Πάνε πάνω από πέντε χρόνια από τότε που ο ελληνικός οργανισμός φροντίδας ηλικιωμένων «Φροντίδα» προχώρησε σε μία ιστορική συμφωνία στο χώρο των οργανισμών παροχής υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης. Αναφερόμαστε στην ειδική συμφωνία με το υπουργείο Μετανάστευσης ώστε να είναι σε θέση να εισάγει εργαζομένους από την Ελλάδα προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες των τροφίμων του.
Η «Φροντίδα» ήταν ο πρώτος οργανισμός παροχής υπηρεσιών φροντίδας σε ηλικιωμένους που απέκτησε αυτήν τη δυνατότητα και, όπως αποδείχθηκε πέντε χρόνια αργότερα, ήταν και πρωτοπόρος όχι μόνο στην εύρεση αυτής της λύσης αλλά και στην επιτυχία εφαρμογής της. Αναγνωρίζοντας τα σημαντικά οφέλη αυτής της συμφωνίας πριν από μερικούς μήνες, η κυβέρνηση Συνασπισμού ανακοίνωσε ότι δίνει πλέον τη δυνατότητα σε όλους τους οίκους ευγηρίας της χώρας να συνάψουν παρόμοιες συμφωνίες με το Υπουργείο Μετανάστευσης ώστε να έχουν την ευκαιρία, αν δεν μπορούν να βρουν στη χώρα το κατάλληλο προσωπικό για να καλύψουν τις ανάγκες των τροφίμων τους, να το αναζητήσουν στο εξωτερικό.
Τα οφέλη αυτής της απόφασης είναι σημαντικά έστω και αν η όλη διαδικασία «είναι περίπλοκη» όπως εξηγεί η δικηγόρος Μεταναστευτικού Δικαίου από τη Μελβούρνη, Πένυ Δημοπούλου, η οποία τον τελευταίο καιρό έχει γίνει δεχθεί πολλές ερωτήσεις, κυρίως από οίκους ευγηρίας, για το πώς αυτοί μπορούν να εισάγουν αλλοδαπούς εργαζομένους για την κάλυψη των αναγκών στο προσωπικό τους.
«Η κυβέρνηση αναγνώρισε ότι πολλοί τρόφιμοι γηροκομείων, λόγω άνοιας, άλλων προβλημάτων υγείας ή επειδή ποτέ τους δεν έμαθαν την αγγλική γλώσσα, δεν είναι σε θέση να επικοινωνήσουν με το αγγλόφωνο προσωπικό των γηροκομείων. Αυτό έχει σοβαρές επιπτώσεις στο επίπεδο φροντίδας τους. Παράλληλα, η έλλειψη εργαζομένων που να μπορούν να μιλήσουν Ελληνικά ή κάποια άλλη γλώσσα εκτός της Αγγλικής και κατανοούν τις πολιτιστικές ιδιαιτερότητες των ηλικιωμένων, είναι γεγονός. Αυτοί ήταν και οι λόγοι που οδήγησαν την κυβέρνηση σε αυτήν την απόφαση» αναφέρει η Πένυ Δημοπούλου.
«Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για μία περίπλοκη διαδικασία καθώς ο κάθε οίκος ευγηρίας θα πρέπει να συνάψει ξεχωριστή συμφωνία με το Υπουργείο. Βέβαια, λέγοντας αυτό, η όλη διαδικασία μπορεί να γίνει πιο εύκολη. Χρειάζεται απλώς η σωστή προετοιμασία» αναφέρει η κ. Δημοπούλου, που τον τελευταίο καιρό παρέχει σε ενδιαφερόμενους οίκους ευγηρίας συμβουλές για τη συμπλήρωση των δικαιολογητικών που χρειάζονται για να διαπραγματευτούν μία ανάλογη συμφωνία.
Όπως ανέφερε η συνάδελφός της δικηγόρος Emily Chinnappa, η απόφαση του Υπουργείου είναι απόδειξη της βούλησης της κυβέρνησης να βοηθήσει στην επίτευξη αυτών των συμφωνιών.
