Η Melanie ήταν μόλις 11 ετών όταν ήρθε για πρώτη φορά αντιμέτωπη με το πραγματικό πρόσωπο του 61χρονου θύτη της, Ιωάννη Μ.* – Τζον – όπως τον αποκαλούσαν.
Φέτος, και ενώ έχουν περάσει πάνω από δύο δεκαετίες, ο Τζον βρέθηκε ένοχος για δύο περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης παιδιού κάτω των 16.
Ο 82χρονος σήμερα ομογενής όμως δεν θα εκτίσει καν τη δίχρονη ποινή φυλάκισης που του επιβλήθηκε, όπως έκρινε το δικαστήριο λόγω της μεγάλης ηλικίας και της κατάστασης της υγείας του.
“Με κάνει να σκέφτομαι, όλη αυτή η οδύνη που πέρασα, άξιζε στ’ αλήθεια;”, αναρωτιέται η Melanie μιλώντας στο ABC News που δημοσίευσε το αποκλειστικό ρεπορτάζ.
Παρότι η δικαστική απόφαση της προκαλεί οργή, την αποδέχεται.
Παραμένει όμως οργισμένη απέναντι στην αστυνομία της Βικτώριας που απέτυχε να επιτελέσει το καθήκον προστασίας της αλλά ακόμη και διεξαγωγής σωστής έρευνας.
Οι αρχές πρόσφεραν στη Melanie $25.000 για να κρατήσει το στόμα της κλειστό για τα όσα επακολούθησαν της καταγγελίας.
Προς τιμήν της και παρά το μεγάλο ψυχικό κόστος, δεν αποδέχτηκε τη χρηματική αποζημίωση. Αντ’ αυτού επέλεξε να μιλήσει δημόσια και να άρει το δικαίωμα απόκρυψης της ταυτότητάς της, ελπίζοντας να δώσει κουράγιο σε άλλα θύματα να μιλήσουν αλλά και να δώσει ένα δημόσιο “χαστούκι” στο σύστημα που την απογοήτευσε παντελώς.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΩΝ ΕΠΙΘΕΣΕΩΝ
Στον Τζον, έναν “έμπιστο” οδηγό ταξί, είχε ανατεθεί να οδηγεί την εντελώς κωφή μαθήτρια δημοτικού Melanie Duggan από και προς το σχολείο της, Victorian College of the Deaf.
H Melanie θυμάται το απόγευμα του 1997, όταν ο συμμαθητής της που επέβαινε μαζί της στο αμάξι είχε μόλις παραδοθεί στο σπίτι του.
Το 11χρονο κορίτσι ζήτησε από τον οδηγό να κάτσει μπροστά και αυτός της έθεσε τον όρο να του δείξει το στήθος της.
Διστακτική, σήκωσε τη μπλούζα της. Όμως ο Τζον δε σταμάτησε εκεί και άρχισε να τη φιλάει επιθετικά στο στόμα.
Όταν τελείωσε, η μικρή έμεινε παγωμένη στη θέση μη γνωρίζοντας πώς να αντιδράσει. Θυμάται να σκέφτεται πως ήθελε να φύγει τρέχοντας.
Θα ακολουθούσαν δύο χρόνια συνεχών σεξουαλικών επιθέσεων με τη 11χρονη Melanie να σκέφτεται ότι ήταν κάτι το φυσιολογικό, αλλάζοντας ωστόσο την ενδυμασία της φορώντας όλο φαρδιά ρούχα θεωρώντας ότι θα λειτουργούσαν σαν “ασπίδα”.
Διανύοντας την εφηβεία, το σώμα της αναπτυσσόταν και οι επιθέσεις γίνονταν πιο έντονες, με τον Τζον να σπρώχνει τα χέρια του κάτω από την μπλούζα της, κρατώντας το στήθος της, αγγίζοντάς τη στη βουβωνική χώρα, τραβώντας το χέρι της στην περιοχή των γεννητικών του οργάνων και χτυπώντας την ακόμη στο μπράτσο αφήνοντας μελανιές.
Ο Τζον ήταν επιθετικός, εκφοβιστικός και είχε τον απόλυτο έλεγχο.
