Δεν υπάρχει περίπτωση να αναφέρεις το όνομα της Μαρίας Βαμβακινού σε Έλληνα της Μελβούρνης και να σου πει ότι δεν γνωρίζει ποια είναι. Έχοντας υπηρετήσει ως ομοσπονδιακή βουλευτής για 18 χρόνια, η ομογενής βουλευτής Μαρία Βαμβακινού έχει καταφέρει να κερδίσει επάξια όχι μόνο τη φήμη της βετεράνου πολιτικού αλλά και μίας πολιτικού που μάχεται με πάθος για το εκλογικό της σώμα αλλά και για να προωθήσει τα θέματα που αφορούν την ελληνική ομογένεια της Αυστραλίας στην Καμπέρα, είτε πρόκειται για θέματα εθνικού ενδιαφέροντος όπως το Κυπριακό και το Μακεδονικό είτε θέματα που αφορούν τη γλώσσα και την πολιτιστική μας κληρονομιά.

Στο κόμμα της θεωρείται και όχι άδικα ως μία από τις πρωτοπόρους. Ήταν η πρώτη γυναίκα ελληνικής καταγωγής που εκλέχθηκε στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο και παραμένει η μόνη που κατάφερε όχι μόνο να παραμείνει στην πολιτική για δύο σχεδόν δεκαετίες αλλά και να αυξήσει τα ποσοστά της στην έδρα Calwell όπου και εκλέγεται. Το πάθος και η αφοσίωσή της στους κατοίκους της έδρας της, που ζητούν τη βοήθειά της και ξέρουν ότι η πόρτα του γραφείου της παραμένει πάντα ανοικτή να τους δεχθεί, κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη και κατά συνέπεια την ψήφο του 70% των ψηφοφόρων του Calwell το 2016.

Δεν θεώρησε ποτέ ως δεδομένη την ψήφο τους.

Άσχετα από το αν κατέχει μία από τις ασφαλέστερες έδρες του Εργατικού κόμματος συνεχίζει να υποστηρίζει με πάθος τα δίκαια των ψηφοφόρων του Calwell, μίας εκλογικής περιφέρειας στην οποία ζουν κυρίως οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα, από πολλές διαφορετικές εθνοτικές κοινότητες και στην οποία τα τελευταία χρόνια έχουν εγκατασταθεί πολλοί νεοαφιχθέντες πρόσφυγες από τη Συρία.

Στο πρόσωπό της η ελληνική παροικία βρήκε τον αποτελεσματικότερο εκπρόσωπο της στην Καμπέρα. Είτε δημόσια, είτε στο παρασκήνιο δεν φοβήθηκε ποτέ να πιέσει και να απαιτήσει από την κυβέρνηση, για λογαριασμό της ελληνικής παροικίας. Γνωρίζω από πρώτο χέρι την προσπάθεια που κατέβαλε πριν από μερικά χρόνια για να συμπεριληφθεί η ελληνική γλώσσα στο Εθνικό Πρόγραμμα Σπουδών, όπως και το ότι προκειμένου να επιτύχει την ευθυγράμμιση της εξωτερικής πολιτικής της Αυστραλίας με τις θέσεις της ελληνικής διασποράς σε θέματα όπως η κατοχή της Κύπρου και το θέμα της FYROM, δεν δίστασε να έρθει αντιμέτωπη ακόμα και με στελέχη του κόμματός της.

Γι’ αυτό όταν η Βαμβακινού λέει: «Προτείνω την δημιουργία ενός νέου υπουργείου Τεχνών και Πολιτισμού όπου ο πολυπολιτισμός και η διαφύλαξή του θα είναι από τα βασικές αρμοδιότητές του», ξέρεις ότι αγωνίζεται σκληρά για να το επιτύχει.

Στην συνέντευξη που παραχώρησε στο «Νέο Κόσμο» επικεντρώθηκε κυρίως σε θέματα που ενδιαφέρουν άμεσα την ελληνική παροικία.

Η συνομιλία μας ξεκίνησε από το επίδομα σύνταξης και από το αν μια μελλοντική Κυβέρνηση Εργατικών θα το αυξήσει.

