Ο Παγκύπριος Συνδέσμου Αποφοίτων Πανεπιστημίων Αυστραλίας σε συνεργασία με το ΤΕΠΑΚ και το Πανεπιστήμιο Κύπρου παρουσιάζουν το βιβλίο «Ιστορίες της Κύπρου: Αφιέρωμα σε μια αλλοτινή εποχή» το οποίο γράφτηκε και κυκλοφόρησε στη Μελβούρνη από τον κυπριακής καταγωγής Κωνσταντίνο Εμμανουήλ.
Το βιβλίο περιέχει τις ζωντανές αναμνήσεις και ιστορίες περισσοτέρων από 40 ηλικιωμένων Κυπρίων που γεννήθηκαν και ζούσαν στην Κύπρο κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Ο Κωνσταντίνος Εμμανουήλ έχει αφιερώσει επτά χρόνια παίρνοντας συνεντεύξεις και τεκμηριώνοντας τις θύμησες των ηλικιωμένων Κυπρίων τόσο από στην Αυστραλία όσο και άλλα μέρη του κόσμου.
Το βιβλίο, γραμμένο στα Αγγλικά, είναι μια καλά σχεδιασμένη και πολύτιμη συλλογή αναμνήσεων ενός τρόπου ζωής που έχει εξαφανιστεί. Αποπνέει ένα όμορφο παρελθόν μέσα από εικόνες και φωνές εκείνων που το γνώρισαν και το έζησαν.
Οι “Ιστορίες της Κύπρου” ξεκίνησαν ως μια σελίδα στο Facebook η οποία σήμερα έχει πέραν των 22.000 φίλων. Εκεί ο Κωνσταντίνος γράφει ότι πρόκειται για «προσωπική μου σταυροφορία για να διερευνήσω την πατρίδα των γονιών μου όπως ήταν πριν από το 1950. Με τις εβδομαδιαίες μου αναρτήσεις που περιλαμβάνουν όμορφες και σπάνιες παλιές φωτογραφίες, σκοπεύω να αναδείξω και να εξυμνήσω την πολιτιστική μου κληρονομιά. Για μένα προσωπικά, ως γιος Κυπρίων μεταναστών, οι «Ιστορίες της Κύπρου» έχουν γίνει το «πάθος» μου, το οποίο συνεχίζει να μου προσφέρει πολύτιμα μαθήματα για το παρελθόν, μεταξύ αυτών και ορισμένες «πικρές αλήθειες» για την πατρίδα των προγόνων μου. Για παράδειγμα, πριν από το 1950 οι μουσουλμάνοι και οι χριστιανοί συζούσαν σχετικά αρμονικά, οι οικογένειες παρέμειναν ενωμένες, η εμπλοκή στα κοινά ήταν έντονη, τα παιδιά έπαιζαν έξω, οι άνθρωποι ζούσαν από τη γη με πραγματικά «βιολογικά» τρόφιμα και σχεδόν όλοι ήταν πιο ευχαριστημένοι με τα λίγα που είχαν. Τώρα είναι προφανές ότι οι γονείς μου και η γενιά τους είναι οι τελευταίοι του είδους τους, που έχουν ζήσει και ήταν μάρτυρες μιας εποχής που πέρασε και την οποία εποχή πολλοί, συμπεριλαμβανομένου και εμού, την θεωρούν ως την αυθεντική Κύπρο “.
Πριν μερικούς μήνες, ως ένδειξη αναγνώρισης της πολιτιστικής προσφοράς του η Κυπριακή Δημοκρατία απέδωσε στον Κωνσταντίνο Εμμανουήλ ειδική πλακέτα, η οποία παραδόθηκε στο συγγραφέα και καλλιτέχνη από τον Επίτροπο Προεδρίας κ. Φώτη Φωτίου και την κ. Μάρθα Μαυρομμάτη, Ύπατη Αρμοστή της Κύπρου στην Αυστραλία.

Ο συγγραφέας Κωνσταντίνος Εμμανουήλ βρίσκεται στην Κύπρο από τις 22 Σεπτεμβρίου και ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Αποφοίτων Πανεπιστημίων Αυστραλίας έχει οργανώσει δύο εκδηλώσεις σε συνεργασία με τα κορυφαία τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα της Κύπρου.
1) 26 Σεπτεμβρίου, 7:00μμ σε συνεργασία με το ΤΕΠΑΚ.
Αμφιθέατρο 1, Κτίριο Τάσος Παπαδόπουλος, Γωνία Θέμιδος και Ιφιγενείας, Λεμεσός.
Κύριος ομιλητής και παρουσιαστής θα είναι ο dιευθυντής του Παττιχείου Δημοτικού Μουσείου-Ιστορικού Αρχείου και Κέντρου Μελετών Λεμεσού κ. Μίμης Σοφοκλέους.
Θα ακολουθήσει ομιλία του συγγραφέα για συγκεκριμένες πτυχές του βιβλίου και της εμπειρίας του.
