Η Πανκωακή Κοινότητα της Μελβούρνης γιόρτασε πριν λίγες μέρες την ανακαίνιση του χώρου στον οποίο στεγάζεται, με τον πατέρα Συνέσιο Φράγκο, μαζί με τους δύο γιους του, πατέρα Γεώργιο και πατέρα Ιωάννη να τελούν αγιασμό της αίθουσας, ενώ στη συνέχεια τα μέλη της κοινότητας απόλαυσαν γνήσιο ελληνικό φαγητό σε έναν πλούσιο μπουφέ, παροχή των υπολοίπων μελών.
Δηλώσεις σχετικά με τη σημασία της ανακαίνισης αυτής για την Αδελφότητα αλλά και τις βλέψεις τους για το μέλλον πραγματοποίησε η πρόεδρος της Αδελφότητας, κυρία Κέρι Σουράση: “Επιθυμούμε ανάπτυξη, ειδικότερα με τη νέα γενιά. Θέλαμε να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο χώρο συνάντησης για τους ανθρώπους που έχουν ρίζες από την Κω. Είχαμε μακροσκελείς ανακαινίσεις τους τελευταίους εννέα μήνες, καθώς πήραν λίγο παραπάνω απ’ όσο θα θέλαμε, οι οποίες όμως τώρα βρίσκονται στο τέλος τους. Και κανονίσαμε τον καθιερωμένο στη θρησκεία μας αγιασμό από τρεις ιερείς των οποίων η μητέρα είναι επίσης από την Κω οι οποίοι ευλόγησαν το νέο μας ‘σπίτι’, και το φαγητό που φάγαμε το έφεραν οι κυρίες της κοινότητας ώστε να το μοιραστούν με όλους σε ένα πνεύμα ένωσης και εκτίμησης των όσων έχουμε δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια”. Παράλληλα, η κυρία Σουράση εξέφρασε τη γενναιοδωρία της προς όλους όσοι εργάστηκαν προκειμένου να γίνει αυτό το έργο πραγματικότητα: “Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τα μέλη μας που είναι μέλη γιατί αν δεν υπήρχαν αυτοί δεν θα είχαμε νόημα ύπαρξης.
Στη συνέχεια θα ήθελα να ευχαριστήσω τη πολιτειακή κυβέρνηση για την οικονομική της ενίσχυση. Χρειάστηκε να ανταποκριθούμε αλλά αυτό έδειξε ότι είμαστε σοβαροί για τον όμιλο και πως συνεχίζει να εξελίσσεται και δεν παραμένει στάσιμος σαν αρκετούς άλλους που εξαφανίστηκαν μέσα στα χρόνια. Εμείς αντίθετα γινόμαστε πιο δυνατοί κάθε χρόνο. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω το συμβούλιο του οποίου είμαι μέλος, καθώς αν δεν ήταν τα υπόλοιπα μέλη του συμβουλίου δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τις συγκεντρώσεις όπως τις κάνουμε. Και οποιονδήποτε άλλον μας έχει στηρίξει, είτε με οικονομικό, είτε με οποιονδήποτε άλλον τρόπο”.
Για το τέλος, η πρόεδρος της Κωακής Αδελφότητας μίλησε για τον στόχο του οργανισμού από εδώ και πέρα: “Θέλουμε οι ηλικιωμένοι που ίδρυσαν την κοινότητα να αισθάνονται πως έχουν κάποιο οικείο μέρος να πάνε, γιατί είναι πιο απομονωμένοι και θα θέλαμε να τους έχουμε σε κάθε μας εκδήλωση. Ελπίζουμε αυτοί που έχουμε ήδη να είναι μαζί μας ακόμη για πολλά, πολλά χρόνια. Όπως προσέφεραν στη δική μου μητέρα όταν απεβίωσε ο πατέρας μου φιλία και παρέα και της έδωσαν κάπου να πάει που να μιλούν τη δική της γλώσσα. Και παρ’ ότι δεν ήξερε πολλά άτομα εκεί, την γνώρισαν και της έκαναν τη ζωή πιο εύκολη και πολύ μεγαλύτερη απ’ όσο προέβλεπαν και οι ίδιοι οι γιατροί. Με τον ίδιο τρόπο λοιπόν, ελπίζουμε να είναι μαζί μας οι δικοί μας ηλικιωμένοι ώστε να ενθαρρύνουν τα δικά τους παιδιά κι εγγόνια να γίνουν επίσης μέλη”.