“Δεν είπα σε κανέναν για το τί συνέβη γιατί τότε νόμιζα ότι ήταν φυσιολογικό”, έγραφε στην ένορκη δήλωσή της στην αστυνομία έξι χρόνια μετά το πρώτο περιστατικό.
Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ & ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ ΣΤΟ ΘΥΜΑ
H Melanie ήταν 17 ετών όταν κατήγγειλε την υπόθεση στην αστυνομία το 2003.
Είχε πριν λίγο απευθυνθεί σε δάσκαλο/α της (το φύλο δεν αποκαλύπτεται στο ρεπορτάζ) που όμως δεν ανέφερε το ζήτημα στις αρχές όπως όφειλε.
Στο αστυνομικό τμήμα, στη Melanie δε δόθηκε αναγνωρισμένος διερμηνέας στη νοηματική για την Αυστραλία (Auslan) όπως προβλέπεται. Η διερμηνεία έγινε από το μέλος του προσωπικού του σχολείου της που δεν είχε εξαρχής καταγγείλει το ζήτημα. Παράλληλα, η κατάθεση έγινε σε ανώτερο αστυνομικό όχι όμως σε ερευνητή (ντετέκτιβ). Όταν αργότερα ενεπλάκη ντετέκτιβ στην υπόθεση δεν μίλησε ποτέ με το θύμα.
Ο οδηγός ανακρίθηκε, αρνήθηκε τις κατηγορίες.
Το αποτέλεσμα; Υπόθεση λήξασα, η έρευνα έκλεισε.
“Ο λόγος σου ενάντια στον δικό του”, της έλεγαν οι αστυνομικοί.
Ούτε οι γονείς της Melanie ούτε οι υπηρεσίες παιδικής προστασίας ενημερώθηκαν.
ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΩΣΗ
Όταν δέκα χρόνια αργότερα προσπάθησε να αποκτήσει πρόσβαση στο αστυνομικό αρχείο, της είπαν… ότι είχε καταστραφεί!
Η Melanie στο μεταξύ είχε παντρευτεί και αποκτήσει δύο παιδιά, οι αναμνήσεις όμως παρέμεναν.
Απευθύνθηκε στη Βασιλική Επιτροπή για παιδική σεξουαλική κακοποίηση και σε μια ομάδα για δικαιώματα ατόμων με αναπηρία.
Η αστυνομία αναγκάστηκε να διεξάγει εσωτερική έρευνα που κατέληξε το 2016 σε πειθαρχικά μέτρα κατά των μελών του σώματος που είχαν αναλάβει τότε την υπόθεση.
Κατόπιν, η έρευνα άνοιξε ξανά με επικεφαλής γυναίκα ντετέκτιβ, με τη Melanie να αισθάνεται ότι αποδόθηκε επιτέλους η προσοχή που άρμοζε στην υπόθεση, με την ντετέκτιβ να ανασύρει και στοιχεία του αρχείου που θεωρούνταν κατεστραμμένο.
Σε δήλωσή της στο ABC, η αστυνομία της Βικτώριας έκανε λόγο για ριζικές αλλαγές στα τελευταία χρόνια στον χειρισμό καταγγελιών σεξουαλικής κακοποίησης, με παραδοχή για τα επιπρόσθετα εμπόδια που συναντούν άτομα με αναπηρία.
Η Melanie καλεί την πολιτειακή κυβέρνηση να λάβει μέτρα για ισότιμη πρόσβαση ατόμων με αναπηρία στη δικαιοσύνη. Η ιστορία της ελπίζει να λειτουργήσει ως “μάθημα” για τις αρχές.
“Θέλουν να κρατήσω το στόμα μου κλειστό.
“Έμπλεξαν όμως με το λάθος άτομο”.
* Ο “Νέος Κόσμος” επέλεξε να μη δημοσιεύσει το επίθετο του θύτη (αναφέρεται μόνο το μικρό του όνομα και το αρχικό του επιθέτου “Μ.”) για λόγους αποφυγής στιγματισμού της οικογένειάς του για τις καταδικαστέες πράξεις του. Ο θύτης Ιωάννης Μ. αναφέρεται ως “Τζον” – όπως τον αποκαλούσαν – στο κείμενο.
