ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ με ενοχλεί ο τρόπος που κάποιοι με περισσή ευκολία αποκαλούν τους Έλληνες πολιτικούς προδότες. «Προδότης» ο Τσίπρας κατά τις Παμμακεδονικές Ενώσεις, «προδότης» τώρα και ο Μητσοτάκης.
Και μετά παραπονιούνται που ο Έλληνας πρωθυπουργός αρνείται να τους δει.
ΕΚΕΙΝΟ που μου κάνει εντύπωση πάντως είναι ότι οι «Μακεδονομάχοι» της παροικίας μας που είχαν «σκυλιάσει» με τον Τσίπρα, τώρα δεν βγάζουν κιχ για τις αγκαλιές Μητσοτάκη-Ζάεφ…
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ με την ΑΧΕΠΑ; Πέρασαν μέρες από εκείνη την δικαστική απόφαση που έκανε άνω-κάτω την Order of AHEPA Inc., ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά για τα εκατομμύρια δολάρια που κόστισαν οι δίκες και ακόμα δεν μας λένε ποιος θα τα πληρώσει όλα αυτά και από πού;
ΤΟ ξαναλέω: Για τον έλεγχο μιας οργάνωσης που υποτίθεται ότι προωθεί την Ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό στην Αυστραλία σπαταλήθηκαν εκατομμύρια δολάρια σε δίκες. Αυτό και αν είναι σκάνδαλο…
ΜΙΑΣ και ο λόγος για δίκες, ακούμε και διαβάζουμε πολλά για αγωγές της Αρχιεπισκοπής σε βάρος ατόμων που κρίνεται ότι την δυσφημούν… Αν γίνουν ποτέ αυτές οι δίκες θα έχουν ενδιαφέρον.
Όπως ενδιαφέρον θα έχουν και οι συνέπειες για κάποιους που διακινούν απαράδεκτα ρυπαρογραφήματα (χωρίς ίχνος απόδειξης) εδώ και στο εξωτερικό. Το ψέμα έχει κοντά πόδια.
ΠΡΙΝ λίγες μέρες, ο Δρ. Κώστας Βίτκος έγραψε ότι αποφάσισε να διακόψει τη στήλη του στον «Νέο Κόσμο». Αμέσως άρχισαν τα σενάρια «συνομωσίας» από διάφορους. Κανείς δεν τον πίεσε και από κανέναν δεν δεχθήκαμε πιέσεις για να σταματήσει.
Ο Δρ. Βίτκος έγραφε αφιλοκερδώς στο «Νέο Κόσμο» για πάνω από δυο δεκαετίες και τον ευχαριστούμε θερμά για την προσφορά του. Η απόφαση να σταματήσει (που δεν έχει να κάνει με τον «Νέο Κόσμο») ήταν καθαρά δική του και πρέπει να την σεβαστούμε!
ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ των Ελληνοαυστραλών που είναι εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, το οποίο έχει αναδείξει πολλές φορές ο «Νέος Κόσμος», ασχολήθηκε προσφάτως η Ιωάννα Φωτιάδη στην «Καθημερινή».
Στάθηκε δε ιδιαίτερα στην περίπτωση της Χριστίνας Καρβέλα που επρόκειτο να επιστρέψει στις 24 Σεπτεμβρίου και είναι άγνωστο αν της επιτρέψουν να γυρίσει… φέτος!
Η κ. Καρβέλα έχει απελπιστεί, καθώς ουδείς μπορεί να της απαντήσει πότε θα επανέλθει στην έδρα της. «Εχω και εγώ προβλήματα υγείας, για τα οποία παρακολουθούμαι τακτικά στην Αυστραλία και γι’ αυτό θα ήθελα να επιστρέψω το συντομότερο».
