Την τελευταία του πνοή άφησε πριν λίγες μέρες στο Σίδνεϊ το μακροβιότερο μάλλον μέλος της ελληνικής παροικίας.

Ο λόγος για τον Λάκωνα Γιώργο Τζανετάκο, ο οποίος απεβίωσε σε ηλικία 104 ετών, αφήνοντας πίσω του μια μεγάλη οικογένεια, τα μέλη της οποίας θα τον διατηρούν για πάντα στην μνήμη τους.

Οι άνθρωποι των οποίων τη ζωή άγγιξε ο υπεραιωνόβιος, κάνουν λόγο για ένα πολύ κοινωνικό άτομο, που μέχρι και τις τελευταίες του στιγμές παρέμενε ενεργό στα κοινά της ελληνικής παροικίας και συμμετείχε σε όλες τις εκδηλώσεις της.

Πιο συγκεκριμένα, η κόρη του θανόντα, Λίντα Λέγκα, υποστηρίζει πως όλοι είχαν έναν καλό λόγο να πουν για εκείνον:
“Γεννήθηκε στη Σκάλα Λακωνίας και ήρθε στην Αυστραλία το 1966. Άφησε πίσω του τέσσερα εγγόνια κι εννιά δισέγγονα. Όσο για την μακροζωία του, τι να σας πω..; Θεωρώ πως οφείλεται στην απόλυτη έλλειψη άγχους. Σπάνια αγχωνόταν, δεν έχανε την ώρα του σε πράγματα που δεν μπορούσε να αλλάξει, κοίταζε μόνο τα όσα μπορούσε ο ίδιος να κάνει.”

Παράλληλα, η κ. Λέγκας κάνει λόγο και για τον πλούτο ιστορικών γνώσεων που διέθετε ο πατέρας της:
“Ήταν λάτρης της ιστορίας. Μπορούσε να σου διορθώσει το παραμικρό λάθος που θα έκανες. Μπορούσε επίσης με ευκολία να πραγματοποιήσει ολόκληρες διαλέξεις αν το έβαζε με τον νου του. Ήξερε να γράφει και να διαβάζει αγγλικά και ελληνικά και στην καθαρεύουσα, ήταν πολύ καλά σπουδαγμένος. Γυμνάσιο και λύκειο πήγε στην Ελλάδα και ήρθε εδώ παντρεμένος.”

Οι δυσκολίες της ζωής με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπος ποτέ δεν εμπόδισαν τον Τζανετάκο από το να ζει τη ζωή του και να παραμένει κοινωνικός:
“Ήρθε στην Αυστραλία παντρεμένος, όμως χάσαμε την μητέρα μου πριν 35 χρόνια, ενώ πριν περίπου 11 χρόνια χάσαμε και τον αδερφό μου (Φώτη), με αποτέλεσμα να μείνει μόνος του για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όμως το αντιμετώπισε και συνέχισε να πηγαίνει στις εκδηλώσεις του Παλλακωνικού Συλλόγου. Μέχρι πριν περίπου ένα χρόνο μάλιστα πήγαινε μόνος του με το αυτοκίνητο. Ήταν πολύ περήφανος για την κληρονομιά του, ένας δυνατός Μανιάτης θα έλεγα”.

Σίγουρα η απώλειά του θα είναι αισθητή όχι μόνο στα μέλη του στενού του περιβάλλοντος, αλλά και στην ευρύτερη παροικία της Νέας Νότιας Ουαλίας, η οποία χάνει ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της.