ΠΟΙΚΙΛΑ σχόλια προκάλεσε η πρόσφατη εμφατική νίκη (4-0), της Yokohama Marinos επί της Σίδνεϊ Φ.Κ. για το Ασιατικό Τσάμπιονς Λιγκ.
Εκείνο που επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά, είναι το πόσο καλός μάνατζερ είναι ο Άγγελος Ποστέκογλου και το πόσο καλύτερη ήταν η πρωταθλήτρια Ιαπωνίας ομάδα του, στο one way 4-0 επί της πρωταθλήτριας Αυστραλίας!

ΕΝΤΟΝΑ στο διαδίκτυο ήταν τα επικριτικά σχόλια για την FFA και, πιο συγκεκριμένα, για την «εγκληματική» της τακτική, που οδήγησε τον Άγγελο στην απόφασή του να εγκαταλείψει την ομάδα των Σοκκερούς, αλλά και την Αυστραλία!
-Να αναφέρω εδώ ότι ο Άγγελος δεν θα έμενε για πάντα στην Αυστραλία και ίσως τον βόλευε η κόντρα του με την Ομοσπονδία για να βρεθεί, μέσω… Ιαπωνίας, στην Αγγλία που είναι ο απώτερος στόχος και προορισμός.

ΩΣΤΟΣΟ, το κύριο θέμα που απασχολεί εμένα προσωπικά, μετά το 4-0 της Yokohama, επί των «ουρανί», είναι το πόσο πίσω έχουμε μείνει ως εθνικό λιγκ και ως αυστραλιανό ποδόσφαιρο με μια ευρύτερη ματιά, από πάμπολλες άλλες ομάδες της απέραντης Ασιατικής Συνομοσπονδίας, όπου ανήκουμε.
– Ακόμη και η σούπερ ομάδα του Άγγελου, που θαυμάσαμε στο ματς με την Σίδνεϊ Φ.Κ., βρίσκεται στην 15η θέση της σχετικής λίστας, με την κατάταξη των ομάδων της Ασίας!
– Και όσον αφορά την πρωταθλήτρια Αυστραλίας, που προηγείται με δέκα βαθμούς και έναν αγώνα λιγότερο, στη βαθμολογία, βρίσκεται στην 28η θέση της ίδιας λίστας.

ΑΝ τώρα, από περιέργεια θέλετε να μάθετε ποιες είναι οι πέντε κορυφαίες ομάδες της Ασίας, στη σχετική λίστα των «50», ιδού:
1. Al Hilal, Σαουδική Αραβία
2. Jeonbuk FC, Νότια Κορέα
3. Al Duhaill, Κατάρ
4. Shanghai SIP, Κίνα
5. Persepolis, Ιράν

ΤΟ ξέρω ότι η δικαιολογία για τα χάλια μας, μετά τις συγκρίσεις με ποδοσφαιρικές δυνάμεις της Ασίας, είναι εύκολη…:
«Αυτοί έχουν πετροδολάρια και κάνουν ό,τι θέλουν…»
Θα συμφωνήσω διαφωνώντας!
Ναι, τα λεφτά είναι η κινητήρια δύναμη. Χρειάζεται, όμως, προγραμματισμός, γνώση του αντικειμένου, π ο δ ό σ φ α ι ρ ο και «πανεθνική» καταξίωση και αποδοχή του ποδοσφαίρου…
-Τι απ’ όλα αυτά ισχύει στην Αυστραλία; Τ ί π ο τ α!

ΟΣΟ για τα λεφτά, θυμάστε όταν με «κυβερνητικό πραξικόπημα», ανέλαβε το ποδόσφαιρό μας και τη δημιουργία του νέου εθνικού λιγκ, ο Φρανκ Λόουι, τι έλεγαν οι φίλαθλοι; «Έχει λεφτά ο Λόουι, θα φτιάξουμε σούπερ ποδόσφαιρο»! Όσο είδατε εσείς τα περί ου ο λόγος λεφτά, τα είδα κι εγώ!
Υπήρχε όμως και υπάρχει, άλλος ένας δισεκατομμυριούχος, που ενδιαφέρθηκε για το ποδόσφαιρό μας, ο υιός Μέρντοκ…
Πού επικέντρωσε το ενδιαφέρον του ο νεαρός Μέρντοχ, όταν δεν οργάνωνε τηλεοπτικά τουρνουά κρίκετ; Στο να αποκαταστήσει επαγγελματικά, τον άσχετο με το ποδόσφαιρο, πλην καλό του φίλο, Ντέιβιντ Γκάλοπ, στην κορυφαία θέση της FFA (CEO) με αστρoνομικές αποδοχές!

ΝΑΙ, σούπερ προπονητής ο Άγγελος, σούπερ και η ομάδα του…
Το θέμα μας, όμως, δεν πρέπει να είναι αυτό. Το πώς θα γίνουμε ποδοσφαιρική δύναμη στην Ασία θα πρέπει να είναι ο στόχος μας.
Το πώς θα πείσουμε επενδυτές του εξωτερικού να ξοδέψουν χρήματα στο ποδόσφαιρο της Αυστραλίας, το πώς θα καταργήσουμε το αντιποδοσφαιρικό και ανόητο Salary cap.
Το πώς θα «απαγορεύσουμε» στον Άρνολντ να ξαναδηλώσει ότι «οι ντόπιοι προπονητές είναι ικανοί και πρέπει να τους προτιμούν από τους ξένους οι ομάδες μας»!

ΩΣ τότε, καλό είναι να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι, ποδοσφαιρικά τουλάχιστον, παραμένουμε, ιδιαίτερα εκτός γηπέδων, τριτοκοσμική χώρα.
Ποτέ δεν είναι αργά, όμως, για να βρούμε τον σωστό βηματισμό μας και να αποδεχτούμε μια α λ ή θ ε ι α.
Ότι ένας Ερνέστο Βαλβέρδε, για παράδειγμα, που έδειξε ενδιαφέρον για να εργαστεί στην Αυστραλία, είναι κατά πολύ καλύτερος από όλους τους τεχνικούς που είχε ποτέ η χώρα!
Ακόμη και από τους Ράσικ, Μάτιτς και τον Άγγελο, τα τελευταία χρόνια.

Ο αείμνηστος Σάββας Παπασάββας, υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου της Αυστραλιας, με θητεία στην Ελλάς Μ. και σε σημαντικές θέσεις στην παλαιά Ομοσπονδία (Soccer Australia), αλλά και το National Soccer League.
Μετά τον θάνατό του το 1993 και τιμώντας τη μνήμη του, η τότε Ομοσπονδία, Soccer Australia, καθιέρωσε το βραβείο «Sam Papasavvas» για τον καλύτερο κάτω των 21 ποδοσφαιριστή του πρωταθλήματος.
Βραβείο που καταργήθηκε με την καθιέρωση του νέου εθνικού λιγκ των Λόουι…
Με χαρά έμαθα προ ημερών, ότι με πρωτοβουλία του Πίτερ Φιλόπουλου, γενικού διευθυντή (CEO) της FFV, γίνονται προσπάθειες να «επανέλθει» το «Sam Papasavvas Award» και, όπως δήλωσε, στη στήλη ο Πίτερ Φιλόπουλος, έχει συζητήσει το θέμα με τον Κρις Νίκου, αλλά και τον νέο CEO της Ομοσπονδίας, με θετικές τις υποσχέσεις τους, για την αποκατάσταση ενός τεράστιου λάθους…