«Ταυτόχρονα, ανησυχώ και με την εδώ εξάπλωση του κορωνοϊού, τι θα συμβεί αν και στην Ελλάδα απαγορευθεί η μετακίνηση από νομό σε νομό; πώς θα φτάσω στο «Ελευθέριος Βενιζέλος»;», αναρωτιέται η ίδια, που έχει εγκλωβιστεί στην Πάτρα.
ΤΟ πρόβλημα είναι σοβαρό και νομίζω ότι είναι απαράδεκτο, ίσως και αντισυνταγματικό, να μην μπορούν Αυστραλοί πολίτες να επιστρέψουν στην χώρα τους…
Σ.Χ.
Η φωτογραφία που αναδημοσιεύεται εδώ είναι από ανάρτηση του φίλου Κώστα Καραμάρκου, στην προσωπική του σελίδα στο Facebook. Είναι τα πρώην γραφεία του «Νέου Κόσμου» (και της ιταλικής «Il Globo») στη Nicholson Street στο North Fitzroy.
ΤΗ φωτογραφία συνοδεύει και σχόλιο του Κώστα, με το οποίο ο ίδιος εκφράζει όχι μόνο την απορία του για το θέμα που σχολιάζει, αλλά και την αποστροφή του και την διαφωνία του με τον τρόπο με το οποίο οι διάφοροι «υπεύθυνοι» παρουσιάζουν -μάλλον, δεν το κάνουν καν- τη μεταναστευτική ιστορία αυτής της πόλης, αυτής της χώρας.
ΛΕΕΙ, λοιπόν, ο Κώστας: «Πολλές δεκαετίες μετά την έναρξη της μαζικής μετανάστευσης στην Αυστραλία και, αρκετές δεκαετίες μετά την υιοθέτηση του πολυπολιτισμου ως επίσημη πολιτική της χώρας και…
ΤΑ υλικά, τα φυσικά, τα συμβολικά διαχρονικά ίχνη της παρουσίας των μεταναστών στην Αυστραλία είναι ανύπαρκτα. Τα ονόματα των δρόμων, των πάρκων, των κτιρίων, ανήκουν όλα στην κυρίαρχη αγγλοκελτική Αυστραλία.
Άντε, υπάρχουν και ελάχιστες ονομασίες που μας θυμίζουν την αυτόχθονη Αυστραλία…
Η μεταναστευτική ιστορία της Αυστραλίας όμως, δεν υπάρχει ως υπενθύμιση σε σχεδόν κανένα πάρκο, κανένα δρόμο, κανένα κτίριο…
ΣΤΟ κτίριο της φωτογραφίας αυτής για παράδειγμα, μέχρι πριν 6 χρόνια, σε διαφορετικό κτίριο, στεγάζονταν οι δυο μεγαλύτερες και ιστορικότερες μεταπολεμικές μεταναστευτικές εφημερίδες της Αυστραλίας, που κυκλοφορούν ακόμα με επιτυχία. Η ιταλική ‘Il Globo’ και ο ελληνικός ‘Νέος Κόσμος’.
ΣΗΜΕΡΑ, όμως, ούτε το παλιό κτίριο υπάρχει ούτε μια πινακίδα του τοπικού Δήμου (Yarra), για να μας θυμίζει την ιστορία μας, τη μεταναστευτική μας ιστορία στη Μελβούρνη.
ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΟΣ, διακηρυχτικός, επιφανειακός, φολκλορικός, κρατικοδίαιτος, διαχειριστικός σε σημαντικό βαθμό, ο σημερινός πολυπολιτισμός στην Αυστραλία…
ΟΧΙ ‘ζώσα’ φιλοσοφία και πολιτική πράξη εμβάθυνσης της συλλογικής μας αυτογνωσίας, νομίζω…»
ΣΥΜΜΕΡΙΖΟΜΑΙ σε μεγάλο βαθμό τα λεγόμενα και το παράπονο του φίλου Κώστα. Όμως, πιστεύω ότι οι όποιες ευθύνες πρέπει να απευθυνθούν σε πολλές κατευθύνσεις.
