Τον χειρότερο εφιάλτη κάθε γονιού βιώνει τις τελευταίες μέρες μια Ελληνίδα μάνα της Μελβούρνης, η κ. Χριστίνα Μπουρσινού η οποία έχασε τον γιο της υπό συνθήκες που ακόμη παραμένουν αδιευκρίνιστες.

“Δεν ξέρω τι να πω, είμαι πολύ απογοητευμένη και στεναχωρημένη […]

“Έφυγε από το σπίτι μια χαρά το μεσημέρι της Παρασκευής και την άλλη μέρα το πρωί του Σαββάτου στις 9 η αστυνομία χτυπούσε την πόρτα μου…Στο μπαρ πήγε στις 7 το απόγευμα και από εκείνη την ώρα μέχρι τη στιγμή που συνέβη το κακό δεν ξέρω τί έγινε, δεν έχω ιδέα”, αναφέρει η κ. Μπουρσινού μιλώντας στον “Νέο Κόσμο”.

Ο γιος της, Σπύρος, πέθανε τα ξημερώματα του Σαββάτου μέσα στο Antique Bar στο Glenhuntly Road του προαστίου Elsternwick και ενώ βρισκόταν στα χέρια της αστυνομίας.
Πρόκειται για τον ιδρυτή του Earthcore, μουσικού φεστιβάλ που προσελκύει εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες χιλιάδες επισκέπτες ετησίως.

Σύμφωνα με δήλωση των αρχών, οι αστυνομικοί έφτασαν στον χώρο γύρω στις 2.15 π.μ. αφότου είχαν δεχτεί κλήση για αναταραχή και καβγάδες στο μπαρ.

Κατόπιν πέρασαν χειροπέδες στον κ. Μπουρσινό, ο οποίος φέρεται να βρισκόταν ήδη στο πάτωμα ακινητοποιημένος από θαμώνες.

Προτού όμως προλάβει να φτάσει στον χώρο ασθενοφόρο, ο 45χρονος έχασε τις αισθήσεις του και παρά τις προσπάθειες αστυνομικών και αργότερα τραυματιοφορέων της ομάδας επειγόντων να τον επαναφέρουν υπέκυψε.

Η μητέρα του άτυχου ομογενούς δηλώνει συγκλονισμένη από τον ξαφνικό χαμό του.

“Δεν ήταν δίκαιο να φύγει με τέτοιον τρόπο. Ακόμη δεν έχουμε πάρει τα αποτελέσματα από τη νεκροψία, οπότε δεν ξέρουμε ακριβώς τί έγινε[…] αλλά κάποια άτομα ήταν εκεί και να αφήσουνε ένα παιδί να πεθάνει στα χέρια τους, να μην το προλάβουνε με το ασθενοφόρο, αυτό με στεναχωρεί ακόμη πιο πολύ…”, λέει η κ. Μπουρσινού.

“Με πληγώνει πάρα πολύ γιατί δεν ήταν για παράδειγμα κάποιο αυτοκινητιστικό δυστύχημα να πεις ότι συνέβη κάτι με το αμάξι και πάει το παιδί. Ήταν ανάμεσα σε ανθρώπους” εξηγεί προσθέτοντας πως όποιες κι αν ήταν οι συνθήκες ή η όποια κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο γιος της ευχή της είναι τα πράγματα να μην αφήνονταν να φτάσουν στα άκρα και το ασθενοφόρο να έφτανε έγκαιρα για βοήθεια πριν αυτή την τραγική κατάληξη.

Με το πόρισμα της νεκροψίας να αναμένεται, στη διάθεση των αρχών βρίσκεται ήδη το βίντεο της βραδιάς από το κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης (CCTV) του μαγαζιού, ενώ οποιοσδήποτε θαμώνας είχε τυχόν βιντεοσκοπήσει το περιστατικό έχει κληθεί να ενημερώσει την αστυνομία.

Το τμήμα ανθρωποκτονιών διεξάγει σχετική έρευνα υπό την εποπτεία του τμήματος Professional Standards Command, όπως υποδεικνύει το πρωτόκολλο για περιπτώσεις θανάτου κάποιου την ώρα της σύλληψης.

Η οικογένεια Μπουρσινού έχει παράλληλα καταφύγει και σε ιδιωτική έρευνα, ευελπιστώντας να δοθεί ένα τέλος στα αναπάντητα ερωτήματα για τις συνθήκες θανάτου του αγαπημένου τους.

Όπως εξηγεί η κ. Μπουρσινού, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να κινηθεί νομικά, όμως περιμένουν ακόμη να δουν το βιντεοσκοπημένο υλικό από τη βραδιά.

“Θέλω να μάθω τις λεπτομέρειες, θέλω να μάθω ακριβώς τί έγινε από την ώρα που μπήκε μέσα [στο μπαρ] μέχρι την ώρα που πέθανε”.

Εν τω μεταξύ, δημοσιεύματα μετά το περιστατικό κάνουν λόγο για προβλήματα καρδιάς που αντιμετώπιζε ο κ. Μπουρσινός υπονοώντας ότι ενδεχομένως να έπαιξαν κάποιο ρόλο στο επεισόδιο που εκτυλίστηκε στο μπαρ.

“Ήταν πριν πολλά χρόνια που του παρουσιάστηκε πρόβλημα με την καρδιά, αλλά ήταν ελάχιστο. Αφού οι γιατροί δεν του είχαν δώσει φαρμακευτική αγωγή δεν είχε κάτι σοβαρό το παιδί”, διευκρινίζει η μητέρα του.

“Ήταν γεμάτος ζωή και ασχολούνταν πολύ με την επιχείρηση[…]

“Ήταν πραγματικά πολύ φιλότιμος και γενναιόδωρος δεν υπολόγιζε τα χρήματα. Εικοσιπέντε χρόνια έκανε αυτή τη δουλειά, μόνος του το ξεκίνησε. Εδώ έμενε μαζί μου και γι’ αυτό ξέρω για καθετί που πέρασε στη δουλειά, ήταν δύσκολη αλλά την αγαπούσε τόσο πολύ δεν ήθελε να σταματήσει”.

Ως ιδρυτής του φεστιβάλ Earthcore το 1993, ο Σπύρος Μπουρσινός θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους στη διαμόρφωση της ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής όπως τη γνωρίζουμε σήμερα στην Αυστραλία.

Την είδηση του θανάτου του ακολούθησαν αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από φίλους και συνεργάτες εκφράζοντας τη θλίψη τους και αναγνωρίζοντας τη συνεισφορά του στη γέννηση ενός ολόκληρου κινήματος μουσικής και κουλτούρας.