Χθες συμπληρώθηκαν 16 χρόνια από την πρεμιέρα του Euro 2004 της Πορτογαλίας, εκεί όπου η εθνική Ελλάδος ξεκίνησε μια υπέρλαμπρη πορεία η οποία τελικά θα κατέληγε στον τελικό του «Ντα Λουζ» και στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Φυσικά η ομάδα του Όττο Ρεχάγκελ ξεκίνησε το τουρνουά ως το απόλυτο αουτσάιντερ, έχοντας απόδοση ακόμη και 500 στο στοίχημα (μάλιστα υπήρχαν και… μύθοι της εποχής που ήθελαν ορισμένους να πλουτίζουν από την επιτυχία αυτή!), ωστόσο αυτό διόλου δεν φάνηκε να τους εμποδίζει από το να φέρουν το τρόπαιο πίσω στην Αθήνα.
Στις 12/6 πραγματοποιήθηκε ο πρώτος αγώνας του τουρνουά με αντίπαλο την οικοδέσποινα Πορτογαλία στο «Ντραγκάο» του Οπόρτο, ένα σύνολο το οποίο αποτελούνταν από πολλούς σπουδαίους ποδοσφαιριστές όπως ο Λουίς Φίγκο, ο Ρούι Κόστα, ο Μανίς, ο Ντέκο, αλλά και ο… εκκολαπτόμενος τότε Κριστιάνο Ρονάλντο, στην πρώτη του εμφάνιση σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Φυσικά, η ομάδα του Λουίς Φελίπε Σκολάρι ήταν το απόλυτο φαβορί της αναμέτρησης. Ε, και τι μ’ αυτό; Χρειάστηκαν μόλις επτά λεπτά για το… «πειρατικό» (όπως είχε χαρακτηρίσει την εθνική ο Γιώργος Χελάκης) να φέρει τα πάνω-κάτω όταν ο Γιώργος Καραγκούνης «κεραυνοβόλησε» τον Πορτογάλο τερματοφύλακα Ρικάρντο, από τα 20 περίπου μέτρα. Αυτό ήταν! Το νερό είχε μπει στο αυλάκι και η Ελλάδα ξεκίνησε για το ακατόρθωτο. Και τα κατάφερε!
Κάτι λιγότερο από έναν μήνα αργότερα, με τον ίδιο αντίπαλο αλλά σε άλλο γήπεδο, ο αρχηγός Θοδωρής Ζαγοράκης θα σήκωνε το βαρύτιμο τρόπαιο στον ουρανό της Λισαβώνας, στέλνοντας εκατομμύρια Ελλήνων σε όλο τον κόσμο στον έβδομο ουρανό!
ΤΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ
Ακόμη και η πρόκριση στους «8» ήταν ένα εξωπραγματικό επίτευγμα για την εθνική, το οποίο, φυσικά, όλοι μας μπορούμε να καταλάβουμε αν αναλογιστούμε το πού βρίσκεται η ομάδα στη σημερινή εποχή. Η επιτυχία της Ελλάδας στους Ομίλους έδωσε ελπίδα σε πολλούς, αλλά ήταν η νίκη με την Γαλλία στα προημιτελικά που έκανε τους Έλληνες να αρχίσουν να πιστεύουν πως πραγματικά αυτό το καλοκαίρι μπορεί να είναι… αλλιώτικο από τ’ άλλα, κάτι το οποίο παραδέχονται και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές.
Άλλωστε, δεν είναι και λίγο να επικρατείς μιας ομάδες με παίκτες όπως ο Ζιντάν και ο Ανρί!
