Το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Μακεδονικών Σπουδών είχε στηρίξει τη διαπραγμάτευση για το ονοματολογικό της γείτονος χώρας και είχε καταθέσει εισήγηση (27.8.2017) στον τότε Υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, προτείνοντας ως σύνθετο γεωγραφικό προσδιορισμό το Γκορνομακεντόνια (Gornomakedonia) για τη χώρα, Gornomacedonian για την υπηκοότητα και Gornomacedonian για τη γλώσσα των κατοίκων της. Μετά την υπογραφή της διακρατικής Συμφωνίας των Πρεσπών και την ανεπάρκεια της ελληνικής πολιτικής και διπλωματικής, να διαπραγματευθεί ισοβαρώς τον συμβιβασμό, χαρακτηρίσαμε τη Συμφωνία ότι δεν ανταποκρίνεται στις ιστορικές προσδοκίες των Ελλήνων, διότι εκχωρούσε το όνομα της Μακεδονίας, όχι απλά ως γεωγραφικό προσδιορισμό, αλλά και ως ιστορικό. Και τούτο γιατί η μεν χώρα ονομάζεται Βόρεια Μακεδονία (γεωγραφικός προσδιορισμός), αλλά αυτοί που κατοικούν σε αυτή είναι «μακεδόνες» υπήκοοι και η γλώσσα που ομιλούν είναι «Μακεδονική», προσδιορισμοί που έχουν ιστορική βάση και ουσιαστικά σκυλεύουν την ελληνική ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά.
Χαρακτήρισα ως ανεπαρκή την ελληνική πολιτική και διπλωματική προσέγγιση, διότι δεν αξιοποίησε το ιστορικό, πολιτιστικό αλλά και γεωστρατηγικό πλεονέκτημα που είχε ο Ελληνισμός και πρέπει να εξηγηθώ. Ο συμβιβασμός είναι το προσδοκούμενο ιδανικό της πολιτικής και διπλωματικής επιστήμης. Όταν ο συμβιβασμός είναι ετεροβαρής, όταν δηλαδή κάποιο από τα δύο μέρη κερδίζει περισσότερα, αυτό σημαίνει ότι είχε περισσότερο χαρισματικούς πολιτικούς και δεξιότερους διπλωμάτες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ή είχε όντως το ιστορικό δίκαιο, ώστε να επιτύχει καλύτερους όρους. Οι Μακεδονοσλάβοι, έχοντας τη συναντίληψη αλλά και την καθοδήγηση της Δύσης και της ηγερίας της Ευρώπης, τη Γερμανίας, κατόρθωσαν να «σπάσουν» τον μονοσήμαντο, δηλαδή τον απλό γεωγραφικό προσδιορισμό, και να υπερακοντίσουν πετυχαίνοντας και αλυτρωτικά κέρδη για τους πολίτες και τη γλώσσα τους. Ωστόσο, είναι εθνικά δίκαιο και ιστορικά αντικειμενικό να ειπωθεί ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι καλύτερη από τη λεγόμενη Ενδιάμεση Συμφωνία, αφού έμπρακτα μόνον αθλητικά φόρα προσδιόριζαν τη χώρα ως ΦΥΡΟΜ, ενώ οι περισσότερες χώρες είχαν ήδη αναγνωρίσει τη χώρα αυτή ως «Μακεδονία». Επίσης η κυρωθείσα Συμφωνία είναι καλύτερη από τη μόνιμη κατάσταση αδιαφορίας και αναβλητικότητας επίλυσης του Μακεδονικού, που επέλεξαν και επέδειξαν διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις, από το 1950 και μετά, επιτρέποντας (και κάποτε με αφέλεια ενθαρρύνοντας) τον προκλητικό αλυτρωτισμό, τον ιστορικό, εδαφικό και πολιτιστικό επεκτατισμό και απόσχιση της ιστορικής Μακεδονίας, που προέβαλαν οι Μακεδονοσλάβοι τα τελευταία εβδομήντα χρόνια, με χάρτες και με την κλοπή της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς των Ελλήνων, ταπεινώνοντας έτσι και την πανεπιστημιακή έρευνα και την ιστορική αλήθεια.
