Η ανακοίνωση του πρωθυπουργού Scott Morrison, για την αποχώρηση του ομογενούς βετεράνου πολιτικού Θανάση Συνοδινού από τον ενεργό πολιτικό στίβο της χώρας εξέπληξε πολλούς. Το γεγονός ότι η αυστραλιανή κυβέρνηση θα του εμπιστευθεί το σημαντικότερο διπλωματικό πόστο της χώρας, αυτό του πρέσβη της Αυστραλίας στις ΗΠΑ, εξέπληξε λιγότερους. Η αδιαμφισβήτητη πείρα και οι ικανότητές του, τον καθιστούν ως έναν από τους καταλληλότερους για το πόστο, ιδιαίτερα αυτόν τον καιρό που οι σχέσεις της Αυστραλίας με τις ΗΠΑ, δεν είναι και στα καλύτερά τους.
Μιλώντας στην αγγλική έκδοση του «Νέου Κόσμου» ο ομογενής γερουσιαστής αποκάλυψε ότι ένας από τους βασικούς λόγους που τον οδήγησαν στην απόφαση να δεχθεί τη θέση του πρέσβη ήταν η υγεία του.
Ως γνωστόν, ο 62χρονος σήμερα Συνοδινός αποχώρησε από τον υπουργικό του ρόλο όταν διαγνώστηκε ότι έπασχε από καρκίνο τον Δεκέμβριο του 2017. Κατάφερε να νικήσει την επάρατο χάρη σε μεταμόσχευση μυελού των οστών, και επέστρεψε στο Κοινοβούλιο τον Αύγουστο του 2018, γεγονός που συνέπεσε με την απομάκρυνση του πρώην πρωθυπουργού Malcolm Turnbull και την αντικατάστασή του από τον Scott Morrison.
«Έχοντας καρκίνο και έχοντας περάσει όσα πέρασα, σκέφτηκα ότι ήρθε η ώρα να γυρίσω σελίδα στην καριέρα μου και να επωφεληθώ αυτής της νέας ευκαιρίας» δήλωσε ο Συνοδινός, προσθέτοντας: «Προφανώς μου αρέσει η πολιτική, δεν θα ήμουν σε αυτή αν δεν μου άρεσε. Νομίζω όμως ότι αυτή ήταν μια καλή ευκαιρία να ανασυγκροτηθεί η οικογένειά μου μετά από τις πολύ δύσκολες στιγμές που περάσαμε. Θεωρώ μεγάλη μου τιμή ότι μου δίνεται η ευκαιρία να υπηρετήσω την χώρα μας και θα κάνω το καλύτερο δυνατό» λέει ο ομογενής γερουσιαστής.
Και το σίγουρο είναι ότι θα πρέπει να καταβάλει πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια από τον προκάτοχό του να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις του ρόλου του, μίας και αναλαμβάνει τα καθήκοντα του πρέσβη σε μία εποχή όπου οι ΗΠΑ κυβερνώνται από έναν όχι και τόσο συμβατικό αλλά και απρόβλεπτο από πλευράς εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας, ηγέτη που δεν είναι κανένας άλλος από τον Donald Trump.
Ο Συνοδινός δηλώνει έτοιμος να εργαστεί σε αυτό το περιβάλλον και σίγουρος ότι είναι σε θέση να διαχειριστεί αυτήν τη σχέση.
«Νομίζω ότι πρέπει να σεβόμαστε την αμερικανική πολιτική διαδικασία, όπως θα θέλαμε και εμείς οι ΗΠΑ να σέβονται τη δική μας» λέει.
«Το σημαντικό είναι να δημιουργήσουμε σχέσεις και καλές σχέσεις με αυτή ή οποιαδήποτε κυβέρνηση και να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις σχέσεις προς όφελος των εθνικών συμφερόντων της Αυστραλίας».
Η Αυστραλία έχει δημιουργήσει ισχυρούς πολιτικούς δεσμούς με τις ΗΠΑ, όπως είναι η Συμφωνία Ελευθέρου Εμπορίου Αυστραλίας-ΗΠΑ το 2005 αλλά και η στήριξη της στρατιωτικής συμμετοχής των ΗΠΑ στο Ιράκ.
Τον τελευταίο καιρό όμως η σχέση της χώρας μας με τις ΗΠΑ λόγω της συμφωνίας ανταλλαγής προσφύγων πέρασε από κάποιες δύσκολες στιγμές. –
Πρόσφατα ο Trump εξέφρασε την δυσαρέσκειά του για τον ρόλο της Αυστραλίας στην έρευνα Mueller για την εμπλοκή της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Ο Συνοδινός αρνείται να σχολιάσει το θέμα.
«Δεν πρόκειται να σχολιάσω συγκεκριμένα ζητήματα. Αναλαμβάνω τα καθήκοντά μου στις αρχές του επόμενου έτους, γι ‘αυτό προτιμώ να μην σχολιάσω τρέχοντα ζητήματα» δηλώνει.
Επιφυλακτικός είναι και όταν ο συνάδελφος Κώστας Σταμοκώστας από την αγγλική έκδοση του «Νέου Κόσμου» τον ρωτά για μία σημαντική πρόκληση που θα έχει να αντιμετωπίσει όταν θα αναλάβει τα νέα του καθήκοντα που είναι η προσπάθεια να αποφευχθεί ένας εμπορικός πόλεμος μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, γεγονός που θα βλάψει άμεσα την αυστραλιανή οικονομία.
