H Julia Banks, η ομογενής βουλευτής του Φιλελεύθερου Κόμματος, εξακολουθεί να βρίσκεται στην επικαιρότητα και ας μην κάνει δηλώσεις!

Η ομογενής, «αηδιασμένη», από τον τρόπο με τον οποίο ανατράπηκε ο πρώην πρωθυπουργός Malcolm Turnbull, και από την «εκφοβισμό» που δέχθηκε, δήλωσε ότι δεν θα είναι υποψήφια στις επόμενες εθνικές εκλογές και ας ήταν αυτή που κέρδισε την έδρα Chisholm και έδωσε την πλειοψηφία και την εξουσία στο Συνασπισμό. Μια πλειοψηφία που δεν αποκλείεται να την χάσουν απόψε, αν χάσουν την έδρα Wentworth.

ΤΩΡΑ, όμως, σύμφωνα με τα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης, η κυρία Banks το «ξανασκέφτεται» και δεν αποκλείεται να είναι υποψήφια στις επόμενες εκλογές. Όχι με το Φιλελεύθερο Κόμμα, αλλά ως… ανεξάρτητη! Και δεν αποκλείεται να έχει ως αντίπαλο έναν άλλο ομογενή, τον Θ. Ζωγράφο, αν ο τελευταίος κατορθώσει να πάρει το χρίσμα των Φιλελευθέρων. Οπότε στο Oakleigh θα γίνει «η μητέρα όλων των μαχών», μεταξύ δυο ομογενών!

«ΛΕΦΤΑ υπάρχουν». Τουλάχιστον στη… Βικτώρια, αφού, καθώς πλησιάζουν οι πολιτειακές εκλογές, η πολιτειακή κυβέρνηση μοιράζει επιχορηγήσεις και η πολιτειακή αντιπολίτευση… υποσχέσεις!

ΠΑΝΤΩΣ, μου κάνει εντύπωση που από τον κατάλογο των ομογενειακών οργανώσεων που ενισχύθηκαν οικονομικά (γράφουμε σχετικά και στην πρώτη σελίδα) απουσιάζουν και ονόματα μεγάλων και ιστορικών παροικιακών οργανισμών. Τυχαίο; Δεν νομίζω…

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ του «Νέου Κόσμου» για τη διαφάνεια που πρέπει να έχουν οι έρανοι που διεξάγονται στην παροικία μας πρέπει να ήταν ιδιαίτερα εύστοχο. Πολλά τα τηλεφωνήματα που έγιναν στην εφημερίδα μας. Κάποιοι, μάλιστα, ρωτούσαν αν «κάποιοι έρανοι γίνονται με το αζημίωτο»… Ειλικρινά δεν ξέρω. Αυτό που έχει σημασία είναι, πάντως, ότι σύλλογοι, επιχειρήσεις, μέσα ενημέρωσης και ιδιώτες που κάνουν εράνους, θα πρέπει να λειτουργούν με συνθήκες απόλυτης διαφάνειας.

ΟΙ πιο παλιοί αναγνώστες θα θυμούνται τον χαμό που έγινε στην παροικία μας με την «εισπήδηση» του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στην Αυστραλία που είναι χώρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Μια «εισπήδηση» που μόνο δεινά άφησε στην παροικία μας.

ΕΚΕΙΝΕΣ τις μέρες θυμήθηκα, λοιπόν, καθώς οδηγήθηκε στα άκρα η κόντρα της Ρωσίας με το Φανάρι μετά την αναγνώριση του αυτοκέφαλου της Ουκρανικής Εκκλησίας – καθώς η Εκκλησία της Ρωσίας ανακοίνωσε ότι διακόπτει κάθε δεσμό με το Πατριαρχείο.

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ αυτή την εξέλιξη, μάθαμε ότι υπάρχουν Ρωσικές Εκκλησίες στην Αυστραλία όπου λειτουργούν Έλληνες ιερείς, ότι υπάρχουν «σχισματικές» ορθόδοξες Μητροπόλεις και Εκκλησίες, αλλά το πιο σημαντικό αφορά την Κοινότητα Αγίου Σάββα στο Σίδνεϊ, για την οποία ο κ. Ευάγγελος Νικολαΐδης έγραψε και τα ακόλουθα στον «Νέο Κόσμο»:

«ΕΝΩ η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου έχει προκαλέσει οργή σε εκκλησιαστικούς (και πολιτικούς) κύκλους στη Ρωσία, η σχισματική Κοινότητα Αγίου Σάββα του εν Καλύμνω στο Σίδνεϊ πανηγυρίζει, ο ιερατικώς της προϊστάμενος διατείνοντας ότι αναγνώριση του Πατριάρχη Φιλαρέτου —τον οποίο και μνημονεύει— εκ των πραγμάτων σημαίνει αναγνώριση του ιδίου και της ιεροσύνης του.

