H κυρία Ειρήνη είναι μια γυναίκα ηλικίας 44 ετών που η ζωή της δεν δικαιολογεί σε καμμία περίπτωση το όνομα που φέρει… Μια γυναίκα που έχει ακούσει για την αγάπη, έχει διαβάσει γι’ αυτήν, αλλά που δεν θυμάται πότε ήταν η τελευταία φορά που την ένιωσε.

«Αγάπη… πότε την είχα παρέα τελευταία φορά; Πρέπει να ήταν όταν γεννήθηκε ο μικρός μου γιός» την ακούω να μου λέει όποτε συναντιέται μαζί μου στην Πρόνοια.

Από το 2013 η κυρία Ειρήνη λαμβάνει υπηρεσίες στήριξης (ψυχολογικής και πρακτικής) από την Πρόνοια. Γνωρίζει πολύ καλά πλέον τι είναι τα ασφαλιστικά μέτρα, το ρόλο της αστυνομίας στην οικογενειακή βία, το ρόλο του δικαστηρίου, τι να κάνει σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και πού αλλού μπορεί να αποταθεί, όπως, για παράδειγμα, Safe Steps & Intouch. Επίσης, η κυρία Ειρήνη γνωρίζει τον οικογενειακό σύμβουλο της Πρόνοιας λόγω των συναντήσεών της μαζί του και γνωρίζει, επίσης, πού μπορεί να αποταθεί σε περίπτωση έκτακτης ψυχολογικής στήριξης, πχ. 1800 Respect και Lifeline.

Η κυρία Ειρήνη μου διηγείται με δυσκολία και με έντονη φόρτιση τα παιδικά της χρόνια. «Ο πατέρας μου τρομοκρατούσε τη μητέρα μου, την αδελφή μου κι εμένα σχεδόν κάθε μέρα. Στον έξω κόσμο ήταν ένας καθώς πρέπει οικογενειάρχης, με το που έκλεινε η πόρτα άλλαζε προσωπικότητα… Έβριζε κάθε μέρα τη μητέρα μου και μετά τα παιδιά του και όταν έπινε άρχισε να μας χτυπά χωρίς λόγο… Δεν δέχθηκε ποτέ το γεγονός ότι η μητέρα μου του έδωσε δύο κόρες αντί για δύο γιους…»

Υπάρχουν φορές όπου ο καθένας μας ακούει για περιπτώσεις βιωμάτων όπου οι λέξεις «καθημερινότητα» και «εφιάλτης» είναι ένα και το αυτό. Η κυρία Ειρήνη βιώνει τον εφιάλτη της καθημερινότητας της οικογενειακής βίας από τη μέρα που γεννήθηκε. Στα 18 παντρεύτηκε ένα φίλο του πατέρα της που ήταν 34 χρόνων. «Ήταν διαταγή του πατέρα μου… Τι ειρωνεία.. Στον άνδρα μου χάρισα δυο γιους, αυτό που πάντα ήθελε και αυτός αλλά και ο πατέρας μου! Δυστυχώς, όμως, ο άνδρας μου είχε τον ίδιο χαρακτήρα με τον πατέρα μου. Τύραννος…»

Ιούνιος 2018. Η κυρία Ειρήνη μου τηλεφωνεί περίχαρη. «Δεν θα πιστέψεις από πού σε παίρνω. Σε παίρνω από ένα προσωρινό καταφύγιο κακοποιημένων γυναικών. Έκανα το πρώτο βήμα. Έχω πάρα πολλά βήματα να κάνω, αλλά έχω ΠΙΣΤΗ σε ΜΕΝΑ. Είμαι στην πρώτη προτεραιότητα για κοινοτική στέγαση και ο πρώην μου δεν έχει ιδέα πού βρίσκομαι. Αισθάνομαι ΑΣΦΑΛΗΣ…».

Η κυρία Ειρήνη είναι δεν είναι πραγματικό πρόσωπο, είναι μια κλασσική περίπτωση συμπάροικου που είναι ένα από τα χιλιάδες θύματα χρόνιας κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας.

Οι υπηρεσίες τις Πρόνοιας τηρούν τους νόμους περί απορρήτου και εγγυάται εχεμύθεια. Σε περίπτωση που πέσετε θύμα κακοποίησης ή ζείτε μέσα σε περιβάλλον οικογενειακής βίας, τα παρακάτω τηλέφωνα θα σας φανούν χρήσιμα:

  • 000 Victoria Police. Τηλέφωνο Αστυνομίας
  • 93889998 Pronia – Πρόνοια. Ζητήστε τον αρμόδιο υπάλληλο για την οικογενειακή βία.
  • 1300 368 821 Senior Rights Victoria – Υπηρεσία Δικαιωμάτων Ηλικιωμένων
  • 1800 755 988 Intouch – Υπηρεσία Στήριξης Γυναικών (Διαφόρων Εθνικοτήτων) Θυμάτων Οικογενειακής Βίας
  • 131114 Lifeline.
  • 131450 Τηλέφωνο Διερμηνέα.

*Ο Δημήτρης Μπούρας εργάζεται στην Πρόνοια.