Εάν αφαιρέσουμε τις οικονομικές πιέσεις και βοηθήσουμε τους συνταξιούχους με λογαριασμούς ενέργειας, με πράγματα όπως τα έξοδά τους για την συντήρηση των δοντιών τους, με το κόστος των φαρμάκων τους, έμμεσα τους βοηθάμε με το επίδομα σύνταξης. Δεν πρόκειται για άμεση αύξηση της σύνταξης αλλά δίνοντάς τους $ 1.000 για δύο χρόνια για την οδοντιατρική τους περίθαλψη, κάτι που ζητούν εδώ και χρόνια οι συνταξιούχοι -και είναι πολύ χαρούμενοι που την λαμβάνουν- ή τα χρήματα που θα τους βοηθήσουν για τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού, τους βοηθάμε. Υπάρχει πάντα περιθώριο για περισσότερα και οι ανακοινώσεις μας θα συνεχίσουν να έρχονται.

-Η κυβέρνηση Morrison ανακοίνωσε ότι θα υποστηρίξει με $5 εκατ. την Ελληνική Κοινότητα της Μελβούρνης, με τα $2,5 εκατ. από αυτά να πηγαίνουν στην ίδρυση της Έδρας για την Παγκόσμια Διασπορά στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης. Αν εκλεγείτε θα κάνετε το ίδιο;

Θα ήθελα να αναφερθώ καταρχήν στο έργο που επιτελεί η «Πρόνοια», που έχει πάρει όλη την ευθύνη για την εξυπηρέτηση όχι μόνο των ηλικιωμένων μας αλλά και των νεοαφιχθέντων Ελλήνων. Δεδομένης της σημασίας αυτού του οργανισμού και των υπηρεσιών που προσφέρει για δεκαετίες τώρα, είναι ένας οργανισμός που αξίζει να υποστηριχθεί άμεσα και αποτελεσματικά. Έχουμε λοιπόν δεσμευθεί ότι το Εργατικό θα αποκαταστήσει, σε πρώτη φάση, την χρηματοδότηση έκτακτης βοήθειας που ελάμβανε η Πρόνοια και έχασε από την παρούσα κυβέρνηση, για τα επόμενα 4 χρόνια. Πρόσφατα, δεσμευτήκαμε ότι θα δώσουμε επίσης $3 εκατ. στην ελληνική κοινότητα στη Νότια Αυστραλία για την κατασκευή ενός γηροκομείου που είναι επίσης απαραίτητο. Το θέμα μου είναι ότι το Εργατικό Κόμμα έχει ήδη αναλάβει δεσμεύσεις προς τις ελληνικές κοινοτικές οργανώσεις στη Μελβούρνη και στην Αδελαΐδα. Ωστόσο, θα πρέπει να προσεγγίσουμε και άλλους ελληνικούς οργανισμούς, θα πρέπει να εξετάσουμε με βάση τις υπηρεσίες που προσφέρουν και να διασφαλίσουμε ότι η δημόσια χρηματοδότηση κατανέμεται δίκαια σε όλους τους τομείς ανάγκης σε όλη την Αυστραλία. Μιλάμε για δημόσια χρήματα και είναι υποχρέωση κάθε κυβέρνησης να τα διαχειριστεί σωστά. Υποστηρίζουμε όλες τις ελληνικές κοινοτικές οργανώσεις που προσφέρουν έργο είτε πρόκειται στους τομείς της υγείας, της εκπαίδευσης, στην διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς- όπως κάνει η «Πρόνοια» και η «Fronditha» ή οποιαδήποτε άλλη κοινοτική και θρησκευτική οργάνωση τόσο στη Βικτώρια όσο και σε άλλες πολιτείες.

Ως βουλευτής ελληνικής καταγωγής, δηλώνω απερίφραστα ότι υποστηρίζω όλα τα αιτήματα χρηματοδότησης από ελληνικούς οργανισμούς με βάση τις ανάγκες που αντιμετωπίζουν, τα πλεονεκτήματά τους και την ικανότητά τους να προσφέρουν πραγματικά στην παροικία μας.

