Σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας που σχετίζεται με τον διακανονισμό του διαζυγίου ενός ζευγαριού ομογενών, το οικογενειακό δίκαιο δίνει στο δικαστήριο που επικυρώνει το διαζύγιο ενός ζευγαριού την εξουσία να δώσει εντολή στην αρμόδια υπηρεσία να διεκδικήσει τις οφειλές του ενός συζύγου όχι από τον/την ίδια αλλά από τον/την πρώην τους.

Το δικαστήριο δήλωσε ότι μια εντολή υποκατάστασης πρέπει να γίνεται μόνο όταν είναι «δίκαιη» και όχι με κριτήριο το αν είναι προβλέψιμο ότι η εντολή θα έχει ως αποτέλεσμα την καταβολή ολόκληρου του χρέους.

Η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση αφενός χαρακτηρίστηκε ως πρωτάκουστη και αφετέρου αναμένεται, όπως ανέφεραν νομικοί κύκλοι, να έχει σημαντικές επιπτώσεις στους πλουσιότερους εκ των δύο συζύγων που, αν το δικαστήριο δώσει εντολή, θα αναγκαστεί να αναλάβει τις οφειλές του πρώην.

Η ιστορική απόφαση αφορά το ζεύγος Τομαρά που παντρεύτηκε το 1992 και χώρισε το 2009. Ενώ ήταν παντρεμένοι, η Εφορία διαπίστωσε ότι η σύζυγος όφειλε στο Δημόσιο, φόρο τον οποίο της ζήτησε να πληρώσει. Η κ. Τομαρά εντούτοις κατά τη διάρκεια του διακανονισμού του διαζυγίου ζήτησε από το αρμόδιο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο που επικύρωσε το διαζύγιό της, να δώσει εντολή ώστε το χρέος της να μεταφερθεί στον σύζυγό της, όπως και έγινε.

Ο πρώην σύζυγός της, όπως προκύπτει από τα συμφραζόμενα τουλάχιστον, δεν πλήρωσε το χρέος. Εκείνο που έκανε είναι το 2014 να κηρύξει πτώχευση αφήνοντας την Εφορία στα «κρύα του λουτρού». Η Εφορία δεν μπορούσε πλέον να του κατασχέσει ακίνητα ή άλλα περιουσιακά στοιχεία για την κάλυψη των οφειλών της συζύγου του για τις οποίες ήταν πλέον υπόλογος.

Αυτή η εξέλιξη ήταν και ο λόγος που η Εφορία ζήτησε από το Ανώτατο δικαστήριο να εξετάσει αν η μεταφορά του χρέους προβλέπεται από το Ομοσπονδιακό Δικαστήριο αρμόδιο για υποθέσεις οικογενειακού δικαίου.

Η ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου ανέφερε ότι το s90AE (1) του νόμου περί οικογενειακού δικαίου του 1975, όντως παραχωρεί εξουσία στο δικαστήριο επιτρέποντάς του να διατάξει την Εφορία ή άλλη κυβερνητική υπηρεσία στον οποίο οφείλονται χρήματα, να αντικαταστήσει τη σύζυγο με τον σύζυγο σε σχέση με την οφειλή της συζύγου προς το Δημόσιο.

Μετά την ευνοϊκή για το ζεύγος Τομαρά, αλλά αμετάκλητη και διόλου ευνοϊκή απόφαση για την Εφορία, η οφειλή και τα δικαστικά έξοδα για την έφεση αναμένεται φτάσουν τις $250.000, χρήματα που θα πληρώσουν οι φορολογούμενοι.

Μέχρι στιγμής, ο Επίτροπος της Εφορίας αρνήθηκε να αποκαλύψει αν η Εφορία θα συνεχίσει την προσπάθεια είσπραξης της οφειλής, λέγοντας ότι «λόγω της σχετικής νομοθεσίας προστασίας προσωπικών δεδομένων και εχεμύθειας δεν μπορούμε να σχολιάσουμε τις φορολογικές υποθέσεις προσώπων ή οντοτήτων».

Η επίσης ομογενής δικηγόρος από τη δικηγορική εταιρεία HopgoodGanim, Σοφία Πίππος, δήλωσε ότι η υπόθεση είναι ύψιστης σημασίας τονίζοντας πως οι σύζυγοι πρέπει να γνωρίζουν ότι μπορεί τελικά να είναι υπεύθυνοι για φορολογικές υποχρεώσεις ή άλλες οφειλές προς το δημόσιο του άλλου συζύγου.

«Αυτό σημαίνει ότι ο ένας σύζυγος έχει πλέον την επιλογή στο πλαίσιο του διακανονισμού του διαζυγίου να ζητήσει και τη μεταφορά των οφειλών του στον άλλο σύζυγο» κατέληξε η Πίππος.

Το γεγονός ότι η απόφαση ενδέχεται να ανοίξει την «κερκόπορτα» στη φοροαποφυγή σχολίασε η δικηγόρος οικογενειακού δικαίου Jacky Campbell, που εκτίμησε ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί.

«Δεν νομίζω ότι θα υπάρξουν αυτού του είδους οι συνέπειες» είπε η Campbell προσθέτοντας ότι το δικαστήριο δίνει την εντολή για μεταφορά των οφειλών στον άλλο σύντροφο αν κρίνει ότι αυτό είναι δίκαιο.