ΠΑΡ’ ΟΤΙ δεν έχουν γνωστοποιηθεί ακόμη οι λεπτομέρειες του τόμου αυτοκεφαλίας ο οποίος μέλλει να χορηγηθεί κατά την επόμενη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου στις αρχές Νοεμβρίου —σε περίπτωση που η Σύνοδος δεν συγκληθεί εκτάκτως πριν το τέλος Οκτωβρίου— είναι σχεδόν αδύνατον ο ιερέας της Kοινότητας Αγίου Σάββα να αναγνωριστεί από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δεδομένου ότι η ίδια τον καθαίρεσε το 2001 και τέτοιες αποφάσεις συνήθως δεν ακυρώνονται.

ΟΠΩΣ και να έχει, είναι πέραν πάσης αμφιβολίας ότι μέσα στις επόμενες εβδομάδες το θέμα της σχισματικής Κοινότητας Αγίου Σάββα θα δημιουργήσει νέα προβλήματα στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, η οποία από τότε που ιδρύθηκε η συγκεκριμένη Ενορία (το 2014) αρνείται να αναγνωρίσει τον ιερέα της και αποφεύγει κάθε επαφή μαζί του».

ΤΟ σχόλιο αυτό προκάλεσε την αντίδραση του Constantine Vellis που έγραψε στον «Νέο Κόσμο» ότι η Εκκλησία Αγίου Σάββα του εν Καλύμνω στο Σίδνεϊ ήταν πάντα ουκρανική και όχι ελληνική και πρόσθεσε ότι στο Σίδνεϊ υπάρχουν τρεις ελληνόγλωσσες Εκκλησίες, ασκώντας κριτική στο δημοσίευμα της εφημερίδας μας. Ζητήσαμε από τον κ. Constantine Vellis να καταθέσει την δική του θέση, αλλά μέχρι στιγμής δεν ανταποκρίθηκε.

ΑΠΟ άλλες πηγές, πάντως, μάθαμε ότι δεν υπάρχει πιθανότητα μετά την αναγνώριση της Ουκρανικής εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο να αναγνωριστεί και Ελληνική Κοινότητα Οσίου Σάββα, Υπαγομένην εἰς τόν Aρχιερέα Φιλάρετο.
Καλά ενημερωμένη πηγή στα θρησκευτικά μας ανέφερε τα εξής:
«Φυσικά ἡ Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας θά ερωτηθεῖ διά τήν ὕπαρξιν αὐτῆς τῆς Κοινότητος καί ἄν ἐτηρήθησαν οἱ κανονικές διαδικασίες ἀναγνωρίσεώς της ὑπό τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας.
Τά μέχρι τοῦδε στοιχεῖα ἀποδεικνύουν ὅτι δέν ἔχουν τηρηθεῖ οἱ ὡς ἄνω διαδικασίες ἱδρύσεώς της. Ἐπιπλέον, ὁ φερόμενος ὡς κληρικός τῆς Κοινότητος αὐτῆς, κ. Σάββας Πιζάνιας, ἔχει καθαιρεθεῖ, ὅπως σωστά γράφετε, τό 2001 ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, διά τόν λόγον ὅτι ἐγκατέλειψε τήν διακονικήν θέσιν τήν ὁποίαν εἶχεν εἰς τήν Ἱερά Μητρόπολιν Καλύμνου. Μετά ἀπό δέκα ἔτη, περίπου, ὁ κ. Πιζάνιας ἐχειροτονήθη ὑπό ἀντικανονικοῦ φερομένου Μητροπολίτου εἰς Ἀθήνας καί ἐπέστρεψε εἰς τήν σχισματικήν Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Wollongong, καί μετά, ὅταν ἔφυγε ἀπ’ αὐτήν τήν Κοινότητα τό 2015, ἵδρυσε τήν Κοινότητα Ὁσίου Σάββα τοῦ ἐν Καλύμνῳ, μέ τήν συμμετοχή ὁρισμένων λαϊκῶν, ἀνήκουσα πλέον εἰς τόν Φιλάρετο.
Ώς προς την αναγνώριση της ενορίας αυτής κατά την άποψη μας θα πρέπει να ερευνηθούν 2 παράγοντες από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
1. Είναι δυνατόν καθηρημένος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο για άλλους λόγους το 2001 να αναγνωριστεί ως κανονικός ιερέας;
2. Πήρανε την άδεια του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας που είναι απαραίτητη να ιδρύσουν Ενορία;».
ΣΥΜΦΩΝΑ με την ίδια πηγή οι «πανηγυρισμοί για αναγνώριση δεν στέκουν». Εμείς εδώ είμαστε…

Σ.Χ.

Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ υπουργός Περιβάλλοντος, Μελίσα Πράις, έρχεται να συνεχίσει την πολιτική του Συνασπισμού Φιλελευθέρων-Εθνικών στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, ένα από τα «καυτά» ζητήματα που συνέβαλαν αποφασιστικά στην πτώση του Μάλκολμ Τέρνμπουλ από την ηγεσία του κόμματος και την πρωθυπουργία.

Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ, σύμφωνα με την ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών, αρνήθηκε να λάβει υπόψη της συμβουλές κορυφαίων ειδικών του χώρου της ενέργειας, οι οποίοι πρότειναν η Αυστραλία να σταματήσει την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέσω του άνθρακα. Η Αυστραλία είναι από τις χώρες εκείνες του κόσμου που βρίσκονται ψηλά στη λίστα εκπομπής ρύπων και ίσως μία από τις ελάχιστες που επιμένει στην απαρχαιωμένη και ζημιογόνα παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέσω του άνθρακα.

Η ΣΤΑΣΗ αυτή της υπουργού δεν έρχεται, κατά τη γνώμη μου, ως κεραυνός εν αιθρία. Είναι μέρος της συνολικής πολιτικής της κυβέρνησης του Συνασπισμού Φιλελευθέρων-Εθνικών στα ζητήματα ενέργειας, κλιματικής αλλαγής και περιβάλλοντος, από τότε που επανήλθε ο Συνασπισμός στην κυβερνητική εξουσία το 2013.

ΜΙΑ από τις πρώτες πράξεις της κυβέρνησης Άμποτ τότε ήταν να καταργήσει το φόρο του άνθρακα που ήταν ένα από τα πιο «ριζοσπαστικά» μέτρα των κυβερνήσεων Γκίλαρντ-Ραντ του Εργατικού Κόμματος, δείχνοντας ότι δεν ενδιαφέρεται για τα συσσωρευμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης εξαιτίας της χρόνιας ανεξέλεγκτης εκπομπής ρύπων.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ αυτή συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια τόσο από τον Άμποτ όσο και από τον διάδοχό του στην ηγεσία και πρωθυπουργία Τέρνμπουλ, αν και φαινομενικά και ίσως ενδόμυχα ο δεύτερος είχε διαφορετικές απόψεις και βλέψεις, όχι μόνο στο εν λόγω ζήτημα, αλλά και σε μια σειρά άλλων.

ΕΦΤΑΣΕ στο σημείο η κυβέρνηση να συνταχθεί ακόμα και με την επαίσχυντη πολιτική και στάση του Τραμπ να αποστασιοποιηθεί από κάθε διεθνή συμφωνία για το κλίμα και να αφήσει να αναπτυχθούν στο εσωτερικό του αντι-περιβαλλοντικές φωνές και στάσεις, λοιδορώντας εν πολλοίς τις τίμιες εκείνες φωνές και όλους όσοι ήγειραν και εξακολουθούν να εγείρουν επιτακτικά το ζήτημα.

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟ περιβαλλοντικό και κλιματικό ζήτημα «έπαιξε» αρκετά -και αυτό- στην εσωτερική φαγωμάρα στο Κόμμα Φιλελευθέρων, από την οποία νικήτρια εξήλθε η ακροδεξιά πτέρυγα με την εκπαραθύρωση του Τέρνμπουλ που με τη σειρά της επιδείνωσε αρκετά την ήδη άσχημη κοινωνική κατάσταση στη χώρα.

ΤΟ ΘΕΜΑ αυτό, όπως έχουμε δει, συμβαδίζει χέρι-χέρι, με το ζήτημα της μετανάστευσης, της ισλαμοφοβίας, της ανόδου των ακροδεξιών, μέχρι και νεοναζιστικών απόψεων και της ανοχής της δράσης περιθωριακών ομάδων που ονειρεύονται μια «άρια» Αυστραλία, και πολύ πρόσφατα με την υιοθέτηση από τους Φιλελεύθερους των απόψεων της ανεκδιήγητης Χάνσον του στυλ «είναι εντάξει το να είσαι λευκός».

ΚΑΙ συμβαδίζει χέρι-χέρι με όλα αυτά τα ανοιχτά ζητήματα γιατί οι φορείς αυτών των απόψεων και στάσεων είναι ακριβώς τα ίδια πρόσωπα, που στο όνομα μιας υποτιθέμενης ευημερούσας Αυστραλίας, υιοθετούν κάθε αμφιλεγόμενη και αντιδραστική πολιτική, για να επιβιώσουν και οι ίδιοι πολιτικά.

Δ.Τ.