Η αμαύρωση της φήμης της «Βασιλειάδας» Fawkner μετά την μεγάλη έξαρση του κορονοϊού στις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων ανά την Βικτώρια μοιάζει μη αναστρέψιμη, με τουλάχιστον 40 θανάτους να έχουν καταγραφεί από COVID-19 στον ελληνικό οίκο ευγηρίας.
Αλλά όταν η γεννημένη στην Ελλάδα, Ελίζαμπεθ Μανόφκσι (Elizabeth Manovski) μιλάει για τη μητέρα της, Σεραφεία Πατερίτσα (Serafia Pateritsas) και πώς η 80χρονη έμεινε καλυμμένη με ακαθαρσίες για ώρες, παραμελημένη, με το προσωπικό να της βάζει ακόμη και τις φωνές, δεν αναφέρεται στη «Βασιλειάδα».
«Η ανεπαρκής φροντίδα αποτελεί ένα πρόβλημα γενικά», δήλωσε η κυρία Μανόφκσι στον «Νέο Κόσμο», κάνοντας λόγο για προσωπικό με ελλιπή εκπαίδευση, υπερβολικά καθήκοντα και σε αναλογία 2 άτομα για κάθε 30 τροφίμους, το οποίο με δυσκολία μπορεί να επικοινωνήσει με τους ηλικιωμένους στα Αγγλικά.
«Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω τι λένε, πόσω μάλλον ένας αδύναμος άνθρωπος», επεσήμανε. «Σε υπάρχει περίπτωση, να μπορούν οι μισοί από αυτούς τους ανθρώπους να καταλάβουν πολλά από τα μέλη του προσωπικού. Η βασική εκπαίδευση απουσιάζει», πρόσθεσε, τονίζοντας πως είναι κοινή λογική, όταν σκουπίζεις κάποιον μετά την ανάγκη του, να αλλάζεις τα γάντια πριν τους ταΐσεις και τους ταΐσεις.
Όταν έλαβε ένα τηλεφώνημα από τη διοίκηση του οίκου ευγηρίας ότι η μητέρας της είχε εξεταστεί θετική στον κορονοϊό στις 4 Αυγούστου δεν αποτέλεσε έκπληξη για την ίδια «δεδομένης της έλλειψης υψηλών προδιαγραφών», καθώς δεν υπήρχε κάποιος έλεγχος για τη μόλυνση, από όσο είχε δει.
Φώτο: Supplied
Φώτο: Supplied
Φώτο: Supplied
Φώτο: Supplied
Φώτο: Supplied
Φώτο: Supplied
Φώτο: Supplied
Φώτο: Supplied
«Παρατήρησα μέλη του προσωπικού να εισέρχονται στον οίκο χωρίς απολύμανση, χωρίς να φοράνε μάσκες», υπογράμμισε η κυρία Μανόφκσι. Όταν δε ρώτησε μία εργαζόμενη τι συμβαίνει, «αυτή έβγαλε μία βρώμικη μάσκα από την τσέπη της και την έβαλε στο πρόσωπό της», είπε. «Παρατήρησα προσωπικό της κουζίνας να εισέρχεται σε αυτή χωρίς μάσκες και χωρίς γάντια».
Ακόμη, θυμάται μία συζήτηση 2 ωρών με τη μητέρα της στον οίκο ευγηρίας Benetas St George στην Altona και δεν απορεί πως η 80 χρονη βρέθηκε να έχει λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος, λόγω βακτηρίων από ακαθαρσίες σε αυτό, συχνά το αποτέλεσμα κακών συνθηκών προσωπικής υγιεινής.
Η μητέρα της, της είπε ότι θέλει να πεθάνει και ότι είναι καλυμμένη με ακαθαρσίες, τις οποίες ένιωθε μέχρι την πλάτη της. Οι εκκλήσεις δε της ηλικιωμένης να την αλλάξουν αγνοήθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
«Κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης άκουσε ένα μέλος του προσωπικού να πλησιάζει και να της λέει ‘τι θέλεις Σεραφεία;’! Πράγματι, της φώναζε», δήλωσε η κυρία Μανόφκσι.
Παρότι επέλεξε τον Benetas St George επειδή ήταν από τις καλύτερες εγκαταστάσεις παροχής φροντίδας για ηλικιωμένους κοντά στο σπίτι της, είδε σοκαριστικές συνθήκες, οι οποίες πιστεύει ότι αποτελούν σύνηθες φαινόμενο στους οίκους ευγηρίας.
«Δεν μπορώ καν να ξεκινήσω να σας λέω για την παραμέληση», είπε, «και είμαστε τυχεροί καθώς η μητέρα μου έχει ένα τηλέφωνο ενώ άλλοι δεν μπορούν να καλέσουν τις οικογένειές τους».
Η Ελίζαμπεθ Μανόφκσι έφτασε στο Port Melborne με τους γονείς της από τη Θεσσαλονίκη το 1971. Στην αρχή ζούσαν με τέσσερις άλλες οικογένειες σε ένα κοινό σπίτι στο Richmond αναλαμβάνοντας χειρωνακτικές εργασίες καθώς δε μιλούσαν Αγγλικά ακόμη. Δούλεψαν σκληρά και αγόρασαν τη δική τους οικία σε 2 χρόνια.
Η κ. Μανόφκσι δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι η μητέρας της, σε αυτή την ηλικία, θα βίωνε την απόγνωση, την έλλειψη σεβασμού και την παραμέληση.
