Σε κάθε περίπτωση ιατρικού επείγοντος, το δημόσιο νοσοκομειακό σύστημα της Αυστραλίας παρέχει άμεση και ποιοτική φροντίδα, ανεξάρτητα από την οικονομική επιφάνεια του ασθενούς.
Αλλά όταν πρόκειται για λιγότερο επείγουσες, εκλεκτικές χειρουργικές επεμβάσεις, το σύστημα δεν είναι τόσο δίκαιο.
Η εμπειρία ενός ασθενούς μπορεί να εξαρτάται από παράγοντες όπως η περιοχή που ζει, το αν έχει ιδιωτική ασφάλεια υγείας ή τι κερδίζει.
«Υπάρχει ανισότητα στο νοσοκομειακό σύστημα και σε ολόκληρο το σύστημα υγείας μας», διαπιστώνει η Jennifer Doggett, αναλυτής της υγειονομικής πολιτικής στην Αυστραλιανή Συμμαχία για τη Μεταρρύθμιση της Υγείας (Australian Health Care Reform Alliance).
«Σε γενικές γραμμές, οι άνθρωποι που διαθέτουν επαρκείς πόρους, μόρφωση και είναι καλύτερα από άλλους, λαμβάνουν περισσότερη και καλύτερης ποιότητας υγειονομική περίθαλψη από εκείνους που είναι φτωχότεροι και βρίσκονται σε μειονεκτική θέση και νομίζω ότι αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στo σύστημα υγείας» λέει.
ΟΙ ΛΙΣΤΕΣ ΑΝΑΜΟΝΗΣ
Οι χρόνοι αναμονής για τις εκλεκτικές χειρουργικές επεμβάσεις δεν αντιστοιχούν κατ ‘ανάγκη στην εμπειρία των ασθενών, σύμφωνα με την κ. Doggett.
«Αυτό που κάνουν μερικά νοσοκομεία είναι να τηρούν τη λεγόμενη κρυφή λίστα αναμονής, όπου κατατάσσουν τους ασθενείς προτού τους περάσουν στην επίσημη λίστα αναμονής. Σημειωτέον ότι η κρυφή λίστα δεν συνυπολογίζεται στις επίσημες στατιστικές».
Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι κατά τη διετία 2017-2018, ο μέσος χρόνος αναμονής για τις εκλεκτικές χειρουργικές επεμβάσεις στα δημόσια νοσοκομεία ήταν 40 ημέρες. Η μεγαλύτερη μέση αναμονή ήταν 248 ημέρες για να διορθωθεί ένα αποκλίνον ρινικό διάφραγμα.
Ο Jonathan Brown, 30 ετών, δεν έχει ιδιωτική κάλυψη και περιμένει εδώ και δύο χρόνια για μια τέτοια χειρουργική επέμβαση.
«Νόμιζα ότι η χώρα μας φρόντιζε τους ανθρώπους της, λέει στο ABC News.
«Οι προσδοκίες μου και οι εμπειρίες μου διαφέρουν παρασάγγας».
Ο νεαρός άνδρας υποφέρει από σοβαρή άπνοια ύπνου, μια διαταραχή που πλήττει το 25% των ανδρών και το 9% των γυναικών. Πνίγεται στον ύπνο του αρκετές φορές κάθε νύχτα. Είναι μόνιμα κουρασμένος και τώρα φέρει μια συσκευή που τον βοηθά να αναπνέει όταν κοιμάται. «Κάνει τη ζωή μου εφικτή, αλλά το να κοιμάμαι με μια μηχανή δεν είναι αυτό που περίμενα για τη ζωή μου στα 30», λέει.
Ο ίδιος είχε χρειαστεί να περιμένει δύο χρόνια στη λίστα αναμονής για μια επέμβαση αφαίρεσης αμυγδαλών.
Περίμενε ένα χρόνο στη Βικτώρια, κατόπιν μετακόμισε στο Σύδνεϋ για δουλειά και ανακάλυψε ότι εκεί θα έπρεπε να ξεκινήσει τη διαδικασία ξανά.
«Θέλω μόνο τη ζωή μου πίσω» λέει χαρακτηριστικά.
Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Με στόχο την αποσυμφόρηση του δημόσιου συστήματος υγείας, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έδωσε κίνητρα για να ενθαρρύνει τους Αυστραλούς να στραφούν προς τις ιδιωτικές ασφάλειες υγείας. Παρόλα αυτά, λιγότεροι από τους μισούς διαθέτουν ιδιωτική κάλυψη για νοσοκομειακή περίθαλψη.