«Κατ’ αρχήν, να αναφέρουμε ότι οποιοσδήποτε οίκος ευγηρίας μπορεί να ζητήσει την εισαγωγή προσωπικού από οποιαδήποτε χώρα, αρκεί να έχει τροφίμους που να κατάγονται ή έχουν γεννηθεί σε αυτήν την χώρα» διευκρινίζει η κ. Chinnappa.
«Ο ενδιαφερόμενος οργανισμός θα πρέπει να έχει ήδη προσπαθήσει να βρει το κατάλληλο προσωπικό στην Αυστραλία και μόνο αν έχει διαφημίσει τη θέση σε δύο τουλάχιστον πλατφόρμες και αν δεν έχει καταφέρει για ένα μήνα περίπου να βρει το ή τα άτομα που χρειάζεται, μπορεί να απευθυνθεί στο Υπουργείο και να ζητήσει τη σύναψη αυτής της συμφωνίας» συμπληρώνει η κ. Δημοπούλου επισημαίνοντας ότι οι εργαζόμενοι που θα έρθουν στην Αυστραλία θα έρθουν με βίζα ειδικευμένου εργαζόμενου (βίζα 482).
«Αυτό που θέλουμε, τόσο εγώ όσο και η συνεργάτριά μου, να ξεκαθαρίσουμε είναι ότι αν κάποιος οργανισμός πάει στο Υπουργείο χωρίς τα απαραίτητα δικαιολογητικά, όπως είναι φορολογικές δηλώσεις, καταστάσεις ισολογισμού και άλλα έγγραφα, η διαδικασία επικύρωσης της συμφωνίας θα αργήσει. Ενώ αν έχει όλα τα απαραίτητα έγγραφα και καταθέσει εκ των υστέρων την αίτηση, τότε τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα» προσθέτει η κ. Δημοπούλου.
Στην ερώτηση αν ο αριθμός των εργαζομένων που μπορεί να εισάγει κάποιος οίκος ευγηρίας είναι περιορισμένος, η κ. Δημοπούλου απαντά αφενός ότι αυτό δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο αλλά είναι λογικό να εξαρτάται από το πόσο μεγάλος ένας οργανισμός. «Δεν νοείται να απασχολείς 20 άτομα και να θέλεις να εισάγεις 25 εργαζόμενους από το εξωτερικό. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι κάθε συμφωνία διαφέρει και είναι ανάλογη των αναγκών και των συνθηκών που επικρατούν στον κάθε οργανισμό παροχής φροντίδας σε ηλικιωμένους».
Tώρα όσον αφορά τους εργαζόμενους που θα απασχολήσει ένας οίκος ευγηρίας, «η σωστή διαπραγμάτευση κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επικύρωσης της συμφωνίας, παίζει επίσης σημαντικό ρόλο ακόμα και στους μισθούς που θα καθορίσει το υπουργείο για τους εισαγόμενους εργαζόμενους. Ακόμα και ο χρόνος που θα μπορούν οι αλλοδαποί εργαζόμενοι να μείνουν και εργαστούν στην χώρα θα καθοριστεί κατά την διαδικασία διαπραγμάτευσης της συμφωνίας» αναφέρει η κ. Δημοπούλου.
Η γήρανση του πληθυσμού της Αυστραλίας και οι προκλήσεις που αυτή η πραγματικότητα δημιουργεί και θα συνεχίσει να δημιουργεί τις επόμενες δεκαετίες είναι αναμφισβήτητο γεγονός. Εστιάζοντας στη δική μας παροικία θα πρέπει, επίσης, να παραδεχθούμε ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της «Φροντίδας» να καλύψει όσο καλύτερα τις ανάγκες των ηλικιωμένων μας, η ζήτηση είναι τεράστια συνεπώς από αυτήν τη νέα ρύθμιση μπορούν να επωφεληθούν και άλλα γηροκομεία μας. Τώρα έχουν την ευκαιρία. Όσο ακόμα είναι καιρός, γιατί κανένας δεν ξέρει τι θα συμβεί σε μερικά χρόνια ας επωφεληθούν.
