Το φαγητό γίνεται μέρα με τη μέρα ένα αγαθό που σπανίζει για τους άστεγους του Ipswich, δυτικά του Μπρίσμπαν, καθώς πέντε φιλανθρωπικές οργανώσεις που τους στήριζαν σταμάτησαν να λειτουργούν λόγω της εξάπλωσης του COVID-19, ενώ όσες έχουν παραμείνει ακόμη ανοιχτές αγωνίζονται να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες όλων, καθώς η ζήτηση, όπως είναι φυσικό, εμφανίζεται αυξημένη.

Σύμφωνα με εκπροσώπους της οργάνωσης Ipswich Assist, που τροφοδοτεί με φαγώσιμα τους άστεγους αλλά και όσους αντιμετωπίζουν δυσκολίες, η ζήτηση έχει διπλασιαστεί το τελευταίο δεκαπενθήμερο.

Ο διευθυντής, Jason Budden, ανησυχεί ότι η φιλανθρωπική οργάνωση μπορεί σύντομα να χρειαστεί να εξυπηρετεί έως και 1.000 άτομα την εβδομάδα, καθώς όσοι εργάζονται με μερική απασχόληση ή περιστασιακά αρχίζουν να χρειάζονται περισσότερη βοήθεια.

«Αυτός είναι ένας απίστευτος αριθμός ανθρώπων και δεν έχουμε τρόφιμα και πόρους για να ανταπεξέλθουμε», είπε.

Ο κ. Budden δήλωσε ότι λόγω του πανικού που επικρατεί στην αγορά δεν βρίσκουν τρόφιμα για να διανείμουν και βασίζονται πλέον στις προσφορές από το κοινό.

Ο κ. Budden αναφέρθηκε στην ομάδα αφοσιωμένων εθελοντών που διαθέτει ο οργανισμός, οι οποίοι θα συνεχίσουν να εργάζονται ακατάπαυστα και εν μέσω του ξεσπάσματος του κορονοϊού, αλλά με διαφορετικό σύστημα και εφαρμόζοντας αυστηρότερα μέτρα υγιεινής.

«Είμαστε αισιόδοξοι ότι αν συνεχίσουμε να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας, τότε αυτοί θα είναι ασφαλείς, θα τρέφονται και θα είναι ντυμένοι. Ελπίζουμε».

Η Nancy Papana από την κοινοτική ομάδα Footprints in the Park, δήλωσε ότι εξακολουθούν να λειτουργούν, αλλά οι εθελοντές, πολλοί από τους οποίους εργάζονται ως εκπαιδευτικοί ή ως επαγγελματίες υγείας, μείωσαν τις ώρες για να περιορίσουν τον κίνδυνο εξάπλωσης του ιού.

Ακόμα, όμως, και όταν η ομάδα βγαίνει προς αναζήτηση τροφίμων, είναι πολύ δύσκολο να βρει αρκετά.

«Δεν υπάρχει τίποτα εκεί έξω, πλέον. Νομίζω ότι οι άνθρωποι απλά γεμίζουν τις αποθήκες τους στερώντας τα απαραίτητα από αυτούς που τα χρειάζονται πραγματικά.

Στ’ αλήθεια με πληγώνει που δεν μπορώ να βοηθήσω τους ανθρώπους προσφέροντάς τους τα πράγματα που χρειάζονται» λέει η Nancy.

Οι ομάδες υποστήριξης ανησυχούν ότι οι άστεγοι θα είναι πιο ευάλωτοι στον ιό λόγω του τρόπου ζωής τους και θα καταλήξουν στα νοσοκομεία.

Η Renae Morrissey, από την ομάδα Keeping the Faith, που διοργανώνει μπάρμπεκιου σε εβδομαδιαία βάση και τροφοδοτεί με φαγητό όσους ζουν σε ξενώνες, είπε ότι οι μικρές εθελοντικές ομάδες αλληλοβοηθούνται, αλλά δεν υπάρχει καμία βοήθεια έξωθεν.

«Πολλοί από τους ανθρώπους μας που ζουν στο δρόμο ψάχνουν για φαγητό μέσα στους κάδους ή συντηρούνται με τα αποφάγια των εστιατορίων, αλλά τώρα ο ιός έχει χτυπήσει πολλά από αυτά οπότε δεν τα πλησιάζουν. Ανησυχούν ότι επειδή το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι χαμηλό αν αγγίξουν κάτι από αυτά θα τους κάνει να αρρωστήσουν», λέει η Renae.

Αυτή τη στιγμή στο Κουίνσλαντ περίπου 20.000 άνθρωποι είναι άστεγοι.

Ο πολιτειακός υπουργός στέγασης Martin de Brenni δήλωσε ότι βρίσκεται σε συνομιλίες με ειδικούς παρόχους στέγασης.

«[Οι πάροχοι] ανησυχούν για την ικανότητα κάποιων υπηρεσιών να ανταποκριθούν στα πρωτόκολλα κοινωνικής αποστασιοποίησης και υγιεινής», δήλωσε ο κ. De Brenni που για το λόγο αυτό σχεδιάζει «μια άμεση προσωρινή απάντηση για το Κουίνσλαντ» ενώ την ίδια ώρα εξετάζει «τις ανησυχίες αυτές σε εθνικό επίπεδο».