Πρόσφατα έγινε στη Μελβούρνη Σεμινάριο με θέμα την Ελληνική γλώσσα στην Αυστραλία.
Ο «Νέος Κόσμος» δεσμεύτηκε να διαθέσει τις σελίδες του για να συνεχιστεί ο διάλογος πάνω στο θέμα αυτό.
Σε πρώτη φάση δημοσιεύσαμε τον «απολογισμό» του Σεμιναρίου από τον Θανάση Σπηλιά. Την περασμένη Πέμπτη δημοσιεύσαμε άρθρο του Τάκη Ευστρατιάδη, ο οποίος έκανε κάποιες παρατηρήσεις. Ευπρόσδεκτοι είναι και όσοι ενδιαφερόμενοι ομογενείς προτίθενται να καταθέσουν τις δικές τους προτάσεις.
Τις παρατηρήσεις του κ. Ευστρατιάδη τις θέσαμε υπόψη του εμπνευστή του σεμιναρίου Σάκη Ζαφειρόπουλου, ο οποίος απάντησε πρόθυμα στις ακόλουθες ερωτήσεις μας:
1. Οι προτάσεις που ζήτησε η Επιτροπή συμπαροίκων είναι ευπρόσδεκτες και πώς θα αξιολογηθούν;
Η Επιτροπή του Σεμιναρίου επαναλαμβάνει ότι προτάσεις οποιουνδήποτε ήθελε να εκφράσει τη γνώμη του σχετικά με το πώς θα μπορούσαμε να διατηρήσουμε τη γλώσσα μας στην Αυστραλία είναι καλοδεχούμενες και θα εξεταστούν με απόλυτη διαφάνεια από ειδικούς στο θέμα της γλώσσας. Ευχαριστούμε όλους αυτούς που έχουν ανταποκριθεί στη πρόσκλησή μας.
Παρ’ ότι δεν αναζητήσαμε συμβουλές σχετικά με το πώς διοργανώνεται σωστά ένα συνέδριο, λάβαμε και μια τέτοια εισήγηση μέσω του άρθρου του κ. Ευστρατιάδη στον «Νέο Κόσμο» της περασμένης Πέμπτης. Και αυτή η άποψη καλοδεχούμενη είναι, αλλά άλλο είναι να σέβεσαι αυτά που λέει κάποιος και άλλο να πρέπει να τα αποδεχθείς παντελώς.
2. Είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι από τους ομιλητές μίλησαν για τα προβλήματα των σχολείων τους;
Είναι αλήθεια ότι ορισμένοι ομιλητές του σεμιναρίου «επικεντρώθηκαν σε περιγραφές προβλημάτων των δικών τους σχολείων», αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τηρούσαν κατευθυντήριες συστάσεις της Επιτροπής, αλλά ούτε ότι ένα σεμινάριο για τη γλώσσα δεν θα έπρεπε να έχει «εκπροσώπους σχολικών καταστάσεων» που αντικατοπτρίζουν τους διάφορους σχολικούς φορείς της παροικίας. Η Επιτροπή ζήτησε από όλους τους ομιλητές να χρησιμοποιήσουν την εμπειρία τους από το χώρο των δραστηριοτήτων τους που έχουν σχέση με τη διδασκαλία ή διατήρηση της γλώσσας μας και να εκφράσουν τις ιδέες τους σχετικά με το πώς θα μπορούσαμε να βελτιώσουμε την εκμάθηση και διατήρηση της γλώσσας μας.
3. Πόσα άτομα ζήτησε η επιτροπή σας από την Κοινότητα να την αντιπροσωπεύσουν;
Η Κοινότητα Μελβούρνης δεν «αντιπροσωπεύθηκε από πέντε ομιλητές». Ο κ. Μάνος Τζιμπραγός ήταν ο μόνος αντιπρόσωπος. Ο Δρ Νίκος Ντάλλας κλήθηκε λόγω της πρόσφατης έρευνας που είχε κάνει στο θέμα της Ελληνικής γλώσσας. Οι κυρίες Τάμη Ηλιού και Βάσω Ζάγκαλη κλήθηκαν επειδή έχουν κάνει μικτούς γάμους και η Δρ Βίβιαν Νίκου κλήθηκε ως εκπρόσωπος ενός εκ των τριών ημερήσιων ελληνικών σχολείων. Πολλά άτομα έχουν άμεση η έμμεση σχέση με την Κοινότητα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι σε κάθε παρουσία τους αντιπροσωπεύουν την Κοινότητα.