Για την Sarah Chaundy από το Brisbane η ιδιωτική ασφαλιστική πραγματοποιεί τις υποσχέσεις της, παρέχει πρόσβαση στο γιατρό και το νοσοκομείο της επιλογής του ασθενούς και του δίνει την ευκαιρία να κάνει τα πράγματα γρήγορα. Η ίδια έκανε ιδιωτική ασφάλιση όταν ήταν 20 χρονών καθώς ήξερε πως ένα πρόβλημα που είχε από παιδί θα έπρεπε κάποια στιγμή να αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση.
Αυτή η κίνηση της έσωσε τη ζωή καθώς λίγο μετά τη γέννηση του πρώτου της παιδιού κάποιες εξετάσεις ρουτίνας εμφάνισαν ανησυχητικά αποτελέσματα. Έπρεπε να υποβληθεί άμεσα σε κολονοσκόπηση κάτι που πραγματοποιήθηκε χάρη στην κάλυψη που είχε από την ιδιωτική της ασφάλεια. Χωρίς αυτήν, θα έπρεπε να περιμένει έως και ένα χρόνο. Ο γιατρός της εντόπισε έναν όγκο μεγέθους 7 εκατοστών και η κ. Chaundy διαγνώστηκε με καρκίνο του εντέρου τρίτου σταδίου. Αμέσως υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση και θεραπεία.
«Μερικές φορές αμφισβητώ αν αξίζει να έχει κανείς ιδιωτική ασφάλεια υγείας, ωστόσο είμαι η ζωντανή απόδειξη ότι ποτέ κανείς δεν ξέρει τι πρόκειται να συμβεί», λέει στο ABC News.
«Αν δεν είχα ιδιωτική κάλυψη, θα ήμουν σήμερα εδώ για να πω την ιστορία μου; Δεν ξέρω».
ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΩΝ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ
Είναι γεγονός ότι πολλοί ασθενείς αποφεύγουν να επισκεφτούν ειδικευμένους γιατρούς λόγω του κόστους. Ακόμα κι εκείνοι που διαθέτουν ιδιωτική ασφάλεια υγείας χρειάζεται να βάλουν από την τσέπη τους χιλιάδες δολάρια για την κάλυψη των ιατρικών εξόδων.
«Οπωσδήποτε έχουμε ειδικευμένους γιατρούς που χρεώνουν υπερβολικά μεγάλα ποσά», επιβεβαιώνει η κ. Doggett.
Ο επικεφαλής των υγειονομικών αρχών της χώρας, Brendan Murphy σκοπεύει να διερευνήσει την κατάσταση.
«Αυτές οι υπερβολικές χρεώσεις φαίνεται ότι έχουν τη βάση τους σε γεωγραφικά κριτήρια. Είναι πολύ συχνές στο Σύδνεϋ και στην Καμπέρα, σχεδόν ανύπαρκτες στην Αδελαΐδα, ενώ η Μελβούρνη είναι κάπου στη μέση», λέει.
«Εξετάζουμε μια σειρά από λύσεις, η μία είναι να προσπαθήσουμε να περάσουμε το μήνυμα στο κοινό ότι δεν υπάρχει καμιά αντιστοιχία μεταξύ των ποσών που χρεώνονται και της ποιότητας των υπηρεσιών που προσφέρονται».
Ο ειδικός σε θέματα υγειονομικής πολιτικής, Ben Harris, δήλωσε ότι οι υπερβολικές χρεώσεις των ειδικευμένων γιατρών έχουν ως αποτέλεσμα οι πλουσιότεροι Αυστραλοί να είναι οι πιο υγιείς».
«Όσοι διαθέτουν υψηλό κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο, πηγαίνουν σε περισσότερους ειδικευμένους γιατρούς από ό,τι όσοι βρίσκονται σε χαμηλές κοινωνικοοικονομικά περιοχές», δήλωσε ο κ. Harris.»
«Γνωρίζουμε ότι οι πιο εύποροι είναι σε θέση να πληρώσουν συμμετοχή στα ιατρικά έξοδα. Γνωρίζουμε ότι το ποσό των συμμετοχών στους ειδικευμένους γιατρούς στην Αυστραλία το τελευταίο οικονομικό έτος έφτασε τα 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια».
«Ένας στους 13 Αυστραλούς δεν εκτέλεσε παραπεμπτικό επίσκεψης σε ειδικευμένο γιατρό λόγω κόστους», καταλήγει ο κ. Harris.