Σε συνδυασμό με την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα δύο μήνες αργότερα, είχε δημιουργηθεί ένα κλίμα γιορτινό και τίποτα δεν έδειχνε να μπορούσε να το χαλάσει! Σε κάθε μαγαζί, σε κάθε σπίτι, σε κάθε ελληνική γωνιά, από το πιο μικρό χωριό μέχρι την πλατεία Συντάγματος, όλοι γίνονταν ένα τις ώρες των αγώνων, ελπίζοντας για μια ακόμη νίκη της εθνικής που θα την έφερνε ένα ακόμη βήμα πιο κοντά στο (φαινομενικά) ακατόρθωτο, ενώ αργότερα ξεσπούσαν όλοι σε πανηγύρια και χαρές μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και ακόμη πιο πέρα.
Το αποκορύφωμα, βέβαια, ήταν η υποδοχή των ηρώων της Πορτογαλίας αλλά και του προέδρου της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, Βασίλη Γκαγκάτση, με τιμές ηρώων στο Παναθηναϊκό Στάδιο από 100.000 και πλέον ανθρώπους που είχαν κατακλύσει την περιοχή για να δουν, έστω κι από μακριά, τους πρωταγωνιστές, αλλά και το κύπελλο.
ΠΩΣ ΕΖΗΣΑΝ Η ΠΑΡΟΙΚΙΑ ΚΑΙ Ο «ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ
Φυσικά, και εδώ στην Μελβούρνη, με τη μεγάλη ελληνική παροικία, η επιτυχία αυτή δεν γινόταν να περάσει απαρατήρητη! Έχοντας στήσει τεράστιες γιγαντοοθόνες επί της οδού Λονσντέιλ, σύσσωμη η κοινότητα έσπευδε να παρακολουθήσει τα ματς, παρά το ακατάλληλο της ώρας (με τα πιο πολλά από αυτά να λαμβάνουν χώρα τα ξημερώματα για εμάς εδώ).
Και, φυσικά, μετά από κάθε μεγάλη επιτυχία, ακολουθούσε και το ανάλογο πανηγύρι! Μάλιστα, πολλοί ήταν αυτοί που εγκατέλειπαν τις δουλειές τους, δηλώνοντας άρρωστοι ή παίρνοντας άδειες για να δουν τις προσπάθειες του Χαριστέα, του Γιαννακόπουλου και των υπολοίπων παιδιών.
Η προσπάθεια της εθνικής «ανάγκασε» τον «Νέο Κόσμο» να κυκλοφορήσει έκτακτη ενδιάμεση έκδοση κάθε Τρίτη μετά τους αγώνες, η οποία και γινόταν ανάρπαστη από τους χιλιάδες ομογενείς, οι οποίοι ανυπομονούσαν να διαβάσουν το ρεπορτάζ και τα παραλειπόμενα από τα παιχνίδια.
Χαρακτηριστική είναι η ιστορία μιας μητέρας η οποία κάλεσε τα γραφεία μας ζητώντας να μεταφραστεί ο εθνικός ύμνος στα αγγλικά καθώς ο γιος της, γεννημένος και μεγαλωμένος στην Αυστραλία, δεν καταλάβαινε, αλλά ήθελε να ξέρει τι είναι αυτό που απαγγέλλουν με τόσο πάθος οι Έλληνες διεθνείς πριν από τα ματς. Μετά την κατάκτηση του Euro, συγχαρητήριες επιστολές απέστειλαν ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας,Τζον Χάουαρντ, ο πολιτειακός πρωθυπουργός της Βικτώριας, Στιβ Μπρακς, αλλά και ο δήμαρχος Μελβούρνης, Τζον Σο.
Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
Δυστυχώς, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, καθώς μπορεί να είχαμε κάποιες παρουσίες σε Euro και Μουντιάλ (με κορυφαία αυτήν της Βραζιλίας το 2014), αλλά από εκεί και ύστερα ήρθε ο… «κατήφορος»!
Ωστόσο, ό,τι και να συμβεί, όπου και να πάει αυτή η ομάδα, πάντα θα έχουμε ζωντανό στις μνήμες μας το καλοκαίρι της Πορτογαλίας!