2) 2 Οκτωβρίου σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κύπρου,
Αμφιθέατρο B108, Κτίριο Αναστάσιος Λεβέντης, Πανεπιστήμιο Κύπρου, Λευκωσία
Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει από τον κ. Χάρη Ψάλτη, Επίκουρο Καθηγητή Κοινωνικής και Αναπτυξιακής Ψυχολογίας, Τμήμα Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Κύπρου. Ο κ. Ψάλτης θα επικεντρωθεί σε θέματα Κυπριακής διασποράς.
Θα ακολουθήσει ομιλία του συγγραφέα.
Στο τέλος και των δύο εκδηλώσεων, ο συγγραφέας θα είναι διαθέσιμος για να υπογράψει βιβλία, ενώ το χώρο υποδοχής θα προσφέρονται Αυστραλέζικο κρασί και τυριά.
Για τον Παγκύπριο Σύνδεσμο Αποφοίτων Πανεπιστημίων Αυστραλίας η παρουσίαση του βιβλίου συμπίπτει απόλυτα με την ταυτότητα και τις προτεραιότητές του. “Παρουσιάζουμε ένα βιβλίο, το οποίο είμαστε πεπεισμένοι, ότι θα είναι πολύτιμο για πολλούς ανθρώπους καθώς δημιουργεί πολλές γέφυρες μεταξύ διαφορετικών τόπων, ανθρώπων και χρονικών περιόδων. Εδώ έχουμε έναν επιστήμονα της διασποράς, έναν καλλιτέχνη που γεννήθηκε και μορφώθηκε στην Αυστραλία, δημιουργεί και συμβάλλει στην πολιτιστική ζωή της νέας του πατρίδας, προσπαθεί να προσδιορίσει τις πολιτιστικές του ρίζες και την ταυτότητα, ανιχνεύει και ερωτεύεται έναν τρόπο ζωής συγκεκριμένης περιόδου της Κύπρου μέσα από τα μάτια, εικόνες και φωνές των γονιών του και 40 άλλων ατόμων που τον βίωσαν και μετά από επτά χρόνια επίπονης εργασίας μας παραδίδει την δική του εκτίμηση και αντίληψη. Πιστεύω ότι οι «Ιστορίες της Κύπρου» θα κάνουν αίσθηση και θα έχουν αντίκτυπο σε πολλούς τομείς όπως είχαν και στη Μελβούρνη» λέει ο pρόεδρος του Συνδέσμου Σάκης Φειδογιάννης.
Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
Ο Κωνσταντίνος Εμμανουήλ είναι σήμερα ο επικεφαλής του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών του Πολυτεχνείου Μελβούρνης. Έχει πτυχίο στην Eκπαίδευση (Πανεπιστήμιο Curtin), Μεταπτυχιακό στην εφαρμοσμένη μάθηση (Πανεπιστήμιο Deakin) και Πτυχίο Γραφιστικής (Ινστιτούτο Phillip).
«Από την αρχή, είχα μια μοναδική φιλοδοξία να τεκμηριώσω και να διατηρήσω τις προφορικές ιστορίες και τις αναμνήσεις της γενιάς των γονιών μου. Η αναζήτηση για να ανακαλύψω τις ρίζες μου και το σπίτι των προγόνων μου ξεκίνησε με μια μακρά συνέντευξη με τον πατέρα μου. Τι όμορφο κόσμο ανακάλυψα. Ένα κόσμο πολύ απομακρυσμένο από τον δικό μου, με εμπειρίες που ήξερα ελάχιστα. Παρόλο που ο πατέρας μου πάντα μοιράζονταν μαζί μου αποσπάσματα από την προηγούμενη ζωή του, δεν ήταν παρά μόνο όταν του έκανα συγκεκριμένες ερωτήσεις ανοίχτηκε πραγματικά.
Ο πατέρας μου έφτασε στην Αυστραλία στις αρχές του 1950, μετά τον πόλεμο, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Τρία χρόνια αργότερα είδε μια φωτογραφία της μητέρας μου και αποφάσισε να την φέρει στην Αυστραλία με την ελπίδα να την παντρευτεί. Ήταν ένας προσυμφωνημένος γάμος, ο οποίος ήταν πολύ κοινός εκείνη τη περίοδο. Πρέπει να ομολογήσω ότι τα κατάφεραν να λειτουργήσει πραγματικά. Υπήρχε σεβασμός και ανοχή που σπάνια βλέπουμε στα ζευγάρια σήμερα. Άσχετα πόσο δύσκολη ήταν η ζωή τους και ο γάμος τους, οι γονείς μου ποτέ δεν τα παράτησαν. Ποτέ δεν σταμάτησαν να προσπαθούν. Αυτό που με γοήτευσε από τη ζωή των γονιών μου και τις αποφάσεις που έπρεπε να πάρουν, ήταν ακριβώς το πόσο ανεκτικοί ήταν με όλα όσα τους συνέβησαν. Σε σύγκριση με τη δική μου γενιά, ήταν από έναν εντελώς διαφορετικό πλανήτη» λέει ο συγγραφέας.