«Είτε εκείνη θα πέθαινε, είτε εγώ, τίποτα περισσότερο από αυτό. Εκείνη είναι νεκρή, τώρα θα πεθάνω κι εγώ. Ικανοποιηθήκατε; Ό,τι κι αν κάνετε, η νίκη θα είναι δική μας, η νίκη θα είναι του Grup Yorum. Θα νικήσουμε!»
Μ’ αυτήν τα λόγια αποχαιρετά την μουσικό και μέλος του συγκροτήματος Grup Yorum, Helin Bolek, ο Ibrahim Gökçek.
Τόσο η Χελίν, όσο κι ο Ιμπραήμ, μέλη του ίδιου συγκροτήματος, όντας στη φυλακή, ξεκίνησαν απεργία πείνας ως διαμαρτυρία για τις διώξεις που έχει υποστεί το δημοφιλές Grup Yorum από το καθεστώς Ερντογάν. Η 28χρονη Χελίν, μετά από αλλεπάλληλες συλλήψεις, απεβίωσε πρόσφατα, συμπληρώνοντας 288 μέρες απεργίας πείνας. Τώρα είναι η σειρά του Ιμπραήμ…
Το Grup Yorum ιδρύθηκε το 1985 κι έχει εκδώσει 23 άλμπουμ. Αποτελείται από πολλά μέλη, τα οποία ανανεώνονται. Παρά τις πολλές συναυλίες τους στην Τουρκία και το εξωτερικό, η πορεία τους δεν υπήρξε πάντα εύκολη. Όπως είναι ήδη γνωστό, το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016 στην Τουρκία, είχε ως αποτέλεσμα τη δίωξη, απόλυση και φυλάκιση χιλιάδων αντικαθεστωτικών και των οικογενειών τους. Πολλοί δε, αυτοεξορίστηκαν -αρκετοί περνούν ακόμα από την Ελλάδα- αναζητώντας μια καλύτερη ζωή σε άλλες χώρες. Κάθε ελεύθερη μορφή λόγου και τέχνης βρίσκεται σε καταστολή. Θύμα του ερντογανικού μένους υπήρξε, μεταξύ άλλων, και η μπάντα Grup Yorum, η οποία κατηγορήθηκε για σχέσεις με την ακροαριστερή οργάνωση DHKP-C (Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Κόμμα-Μέτωπο). Η συγκεκριμένη οργάνωση έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική από την Τουρκία, τις ΗΠΑ και την Ε.Ε και είναι αυτή, 11 μέλη της οποίας συνελήφθησαν στις 20 Μαρτίου από την Αντιτρομοκρατική σε Σεπόλια και Εξάρχεια. Διατηρούσαν γιάφκα και είχαν σκάψει τούνελ 47 μέτρων.
Στην πραγματικότητα, το μουσικό συγκρότημα με τα άσπρα πουκάμισα και τα κόκκινα μαντήλια, μολονότι αριστερού επαναστατικού προσανατολισμού, ουδεμία σχέση έχει με την τρομοκρατία. Τα τραγούδια τους, που συνδυάζουν την παράδοση με τη διαμαρτυρία, υμνούν την ελευθερία, καυτηριάζουν τις ανισότητες, τη φτώχεια, τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό, στηλιτεύουν την καταπίεση, δηλώνουν συμπαράσταση σε διωγμένους και αδύναμους, κατηγορούν την πολιτική της Τουρκίας και φυσικά ξεσηκώνουν τα πλήθη. Κάποιες φορές, μάλιστα, τραγουδούν και στα κουρδικά! Πώς θα μπορούσε ο σουλτάνος να τα ανεχθεί όλα αυτά;
Από το 2016 και μετά, τα μέλη του συγκροτήματος έχουν υποστεί διώξεις, συλλήψεις και βασανισμούς. Τα τελευταία δύο χρόνια, πάνω από 30 μέλη του Grup Yorum έχουν συλληφθεί, η αστυνομία έχει επανειλημμένα μπει στο στούντιό τους και τους έχει καταστρέψει τα μηχανήματα, ενώ έχουν απαγορευτεί και οι συναυλίες τους. Κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας, η Χελίν κι ο Ιμπραήμ προσήχθησαν βίαια σε νοσοκομείο, στα μέσα Μαρτίου, όπου και κρατήθηκαν παρά τη θέλησή τους για μία εβδομάδα. Αρνήθηκαν οποιαδήποτε ιατρική φροντίδα και βγαίνοντας, συνέχισαν την αποχή από τροφή, ώσπου η Χελίν, όντας 40 κιλά, κατέληξε. Προσπάθειες μεσολαβητών για να βρεθεί λύση είχαν πέσει στο κενό.
Η νεαρή τραγουδίστρια δεν βρήκε ποτέ την ελευθερία που ποθούσε, ούτε μπόρεσε να ξανατραγουδήσει για τους κατατρεγμένους και τους παρίες της ζωής, έγινε ωστόσο σύμβολο αντίστασης. Στην κηδεία της, μεταξύ του πλήθους, ήταν κι ο αποστεωμένος κι αδύναμος Ιμπραήμ, η σύζυγος του οποίου βρίσκεται ακόμα στη φυλακή, ενώ το καθεστώς της Άγκυρας δεν δίστασε να δείξει τα δόντια του για πολλοστή φορά. Δακρυγόνα και αντλίες νερού χρησιμοποιήθηκαν εναντίον των παρευρισκομένων και οι συλλήψεις χτύπησαν κόκκινο.
Σε άλλα νέα, το καθεστώς Ερντογάν αρνήθηκε να απελευθερώσει πολιτικούς κρατούμενους όπως ακαδημαϊκούς, δικηγόρους, δημοσιογράφους, δημοσίους υπαλλήλους, δικαστικούς, πολιτικούς, στρατιωτικούς, φοιτητές – υπάρχουν αρκετές χιλιάδες! – προκειμένου να αποσυμφορηθούν οι φυλακές λόγω του κορωνοϊού. Αντ’ αυτού, προτίμησε να σχεδιάσει την ανέγερση άλλων εκατό φυλακών και να απελευθερώσει ποινικούς, θέτοντάς τους σε κατ’ οίκον περιορισμό! Οι συνθήκες στις τουρκικές φυλακές, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, είναι απαράδεκτες, με ανύπαρκτους κανόνες υγιεινής, καθώς οι κρατούμενοι είναι υπεράριθμοι, στοιβαγμένοι στα κελιά, όπου πολλοί αναγκάζονται και κοιμούνται στο πάτωμα, ενώ την ίδια τουαλέτα χρησιμοποιεί μεγάλος αριθμός ατόμων. Με αυτά τα δεδομένα, η συγκεκριμένη απόφαση του Τούρκου προέδρου ισοδυναμεί για μια ακόμη φορά με δολοφονία εκ προμελέτης.
