Ακόμη δεν έχει προλάβει να ανοίξει επισήμως τις πύλες του και όμως το Κέντρο Μεταναστών Εργατών έχει αρχίσει να γίνεται αποδέκτης ενός τεράστιου όγκου καταγγελιών για απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες. Δημιούργημα του Εργατικού Συμβουλίου Βικτώριας (Victorian Trades Hall Council – VTHC), το Κέντρο θα προσφέρει βοήθεια σε εργάτες με προσωρινή και μόνιμη βίζα εργασίας, εκπαιδεύοντάς τους και ενημερώνοντάς τους για τα δικαιώματά τους.
Η δημιουργία του κέντρου κατέστη αναγκαία ύστερα από το πλήθος καταγγελιών εκμετάλλευσης μεταναστών από εργοδότες, κυρίως με την αποκάλυψη του σκανδάλου για τις συνθήκες εργασίας στα καταστήματα 7-Eleven, αλλά και σε διάφορες επιχειρήσεις εστίασης στην Μελβούρνη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Διαμεσολαβητής της Επιθεώρησης Εργασίας κάνει λόγο για 243 επιχειρήσεις που χρωστούν συνολικά 472.000 δολάρια σε μισθούς, ενώ διαστάσεις μάστιγας παίρνει η υποαμοιβή των εργαζομένων. Το Κέντρο έχει κατακλυστεί από περιστατικά εργαζομένων που αμοίβονται με $8 ή $11 την ώρα, συχνά χωρίς καν να γνωρίζουν ότι πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης, ενώ και εκείνοι που το γνωρίζουν, δεν ξέρουν τι να κάνουν γι’ αυτό. Συχνά, αυτή η διαφορά στις αμοιβές είναι προϊόν ρατσιστικής διάκρισης, καθώς υπάρχουν επιχειρήσεις που πληρώνουν λιγότερο τους Ασιάτες εργαζομένους, από τους Αυστραλούς και τους Ευρωπαίους.
Εκτός από τον τομέα της εστίασης, στο στόχαστρο του νεόκοπου Κέντρου Εργατών Μεταναστών έχει βρεθεί και ο αγροτικός τομέας που βρίθει περιστατικών εκμετάλλευσης εποχικών εργατών, με τους υπευθύνους του Κέντρου να καταγγέλουν ότι έχουν τύχει εχθρικής υποδοχής από πολλούς αγρότες που δεν εμπιστεύονται τα εργατικά συνδικάτα.
Η δημιουργία του Κέντρου έγινε δυνατή χάρη στην χρηματοδότηση ύψους 2 εκατομμυρίων δολαρίων που έλαβε το VTHC από την κυβέρνηση της Βικτώριας, προκειμένου να αποτελέσει ως συντονιστικός φορέας για τους εργάτες που έρχονται από άλλες χώρες, συχνά χωρίς επαρκείς γνώσεις αγγλικών και απασχολούνται σε κλάδους όπως η καθαριότητα, η φύλαξη χώρων, οι οικοδομές, οι μεταφορές και οι υπηρεσίες υγείας. Ο ρόλος του είναι κυρίως συμπληρωματικός στο έργο των επί μέρους επαγγελματικών σωματείων, ωστόσο υπάρχουν πολλοί κλάδοι χωρίς συνδικαλιστική εκπροσώπηση, όπως είναι τα πλυντήρια αυτοκινήτων, τα κέντρα μασάζ και τα ινστιτούτα αισθητικής.
