Η Παγώνα Παπακώστα γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ελλάδα αλλά πριν πέντε χρόνια ένας μεγάλος έρωτας, που τελικά δεν ευδοκίμησε, την έφερε στην Αυστραλία.
Έκτοτε, η 33χρονη παλεύει να αποφασίσει αν τελικά θέλει να ζήσει στην Ελλάδα ή στην ξενιτιά.
«Ίσως να είμαι από τους λίγους Έλληνες που ήρθαν με το νέο κύμα μεταναστών στην Αυστραλία, όχι εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, αλλά επειδή γνώρισα τον σύντροφό μου και πήραμε την απόφαση να εγκατασταθούμε εδώ, όμως σίγουρα τα αισθήματα που μοιραζόμαστε όλοι εμείς οι νεοφερμένοι είναι παρόμοια, άσχετα από τους λόγους που μας οδήγησαν να αφήσουμε την πατρίδα» λέει η Παγώνα, η οποία πριν μεταναστεύσει στην Αυστραλία ζούσε και εργαζόταν στην Αθήνα.
Στην αρχή η ιδέα να εγκαταλείψει την Ελλάδα ήταν σχεδόν ελκυστική για την νεαρή κοπέλα, η οποία ανέκαθεν έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη για τα ταξίδια και πάντα αναζητούσε νέες εμπειρίες και τη γνωριμία ξένων τόπων.
«Τελικά συνειδητοποίησα ότι στην πράξη τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Μόλις φύγει κανείς από την πατρίδα τότε αντιλαμβάνεται σχεδόν αμέσως πόσο βαθιά μπορεί να είναι η θλίψη της ξενιτιάς».
Όταν λίγο καιρό μετά την άφιξη του ζευγαριού στην Αδελαΐδα η σχέση τους έληξε, η Παγώνα είχε δύο επιλογές. Να μαζέψει τις βαλίτσες της και να επιστρέψει στους δικούς της και στη ζωή που είχε αφήσει πίσω στην πρωτεύουσα ή να παραμείνει στην Αυστραλία και να ζήσει μόνη της πλέον την εμπειρία μιας ξένης χώρας.
Παρ’ ότι πέρασε δύσκολες στιγμές μοναξιάς που την οδήγησαν στην κατάθλιψη, αποφάσισε να μην εγκαταλείψει έτσι εύκολα την προσπάθεια.
«Αποφάσισα να αγκαλιάσω την πρόκληση, να αφεθώ και να ανακαλύψω νέους ανθρώπους και κουλτούρες, να κάνω διαφορετικές διαδρομές και να παλέψω για τη δημιουργία μιας νέας ζωής εδώ, έως ότου σιγά-σιγά καταλήξω στο ποιο μονοπάτι θέλω να ακολουθήσω στο μέλλον», λέει η Παγώνα, η οποία εργάζεται στο κομμωτήριο ενός συμπατριώτη μας.
ΑΛΛΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΟΙ ΑΥΣΤΡΑΛΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ…
Η νεαρή γυναίκα παραδέχεται ότι στην αρχή της ήταν πολύ δύσκολο να προσαρμοστεί στον νέο τρόπο ζωής στην Αυστραλία, κυρίως λόγω της διαφορετικής κουλτούρας που είναι διάχυτη μέσα στην αγγλοσαξονική κοινωνία.
«Δεν υπάρχουν πολλές ομοιότητες ανάμεσα στις δύο χώρες από άποψη κουλτούρας κάτι που με ξάφνιασε αρχικά και για να είμαι, ενδεχομένως, να είναι και ο κυριότερος λόγος που πλέον σκέφτομαι να επιστρέψω στην Ελλάδα» λέει η νεαρή κοπέλα, η οποία μέχρι σήμερα δυσκολεύεται να συνηθίσει τον αυστραλιανό τρόπο ζωής, τα αυστηρά ωράρια και την εσωστρέφεια των Αυστραλών, ενώ για την ίδια φαντάζει σχεδόν ακατόρθωτο να δημιουργήσει ουσιαστικές φιλίες στην Αυστραλία παρόλο που το επιδιώκει.
