Ο Νίκος Χαρδαλιάς εισέβαλε ξαφνικά στις ζωές των Ελλήνων, πέρυσι το καλοκαίρι. Οπου φωτιά, κατέφθανε και ο Νίκος Χαρδαλιάς. Και τώρα, μαζί με τον Σωτήρη Τσιόδρα έχουν κλείσει με όλους το καθημερινό ραντεβού των 6 το απόγευμα.

Ευθύς, αυστηρός όταν χρειάζεται και άμεσος, ο Νίκος Χαρδαλιάς, με τον εκ διαμέτρου αντιθέτου χαρακτήρα Σωτήρη Τσιόδρα αποτελούν τους… καλεσμένους κάθε ελληνικού σπιτιού κάθε μέρα, στις 6 το απόγευμα. Οι δύο άνθρωποι που έχουν αναλάβει την ενημέρωση για τον κορωνοϊό, έπεισαν τους πολίτες πόσο σημαντικό είναι να τηρήσουν τα μέτρα και αναλόγως των δεδομένων, τραβούν τα λουριά ή δίνουν χαραμάδες αισιοδοξίας, σε πολίτες που εδώ και ένα μήνα έχουν κλειστεί σπίτια τους, σε μια κοινή προσπάθεια όλων να ανακόψουν την πορεία του κορωνοϊού στη χώρα.

Η πολύ… καραντίνα, συνεπάγεται και πολύ ελεύθερο χρόνο, και έτσι, κάποιοι, εμπνεόμενοι από τον Νίκο Χαρδαλιά διασκεύασαν το γνωστό δημοτικό τραγούδι, «στου παιδιού μου τη χαρά», με ένα μοναδικό τρόπο.

H Κερκύρα και ο Νίκος τραγουδούν… «ρώτησα τον Χαρδαλιά που να κάνω πασχαλιά… και μου είπε μείνε σπίτι, που κυκλοφορεί η γρίπη και θα βγεις ξανά την Τρίτη»

 

Τα νέα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί τους τελευταίους μήνες θέλουν τον κόσμο να κάθεται σπίτι του λόγω των αυστηρών μέτρων προς αποφυγήν μετάδοσης και περαιτέρω εξάπλωσης του κορονοϊού. Έτσι, με αφορμή τις νέες αυτές καταστάσεις, ορισμένα πολύ δημοφιλή τραγούδια του παρελθόντος έχουν υποστεί κάποιες… πινελιές στους στίχους τους, προκειμένου να αρμόζουν καλύτερα με τις νέες και πρωτοφανείς αυτές εποχές που ζούμε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το “Γιε Μου” του Σταμάτη Κόκοτα, το οποίο πλέον θα ακούγεται κάπως έτσι:

Kορονοϊέ μου, είν’ ο πόνος μου αβάσταχτος καλέ μου
που ερημώθηκε το Ώκλυ σαν ξερόφυλλο του ανέμου
στους παρατημένους φραπέδες μας τώρα γυρνάς
Κορονοϊέ μου, δεν την ακούσαμε τη Λίτσα την Πατέρα
Που προέβλεψε ότι θα μας έρθεις μια μέρα
Την ξεχάσαμε και στην πόρτα μας τώρα χτυπάς.

Ακόμη ένα, λίγο πιο σύγχρονο κομμάτι όμως, είναι το ντουέτο του Γιώργου Μαζωνάκη με την Δέσποινα Βανδή με τίτλο “Αμανέ”, που πλέον αλλάζει και τίτλο και θα λέγεται “Κορονοϊέ”:

Περνώ καλά, περνάς καλά, περνάμε ωραία και οι δυό
Γιατί λοιπόν τρώγεσαι να μάθεις αν έχεις τον ιό
Τι πυρετούς και κρυάδες έχεις ξαφνικά,
Βλέπω τέλος στο δεσμό μας και δεν έχω για τα θαφτικά.
Κορονοϊέ, κορονοϊέ, κορονοϊέ
Φύγε μακριά από μένανε,
Αμάν αμάν αμάν δε μπορώ,
Χάρη σε σένα πια δε ζω…

Φυσικά από την συγκεκριμένη συλλογή δεν θα μπορούσε να λείπει και το κλασσικό “Νυχτερίδες κι Αράχνες” του αείμνηστου Στέλιου Καζαντζίδη, δεδομένου ότι πολλές φήμες θέλουν τον ιό να έχει προέλευση από το νυχτόβιο θηλαστικό, το οποίο έχει υποστεί κι εκείνο τις δικές του διακριτικές αλλαγές:

Νυχτερίδες και αράχνες γλυκιά μου
σκόρπισαν απ’ το Wuhan
τον κορονοϊό γλυκιά μου,
κρύψου πριν να είναι αργά.

Νυχτερίδες και αράχνες γλυκιά μου
μας φέραν συμφορά.
απαρνήσου την νυχτεριδόσουπα γλυκιά μου,
στα βάσανα μου μην μ’ απαρνηθείς

Τέλος, και το τραγούδι “Είσαι” της Άννας Βίσση πλέον αλλάζει για να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, ωστόσο, όπως φαίνεται κι από τους αρχικούς στίχους, το συγκεκριμένο κομμάτι μπορεί να ήταν και λίγο… προφητικό για την όλη κατάσταση που αντιμετωπίζουμε!

Είσαι στο αίμα, στις φλέβες
Στα κύτταρά μου
Είσαι στον αέρα που αναπνέω
Στη μοναξιά μου

Είσαι η μέρα μου
Είσαι η νύχτα μου
Είσαι το λιώμα μου
Και τα ξενύχτια μου

Είσαι ο κορονοϊός
Στις παραισθήσεις μου
Είσαι το κάρμα μου
κι όλες οι αισθήσεις μου

 

(*Το συγκεκριμένο κείμενο είναι καθαρά χιουμοριστικό και φυσικά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα).