Μάλτας.

Έκτοτε η Μάλτα, η Ιταλία, η Γαλλία και τώρα η Τυνησία αρνούνται να δώσουν άδεια ελλιμενισμού στο πλοίο, που παραμένει αγκυροβολημένο ανοικτά της Τύνιδας.

Και οι συνθήκες επιδεινώνονται για τους επιβάτες -μεταξύ των οποίων και δύο έγκυες- και το πλήρωμα του «Sarost 5», που έχουν γίνει πιόνια στο πολιτικό παιχνίδι αφενός μεταξύ των χωρών-μελών της Ε.Ε. και αφετέρου μεταξύ της Ευρώπης και των χωρών της βόρειας Αφρικής.

«Η κατάσταση στο πλοίο είναι πολύ άσχημη» είπε ο Μόνγκι Σλιμ του Ερυθρού Σταυρού της Τυνησίας. «Κάνει πολύ ζέστη και πνέουν ισχυροί άνεμοι. Ο καπετάνιος είπε ότι δεν θα δεχτεί παράδοση φαρμάκων ή τροφίμων στο πλοίο για να ασκήσει πίεση στην κυβέρνηση της Τυνησίας. Παρόλα αυτά, άλλαξε λίγο γνώμη και επέτρεψε την επιβίβαση γιατρών και νοσοκόμων στο πλοίο».

Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα InfoMigrants, ένας από τους πρόσφυγες τους είπε ότι «έχουν αφεθεί στην τύχη τους», το πλήρωμα κάνει ό,τι μπορεί, αλλά το φαγητό λιγοστεύει, «κοιμούνται στο κατάστρωμα και δεν έχουν ούτε τα βασικά είδη υγιεινής».

Εννέα από αυτούς έχουν ταξιδέψει από το Μπαγκλαντές, ενώ οι υπόλοιποι ξεκίνησαν αυτό τον Γολγοθά από την υπο-Σαχάρια Αφρική. Σύμφωνα με τον Σλιμ, οι δυο έγκυες προέρχονται από το Καμερούν.

Όλοι υποστήριζαν στην αρχή ότι έπειτα από όλο αυτό το επικίνδυνο ταξίδι και τα χρήματα που έχουν πληρώσει σε δουλεμπόρους, δεν πρόκειται να αποβιβαστούν παρά μόνο σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Ο Σλιμ ωστόσο λέει ότι 12 ημέρες αδιεξόδου στη θάλασσα μπορεί να τους έχουν αλλάξει τη γνώμη. «Ζητήσαμε άδεια για την αποβίβαση μόνο των δυο γυναικών, αλλά είμαστε έτοιμοι να τους υποδεχθούμε όλους», είπε.

Σύμφωνα με ειδικούς αναλυτές, αυτό που συμβαίνει οφείλεται στις πιέσεις που ασκεί η Ευρώπη στις χώρες της βόρειας Αφρικής, ειδικά στην Τυνησία και το Μαρόκο, για να παίξουν μεγαλύτερο ρόλο στη διαχείριση του προβλήματος.

«Ωστόσο, είναι σαφές ότι η Τυνησία δεν θέλει να ανοίξει την πόρτα της» εκτιμά ο καθηγητής-ερευνητής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλορεντίας, Χάμζα Μπεντέμπ. «Λένε ότι είναι ένα πρόβλημα κυρίως ευρωπαϊκό και λιγότερο αφρικανικό. Η απόφασή τους δεν είναι τόσο ανθρωπιστική, όσο πολιτική».

Ανθρωπιστικές οργανώσεις και ΜΚΟ στην Τυνησία ζητούν από την κυβέρνησή τους να επιτρέψει τον ελλιμενισμό του «Sarost 5».

«Είναι πολύ δύσκολη κατάσταση», λέει ο Μεσούντ Ρομντάνι του Τυνησιακού Φόρουμ για Οικονομικά και Κοινωνικά Δικαιώματα. «Καταλαβαίνουμε τη στάση της κυβέρνησης. Η Ευρώπη ασκεί μεγάλες πιέσεις στις χώρες του Μαγκρέμπ να φιλοξενήσουν πρόσφυγες. Ωστόσο στην Τυνησία είναι δύσκολη οικονομική κατάσταση και δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο για την προστασία προσφύγων και μεταναστών. Επίσης, η κυβέρνηση της Τυνησίας δεν θέλει να παίξει το ρόλο του φύλακα της Μεσογείου. Αλλά δεν θέλουμε να επιστρέψουν οι πρόσφυγες στην Λιβύη- επικρατεί αναρχία εκεί- και δεν θέλουμε να αναγκαστούν να επιστρέψουν στις χώρες προέλευσης τους».