«Είναι κλειδωμένοι στα δωμάτιά τους» 24 ώρες την ημέρα, όλη την εβδομάδα, είπε στον «Νέο Κόσμο». «Δεν βγαίνουν έξω ούτε για καθαρό αέρα. Η μητέρα μου δεν έχει βγει έξω για καθαρό αέρα εκτός από τη μεταφορά της στο νοσοκομείο (όταν εξετάστηκε θετική στον κορονοϊό) και πίσω, εδώ και δύο μήνες».
Ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης, Anthony Albanese, δήλωσε ότι ο σεβασμός στους ηλικιωμένους είναι ιδιαίτερης σημασίας για τις πολυπολιτισμικές κοινωνίες. «Πράγματι, ένα από τα στοιχεία που οι πολυπολιτισμικές κοινότητες έφεραν εδώ είναι ο τρόπος συμπεριφοράς προς ηλικιωμένους σε σχέση με τις κουλτούρες», είπε.
«Γνωρίζω την ελληνική κουλτούρα, προερχόμενος από το Marrickville, το οποίο αποτελεί την καρδιά της ελληνικής κοινότητας στο Σίδνεϊ. Γνωρίζω ότι υπάρχει τιμή και σεβασμός για τους ηλικιωμένους. Και πρέπει να είναι τόσο δύσκολο», όλο αυτό που συμβαίνει, τόνισε.
Ανέφερε δε ότι το πρώτο από τα οκτώ σημεία του σχεδίου των Εργατικών για τους οίκους ευγηρίας θα μπορούσε να βοηθήσει μητέρες όπως η κυρία Πατερίτσα, αν εφαρμοστεί άμεσα. Αφορά το όριο ελάχιστου προσωπικού.
Εκτός από τη διευθέτηση στις ελλείψεις εργαζομένων, μίλησε επίσης για τη σημασία της εφαρμογής κατευθυντήριων γραμμών που έχουν προτείνει ήδη Βασιλικές Επιτροπές, όπως χρηματοδότηση, διαφάνεια, εκπαίδευση και χρήση ατομικού προστατευτικού εξοπλισμού (PPE).
Την περασμένη Δευτέρα, Επίτροποι, δήλωσαν πως «ναι, αν είχε ληφθεί η συμβουλή από προηγούμενες αναφορές δε θα ήμασταν σε αυτή την κατάσταση τώρα», είπε ο κ. Albanese.
Η κ. Μανόφκσι καταδεικνύει τις αδυναμίες στο σύστημα ελέγχου της κυβέρνησης. Αυτό που λέει ο ομοσπονδιακός πρωθυπουργός, Scott Morrison, εκπρόσωποι του υπουργείου Υγείας να ελέγχουν τους οίκους ευγηρίας, δεν είναι τρόπος να εξετάζει την κατάσταση όταν οι πάροχοι φροντίδας έχουν ειδοποίηση να προετοιμαστούν και να παρουσιάσουν μία εικόνα που δεν αντιπροσωπεύει επαρκώς την καθημερινή ζωή των τροφίμων.
«Πρέπει να εμφανίζονται χωρίς ειδοποίηση και να βλέπουν τι πραγματικά συμβαίνει», επεσήμανε.
What is happening in our aged care homes is a national tragedy.
Listening to some devastating stories about the treatment of our elderly in aged care during today’s CALD press conference with @AlboMP and @KKeneally #auspol pic.twitter.com/uetNCT2vbO
— Andrew Giles MP (@andrewjgiles) September 2, 2020
Ο βουλευτής Andrew Giles, «σκιώδης» υπουργός για Πόλεις, Πολυπολιτισμικές Υποθέσεις και Υποβοήθηση της Μετανάστευσης δήλωσε ότι χρειάζεται να εδραιωθεί πραγματική επικοινωνία με τις πολυπολιτισμικές κοινότητες, και όχι μόνο μεταφράσεις απλά, οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις είναι «ανακριβείς και παραπλανητικές».
Έκανε δε λόγο για «αποτυχία αφουγκρασμού της κοινότητας». Δεν αρκεί «να μιλάμε μόνο στις πολυπολιτισμικές κοινότητες», αλλά «να τις ακούμε και να εκμεταλλευτούμε την ηγεσία που υπάρχει σε αυτές, ειδικά στα ΜΜΕ», είπε.
«Πρέπει να θέσουμε υπόψιν μία σειρά από ιδέες, αλλά ίσως η πιο σημαντική πρόταση στην κυβέρνηση είναι να προωθήσει ένα πρόγραμμα δωρεών για να δώσει κίνητρα στην επικοινωνία σχετικά με την COVID-19 που είναι κατάλληλη για τις πολυπολιτισμικές κοινότητες», πρόσθεσε, σημειώνοντας:
«Ιδιαίτερα για τις ανερχόμενες και ιδιαίτερα σε πολυπολιτισμικά ΜΜΕ που κατανοούν» το πώς οι άνθρωποι σε κάποιες κοινότητες, γλωσσικές, πολιτισμικές, επικοινωνούν ο ένας με τον άλλο». Ο κ. Giles υπογράμμισε ότι το να ακούει κανείς αποτελεί το «κλειδί».
Η κ. Μανόφκσι εκλιπαρεί για δικαιοσύνη, ισοτιμία και να ακουστεί. «Μία μέρα όλοι θα είμαστε στη θέση της μητέρας μου», ανέφερε στον «Νέο Κόσμο». «Όλοι δικαιούμαστε μία αξιοπρεπή φροντίδα ηλικιωμένων».
