Μπορεί πριν από λίγα χρόνια να φάνταζε ανέκδοτο, ωστόσο τώρα είναι πραγματικότητα.

Το τι άλλαξε στα τρία χρόνια και έναν μήνα που μεσολάβησαν από τις 23 Ιουνίου του 2016, θα πρέπει να αποτελέσει θέμα κοινωνιολογικής μελέτης από τους ερευνητές του μέλλοντος.

Το μόνο σίγουρο είναι πως από το βράδυ της 23ης Ιουνίου 2016 όταν το Brexit επικράτησε με 51.89%, έναντι του 48.11% Bremain η Μεγάλη Βρετανία ξεκίνησε μια πορεία που την οδήγησε μια ανάσα από τον γκρεμό και τον Μπόρις Τζόνσον στο νούμερο 10 της οδού Ντάουνινγκ Στριτ.

Ποιος, είναι όμως ο Μπόρις Τζόνσον; Πρόκειται μόνο για μια καλτ φιγούρα, η οποία ακολουθεί το κλίμα της εποχής που προτάσσει τον λαϊκισμό, ή κάτι παραπάνω;
Βουλευτής από το 2001 έως το 2008, δήμαρχος Λονδίνου από το 2008 έως το 2016, μετά ξανά βουλευτής και υπουργός Εξωτερικών από τον Ιούλιο του 2016 έως τον Ιούλιο του 2018, ο Μπόρις Τζόνσον φέρεται να είχε σκοπό ζωής το να γίνει πρωθυπουργός. Κάτι που κατάφερε!

Με καταγωγή, η οποία έχει χαρτογραφηθεί έως βασιλείς της Βρετανίας και της Γαλλίας και έχοντας φοιτήσει στο φημισμένο σχολείο του Ήτον, αλλά και την Οξφόρδη, ο Μπόρις Τζόνσον ήταν προορισμένος για μεγάλα πράγματα. Κάτι το οποίο η συμπεριφορά του έδειχνε πως αυτό το γνώριζε.

Πρώτο του επάγγελμα, στην αρχή της δεκαετίας του 1990 ήταν η δημοσιογραφία. Ως ανταποκριτής της Telegraph στις Βρυξέλλες είχε προκαλέσει κάποιο θόρυβο γύρω από το όνομά του, τόσο λόγω των ευρωσκεπτικιστικών ανταποκρίσεών του όσο και λόγω ορισμένων αναληθών δημοσιευμάτων – από το ότι η Κομισιόν είχε την πρόθεση να απαγορεύσει τα βρετανικά λουκάνικα έως το ότι οι Βρυξέλλες σχεδίαζαν περιορισμούς στο μέγεθος των προφυλακτικών.

Για το δεύτερο μισό της δεκαετίας εργαζόταν στο Λονδίνο ως πολιτικός αρθρογράφος. Ακόμα εγκαλείται για μια σειρά υποτιμητικών και για πολλούς ρατσιστικών σχολίων σε γραπτά του κατά των Αφρικανών («νεγράκια» και «καρπουζοχαμόγελα») και των ομοφυλόφιλων («αγοράκια με φανελάκια»).

Αργότερα πλέον, ως πολιτικός, υπήρξαν πολλές φορές που χρησιμοποίησε εκφράσεις κατά συγκεκριμένων ομάδων πληθυσμού οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί ρατσιστικές. Πιο γνωστό παράδειγμα η παρομοίωση των μουσουλμάνων γυναικών που φορούν μπούρκα με «γραμματοκιβώτια».

Ο ίδιος και οι υποστηρικτές του λένε ότι όλες αυτές οι φράσεις χρησιμοποιήθηκαν χωρίς πρόθεση προσβολής και με χιουμοριστική διάθεση ή ότι έχουν αλλοιωθεί ως προς το νόημά τους έχοντας απομονωθεί από το συνολικό κείμενο.

Μάλιστα, οι υποστηρικτές του, που κάθε άλλο παρά λίγοι είναι, τον υπερασπίζονται λέγοντας ότι πρόκειται ακριβώς για αυτή την απελευθέρωση από τους αυστηρούς κανόνες της πολιτικής ορθότητας που χρειάζεται η χώρα για να προχωρήσει με τολμηρές πολιτικές.

Από την άλλη πλευρά, οι πολέμιοι του, που είναι εξίσου πολλοί τον κατηγορούν πως ο τρόπος που μιλάει, αλλά και αυτά που λέει προδίδουν άνθρωπο χωρίς συγκροτημένη σκέψη, χωρίς σοβαρότητα και χωρίς αίσθηση των υποχρεώσεων που έχει ένας πολιτικός, πολλώ δε μάλλον ένας πρωθυπουργός.

Ακόμα και στην ιδιωτική του ζωή ο Μπόρις Τζόνσον βρίσκεται πολύ συχνά στα εξώφυλλα των βρετανικών -και όχι μόνο- ταμπλόιντς.

Από τον τρόπο που άφησε τη δεύτερη σύζυγό του, Μαρίνα Γουίλερ, για τη νεαρή σύμβουλο του Συντηρητικού Κόμματος, Κάρι Σίμοντς, τον μεγάλο καυγά που είχε μαζί της κατά τη διάρκεια της κούρσας διαδοχής της Τερέζα Μέι, αλλά και το γεγονός ότι πέρα από τα τέσσερα παιδιά με την κα Γουίλερ έχει αποδεδειγμένα ένα εξώγαμο και πιθανώς ακόμα ένα, πολλοί είναι εκείνοι που κάνουν λόγο για άνθρωπο με έλλειψη σοβαρότητας.