Παρουσιάστηκε στην αίθουσα του Παναρκαδικού Συλλόγου «Ο Κολοκοτρώνης» 570 Victoria Street, North Melbourne την Τετάρτη 12Δεκεμβρίου 2018 το βιβλίο της νομικού και ιστορικού Αικατερίνης Νικολαΐδου-Ντανάση με τίτλο “Καισάρεια (Τόμος Α’).

Η Μονή του Τιμίου Προδρόμου – Το πνευματικό και εκπαιδευτικό κέντρο της Καππαδοκίας”. Προηγήθηκε διάλεξη με ομιλητή τον Καθηγητή Δρ. Α. Τάμη με τίτλο Αναζητώντας τον Μεγαλέξανδρο στα Βάθη της Ασίας: Καισάρεια το Πνευματικό Κέντρο της Καππαδοκίας. Τις δύο αυτές σημαντικές πολιτιστικές εκδηλώσεις οργάνωσαν το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Μακεδονικών Σπουδών, ο Ελληνο-Αυστραλιανός Πολιτιστικός Σύνδεσμος, ο Παναρκαδικός Σύλλογος Μελβούρνης και Βικτωρίας «Ο Κολοκοτρώνης», και το Πολιτιστικό Τμήμα της ΑΧΕΠΑ Βικτωρίας.

Στη διάλεξή του ο κ. Τάμης αναφέρθηκε στην εγκατάσταση και εξέλιξη των Καππαδοκών Ελλήνων από τα χρόνια των Μυκηναίων, στην κλασική και Αλεξανδρινή περίοδο, στην εποχή των Ρωμαίων, του Βυζαντίου και της Οθωμανικής περιόδου, για να αναφερθεί στα νεότερα χρόνια. Κάλυψε διεξοδικά την τεράστια προσφορά των Καππαδοκών ως προπύργιο του Χριστινισμού, όταν ασπάσθηκαν την Ομολογία αυτή στα τέλη του 1ου αιώνα, την ίδρυση και λειτουργία του μοναστικού βίου στην Καππαδοκία, την αναγνώριση της Ελληνικής γλώσσας ως επίσημης γλώσσας του Βυζαντίου το 610 από τον Καππαδόκη Αυτοκράτορα του Βυζαντίου Ηράκλειο, την επικράτηση της Ελληνικής ως κοινής γλώσσας όλων των εθνών της περιοχής από τον 5ο αιώνα, τα χαρακτηριστικά της συντηρητικής ιωνικής-βασικά Καππαδοκικής διαλέκτου, ως προς το λεξιλόγιο και τη μορφοφωνολογία. Ακολούθησε η ανάδειξη του Καππαδοκικού Ελληνισμού γλωσσικά και πολιτιστικά στη διάρκεια των χρόνων μετά την άλωση, οι διεθνοτικές τους σχέσεις με τους Αρμενίους και Κούρδους, η μοναδικότητα των υπόγειων πόλεων-καταφυγίων, η ιδιαίτερη και μοναδική παγκοσμίως εποικιστική εγκατάσταση των Καππαδόκων, σύμφωνα με την οποία όπως και οι Σλάβοι αργότερα, οι Καππαδόκες δεν εγκαταστάθηκαν σε μεγάλες πόλεις, αλλά έμειναν σε μικρούς και διάσπαρτους αγροτικούς οικισμούς στην αχανή Καππαδοκία.

Ο κ. Τάμης αναφέρθηκε στους διωγμούς και τις διώξεις των Καππαδοκών από τους Τούρκους, τους Σύριους Αρμενίους και Κούρδους και τόνισε τη διοικητική και κτηματική υπεροχή τους. Αναφέρθηκε αδρομερώς στη διαμόρφωση της Καππαδοκικής ελληνικής ως αποτέλεσμα της επαφής της με την Τουρκική (απώλεια του γραμματικού γένους, τη χρήση του ρήματος στο τέλος της πρότασης και τη φωνητική αρμονία της Τουρκικής), τη στενή σχέση της με την Ποντιακή διάλεκτο και ανέλυσε τους λόγους και τα αίτια του εξισλαμισμού της Ανατολίας μετά τη βαριά ήττα των Βυζαντινών από τους σελτζούκους στο Μανζικέρ (26.8.1071) της Αρμενίας, με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να προελάσουν και καταλάβουν ολόκληρη την Ανατολία. Τέλος, περιέγραψε τις συνθήκες της συμβίωσης με τους Τούρκους μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 1924, όταν και κατέφυγαν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα.

