Όταν οι κινεζικής καταγωγής φίλοι σου, ανοίγουν τo ντουλάπι τροφίμων στο σπίτι τους και βλέπεις μέσα τρία ελληνικά τσουρέκια, εντυπωσιάζεσαι. Όταν βλέπεις στο καρότσι των ασιατικής καταγωγής πελατών στο σουπερμάρκετ της γειτονιάς σου, ελληνικό τσουρέκι, πάλι εντυπωσιάζεσαι. Όταν, όμως, επισκέπτεσαι τους ιθαγενείς γείτονές σου, σου σερβίρουν ελληνικό παξιμάδι και τσουρέκι με τον καφέ σου και σου πλέκουν το εγκώμιο της Olympian για τα γλυκίσματά της, τότε δεν εντυπωσιάζεσαι απλώς. Τότε αναφωνείς… Μπράβο ρε Olympian!
Την προηγούμενη εβδομάδα η αρτοποιία Olympian -που ξεκίνησε δειλά-δειλά σε μία γειτονιά της Μελβούρνης, πριν από δύο δεκαετίες, η Ντέμπι Παπαδημητρίου και ο αδελφός της Ιάκωβος Ξανθόπουλος- έκλεισε τα 20 χρόνια της. Τα 50 και βάλε προϊόντα της βρίσκονται πλέον σε όλα σχεδόν τα μπακάλικα της Μελβούρνης και το τσουρέκι της στα σουπερμάρκετ Coles και σε εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια. Σε μερικές εβδομάδες το περίφημο τσουρέκι Olympian θα βρίσκεται και στα ράφια της αλυσίδας σουπερμάρκετ Woolworths όλης της χώρας, γεγονός που σημαίνει ότι θα αποκτήσει ακόμα περισσότερους θαυμαστές.
Η Ντέμπι και ο Ιάκωβος ξεκίνησαν την Olympian, φτιάχνοντας παξιμάδια, κριτσίνια, χυλοπίτες και τραχανά, σειρά προϊόντων που αγόρασαν από την διάσημη στην παροικία, γι’ αυτά της τα προϊόντα αρτοποιία Olympic Bakery. Η επιτυχία της Olympian σήμερα, έστω και αν βασίστηκαν αρχικά στα καθιερωμένα προϊόντα της εταιρίας που αγόρασαν πριν 20 χρόνια, δεν «μετριέται» σήμερα σε πακέτα τραχανά, αλλά σε τσουρέκια, ένα προϊόν που η Ντέμπι και ο Ιάκωβος ανάπτυξαν και λάνσαραν πρώτοι.
«Ήταν ένα πολύ δύσκολο προϊόν. Μας ταλαιπώρησε όσο δεν μπορείς να φανταστείς να το τελειοποιήσουμε και όταν το καταφέραμε τελικά, τα φτιάχναμε μία φορά τον χρόνο σαν παραδοσιακό γλυκό για την Πασχαλινή περίοδο» εξηγεί η Ντέμπι, αποκαλύπτοντας το πώς η διορατικότητα και η σκληρή δουλειά, σε συνδυασμό με το πάθος των δύο αυτών νέων παιδιών, μετέτρεψε την παραγωγή τσουρεκιών από 20 την ημέρα πριν από δέκα χρόνια σε 1.000 την ημέρα, σήμερα.
«Μιλάς με τους πελάτες σου, τους ακούς και μαθαίνεις απ’ αυτούς. Μας το ζητούσαν και μετά την πασχαλινή περίοδο γι’ αυτό και αρχίσαμε να αυξάνουμε την παραγωγή μας. Η ποιότητα ήταν πάντα το σημαντικότερο μέλημά μας και δεν θέλαμε να θυσιάσουμε την ποιότητα που είναι το βασικότερο έμβλημα της αρτοποιίας μας για να αυξήσουμε την παραγωγή τσουρεκιών. Το κάναμε βήμα-βήμα, δημιουργώντας παράλληλα νέα παραδοσιακά ελληνικά προϊόντα, πάντα καθαρά από συντηρητικά» λέει η Ντέμπι. Εξηγεί ότι αυτή η επαφή της με τους πελάτες της είναι και η πηγή των ιδεών της.
«Να, τις προάλλες μιλούσα με τον διευθυντή μίας γνωστής αλυσίδας ελληνικών μπακάλικων εδώ στη Μελβούρνη. Μου εξηγούσε γιατί τα κουλουράκια της Olympian δεν λείπουν ποτέ από το σπίτι του. Είναι το γλυκό προτίμησης που τρώνε τα παιδιά του κάθε βράδυ και τα επιλέγει επειδή δεν έχουν συντηρητικά. Φεύγοντας, το μυαλό μου άρχισε να δουλεύει με χίλια. Έτσι μου γεννήθηκε η ιδέα για μικρά παιδικά κουλουράκια και παξιμαδάκια με χαρούπι, μία υγιεινή και θρεπτική προσθήκη στο κλασσικό μας παξιμάδι».