Για να μη φανεί ως υπερβολή η άποψή μου ότι οι ελλαδικές κυβερνήσεις ενθάρρυναν τον αλυτρωτισμό των Μακεδονοσλάβων, θα ήθελα να χρησιμοποιήσω δύο παραδείγματα: (α) η προτροπή του Έλληνα πρωθυπουργού Τζ. Τζανετάκη προς τον απόδημο Ελληνισμό «όταν σάς λένε ότι είναι Μακεδόνες, εσείς να γελάτε…» και (β) η στήριξη και διαιώνιση της λανθασμένης άποψης που ενστερνίστηκε και η ελληνική διπλωματία, περί δήθεν τριχοτόμησης της Μακεδονίας, ως αποτέλεσμα της συνθήκης του Βουκουρεστίου (1913) ανάμεσα στην Ελλάδα, στη Βουλγαρία και τη Σερβία. Το 1913 οι νικήτριες δυνάμεις των Βαλκανικών Πολέμων (Ελλάδα, Σερβία, Μαυροβούνιο και Ρουμανία) αποφάσισαν την τριχοτόμηση της κατ’αρχάς Ρωμαϊκής και στη συνέχεια Οθωμανικής «Μακεδονίας» και όχι της ιστορικής Μακεδονίας, η οποία διατηρούσε την ελληνική της φυσιογνωμία και της οποίας η εδαφική επικράτεια κατά 88% επέστρεψε το 1913 στο γένος των Ελλήνων.
Η κυρωθείσα Συμφωνία των Πρεσπών είναι όντως ετεροβαρής και συνολικά όχι καλή για την Ελλάδα, διότι διατηρεί όντως σημεία αλυτρωτισμού σε βάρος των ελληνικών δικαίων, διότι άλλος είναι ο προσδιορισμός για τη χώρα (Βόρεια Μακεδονία) και άλλος για τη υπηκοότητα και τη γλώσσα (Μακεδονικός/ή) [το πολιτικό διλημματικό σόφισμα που προκαλείται είναι ότι η χώρα π.χ. είναι Νεοζηλανδία, αλλά οι κάτοικοι δεν είναι Νεοζηλανδοί-όπως ισχύει- αλλά Ζηλανδοί!]. Είναι αλήθεια όμως επίσης ότι η κυρωθείσα Συμφωνία δεν αναγνωρίζει «μακεδονικό λαό». Δεν υπάρχει εδάφιο στη Συμφωνία που να αναφέρεται σε «μακεδονικό λαό». Η κυρωθείσα συμφωνία δεν αναγνωρίζει «μακεδονικό έθνος». Οι Αλβανοί, οι Ρωμά και οι Σέρβοι, που αποτελούν το 43% του πληθυσμού της Βόρειας Μακεδονίας, αρνούνται ότι είναι εθνικά «μακεδόνες», αρνούνται ότι ανήκουν σε κάποιο έθνος μακεδονικό, για τον λόγο αυτό στο αναθεωρημένο Σύνταγμα της Βόρειας Μακεδονίας, δεν υπάρχει αναφορά σε «Μακεδονική Εθνότητα», αλλά σε υπηκόους που είναι «Μακεδόνες», Αλβανοί, Ρωμά ή Σέρβοι!!! Αυτά που ακούστηκαν και γράφτηκαν περί «Μακεδονικού λαού» και «Μακεδονικού έθνους» μέσα κι έξω από τη Βουλή, δεν εμπεριέχονται στην κυρωθείσα Συμφωνία, και αποτελούν συναισθηματικές ερμηνείες προς εντυπωσιασμό. Άλλωστε ούτε και η Βουλγαρία θα το δεχόταν αυτό, αφού για τους Βουλγάρους οι κάτοικοι της Βόρειας Μακεδονίας, δεν είναι ούτε Μακεδονοσλάβοι, ούτε Σλαβομακεδόνες, αλλά είναι εθνικά «Βούλγαροι».