Προφανώς, ως πρώην καθηγήτρια Ελληνικών, το ενδιαφέρον για την προώθηση και διδασκαλία της νεοελληνικής γλώσσας και του μοναδικού μας ελληνικο-αυστραλιανού πολιτισμού είναι πολύ μεγάλο. Θα ήθελα να δω πόρους να διοχετεύονται στην προώθηση και διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού σε όλα τα επίπεδα της σχολικής εκπαίδευσης, ειδικά σε τριτοβάθμιο επίπεδο. Έχουμε προγράμματα νεοελληνικής γλώσσας και κουλτούρας στα πανεπιστήμια μας σε ολόκληρη τη χώρα και πρέπει να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για να συνεχίσουμε να τα στηρίζουμε.

Στο παρελθόν έγινε μία καταπληκτική προσπάθεια για την ένταξη της ελληνικής γλώσσας στο Εθνικό Πρόγραμμα Σπουδών. Ενώ τελικά το επιτύχαμε, η ελληνική γλώσσα συνεχίζει να παλεύει για να επιβιώσει στα δημόσια σχολεία. Λόγω αυτού, αν όχι άμεσα, αλλά είναι πολύ στενά συνδεδεμένο- το πρόγραμμα της Νέας Ελληνικής Γλώσσας στο Latrobe βρίσκεται στα πρόθυρα εξαφάνισης. Κατά πόσο είναι διατεθειμένο το Εργατικό αν γίνει κυβέρνηση να κάνει κάτι γι ‘αυτό το θέμα;

Ο Steve Georganas και εγώ καταθέσαμε στη Βουλή των Αντιπροσώπων ένα από τα μεγαλύτερα υπομνήματα την εποχή εκείνη για την ένταξη της ελληνικής γλώσσας στο Εθνικό Πρόγραμμα Σπουδών. Αυτό ήταν ένα παράδειγμα της αποφασιστικότητας της κοινότητας μας να εξασφαλίσει το μακροπρόθεσμο μέλλον της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας εδώ στην Αυστραλία. Συμφωνώ με την παρατήρησή σου ότι η ελληνική γλώσσα, αν και περιλαμβάνεται στο Εθνικό Πρόγραμμα Σπουδών, προσπαθεί να βρει και να διατηρήσει μια θέση στο δημόσιο σχολικό σύστημα. Έχουμε μια κατάσταση όπου, αφενός, ο παιδικός σταθμός Alpha της «Πρόνοιας» διδάσκει ελληνικά σε μεγάλο αριθμό παιδιών ακόμα και μη ελληνικής καταγωγής και η εκστρατεία «Μιλάμε ελληνικά τον Μάρτιο» έχει κινήσει το ενδιαφέρον πολλών και από την άλλη, το πρόγραμμα της Νεοελληνικής γλώσσας του Πανεπιστημίου La Trobe αγωνίζεται να διατηρήσει τους αριθμούς του. Η αντιμετώπιση αυτής της ανακολουθίας πρέπει να είναι προτεραιότητα του Εργατικού.

Θα μας αυξήσετε τους φόρους;

Πολλοί από τους ψηφοφόρους μου αλλά και άλλοι καταλαβαίνουν το πρόγραμμά μας. Δεν τους πειράζει να πληρώσουν λίγο περισσότερο φόρο, αν αυτό σημαίνει ότι μπορούν να απολαμβάνουν ένα καλό σύστημα υγείας και πρόσβαση σε αυτό. Ξέρω ότι η κυβέρνηση φοβίζει τον κόσμο λέγοντας ότι το Εργατικό θα επιβάλλει μεγαλύτερους φόρους. Έχουν τη δική τους ιδεολογική άποψη για το πώς πρέπει να λειτουργήσει η οικονομία. Δικαίωμά τους. Εμείς έχουμε το δικό μας πρόγραμμα και βασίζεται πάνω σε δύο αρχές αυτές της κοινωνικής δικαιοσύνης και των ίσων ευκαιριών για όλους.

