Παλιές αγαπημένες θύμισες έφεραν στο μυαλό τους οι 50 ομογενείς συμμαθητές που πριν από δύο εβδομάδες συναντήθηκαν 36 χρόνια μετά για να θυμηθούν τα παλιά.
«Ήταν τόσο συγκινητικό που είχαμε την δυνατότητα να ξαναβρεθούμε όλοι μαζί, μια χούφτα παιδιών Ελλήνων μεταναστών και να θυμηθούμε τον παλιό καλό καιρό όταν το 1974 όλοι μαζί κάτσαμε στα θρανία του δημόσιου σχολείου Goodwood Primary και Daws Road High School, το οποίο θεωρούνταν ένα από τα πιο «ελληνικά» σχολεία της Αδελαΐδας» λέει η κ. Ελένη Χανιώτη, η οποία ήταν μια από τις οργανώτριες της εκδήλωσης.
Η συνοικία Goodwood, τις δεκαετίες του 1960 και 1970, αλλά και μετέπειτα, ήταν μια από τις πιο «ελληνικές» συνοικίες της Νότιας Αυστραλίας.
Πολλοί ομογενείς από την Πελοπόννησο, αλλά και τα νησιά του Αιγαίου, συνήθιζαν να εγκαθίστανται στην περιοχή, η οποία σιγά-σιγά εξελίχθηκε σε μια ελληνική συνοικία όπου οι ομογενείς σχημάτισαν τη δική τους μικρή κοινωνία μέσα στη καρδιά της Αδελαΐδας.
«Για εμάς, την εποχή εκείνη, παρά το γεγονός ότι ήμασταν στην Αυστραλία, ήταν σαν να μεγαλώναμε στην Ελλάδα και όχι στην ξενιτιά και ενώ τότε δεν το καταλαβαίναμε, τώρα που πέρασαν τα χρόνια και κοιτάμε πίσω αντιλαμβανόμαστε την σημασία του να είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι, αγαπημένοι και να βοηθάμε τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες μας να επιβιώσουν και να προκόψουν σε μια αγγλοσαξωνική κοινωνία» λέει στον «Νέο Κόσμο» μια ακόμα μαθήτρια εκείνης της εποχής, η κ. Σοφία Τσούλου-Παντελιού.
«Συνειδητοποιήσαμε για μια ακόμα φορά ότι είχαμε την τύχη και την ευτυχία να μεγαλώσουμε μαζί με τόσα πολλά καλά παιδιά και ελληνικές οικογένειες που νοιάζονταν πραγματικά για όλους εμάς και αυτό είναι ένα στοιχείο που δεν το βρίσκει κανείς εύκολα σήμερα» εξηγεί η κ. Χανιώτη, η οποία είναι μεταφράστρια και μητέρα δύο παιδιών και μετανάστευσε με τους γονείς της στην Αυστραλία από την Αρκαδία και την Πάρο το 1969 με το πλοίο «Πατρίς».
Στο κάλεσμα της επανένωσης ανταποκρίθηκαν σχεδόν όλοι οι παλιοί συμμαθητές και συμμαθήτριες παρά το πέρασμα των χρόνων που αναπόφευκτα δημιουργεί μια απόσταση.
«Ένιωσα την ίδια αγάπη, την ίδια θαλπωρή και τον ίδιο ενθουσιασμό που ένιωθα όταν κάθε πρωί έπαιρνα το δρόμο για το σχολείο. Ήταν μια φανταστική και συγκινητική βραδιά για όλους μας που απέδειξε πως οι φιλίες αυτές των παιδικών μας χρόνων θα μείνουν ζωντανές για πάντα» δήλωσε στον «Νέο Κόσμο» ακόμα μια ομογενής μαθήτρια η κ. Λίτσα Κουπαράνη.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ελληνικού Πολιτιστικού Μήνα, παρουσιάζει μια ακόμα μουσική εκδήλωση αφιέρωμα στα καφέ «Αμάν» της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολης.