Από τις 25 Ιανουαρίου 2019, το περιεχόμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών αποτελεί μη ανατρέψιμο Νόμο και δεσμεύει τις δύο χώρες, και ως ένα μεγάλο σημείο τους δύο λαούς. Σε λίγο θα αναγνωρισθεί η Συμφωνία και από τον ΟΗΕ και θα προχωρήσουν οι λαοί του κόσμου στην αναγνώριση της Βόρειας Μακεδονίας (ήδη αρκετές χώρες αναγνώρισαν το νέο νομικό καθεστώς) και θα λειτουργήσει πλέον με διεθνή νομιμότητα. Ωστόσο ο θυμός και οι αφορισμοί κατά των 153 πολιτικών των έξι κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου, που νομοθέτησαν και υπερψήφισαν τη Συμφωνία, δεν θα πρέπει να διχάσει τον Ελληνισμό. Οι όροι «μειοδοσία» και «προδοσία» είναι ακραίοι. Με αφορισμούς ισοπεδώνουμε τα όσα θετικά μάς δίνει η συνταγματική πλέον Συμφωνία των Πρεσπών. Χρειάζεται σθένος στις στιγμές αυτές, ώστε ακόμη και την αντίθεση να την κάνουμε θέση και να αξιολογήσουμε την εμπειρία μας ως έθνος με αντοχή και εμπειρία σε βάθος χιλιάδων ετών. Η ιστορία μας μάς δίδαξε αντοχή και συγκρητισμό ακόμη και όταν σφαζόμασταν μεταξύ μας μέχρι και τη Ρωμαϊκή κατάκτηση, Αθηναίοι κατά Σπαρτιατών, Αρκάδες κατά Αργείων, Βοιωτοί κατά Μεγαρέων.
Αντικειμενικά και νηφάλια, όσο το επιτρέπουν οι στιγμές, σκεπτόμενοι θα μπορούσαμε να κάνουμε τις εξής παρατηρήσεις, για την επόμενη ημέρα:
– Οι δύο λαοί στα χρόνια που θα έρθουν (ίσως ακόμη και σε βάθος δύο γενεών) θα ζήσουν αρχικά τη σύγχυση, στη συνέχεια, την αμφισβήτηση, την πικρία και την αντίδραση (χωρίς να αποκλείονται διχαστικές τάσεις και εξάρσεις).
– Οι Μακεδονοσλάβοι (βορειομακεδόνες) θα πρέπει να κατανοήσουν ότι πλέον δεν υπάρχει χώρα, κράτος με το όνομα «Μακεδονία», αλλά από τούδε «Βόρεια Μακεδονία» [Severna Makedonjia]. Αυτό πρέπει να το σεβαστεί πρωτίστως η Κυβέρνηση των Σκοπίων, η οποία μάς έχει συνηθίσει σε κινήσεις που σίγουρα δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη, αλλά και να το επιβάλλει η Κυβέρνηση των Αθηνών.
– Οι Βορειομακεδόνες (Μακεδονοσλάβοι, Αλβανοί, Ρωμά, Σέρβοι) θα πρέπει να κατανοήσουν (και αυτός είναι ο ρόλος του Ελληνισμού στο παρόν και μέλλον) ότι με βάση το Σύνταγμά τους, πέρα από τη «Βόρεια Μακεδονία», υπήρχε από χιλιάδες χρόνια και υπάρχει η «Μακεδονία», όπου ζουν οι Μακεδόνες Έλληνες, οι οποίοι είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ οι κληρονόμοι της Αρχαίας Μακεδονίας, ιστορικά και πολιτιστικά και γλωσσικά παιδιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Φιλίππου, του Αρχέλαου και του Περδίκα.
– Οι Βορειομακεδόνες πρέπει από τούδε να κατανοήσουν ότι κάθε αναφορά τους στα αρχαία ελληνικά μακεδονικά σύμβολα της ιστορίας και του πολιτισμού της Μακεδονίας (ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ Η ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ), δηλαδή το οικόσημο των Μακεδόνων Βασιλέων (Ηλιος της Βεργίνας), τα μνημεία των Μακεδόνων, οι βασιλείς και οι φιλόσοφοι της Μακεδονίας αποτελούν κληρονομιά μόνον αυτών που έχουν σχέση και συγγένεια με την Ελλάδα και τους Έλληνες.
– Οι Βορειομακεδόνες πρέπει να σεβαστούν το Σύνταγμά τους, και αποτελεί χρέος όλων μας να τους το υπενθυμίζουμε, τονίζοντας ότι η γλώσσα τους είναι σλαβική και επομένως Macedonian Slavonic, όπως το καθιέρωσε, με εισήγηση του ΑΙΜΣ, το 1994 ο χαρισματικός πολιτικός και πρωθυπουργός, Jeff Kennett.
