Η Ελλάδα -για μια ακόμα φορά- βρίσκεται σε πένθος! Τις τελευταίες μέρες, όλοι βιώσαμε να εξελίσσεται μια ανείπωτη τραγωδία στην περιοχή της Aνατολικής Αττικής. Απολογισμός αυτής, 88 νεκροί -μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι αράδες- δεκάδες αγνοούμενοι, και ολοκληρωτική καταστροφή περιβάλλοντος και περιουσιών. Στα παραπάνω, προστίθεται και η στάση του Κράτους. Μια στάση που δεν χρίζει σχολιασμού. Τα μόνα θετικά από αυτήν την τραγωδία, οι διασωθέντες και η αλληλεγγύη που επιδεικνύεται.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε ακόμη ένα «βαρ» πένθος, λόγω της παιδείας που δεν διαθέτει ο Έλληνας σε όλους τους τομείς. Αν και ως απάντηση ακούγεται κλισέ και εύκολη λύση να αποδίδονται όλα σ’ αυτή, στην προκείμενη περίπτωση φανερώνεται όλη η γύμνια μας σε θέματα παιδείας ως λαού.
Η έλλειψη παιδείας φαίνεται από την αυθαιρεσία που υπήρχε στην περιοχή. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ), το 52% των δηλώσεων δεν έχει οικοδομική άδεια και το 93% των δηλούμενων αυθαιρέτων είναι εκτός σχεδίου. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους. Το παραπάνω δεν χρησιμοποιείται για να καταλογιστούν ευθύνες, διότι ζούμε μια τραγωδία, αλλά για να δούμε πώς πρέπει να είμαστε σωστοί και να ακολουθούμε νόμους και κανόνες. Γιατί, αν δεν υπήρχαν αυτοί, θα ήμασταν μέσα σε μια ασυδοσία.
Η νοοτροπία του Έλληνα δεν σταματάει εκεί. Μια ζωή έχει ως μότο το «δεν βαριέσαι». Αυτό αποδεικνύεται στο ότι η περιοχή δεν είχε καθαριστεί από χόρτα. Τρανό παράδειγμα, αποτελεί μια κάτοικος της περιοχής, που είχε καλέσει την Δασική Προστασία για να καθαρίσει ένα κλαδί που έπεφτε πάνω στο σπίτι της, και η τελευταία δήλωσε κόλλημα ελέω έλλειψης προσωπικού. Όταν αποφάσισε η εν λόγω κάτοικος να προσλάβει έμμισθο εργάτη για το κόψιμο του κλαδιού, εμφανίστηκε η Δασική Προστασία και της επέβαλε πρόστιμο. Ουδέν σχόλιον…
Κατώτεροι των περιστάσεων, παρουσιάστηκαν και τα υψηλά στελέχη της Πολιτικής Προστασίας, της Αστυνομίας καθώς και της Πυροσβεστικής. Προς Θεού, δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση, στις προσπάθειες που κατέβαλαν οι αφανείς ήρωες της κοινωνίας, τόσο πυροσβέστες όσο και αστυνομικοί, αλλά όσο στην αδράνεια των πρωτοκλασάτων στελεχών. Οι τελευταίοι δεν συνεργάστηκαν και έστειλαν τον κόσμο προς την πύρινη λαίλαπα. Ακόμη ένα λάθος που παρατηρήθηκε, μάλλον δεν ήχησε, ήταν η σειρήνα πολέμου. Δεν μπορεί να διανοηθεί ανθρώπινος νους, ποια η λογική να «κλείσεις» τη λεωφόρο Μαραθώνος, και να «παγιδευτούν» οι κάτοικοι στις διαθέσεις της φωτιάς…
Σ’ αυτό το «πέπλο» πένθους που καταπλάκωσε όλη τη χώρα, και προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση και ευαισθησία, ήταν απούσα η κυβέρνηση. Κι όταν πήρε θέση, δεν ακούστηκε ούτε ένα συγνώμη. Αντι’αυτού, είχαμε προκλητικές δηλώσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτές του υπουργού Εθνικής Άμυνας, ο οποίος σε δηλώσεις του στο BBC, κατηγόρησε ευθέως κράτος και κατοίκους για αυθαιρεσίες. Αλλά τι να περιμένεις; Οι επιλογές μας συνάδουν, με το σκεπτικό μας, τη ψυχοσύνθεση μας.
Σύσσωμος ο ελληνικός λαός και το κράτος καλείται να ανασυνταχθεί και να σταθεί στα πόδια του. Για την ακρίβεια, ζητείται επιτέλους αλλαγή ρότας, προκειμένου να περιοριστούν από το εγγύς μέλλον κιόλας, τέτοιες ανείπωτες τραγωδίες. Να σταματήσουμε πλέον, να γράφουμε μαύρες σελίδες στην ιστορία της χώρας. Γιατί, αν είχαμε παιδεία, σίγουρα δεν θα βρισκόμασταν σ’ αυτή τη θέση. Δεν θα έπαιρνε αυτήν την τροπή, η φωτιά στο Μάτι και τις γύρω περιοχές, καίγοντας ανθρώπους, περιουσίες και βυθίζοντας τη χώρα σε ένα ακόμα πένθος.
Υ.Γ. Ερώτηση! Τις τελευταίες μέρες, γίνεται προσπάθεια να συμψηφιστούν οι νεκροί και οι αγνοούμενοι με τις οικοδομικές και πολεοδομικές αυθαιρεσίες; Δηλαδή, πέθαναν καλώς όσοι είχαν αυθαίρετα; Πριν πούμε οτιδήποτε καλό είναι να το σκεφτόμαστε καλά. Οι ώρες είναι δύσκολες…
Υ.Γ.2 Μήπως ήρθε η ώρα να υπάρξουν αλλαγές στην παιδεία; Να μαθαίνουμε από τα χρόνια του Νηπιαγωγείου πώς θα συμπεριφερόμαστε στην απλή καθημερινότητα μας και σε δύσκολες στιγμές;
Υ.Γ.3 Εννοείται, ότι πρέπει να υπάρξει αναδάσωση των περιοχών και αντιπλημμυρικά έργα. Κάθε το αντίθετο, είναι κατακριτέο. Ας αναλάβουμε ΟΛΟΙ τις ευθύνες που μας αναλογούν.
Υ.Γ.4 Δύναμη και κουράγιο σ’ όλους τους πληγέντες. Ό,τι κι αν χάσατε, θα το ανακτήσετε αργά ή γρήγορα. Οι άνθρωποι δεν γυρίζουν. Συλλυπητήρια σε όσους έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα… Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, στον απλό κόσμο, τους επαγγελματίες αλιείς, τους πυροσβέστες και τις επιχειρήσεις που βοηθούν! Ένα μεγάλο και ξεχωριστό ΜΠΡΑΒΟ, στη δική μου γενιά. Ναι, αυτή του κινητού και των selfies που με κάθε τρόπο βοηθά. Είτε δίνοντας αίμα είτε κοινοποιώντας ανακοινώσεις Δήμων και οργανώσεων, για την παροχή βοήθειας. Αχ Ελλάδα μου… Βάστα γερά!
*Ο Ευστράτιος Δ. Κοκκινέλλης είναι φοιτητής Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, Τμήμα Φιλολογίας και Υπότροφος Φοιτητής Δημοσιογραφίας της NEW MEDIA STUDIES BY STAMATIS MALELIS.