Ο κ. Τάμης στη συνέχεια παρουσίασε το βιβλίο της κ. Αικατερίνης Νικολαΐδου-Ντανάση, το οποίο αναφέρεται σε πολλές πτυχές του Καππαδικικού Ελληνισμού. «Το βιβλίο της κ. Νικολαΐδου, αποτελεί καρπό σημαντικότατης και πρωτοποριακής έρευνας και μελέτης μέσα από πρωτογενείς πηγές (αρχεία και δέκτες), αλλά και προσωπικά αρχεία και διηγήσεις που αναφέρονται στην τεράσται συμβολή του Καππαδοκικού Ελληνισμού. Πρόκειται για μελέτη μαρτυρία-θησαυρό κι ένα ιστορικό οδοιπορικό που στηρίζεται στο μεράκι της ιστορικού αλλά και στην ουσιαστικότατη προσφορά της Καππαδοκίας στη διατήρηση, καλλιέργεια, ανάδειξη και προβολή του Χριστιανισμού, της ελληνικής γλώσσας, της ντόπιας λογοτεχνίας από το παραμύθι μέχρι και τα Έπη του Διγενή Ακρίτα που γέννησε η περιοχή, τη μουσική και τους χορούς, τον ιδιάζοντα γαστρονομικό πολιτισμό τους από τον μπαστουρμά μέχρι και τα παστά».

Η μελέτη της ιστορικού και νομικού κ. Νικολαΐδου με τίτλο την Καισάρεια αναδεικνύεται σε δύο τόμους και καλύπτει τη τεράστια προσφορά στην ελληνικότητα των κατοίκων της, ως αποτέλεσμα της ύπαρξης και λειτουργίας μοναστηριών, στα οποία επίσης λειτούργησαν εκκλησιαστικές και θεολογικές σπουδές για κληρικούς, ακαδημίες δασκάλων, ορφανοτροφεία, παρθεναγωγεία αλλά και ως τόπη εξορίας ή εκτοπισμού υψηλόβαθμων Ορθοδόξων κληρικών και Πατριαρχών, οι οποίοι ανέπτυσσαν μεγάλη εθνική ιεραποστολή στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Στο βιβλίο της η κ. Νικολαΐδου περιγράφει κριτικά και διεξοδικά την ηθογραφία, τη θρρησκευτική, οικονομική, κοινωνική ζωή της περιοχής. Τις σχέσεις των Χριστιναών με τους Μουσουλμάνους και τους Τούρκους, τη Μονή του Τιμίου Προδρόμου, ως μοναστικό, εθνικό, και πνευματικό κέντρο της περιοχής αλλά και της ευρύτερης κεντρικής Ανατολίας, αναφέρεται αναλυτικά στη Ροδοκανάκειο Ιερατικής Σχολή, στο Παρθεναγωγείο της Καισαρείας, στα ορφανοτροφεία καθώς και σε επιφανείς Καππαδόκες με εθνική και πολιτιστική δράση. Στο δεύτερο μέρος του έργου της η κ. Νικολαΐδου αναφέρεται σε μορφές της Καππαδοκίας, κυρίως κληρικούς και κοινοτικούς ηγέτες, στην ιστορία και ηθογραφία της Κερμίρας δίδοντας τα λαογραφικά χαρακτηριστικά της περιοχής καθώς και στη Μερσίνα της Κιλικίας και στα Ποταμιά.

Η συγγραφέας του έργου, Κατερίνα Νικολαΐδου-Ντανάση γεννήθηκε στην Αμαλιάδα και σπούδασε Νομικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, πριν ενδιατρίψει και στο Τμήμα Ιστρορίας και Ανθρωπολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Φοίτησε και στο Τμήγμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ ανάλωσε 38 χρόνια στο Ελεγκτικό Συνέδριο και στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Υπηρέτησε στην Αθήνα, Κομοτηνή και Ξάνθη. Οι καλλιτεχνικές της αναζητήσεις βρίσκουν έκφραση στη ζωγραφική και βραχογραφία με θέματα εμπνευσμένα από την αρχαία ελληνική ζωγραφική. Το βιβλίο Καισάρεια (Τόμος Α’). Η Μονή του Τιμίου Προδρόμου – Το πνευματικό και εκπαιδευτικό κέντρο της Καππαδοκίας διατίθεται από το Αυστραλιανό Ινστιτούτο μακεδονικών Σπουδών, προς $40. Όσοι επιθυμούν να το προμηθευτούν μπορούν να απευθύνονται στη διεύθυνση anastasios.tamis@aims.edu.au