– Η εθνότητα των Βορειομακεδόνων παραμένει από το Σύνταγμά τους ακαθόριστη και απροσδιόριστη (είναι ο μόνος λαός στον κόσμο, που το Σύνταγμά του δεν καθορίζει συγκεκριμένα την ταυτότητά του) αφού είναι πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας, και εθνικά παραμένουν Αλβανοί, Ρωμά, Σέρβοι ή Μακεδονοσλάβοι.
– Οι Μακεδονοσλάβοι των Σκοπίων πρέπει να κατανοήσουν ότι στο εξής και με βάση το Νέο Σύνταγμά τους ο όρος «Μακεδόνας» και «Μακεδονικός» θα έχει διαφορετικό εννοιολογικό βάρος και διαφορετική σημασία. Οι όροι «Μακεδόνας» και «Μακεδονικός» για την Ελλάδα θα αναφέρεται στην περιοχή και στους κατοίκους της Βόρειας Ελλάδας, αλλά και στον ελληνικό πολιτισμό, την ιστορία, τις παραδόσεις, την πολιτιστική κληρονομιά της Μακεδονίας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Οι όροι «Μακεδόνας» και «Μακεδονικός» για τους κατοίκους της Βόρειας Μακεδονίας, θα σημαίνει τη σλαβική τους γλώσσα, τη μακεδονοσλαβική, αλβανική, αρωμουνική και σερβική ιστορία, τα ήθη και τα έθιμά τους που είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά των Ελλήνων Μακεδόνων. Οι Αλβανοί, Ρωμά και Σέρβοι πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας αποποιήθηκαν τον όρο «Μακεδόνας» και «Μακεδονικός» για τη δική τους ιστορία, ήθη και έθιμα και για τον λόγο αυτό το Σύνταγμά τους αποσιωπεί την εθνότητα του λαού αυτού..
– Οι Βορειομακεδόνες (Μακεδονοσλάβοι) πρέπει να γνωρίζουν ότι στο εξής το Σύνταγμα της Βόρειας Μακεδονίας σαφώς επιβεβαιώνει ότι η χώρα τους δεν διεκδικεί κάποιο μέρος ή έδαφος, το οποίο βρίσκεται έξω από τα διεθνή της σύνορα. Επομένως οι άθλιοι χάρτες αλυτρωτισμού της «Μεγάλης Μακεδονίας», που στολίζουν ακόμη τα σχολεία, τις υπηρεσίες, τα βιβλία, και τα σπίτια των Μακεδονοσλάβων στα Σκόπια, την Αυστραλία, και τον Καναδά κηρύσσονται πλέον παράνομα και αντισυνταγματικά.
– Οι Βορειομακεδόνες (Μακεδονοσλάβοι) πρέπει να συμμορφωθούν με το Νέο Σύνταγμα της χώρας τους το οποίο δεν επιτρέπει, δεν νομιμοποιεί και δεν ενθαρρύνει αλυτρωτικές δηλώσεις και εκδηλώσεις σε βάρος άλλου κράτους.
– Οι Μακεδονοσλάβοι, πρώην Έλληνες, αυτοί που ισχυρίζονται ότι αποτελούν την «μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα, τα ψιχία του Ελληνικού Εμφυλίου, και οι υπόλοιποι που ζουν στην Αυστραλία και στον Καναδά, τα ανιστόρητα αυτά παιδιά του «μακεδονισμού», πρέπει να γνωρίζουν ότι στο εξής το Σύνταγμα της Βόρειας Μακεδονίας απαγορεύει κάθε ανάμειξη των Σκοπίων στις εσωτερικές υποθέσεις άλλης χώρας με οποιαδήποτε μορφή ή οποιαδήποτε αιτία. Επομένως ούτε αναγνώριση θα έχουν, ούτε και στήριξη στον αλυτρωτισμό τους από τα αδέλφια τους, τους Βορειομακεδόνες.
