Το πρώτο Ελληνικό Μουσείο θα αποκτήσει η Νότια Αυστραλία, μετά από πρωτοβουλία της ομογενούς εκπαιδευτικού Χρυσούλας Μελισσινάκη, η οποία μετανάστευσε στην Αδελαΐδα πριν από οκτώ χρόνια με τον σύζυγο και τα δύο ανήλικα παιδιά τους.
«Θέλαμε να δημιουργήσουμε έναν χώρο όπου να αναδεικνύεται ο ελληνισμός σε ένα ευρύ και καθολικό επίπεδο στην Αδελαΐδα. Στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι να έρθουν στην επιφάνεια οι μικροί ξεχασμένοι θησαυροί της πατρίδας μας τους οποίους θα έχουν τη δυνατότητα να θαυμάσουν όλοι, ομογενείς και μη και οι οποίοι θα αναδεικνύουν το μεγαλείο της επιρροής του ελληνικού πολιτισμού στην ανθρωπότητα» λέει η κ. Μελισσινάκη, η οποία τα τελευταία χρόνια διδάσκει Ελληνικά σε σχολεία της παροικίας.
«Έχουμε πάνω από 30.000 ομογενείς στη Νότια Αυστραλία και ερχόμενοι σε επαφή με τον ελληνισμό συνειδητοποιήσαμε ότι πολλοί από τους συμπαροίκους μας έχουν πολύτιμα αντικείμενα ανυπολόγιστης ιστορικής αξίας τα οποία αυτή τη στιγμή βρίσκονται κάπου παραγκωνισμένα και καταχωνιασμένα. Με έναυσμα αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα, αποφασίσαμε μέσα από αυτό το εγχείρημα να ξεκινήσουμε να συλλέγουμε τα πολύτιμα αυτά αντικείμενα ώστε να τα περισώσουμε και να τα εκθέσουμε όπως τους αρμόζει εδώ στην ξενιτιά» εξηγεί η κ. Μελισσινάκη.
Το Ελληνικό Μουσείο Νότιας Αυστραλίας είναι μη κερδοσκοπικός οργανισμός και θα φιλοξενεί εκθέσεις με παραδοσιακά αντικείμενα από την Ελλάδα και αναφορές τόσο στην αρχαιότητα όσο και στα νεότερα χρόνια.
«Το Μουσείο θα περιέχει μεταξύ άλλων λαογραφικά εκθέματα, φωτογραφικό υλικό, τεχνολογικά εκθέματα, βιβλιοθήκη με ελληνικά βιβλία καθώς και ξένα βιβλία με αναφορές στην ελληνική ιστορία και τον πολιτισμό, πίνακες ζωγραφικής και γκραβούρες με ελληνικά θέματα, παραδοσιακές στολές, παραδοσιακά μουσικά όργανα, κεντήματα, υφαντά, κεραμικά και έπιπλα καθώς και ενδύματα ή κοσμήματα που θυμίζουν την Ελλάδα» εξηγεί η κ. Μελισσινάκη. Η ίδια κάνει έκκληση σε όσους επιθυμούν να εκθέσουν τα αντικείμενά τους να έρθουν σε επαφή με το Μουσείο και είτε να δωρίσουν είτε να δανείσουν τους δικούς τους ελληνικούς θησαυρούς.
«Είναι σημαντικό για εμάς να έρθουμε σε επαφή με συμπαροίκους και ομογενειακούς συλλόγους που ενδεχομένως επιθυμούν να συμβάλλουν, παραχωρώντας στο Μουσείο, ακόμα και για μικρό χρονικό διάστημα, τα δικά τους εκθέματα τα οποία κρύβουν πίσω τους τη δική τους ιστορία.
«Το οφείλουμε στα παιδιά και τα εγγόνια μας να κρατήσουμε την Ελλάδα μας ζωντανή εδώ στην ξενιτιά» καταλήγει η νεοφερμένη εκπαιδευτικός.