Έκθεση του ιδρύματος Scanlon για την χαρτογράφηση της κοινωνικής συνοχής το 2017, διαπίστωσε ότι οι διακρίσεις και η μισαλλοδοξία αυξάνονται στην Αυστραλία. Αυτό το άθλιο αφήγημα έχει εισέλθει στο δημόσιο βίο και δεν φαίνεται να κοπάζει. Παράλληλα, ο πολυπολιτισμός και η προβολή του είναι πιο κατακερματισμένος από ποτέ άλλοτε. Η κυβέρνηση των Εργατικών ήταν πάντα φυσικός υπερασπιστής των ιδανικών του πολυπολιτισμού πάνω στα οποία στηρίζεται η κοινωνία μας. Εξετάζετε την θεσμοθέτηση ενός οργάνου αποκλειστικά αφιερωμένου στην προώθηση της πολυπολιτισμού;

Έχεις δίκιο. Σταματήσαμε να μιλάμε για την αυστραλιανή ταυτότητα δίνοντας την ευκαιρία σε κάποιους σαν την Pauline Hanson και τους Fraser Anning αυτής της κοινωνίας να εισάγουν στο δημόσιο βίο ακραίες απόψεις. Πρέπει να επιστρέψουμε σε αυτόν τον χώρο και να αποκαταστήσουμε το αφήγημα γύρω από το ποιος είναι Αυστραλός και τι σημαίνει να είσαι Αυστραλός. Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πρέπει να δημιουργήσουμε ένα Υπουργείο Τεχνών και Πολιτισμού, όπου θα κάνουμε το πολυπολιτισμό κύριο μέλημά του. Βλέπετε ο πολυπολιτισμός δεν είναι μόνο το φαγητό που τρώμε και τα κοστούμια μας. Πρόκειται ειδικότερα για την ιστορία των μεταναστών της Αυστραλίας μετά το Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο και πρέπει να βρούμε τρόπο και τόπο για αυτήν την ιστορία στον δημόσιο βίο μας, να την πούμε, να την εξετάσουμε. Νομίζω ότι η χώρα μας έχει πλέον την ωριμότητα και πρέπει να βρει την πολιτιστική της ταυτότητα, έτσι ώστε να παύσουμε να παγιδευόμαστε σε ηλίθιες συζητήσεις που προέρχονται από ανόητους ανθρώπους όπως ο Fraser Anning. Πρέπει να πάρουμε την κυριότητα αυτής της ταυτότητας στης οποίας την δημιουργία έχουμε συμβάλει ως ελληνική παροικία. Και πάλι εμπίπτει στις καθιερωμένες κοινότητες, στην κοινότητα μας που είχε ηγετικό ρόλο στη δεκαετία του ’70 και στη δεκαετία του ’80 να το κάνει αυτό. Μπορούμε να προσφέρουμε πολύ περισσότερα από σουβλάκια και χορούς στην αυστραλιανή κοινωνία. Να εξετάσουμε ποια είναι η 3η γενιά των Αυστραλών, πώς βλέπουν τους εαυτούς τους ως Αυστραλούς. Νομίζω ότι υπάρχει η βούληση για την ίδρυση ενός οργάνου για την προώθηση του πολυπολιτισμού.

Τι προσφέρετε εν κατακλείδι στον μέσο ψηφοφόρο;

Αυτό που λέμε αλυσιδωτές επιδράσεις με οφέλη από την ευημερία των πλουσίων εισοδηματικών τάξεων στις χαμηλότερες εισοδηματικές τάξεις, απέτυχε. Δεν μιλάω με βάση την ιδεολογία μου. Είναι πραγματικότητα, απέτυχε. Η ψαλίδα μεταξύ πλούσιων και φτωχών μεγαλώνει δεν μικραίνει. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είχαν μείνει πίσω, που δεν μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια, που κάθε μέρα παλεύουν για να ζήσουν τις οικογένειές τους. Αν δεν κάνουμε τίποτα θα επιβαρύνουμε περαιτέρω το σύστημα πρόνοιας της χώρας και την οικονομία της ως επακόλουθο. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι ο κάθε Αυστραλός είναι σε θέση να φροντίσει τον εαυτό του. Πιστεύω ότι το πρόγραμμά μας θα βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους κάτι που το πρόγραμμα της σημερινής κυβέρνησης δεν κάνει. Γι ‘αυτό ζητάμε την ψήφο τους, για να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο αύριο για όλους τους κατοίκους της χώρας.