Οι σχέσεις ανάμεσα στην αστυνομία και τους αυτόχθονες κατοίκους της Αυστραλίας είναι εδώ και πολλά χρόνια τεταμένες, σημαδεμένες από εκατοντάδες περιστατικά όπως αυτό του Τζορτζ Φλόιντ, όμως μια ομάδα αστυνομικών επιχειρεί να επανορθώσει.
Ενώ οι διαδηλώσεις ενάντια στον ρατσισμό και τη βαρβαρότητα έχουν εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, ένα νέο ντοκιμαντέρ παρουσιάζει μια εναλλακτική προσπάθεια που γίνεται στην Αυστραλία, να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών προς το αστυνομικό σώμα.

Με τίτλο «Our Law», έκανε πρεμιέρα στο διαδικτυακό Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Σίδνεϊ και μας συστήνει το μοναδικό αστυνομικό τμήμα στην  χώρα που διοικείται από Αβορίγινες. Ένα τμήμα που έχει καταφέρει να καλλιεργήσει μια σχέση αλληλοσεβασμού ανάμεσα στους αυτόχθονες αστυνομικούς και την κοινότητα όπου εδρεύει, στη Δυτική Αυστραλία και συγκεκριμένα στην κωμόπολη Γουαρακούρνα.

Οι «Τζορτζ Φλόιντ» της Αυστραλίας είναι πολλοί, σύμφωνα με στοιχεία που παραθέτει ο Guardian: από το 1991 έχουν καταγραφεί 432 θάνατοι Αβορίγινων σε συνθήκες κράτησης. Ανάμεσα σε αυτούς και ο 26χρονος Ντέιβιντ Ντούνγκαϊ, που πέθανε το 2015 ενώ τον κρατούσαν πέντε φύλακες. Σήμερα η οικογένειά του δηλώνει ότι βλέποντας το βίντεο από τον βίαιο θάνατο του Αφροαμερικανού, ξαναζεί το τραυματικό περιστατικό.

Αστυνομικοί-προστάτες της κοινότητας

Σαν φάρος στο σκοτάδι ωστόσο λάμπει το απομονωμένο αστυνομικό τμήμα στη Γουαρακούρνα, οι αξιωματούχοι του οποίου χτίζουν σχέσεις εμπιστοσύνης με την κοινότητα, την προστατεύουν και την υπηρετούν. Ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ, Κόρνερ Όζις, αφού πέρασε εβδομάδες στην περιοχή παρακολουθώντας την καθημερινότητα εκείνων των αστυνομικών, παρατήρησε ότι «έκαναν υπέρβαση καθήκοντος. Πράγματι συμμετείχαν στην κοινότητα και η αγάπη που εισέπρατταν ήταν απτή. Δεν ήταν απλά μια εφήμερη σχέση αλλά οικογένεια, και στην κοινότητα των αυτόχθονων όσοι θεωρούνται μέλη της οικογένειας απολαμβάνουν τον σεβασμό».

O αρχιφύλακας Ρέβις Ράιντερ λέει πως «μπαίνω στο περιπολικό και οδηγώ τη νύχτα στην κοινότητα απλώς για να μιλήσω με τον κόσμο και να βεβαιωθώ ότι όλοι είναι καλά. Κάνω στάσεις και μιλάω στον κόσμο που κυκλοφορεί τη νύχτα. Πιάνω κουβέντα στα παιδιά που είναι έξω και ίσως τα πάω στο σπίτι για να μιλήσω με τη μαμά και τον μπαμπά τους. Βασικά, έχει σημασία να αφιερώσεις λίγα λεπτά παραπάνω για να κουβεντιάσεις. Θέλει χρόνο για να χτίσεις μια καλή σχέση».

Στην αρχή, όπως παραδέχεται ο Ράιντερ, οι ντόπιοι τον αντιμετώπιζαν με επιφύλαξη, τώρα όμως δεν τον βλέπουν απλώς σαν έναν άντρα με στολή, αλλά σαν φίλο. Για του λόγου το αληθές, στο ντοκιμαντέρ, μια ηλικιωμένη, η Ντέιζι Γουάρντ, παρουσιάζεται να φτιάχνει ένα γιατροσόφι από βότανα και να περιποιείται με αυτό μια πληγή στην πλάτη του Ράιντερ. «Βοηθάει εμάς και τα παιδιά μας, οπότε θέλουμε να του το ανταποδώσουμε».

Η ίδια συνεχίζει: «Στο παρελθόν η αστυνομία ερχόταν στην κοινότητα μόνο για να συλλάβει κόσμο. Τώρα ο Ρέβις αφιερώνει τον χρόνο του για να μας γνωρίσει και αυτό είναι το καλύτερο πράγμα. Αν έχει ένταλμα για κάποιον, έρχεται και μιλάει στην οικογένεια και εξηγεί τα πάντα… Μαζί δημιουργούμε μια καλή λειτουργική σχέση στην κοινότητα».

Ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου

Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι οι δύο αστυνομικοί του τμήματος, αν και αυτόχθονες Αυστραλοί προέρχονται από άλλη περιοχή και φτάνοντας εδώ, δεν γνώριζαν την τοπική διάλεκτο των ντόπιων (σ.σ. τα αγγλικά είναι η δεύτερη ή και τρίτη γλώσσα που ομιλείται). Μπήκαν στη διαδικασία να τη μάθουν, για να επικοινωνούν πιο ουσιαστικά με την κοινότητα.

Ο ίδιος ο σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ, επίσης αυτόχθων, δυσκολεύεται ακόμα να εμπιστευτεί την αστυνομία της δικής του περιοχής. Δεν θα ξεχάσει μάλιστα μια μέρα που αφού άφησε τον γιο του στον παιδικό σταθμό, βρέθηκε περικυκλωμένος από το πουθενά από αστυνομικούς: «Τους ρώτησα γιατί με είχαν σταματήσει και απάντησαν, επειδή ταίριαζα σε μια περιγραφή. Ρώτησα ποια ήταν η περιγραφή και δεν μου έλεγαν. Με καθήλωσαν στο πεζοδρόμιο ενώ διερευνούσαν το ποινικό μητρώο μου». Όλα αυτά συνέβησαν στο φως της μέρας, μπροστά σε μια καφετέρια που είναι στέκι του, η οποία ανήκει σε ανθρώπους που γνωρίζει ο σκηνοθέτης. Η αστυνομία, προσθέτει, δεν του ζήτησε ποτέ συγγνώμη.

Δείτε το τρέιλερ του ντοκιμαντέρ:

https://www.youtube.com/watch?v=LtMKtW5se9Q