4. Ποια η αντίδρασή σας για το ότι δύο ομιλητές μίλησαν στην Αγγλική;
Η επιτροπή είναι υπερήφανη που ομιλητές οι οποίοι εκφράζονται πιο άνετα στην Αγγλική αποδέχθηκαν να μιλήσουν στην Ελληνική γλώσσα. Το ότι δύο ή τρεις ομιλητές από τους 25 θεώρησαν προτιμότερο να μιλήσουν στην Αγγλική, αυτό δεν είναι τόσο σημαντικό που να απαιτεί την κριτική μας. Μετά από τόσα χρόνια εγκατάστασής μας στην αγγλόφωνη Αυστραλία, είναι αναπόφευκτο ότι ορισμένοι προτιμούν να εκφραστούν στην Αγγλική. Και πάλι, οι οδηγίες της Επιτροπής πρότειναν σε όλους τους ομιλητές τη χρήση της Ελληνικής γλώσσας.
5. Ποιοι ήταν οι λόγοι που συμπεριελήφθησαν ομιλητές που έχουν κάνει μικτούς γάμους;
Συμφωνούμε ότι «τα προβλήματα παιδιών από μεικτούς γάμους δεν μπορούν να παραγκωνιστούν». Γι’ αυτό και συμπεριλάβαμε τη σχετική ενότητα στο σεμινάριο.
6. Ασχολήθηκε το Σεμινάριο με άτομα που έχουν τελείως αποξενωθεί από την ελληνική παροικία και δεν μιλούν την Ελληνική γλώσσα, παρ’ ότι νιώθουν Έλληνες;
Έγινε αναφορά στο Σεμινάριο ότι χρειάζεται να προσελκύσουμε στα παροικιακά δρώμενα άτομα που έχουν χάσει τη σχέση τους με τη παροικία και τη γλώσσα. Η ευρύτερη κάλυψη του θέματος, που να συμπεριλαμβάνει τομείς στους οποίους Έλληνες (ή άτομα ελληνικής καταγωγής) έχουν διαπρέψει επαγγελματικά, χωρίς ωστόσο να χρησιμοποιούν την Ελληνική γλώσσα, μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους. Θα ήταν, όμως, δύσκολο να εξετασθεί το θέμα αυτό διεξοδικά στο εν λόγω ήδη «φορτωμένο» σεμινάριο που είχε ως θέμα αποκλειστικό την Ελληνική γλώσσα.
Συμφωνούμε, επίσης, ότι η παροικία θα μπορούσε να κάνει περισσότερα για να προσελκύσει άτομα ελληνικής καταγωγής που έχουν χάσει επαφή με την παροικία και τη γλώσσα. Θα προτιμούσαμε, όμως, να ακούσουμε προτάσεις σχετικά με το πώς θα μπορούσε να λυθεί αυτό το πρόβλημα γιατί και αυτό, όπως πολλά άλλα είναι γνωστό σε όλους μας. Σίγουρα κανείς οργανισμός δεν κρατάει αυτά τα άτομα σε απόσταση εσκεμμένα η λόγω αδιαφορίας.
7. Ευσταθεί η κριτική ότι το σεμινάριο ασχολήθηκε με την περιγραφή ήδη πασίγνωστων καταστάσεων, αντί για την εξεύρεση πρακτικών και εφαρμόσιμων προτάσεων;
Το σεμινάριο δεν είχε σκοπό να κάνει «περιγραφή ήδη γνωστών καταστάσεων». Αντιθέτως, είχε σκοπό να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο και, μέσω διαλόγου, στην εύρεση λύσεων και συμπερασμάτων για τα ήδη γνωστά σε γενικές γραμμές προβλήματα και προκλήσεις που αντιμετωπίζει η γλώσσα μας. Όλοι οι ομιλητές είχαν ενημερωθεί γραπτώς σχετικά με τους σκοπούς του σεμιναρίου, οι οποίοι απέβλεπαν σε λύσεις και όχι σε μακροσκελείς αναλύσεις των προβλημάτων. Το πρόγραμμα του σεμιναρίου είναι ξεκάθαρο σ’ αυτό το θέμα.
8. Τι έχετε να πείτε για τη καταλληλόλητα του Ελληνικού Κέντρου για το εν λόγω σεμινάριο;
Συμφωνούμε ότι η αίθουσα της Κοινότητας δεν ήταν η πιο κατάλληλη, αλλά εκεί γίνονται οι περισσότερες εκδηλώσεις, διαλέξεις και λογοτεχνικές παρουσιάσεις της ελληνικής παροικίας και όχι μόνο. Με περισσότερη οικονομική ενίσχυση, θα μπορούσαμε να βρούμε έναν πιο κατάλληλο χώρο. Ας το λάβουν υπόψη αυτοί που θα οργανώσουν το επόμενο συνέδριο. Όσο για το ότι «έγινε στο Κοινοτικό Κέντρο για να μην υπάρξουν αντιδράσεις στις ομιλίες», δεν νομίζω να χρειάζεται σχόλιο.
9. Είστε ικανοποιημένοι από τον αριθμό ατόμων που παρακολούθησαν το Σεμινάριο;
Η άποψη ότι «εκτός από τους ομιλητές και τους συνοδούς τους, ελάχιστοι μπόρεσαν να παρευρεθούν στο σεμινάριο» δεν είναι ακριβής. Σίγουρα αυτοί που παρευρέθηκαν και αυτοί που παρακολούθησαν το σεμινάριο από την τηλεόραση, το Facebook και το διαδίκτυο δεν θα συμφωνούσαν με αυτή την άποψη. Η αίθουσα ήταν γεμάτη και τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί τρεις εβδομάδες πριν από το σεμινάριο. Μεγάλος αριθμός αυτών που παρευρέθηκαν είναι δάσκαλοι και καθηγητές της Ελληνικής γλώσσας. Δυστυχώς, μερικά άτομα που είχαν δηλώσει συμμετοχή και αποδεχθεί τα δωρεάν εισιτήρια, τελικά δεν παρουσιάσθηκαν.
10.Τι έχετε να πείτε για το «ενοχλητικό πιτσιρίκι» στο οποίο αναφέρεται ο κ. Ευστρατιάδης;
Το κοριτσάκι είναι κόρη μιας ομιλήτριας. Προτού η ομιλήτρια ανέβει στο βήμα, ανέλαβε μια άλλη κυρία να το προσέχει, αλλά ως συνήθως με τα μωρά 2 χρόνων, ήθελε τη μαμά του. Μέτρα ελήφθησαν για τη μεταφορά του παιδιού εκτός της αίθουσας. Κανείς άλλος δεν ενοχλήθηκε τόσο πολύ που να χρειαστεί να αναφερθεί και αυτό ως αρνητικό στοιχείο της οργάνωσης του σεμιναρίου.
11. Έχετε κάτι άλλο να προσθέσετε;
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι τέτοιου είδους πρωτοβουλίες απαιτούν τεράστια εθελοντική εργασία. Κανείς δεν είναι αλάνθαστος. Σίγουρα, ορισμένα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερα, αλλά κατά γενική αποδοχή το σεμινάριο είχε ικανοποιητική οργάνωση, καλούς ομιλητές και κάλυψε πολλούς από τους παραμέτρους που θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη στις προσπάθειες μας, τουλάχιστον να μειώσουμε τη κατολίσθηση που υφίσταται η γλώσσα μας τα τελευταία χρόνια σε ορισμένους τομείς.
Καμία άλλη τέτοιου είδους εκδήλωση, πάνω από 5 ώρες διάρκειας, δεν είχε ταυτόχρονα τη συμβατική τηλεοπτική και διαδικτυακή κάλυψη που είχε το σεμινάριο.
Αυτοί που είναι διατεθειμένοι να προσφέρουν την εμπειρία τους και το χρόνο τους αφιλοκερδώς για καλόβουλες εκδηλώσεις της παροικίας μας, χρειάζονται την ενθάρρυνση και υποστήριξή μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι η καλοπροαίρετη και εποικοδομητική κριτική δεν είναι χρήσιμη. Αυτή όμως πρέπει να γίνεται με πλήρη γνώση των ιδιαιτεροτήτων του θέματος και με τη δυνατότητα ευκαιριών για διευκρινήσεις από τους ιθύνοντες.
Αν πάλι κάποιος νομίζει ότι θα ήταν σε θέση να οργανώσει κάτι πιο αποτελεσματικό, εμείς είμαστε διατεθειμένοι να τον βοηθήσουμε, αν βέβαια χρειάζεται την βοήθειά μας.