Η Αρχοντία Σάββα ήταν τρόφιμος της «Βασιλειάδας». Από τους πρώτους τρόφιμους που υπέκυψε. Ήταν 26 Ιουλίου.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του «Νέου Κόσμου», ο κατάλογος των νεκρών της «Βασιλειάδας» έφτασε το Σάββατο στους 33.
Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας μας οι ομογενείς της Μελβούρνης που έχασαν την ζωή τους από τον κορονοϊό ανήλθαν στους 41.
Επίσης, όπως μας ενημέρωσε η κ. Κλαίρη Λούτα, η μητέρα της Φίλια Ξυνιδάκη, τρόφιμος της «Βασιλειάδας» δεν πέθανε από κορονοϊό, όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενο ρεπορτάζ μας.
Η κ. Λούτα αναφέρει ότι έγιναν τεστ στη μητέρα της και βρέθηκαν αρνητικά και ο θάνατός της οφείλεται από την εγκατάλειψη που υπέστησαν οι τρόφιμοι όταν ανέλαβε, προσωρινά τη διαχείριση του γηροκομείου η κυβέρνηση.
Για τον θάνατο της Αρχοντίας Σάββα, η Κλαίρη Γαζή μας γράφει:
«Η μητέρα μας, ήταν τρόφιμος στη “Βασιλειάδα”, από το 2013. Στο διάστημα αυτό, παρ’ ότι παρατηρούσαμε κάποιες αδυναμίες, θωρούσαμε ότι ως υπερήλικας, ήταν πιο ασφαλής στο γηροκομείο. Την επισκεπτόμασταν τακτικά και ήμασταν σε επικοινωνία με τη διεύθυνση» λέει στον «Νέο Κόσμο» η θυγατέρα της κ. Ανδρούλα Αριστείδου.
«Η μητέρα μας έφυγε στα 98. Περπατούσε, έτρωγε μόνη της και φρόντιζε ώς ένα βαθμό την προσωπική της υγεία. Πού και πού ξεχνούσε τα ονόματά μας, αλλά γνώριζε ότι ήμασταν η οικογένειά της» συμπληρώνει.
Στη συνέχεια, η κ. Αριστείδου, παραθέτει το ιστορικό που οδήγησε την μητέρα της μοιραίο.
«2020. Από τα τέλη του Ιούνη, η διεύθυνση μας ζήτησε να κλείνουμε ραντεβού μέσω ίντερνετ για να βλέπουμε τους δικούς μας. Φυσικά και πηγαίναμε. Είχαν διαμορφώσει ένα δωμάτιο με γυάλινο τοίχο από όπου μπορούσαμε να τους δούμε και να μιλήσουμε μαζί τους. Θυμάμαι η μαμά άπλωνε τα χέρια της για να μας αγκαλιάσει. Ήλθαν τα παιδιά μου, έλεγε, και μας έστελνε φιλιά.
11 Ιουλίου, ημέρα Σάββατο, γύρω στις 1.30μμ. ήταν η τελευταία φορά που είδαμε την μητέρα, έστω και μέσω του τοίχου. Να σημειώσω ότι πριν 4 εβδομάδες είχε πέσει και είχε χτυπήσει στο κεφάλι της.
Παρά ταύτα ανάρρωσε, περπατούσε, έτρωγε…
Ωστόσο, από ό,τι μάθαμε αργότερα, από την Πέμπτη, 9 Ιουλίου, o φροντιστής, είχε μολυνθεί από τον ιό. Το μάθαμε την Κυριακή, 12 Ιουλίου, όταν απαγορεύτηκαν οι επισκέψεις.
Επιλέγω να μην μπω σε λεπτομέρειες για την ώρα.
Τελικά το Υπουργείο έφτασε στη “Βασιλειάδα” την Τετάρτη, 15 Ιουλίου. Έκανε ιχνηλάτηση προσωπικού και τροφίμων και ήμασταν σε αναμονή των αποτελεσμάτων. Καταλαβαίνετε, η αγωνία στο κατακόρυφο.
Παρασκευή, 17 Ιουλίου ήλθαν τα μαντάτα. Η μητέρα μας ήταν θετική. Αν και, όπως μας ενημέρωσαν, δεν παρουσίασε συμπτώματα, την μετέφεραν στο νοσοκομείο, χωρίς το ιατρικό ιστορικό της, οπότε οι γιατροί επικοινώνησαν μαζί μας για λεπτομέρειες.
Την ίδια μέρα την έστειλαν πίσω στο γηροκομείο. Καλούσαμε συνέχεια για νεότερα. Οι περισσότερες κλήσεις έμειναν αναπάντητες. Αυτό που τελικά μαθαίναμε: Η μαμά είναι καλά.
Μέχρι την Κυριακή, 19 Ιουλίου, μας έλεγαν ότι η υγεία της ήταν σταθερή. Τελικά, την επομένη, Δευτέρα, 20 Ιουλίου, της μίλησα, μέσω face time. Παραπονέθηκε ότι πονούσε…
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΦΥΓΕ ΓΑΛΗΝΙΑ…
Ως γνωστόν, την Τετάρτη, 22 Ιουλίου, της διαχείριση της «Βασιλειάδας» επιλήφθηε το Υπουργείο. Επικοινωνία μηδέν. Μια κοινωνική λειτουργός που επικοινώνησε, λειτουργούσε ως γέφυρα μεταξύ του γηροκομείου και εμάς.
Παρασκευή, 24 Ιουλίου επικράτησε μεγάλη σύγχυση. Την επομένη μας ενημέρωσαν ότι την μετέφεραν για καλύτερα στο νοσοκομείο Epworth στο Richmond. Τα είχαμε χαμένα. Πληροφορίες που μπορέσαμε και συγκεντρώσαμε λένε, ότι είχε μεγάλη αδυναμία. Ποιος ξέρει πόσες μέρες είχε να φάει…
Η τελευταία φορά που μιλήσαμε με τη μητέρα μας ήταν την Κυριακή, 26 Ιουλίου, ώρα 4μμ. Είμαι ευγνώμων στη νοσοκόμα για τη βοήθεια.
Δυστυχώς, έφυγε το βράδυ στις 8.30. Σύμφωνα με τις νοσοκόμες και τον γιατρό, ο θάνατός της ήταν ήπιος, γλυκός.
Ευτυχώς, αφού μας έντυσαν με τα απαραίτητα, μας επέτρεψαν να μπούμε στο δωμάτιο και να πούμε το τελευταίο αντίο. Κρατούμε αυτό σαν φυλακτό. Ότι τουλάχιστον έφυγε γαλήνια…
Η κηδεία έγινε στις 3 Αυγούστου 2020. Αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Να μην αξιωθεί άνθρωπος να ζήσει τέτοιες στιγμές. Να πεθαίνουν μόνα τους αγαπημένα τους πρόσωπα και να μην μπορείς να κάνεις μια αξιοπρεπή κηδεία».