– Αντίθετα, σύμφωνα με το Νέο Σύνταγμα, και τη Συμφωνία, τα Σκόπια είναι υποχρεωμένα να λαμβάνουν μέτρα και να αποθαρρύνουν πράξεις και ενέργειες που καλλιεργούν τη βία, το μίσος και την εχθρότητα σε βάρος της Ελλάδας και των Ελλήνων.
– Σύμφωνα με το Νέο Σύνταγμα και τη Συμφωνία, η Βόρεια Μακεδονία θα αποθαρρύνει πράξεις και ενέργειες προπαγάνδας, από ιδιωτικούς ακόμη φορείς, που καλλιεργούν τον εθνικισμό, την εχθρότητα και το μίσος σε βάρος της Ελλάδας και των Ελλήνων.
– Μέχρι τις 25 Ιουλίου 2019, θα αποκαθηλωθούν, θα εξοβελιστούν και θα ξεκρεμαστούν χάρτες, επιγραφές, θυρεοί, αγάλματα, μνημεία και οτιδήποτε άλλο έχει σχέση με την ιστορία και τον πολιτισμό της Αρχαίας Ελλάδας και της Αρχαίας Μακεδονίας, δηλαδή της Μακεδονίας, και έχουν ελληνική πατρότητα.
– Με βάση το Νέο Σύνταγμα και τη Συμφωνία, τα Σκόπια θα σεβαστούν τα τοπωνύμια, και τις ονομασίες γεωγραφικών περιοχών, πόλεων και οικισμών – τέρμα στα Σολούν, Λερίν, Μπίτουσα και Γκόρνο Καλινικ…Χιλιάδες ταφόπετρες στα κοιμητήρια θα αντικατασταθούν από τους επιγόνους τους στα χρόνια που θα ακολουθήσουν.
Το ΑΙΜΣ θα είναι εδώ για να αγωνιστεί να εφαρμοστούν όλα τα παραπάνω στην Αυστραλία και στη Διασπορά. Για να εφαρμοστούν όλα τα παραπάνω, χρειάζεται εγρήγορση, συνέπεια και αγώνας. Το μακεδονικό δεν λύθηκε με τη Συμφωνία αυτή. Απλώς, μπήκε σε μια νέα φάση, άνοιξε νέους δρόμους, και στήθηκαν νέα μετερίζια. Ο αγώνας από εδώ και πέρα θα στηρίζεται όχι πλέον σε λεκτικές κορώνες, σε συναισθηματισμούς και απλή προπαγάνδα, αλλά στο γράμμα του Συντάγματος της Βόρειας Μακεδονίας και της Συμφωνίας των Πρεσπών. Αγώνας δεν σημαίνει να ανεβείς στο άλογο και να κραυγάζεις συνθήματα εθνικιστικά, αγώνας δεν είναι να θεωρείς τον εαυτό σου πατριώτη και τους άλλους προδότες, αυτό είναι εγωλαγνεία. Αγώνας είναι, μέσα στους περιορισμούς και στα κενά που έχει η κυρωθείσα Συμφωνία, να δεις πώς μπορείς να διορθώσεις τα λάθη του παρελθόντος, τα λάθη αυτής της συμφωνίας, να σταμάτησεις το μονοπώλειο του «μακεδονισμού» από τους μακεδονοσλάβους, και να αξιοποιήσεις προς όφελος της ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού, τα όσα θετικά σημεία έχει η Συμφωνία αυτή. Επιτέλους λυτρώθηκαν από τους τάφους τους οι Αρχαίοι Μακεδόνες, και έλαβαν πίσω την ελληνική τους ταυτότητα που τόσο βάρβαρα τους την στερούσαν για εβδομήντα χρόνια οι «μακεδονιστές»! Η Συμφωνία αυτή δεν ήταν δικαίως καλή για την Ελλάδα, αλλά ήταν καλύτερη από όσα μας προσέφερε η ελληνική εξωτερική πολιτική και η αβελτερία των πολιτικών μας τα τελευταία εβδομήντα χρόνια, πολλοί εκ των οποίων μόλις πριν δώδεκα μήνες αντιλήφθηκαν που βρίσκεται η Μακεδονία, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία του Κοινοβουλίου συνεχίζει να αγνοεί την ιστορία της!
*Ο καθηγητής Αναστάσιος Τάμης είναι πρόεδρος του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Μακεδονικών Σπουδών
