Η ομογενής Emily Preketes–Ashley και ο σύζυγός της Paul Ashley καθήλωσαν κυριολεκτικά το κοινό με το πρόγραμμά τους στο παγκόσμιο πρωτάθλημα χορών λάτιν που διεξήχθη στο Ορλάντο των Ηνωμένων Πολιτειών πριν από λίγες μέρες.
Οι δύο νέοι κατάφεραν να κλέψουν και τις καρδιές των κριτών που με τη βαθμολογία τους, τους έφεραν στη δεύτερη θέση, στην κατηγορία των αναπηρικών αμαξιδίων.
Όλα ξεκίνησαν πριν από δύο χρόνια, όταν οι δύο νέοι προετοιμάζονταν για να χορέψουν στη δεξίωση του γάμου τους. Εκεί γεννήθηκε η ιδέα που έστρεψε την πορεία τους προς την αγωνιστική κατεύθυνση σε επαγγελματικό επίπεδο πλέον, με προπονήσεις και συμμετοχές σε διεθνείς διοργανώσεις. Στο πλευρό τους πάντα ο προπονητής τους που ετοιμάζει τις χορογραφίες για τους διαγωνισμούς στους οποίους συμμετέχουν και τους βοηθά στην προετοιμασία τους.
Για την Ελληνοαυστραλή Emily ο χορός είναι μία ακόμη κατάκτηση, καθώς από μικρή ασχολείται με το μπάσκετ σε αναπηρικό αμαξίδιο ενώ συμμετέχει και σε αγώνες μικρών και μεγάλων αποστάσεων με αναπηρικό αμαξίδιο.
«Είναι πολύ σημαντικό για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε αναπηρικό αμαξίδιο να ασχολούνται με τα αθλήματα και το χορό. Πιστεύω ότι η κίνηση και η ενεργητικότητα τους κάνει καλό» τονίζει η Emily και συνεχίζει
«Μπορεί να βρισκόμαστε σε αναπηρικά αμαξίδια αλλά είμαστε φυσιολογικοί άνθρωποι και, όπως όλοι οι άλλοι, θέλουμε να κινούμαστε και να είμαστε ενεργητικοί, όσο μπορούμε περισσότερο.»
Όπως η Emily, έτσι και ο σύζυγος και συναθλητής της Paul, ασχολείται από πολύ μικρός με αθλήματα σε αναπηρικό αμαξίδιο. Κατορθώνοντας να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια, είχε την ευκαιρία να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο εκπροσωπώντας την Νέα Νότια Ουαλία και την Αυστραλία σε διεθνείς αγώνες μπάσκετ, κολύμβησης και κωπηλασίας με αναπηρικό αμαξίδιο.
«Πάντα λέω ότι η ζωή δεν σταματά για κάποιον μόνο και μόνο επειδή βρίσκεται σε αναπηρικό αμαξίδιο. Εμένα, πάντως, σίγουρα δε με σταμάτησε. Αν έχεις όνειρα και στόχους, απλά κυνήγησέ τα και απόλαυσε το ταξίδι» συμβουλεύει ο Paul.
Αυτό το πνεύμα της διεκδίκησης της ζωής που διακατέχει και τους δύο νέους είναι που τους βοηθά, όχι μόνο να βάζουν στόχους αλλά και να τους επιτυγχάνουν, ξεπερνώντας τους φυσικούς περιορισμούς.
Το σύνθημα της Emily, όπως η ίδια δηλώνει με ενθουσιασμό είναι «η δύναμή μου είναι η αδυναμία μου» και υπερθεματίζει «πιστεύω πως όλοι όσοι βρίσκονται σε αναπηρικό αμαξίδιο είναι πολύ πιο δυνατοί από όσο πιστεύουν και μπορούν να επιτύχουν ό,τι κι αν βάλουν στόχο, αρκεί να το θελήσουν».
Κάτι που και οι δύο νέοι αποδεικνύουν περίτρανα όχι μόνο με τις αθλητικές επιδόσεις τους αλλά κυρίως με την αισιόδοξη και αγωνιστική στάση τους απέναντι στη ζωή.