«Τα συναισθήματά μου είναι ανάμεικτα, γιατί ενώ οι Αυστραλοί δεν είναι ρατσιστές και μου έχουν φερθεί πολύ καλά, παρ’ όλα αυτά δεν έχω κατορθώσει πέντε χρόνια τώρα να αναπτύξω φιλικές σχέσεις μαζί τους. Είναι, στην πλειοψηφία τους, χωρίς να θέλω να γενικεύω, άνθρωποι εσωστρεφείς, σχεδόν εγωιστές, δεν ανοίγονται στις διαπροσωπικές τους σχέσεις, εργάζονται πολύ και ακολουθούν έναν αυστηρά ιδιωτικό τρόπο ζωής και σκέψης στον οποίο εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε συνηθισμένοι» λέει η νεοφερμένη που έλκει την καταγωγή της από τα Γρεβενά.
«Στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει να βγαίνουμε, να συζητάμε και να είμαστε ανοικτοί στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, όχι μόνο στην επαρχία, αλλά και στις μεγαλουπόλεις, και ίσως γι’ αυτό δυσκολεύομαι να συνηθίσω σε μια χώρα, η οποία, κατά τα άλλα, προσφέρει σίγουρα υψηλό επίπεδο και ποιότητα ζωής, υψηλότερες οικονομικές απολαβές και μια οργάνωση που μου έλειπε όσο ζούσα στην Ελλάδα».
ΝΑ ΜΕΙΝΩ ‘Ή ΝΑ ΦΥΓΩ…
Η Παγώνα πριν λίγες μέρες κατάφερε να πάρει στα χέρια της το πολυπόθητο χαρτί της αυστραλιανής υπηκοότητας, αλλά ακόμα δεν έχει αποφασίσει τι πρόκειται να κάνει.
«Την ημέρα της απονομής, στεκόμουν όρθια και άκουγα με δάκρυα στα μάτια τον εθνικό ύμνο της Αυστραλίας, όμως την ίδια στιγμή σκεφτόμουν την μεγάλη μου αγάπη, την Ελλάδα, γιατί ήμουν, είμαι και πάντα θα είμαι Ελληνίδα, αλλά ταυτόχρονα δεν μπορώ και να μην ευγνωμονώ την Αυστραλία γι’ αυτά τα πέντε χρόνια που μου χάρισε» λέει η Παγώνα, η οποία στα τέλη Μαΐου ετοιμάζεται να επιστρέψει στην Ελλάδα με την ελπίδα πως εκεί τελικά θα καταφέρει να βρει την λύση στο δίλημμά της.
«Ανυπομονώ να επιστρέψω στο σπίτι μου. Το πρώτο πράγμα που θα κάνω είναι να πιώ ένα τσίπουρο με τον πατέρα μου, να του πω τα νέα μου και να αγκαλιάσω τις αδελφές και τις μικρές αγαπημένες ανιψιές μου που μου έχουν λείψει τόσο.
«Δεν έχω αποφασίσει ακόμα τί θα κάνω και ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί σαν εμένα στην Αυστραλία αλλά αυτό που έχω συμπεράνει είναι ότι στη ζωή δεν υπάρχει λάθος ή σωστή απόφαση γιατί είμαστε όλοι διαφορετικοί άνθρωποι και οι ανάγκες του κάθε ένα από εμάς διαφέρουν ανάλογα με τα όνειρα και τις φιλοδοξίες που μπορεί να έχουμε.
«Είμαι με το ένα πόδι στην Ελλάδα και το άλλο στην Αυστραλία, αλλά νιώθω ευγνωμοσύνη για όλα όσα μου προσέφεραν και ακόμα μου προσφέρουν οι δύο αυτές υπέροχες χώρες» καταλήγει η Παγώνα.