«Είμαι τυχερή μέχρι τώρα, δεν έχω αναγκαστεί να δουλέψω» λέει και συμπληρώνει «το λέω αυτό γιατί, έστω και αν αυτό που κάνω με κουράζει, δεν το είδα ποτέ σαν δουλειά. Είναι το πάθος μας. Ο Ιάκωβος είναι το τεχνικό μυαλό και απολαμβάνει τα κατσαβίδια και τις μηχανές του. Εγώ είμαι του γραφείου και του φούρνου και το απολαμβάνω αφάνταστα».
ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ
Τα προϊόντα και η επιτυχία της Olympian δεν είναι μόνο απόρροια του συνδυασμού επαγγελματισμού και συνεχούς εγρήγορσης των ανθρώπων που έχτισαν την ομογενειακή αρτοποιία και των υπαλλήλων τους. Ούτε μόνο του ανήσυχου και καινοτόμου μυαλού αυτών των δύο νέων ανθρώπων που κρατούν τα ηνία της Olympian. Τα προϊόντα και η επιτυχία της Olympian στηρίζεται επίσης σε μία βαθιά σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ της αρτοποιίας και των πελατών της. Τα θεμέλια τα έβαλαν η Ντέμπι και ο Ιάκωβος. Οι πελάτες τους την καλλιεργούν χάρη στην ποιότητα που συνεχίζουν να τους προσφέρουν, αλλά και στο ότι το άρωμα και οι γεύσεις τους συντηρούν στους νεώτερους ελληνικής καταγωγής καταναλωτές, τις παιδικές τους διατροφικές αναμνήσεις.
Όλοι νοσταλγούμε το φαγητό της μαμάς μας. Οι γεύσεις και οι μυρωδιές που ποτίζουν τις αισθήσεις μας κατά τη διάρκεια των παιδικών μας χρόνων ζουν στα προϊόντα της Olympian.
«Είχαμε την εντύπωση ότι η ζήτηση για προϊόντα όπως ο τραχανάς, οι χυλοπίτες και τα παξιμάδια θα μειωθεί σιγά-σιγά. Αυτό όμως που βλέπουμε είναι ότι τα τελευταία χρόνια η ζήτηση έχει αυξηθεί. Το αποδίδουμε και το έχουμε ακούσει από τους νεότερους πελάτες μας ότι τα αγαπούν και τα χρησιμοποιούν γιατί μεγάλωσαν μ’ αυτά τα προϊόντα» λέει η Ντέμπι.
«Αυτό για εμάς είναι πολύ θετικό γιατί η όρεξη των πελατών μας παντρεύει τις παραδοσιακές γεύσεις, που είναι το σήμα κατατεθέν μας, με την πρόθεσή μας αυτές να περάσουν στις επόμενες γενιές. Οι νέες γεύσεις που δημιουργούμε στηρίζονται στις παραδοσιακές και αυτό διαπιστώνουμε ότι επιβραβεύεται από τον κόσμο».
Η παράδοση δεν στηρίζει μόνο τις γεύσεις που προσφέρει η Olympian αλλά και την επαγγελματική φιλοσοφία της. Ρωτώ την Ντέμπι για τη σχέση της με το προσωπικό της που από μία χούφτα άτομα που ήταν τα πρώτα χρόνια τώρα αριθμεί πάνω από 20 μόνιμο προσωπικό.
«Είμαστε μία οικογενειακή επιχείρηση, δεν θες να αδικήσεις την οικογένειά σου ούτε το προσωπικό σου. Μιλάμε τόση ώρα για εμάς που είμαστε οι επικεφαλείς, αλλά δεν θα είχαμε καταφέρει να χτίσουμε αυτό που χτίσαμε αν δεν είχαμε καλό προσωπικό. Χρωστάμε πολλά στο εργατικό μας δυναμικό. Τους σεβόμαστε, τους προσέχουμε και μας σέβονται. Για να καταλάβεις, έχουμε ακόμα υπαλλήλους που ήταν μαζί μας από τα πρώτα χρόνια που αρχίσαμε. Τους εμπιστευόμαστε και μας εμπιστεύονται και αυτό είναι ανεκτίμητο».
Από την οικογένεια της Olympian πάμε στις οικογένειες της Ντέμπι και του Ιάκωβου ή πιο εύστοχα στους απογόνους τους.
«Ελπίζουμε ότι η Olympian και οι ελληνικές γεύσεις θα συνεχίσουν για πολλά χρόνια ακόμα» λέει η Ντέμπι, πληροφορώντας με ότι κατά τη διάρκεια των σχολικών διακοπών η αρτοποιία εμπλουτίζεται με κάποιους λιγότερο έμπειρους αλλά σίγουρα «πολύτιμους» υπαλλήλους. Είναι η επόμενη γενιά της Olympian.
«Κάπως έτσι άρχισα και εγώ. Τριγυρνώντας στους φούρνους και το χώρο παραγωγής του Olympic Bakery. Το απολάμβανα, ένοιωθα ότι δημιουργούσα κάτι. Σπούδασα Οικονομικά, άρχισα να εργάζομαι στην τράπεζα αλλά δεν άντεξα για πολύ εκεί. Στα 23 μου επέστρεψα στον μυρωδάτο κόσμο της παραδοσιακής γεύσης. Κανένας δεν γνωρίζει τι επιφυλάσσει το μέλλον. Ελπίζω ότι η αγάπη μας στην Olympian θα εμπνεύσει και τα παιδιά μας» καταλήγει.