«Αυτά είναι ζητήματα που θα δούμε στην πορεία. Το σημαντικό που πρέπει να έχουμε πάντα κατά νου είναι ότι είμαστε ισχυροί σύμμαχοι με πολλά κοινά και υπάρχουν πολλά περιθώρια αξιοποίησης της σχέσης μας. Επίσης, είναι σημαντικό η φωνή μας στην Ουάσιγκτον να ακούγεται όσο το δυνατό περισσότερο».
ΑΔΥΝΑΤΙΖΕΙ ΚΑΙ Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΜΠΕΡΑ
Δεν είναι όμως μόνο η πολιτική σκηνή της χώρας που «φτωχαίνει» με την αποχώρηση του ομογενή γερουσιαστή, αλλά και η ελληνική παρουσία στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση με άμεση συνέπεια η φωνή της ομογένειας στην Καμπέρα να αδυνατίζει.
Η επιρροή του Συνοδινού στο Φιλελεύθερο Κόμμα είχε ως αποτέλεσμα οι πρωθυπουργοί του Συνασπισμού από τον John Howard έως και τον Scott Morrison να σταθούν στο πλευρό της ελληνικής παροικίας σε μία σειρά ζητημάτων που αφορούν άμεσα την ομογένεια.
Ωστόσο, ο Συνοδινός είναι καθησυχαστικός λέγοντας ότι παρ΄ότι θα απουσιάζει από τους διαδρόμους της εξουσίας στην Αυστραλία, θα εξακολουθεί να στηρίζει την ελληνική ομογένεια.
«Δεν φεύγω ακόμα και ομολογώ ότι όταν φύγω θα μου λείψει πολύ η επαφή μου με την ελληνική παροικία και όταν μπορώ να βοηθήσω ακόμα και αν είμαι μακριά πάντα θα το κάνω» λέει ενθαρρύνοντας παράλληλα τους Ελληνοαυστραλούς να μπουν στην πολιτική έτσι ώστε η κοινότητά μας να αποκτήσει περισσότερους εκπροσώπους της στην Καμπέρα αναφερόμενος παράλληλα στην νέα βουλευτή Φιόνα Μπαρμπούτη-Μάρτιν που εκλέχθηκε στην έδρα Reid.
“Νομίζω ότι αφού η Φιόνα κάνει τα πρώτα της βήματα στην πολιτική κάποιος θα μπορούσε να βοηθήσει με τα θέματα που αφορούν την ελληνική ομογένεια. Εν τω μεταξύ, μπορώ να βοηθήσω και εγώ με μερικούς από τους συναδέλφους στη Γερουσία, γιατί υπάρχουν πολλοί συνάδελφοί μου που υποστηρίζουν την ελληνική κοινότητα».
Παρατήρησε, επίσης, ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα κενό εκ μέρους της ομογένειας στη σχέση της με την Καμπέρα και τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
«Στη δεκαετία του ’90 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000 θυμάμαι ότι η ελληνική κοινότητα έστελνε εκπροσώπους της στην Καμπέρα και μία μέρα ήταν αφιερωμένη στο να συναντήσουν βουλευτές της περιοχής τους. Μαζί με τους εκπροσώπους έρχονταν και ψηφοφόροι ελληνικής καταγωγής από διαφορετικές πολιτείες και έδρες. Πολλές από αυτές τις σχέσεις που δημιουργήθηκαν τότε υπάρχουν ήδη αλλά δεν συμβαίνει αυτό που συνέβαινε κάποτε. Μπορεί να επαναληφθεί εξασφαλίζοντας επίσης ότι η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία παίζει, επίσης, το ρόλο της στην ευρύτερη προσπάθεια άσκησης πίεσης».
Τέλος, δηλώνει περήφανος για το γεγονός ότι προσπάθειές του είχαν θετικό αντίκτυπο στην ομογένεια, αναφέροντας την συμφωνία κοινωνικής ασφάλισης με την Ελλάδα, η οποία πραγματοποιήθηκε το 2007 και την στάση της Αυστραλίας στο Μακεδονικό και ως κάποια από τα σημαντικότερα όσον αφορά την προαγωγή των ζητημάτων που άπτονται του ενδιαφέροντος της ομογένειας.
«Ο πατέρας μου ήταν ναυτικός και η μητέρα μου έστω και αν εργάστηκε για λίγο, το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της το πέρασε μεγαλώνοντας μας. Η Αυστραλία μας έδωσε πολλές ευκαιρίες. Από το να πάω στην Καμπέρα και να σπουδάσω οικονομολόγος έως το να εργαστώ για τον John Howard. Από το να εκλεγώ γερουσιαστής έως το να αναλάβω ως υπουργός» λέει και καταλήγει λίγο πριν ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στην ζωή και την καριέρα του, που παρά τις όποιες προκλήσεις αυτό επιφυλάσσει για άλλη μία φορά όπως έχει αποδείξει πολλάκις μέχρι τώρα, ο ομογενής πολιτικός δηλώνει έτοιμος να τις αντιμετωπίσει.
