Ετούτες τις μέρες τα νέα που φτάνουν στην εφημερίδα μας είναι κατά κύριο λόγο δυσάρεστα. Καταγράφουμε διαρκώς νέα κρούσματα, θανάτους, κραυγές απελπισίας που καταφθάνουν από παντού, εικόνες που μας φοβίζουν, μας πονούν και μας πλημμυρίζουν αγωνία για το αύριο. Ένα αύριο αβέβαιο και αναπάντεχα μακρινό.

Ευτυχώς, μέσα σε όλη αυτή την τρέλα που ζούμε δεν έχουν σταματήσει να καταφτάνουν και κάποια ελπιδοφόρα μηνύματα. Κάποια σινιάλα ανθρωπιάς, ενσυναίσθησης και αλληλεγγύης που για την ώρα είναι ίσως η μόνη θεραπεία που διαθέτουμε κατά της πανδημίας του κορονοϊού.

Στην έκδοση της Πέμπτης δημοσιεύσαμε την ιστορία δύο νέων συμπαροίκων μας που έχουν πιαστεί στη δίνη της κρίσης των ημερών και κινδυνεύουν να καταγραφούν στις παράπλευρες απώλειες αυτού του άρρητα κηρυγμένου πολέμου.

Την ίδια ημέρα το πρωί, ο αρχισυντάκτης του «Νέου Κόσμου» κ. Σωτήρης Χατζημανώλης, έλαβε ένα συγκλονιστικό τηλεφώνημα από τον γνωστό Λάκωνα ομογενή Βασίλη Τζαφέρη, ο οποίος διάβασε το άρθρο και, συγκινημένος, ένιωσε την ανάγκη να θέσει εαυτόν στη διάθεση όλων των ομογενών που αυτή την περίοδο βρίσκονται σε ανάγκη.

Ο κ. Τζαφέρης υπενθύμισε ότι η Παλλακωνική Αδελφότητα «Ο Λεωνίδας» όπως και πολλές άλλες παροικιακές οργανώσεις και σύλλογοι, συγκεντρώνει τρόφιμα τα οποία αναλαμβάνει να διανείμει σε οικογένειες αλλά και μεμονωμένα άτομα που τα χρειάζονται, φυσικά υπό το καθεστώς πλήρους εχεμύθειας.

«Ντρέπομαι που οι περισσότεροι από εμάς πετάμε καθημερινά ένα σωρό τρόφιμα στα σκουπίδια και δεν κάνουμε τίποτα για τους συμπαροίκους μας που, ενδεχομένως, έχουν ανάγκη» λέει ο γνωστός ομογενής.

Αυτό που συγκλονίζει, όμως, είναι η πρόθεση του κ. Τζαφέρη και άλλων ακόμα μελών της παροικίας μας να ανοίξουν τις πόρτες των σπιτιών τους προσφέροντας προσωρινά φιλοξενία σε όσους έχασαν τα σπίτια τους λόγω της κρίσης.

«Ζω μόνο με τη σύζυγό μου σε ένα σπίτι με τέσσερις κρεβατοκάμαρες. Σίγουρα μπορώ να φιλοξενήσω για κάποιο διάστημα συνανθρώπους μου που έχουν ανάγκη στέγης και γνωρίζω και άλλους που διατίθενται να κάνουν το ίδιο».

Απλές κουβέντες για απλές πράξεις που, όμως, κρύβουν μέσα τους τόσο μεγαλείο και ευτυχώς αποδεικνύουν ότι το παιχνίδι δεν χάθηκε ακόμα. Όχι όσο ακόμα υπάρχουν Άνθρωποι.

Το νόημα πίσω από αυτές τις πράξεις αλληλεγγύης είναι όχι μόνο «να μην γνωρίζει το αριστερό τι κάνει το δεξί χέρι» αλλά και τα δυο μαζί να πλένουν το πρόσωπο στην κεφαλή του σώματος που δεν είναι άλλο από την παροικία μας.

Γιατί έτσι, βρίσκει χώρο να παραμείνει αλώβητη η αξιοπρέπεια και η περηφάνια των συνανθρώπων μας που χωρίς να το θέλουν, χωρίς να φταίνε, βρέθηκαν σε δεινή θέση.

Όσοι, λοιπόν, από την παροικία μας αντιμετωπίζουν δυσκολίες και χρειάζονται τρόφιμα ή μια στέγη για να στεγάσουν προσωρινά την οικογένεια και τις ελπίδες τους ας μην διστάσουν να καλέσουν τον κ. Βασίλη Τζαφέρη στο 0408717711 ή τον πρόεδρο της Παλλακωνικής Αδελφότητας «Ο Λεωνίδας» κ. Γιάννη Μαστρογιαννάκο στο 0426 209 829 ή τα γραφεία του «Νέου Κόσμου» στο 9482 4433.

Μέχρι να βρεθεί το εμβόλιο για τον κορονοϊό ας μπολιάσουμε όλοι τις καρδιές μας με μια σταγόνα αγάπης και αλληλεγγύης. Είναι το μόνο ασφαλές και δοκιμασμένο γιατρικό που αυτή τη στιγμή υπάρχει στα φαρμακεία μας σε αφθονία. Δεν πονάει και, προπαντός, έχει μόνο θετικές παρενέργειες.