ΤΗΝ ΑΓΓΛΟΚΕΛΤΙΚΗ προσέγγιση την έχουμε μάθει πια, πόσο σοβινιστική και πόσο «φαταούλα» είναι, θέλοντας να τα ενσωματώνει όλα κι αν δεν μπορεί, να τα σβήνει με μια μονοκονδυλιά – στην κυριολεξία.
ΕΔΩ έχει θέσει στο περιθώριο, παρά τις «βελτιώσεις» και τις κινήσεις-στάχτη στα μάτια, την κληρονομιά του αρχαιότερου ιθαγενή πολιτισμού στον κόσμο, στους μετανάστες και τους απογόνους τους θα κολλήσει;
ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ, όμως, ότι φταίμε κι εμείς οι ίδιοι. Πού; Στο ότι δεν καταφέραμε να διατηρήσουμε και να επεκτείνουμε τις κατακτήσεις των δεκαετιών 1970 και 1980, ίσως και 1990. Τις κατακτήσεις στη διδαχή των γλωσσών μας, στην ανάδειξη των ιδιαίτερων πολιτιστικών μας χαρακτηριστικών…
ΕΚΤΟΣ τραγικά ελάχιστων εξαιρέσεων, δεν καταφέραμε να «μπολιάσουμε» την πολιτιστική -κυρίως- κουλτούρα, μέσω των συνεργασιών μας, των πρωτοβουλιών μας, των αιτημάτων μας.
ΑΝ κάποιος/α το βλέπει διαφορετικά, θα ήμουν διαθέσιμος να συμμετέχω σε μια παράθεση σκέψεων και απόψεων καθώς και σε έναν ουσιαστικό διάλογο για το τι έγινε και το τι -αν γίνεται- να γίνει από εδώ και πέρα.
ΣΗΜΕΡΑ, κατά τη γνώμη μου, ο λεγόμενος πολυπολιτισμός είναι ένα νεκρό γράμμα, μια καραμέλα που ο καθένας την πιπιλάει κατά πώς τον συμφέρει. Η πολυπολιτιστική Αυστραλία, πιστεύω, δέχτηκε μεγάλο χτύπημα επί κυβερνήσεων Χάουαρντ και συνέχισε να χτυπιέται και μετέπειτα, παρά την Εργατική διακυβέρνηση ενδιάμεσα.
ΟΙ μεταναστευτικές κοινότητες, οι όποιοι φορείς της πολυπολιτισμικότητας, δεν είναι δυνατόν να άγονται και να φέρονται από ολόκληρο σχεδόν το πολιτικό φάσμα, να είναι κολαούζοι και νεροκουβαλητές της κάθε μικροπαραταξιακής ντιρεκτίβας.
ΠΡΕΠΕΙ να έχουν όραμα και σχέδιο μπροστά, να διεκδικούν και να αγωνίζονται για τα αναφαίρετα δικαιώματά τους, σε συνδυασμό με το να προτάσσουν τα ιδιαίτερα γλωσσικά, πολιτιστικά και άλλα χαρακτηριστικά τους.
Δ.Τ.
ΕΙΜΑΣΤΕ όλοι έτοιμοι να ακούσουμε τις αυριανές εξαγγελίες του κ. πρέμιερ για κάποια μέτρα χαλάρωσης; Εγώ πάντως και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι θα είναι πιο χαλαρά από αυτά που αναμένουμε (τουλάχιστον έτσι μού ακούγεται), δηλώνω πανέτοιμη.
Δεν αρκεί να μας λέτε κ. Andrews, πόσο καλοί μαθητές ήμασταν. Ορίστε, οι αριθμοί που συνέχεια επικαλείστε το επιτρέπουν πανηγυρικά. Αν όχι για εμάς τους πολίτες, κάντε το για την oικονομία που δέχεται το μεγαλύτερο πλήγμα.
ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ, φυσικά, με μέτρο. Αυτοπειθαρχία. Δεν εννοώ να ξεχυθούμε στα καφέ και τα εστιατόρια και να αρχίσουμε τα φιλιά και τους εναγκαλισμούς. Ως νομοταγείς πολίτες, πρέπει να κάνουμε χρήση μάσκας, να τηρούμε τις αποστάσεις και ο Θεός βοηθός! Βλέπετε, οι ανοιξιάτικες θερμοκρασίες, ανοίγουν την όρεξη για μια τυρόπιτα και ένα καφεδάκι με φίλους στο καφέ της γειτονιάς μας.
ΚΑΘΟΛΟΥ δεν με ξενίζει το γεγονός ότι Αυστραλοί προμηθεύτηκαν αεροπορικά εισιτήρια για να πετάξουν πάνω από αξιοθέατα της Αυστραλίας. Το προσέξατε; Να πετάξουν, όχι να κατέβουν. Τα εισιτήρια στο πουθενά, κοστίζουν από $787 και ανάλογα με τη θέση, αυξάνονται και γίνονται… βαρβάτα.
ΜΟΝΟ που εγώ, δεν έχω συνέλθει ακόμα από την κράτηση των $550 στο εισιτήριο που πλήρωσα στον πράκτορα στις 23 Δεκεμβρίου 2019 για να ταξιδέψω στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 2020. Η δικαιολογία; Ακύρωσα, μου είπαν, το εισιτήριο τον Μάρτη, πριν η χώρα κλείσει τα σύνορα. Αδικία δεν νομίζετε;
54 ΑΤΟΜΑ ελληνικής καταγωγής κατεβαίνουν υποψήφιοι στις Δημοτικές Εκλογές, σύμφωνα με το πρωτοσέλιδο της Πέμπτης. Αρχές Αυγούστου επισκέφθηκα τα Γραφεία του Δήμου που μένω, για προσωπικό θέμα.
Η ειδοποίηση στην εξώπορτα «ΚΛΕΙΣΤΟΝ», με άλλες πληροφορίες για κορονοϊό, πλατφόρμες για επικοινωνία, κλπ., κλπ., με ανάγκασαν να αποταθώ ηλεκτρονικά.
Πέρασε ένας μήνας και κάτι και δεν έχω πάρει ούτε ένα τηλεφώνημα.
ΘΛΙΨΗ προκαλούν οι καταστροφικές εικόνες από το πέρασμα του κυκλώνα «Ιανός» στη γενέτειρα. Είναι από αυτές, που μόνο η σκέψη τους τρομάζει.
Αγρίεψε η φύση, θα έλεγε η μακαριστή μητέρα μου. Θεομηνία την είπε η κυρία Δέσποινα. Πειράξαμε πολύ τη γη και μας εκδικείται, προσθέτει ο κυρ-Κώστας. Καιρός να σκεφτούμε σοβαρά και να λάβουμε μέτρα κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη πριν είναι πολύ αργά, λέω εγώ.
ΑΛΗΘΕΙΑ, ποιος ήταν ο Ιανός; Σύμφωνα με τη Μυθολογία (στα Λατινικά Ianus), ήταν ένας από τους παλαιότερους θεούς των Ρωμαίων. Ήταν ο θεός των ενάρξεων και των μεταβάσεων.
Επηρέαζε όλα όσα είχαν διπλή όψη και διπλό νόημα στη ζωή και πολλές φορές συμβόλιζε τη μετάβαση από τον πρωτογονισμό στον πολιτισμό. Ήταν παρών στην πρώτη μέρα κάθε μήνα, στη συγκομιδή, στη γέννηση, στο γάμο και στο θάνατο.
ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΟΤΑΝ συνήθως σε σημεία διαβάσεων. Φυσικά, η προέλευσή του διαφέρει, ανάλογα με την πηγή στην οποία απευθύνεται ο καθένας μας.
ΕΣ ΑΥΡΙΟΝ, λοιπόν, τα σπουδαία. Εύχομαι ο πάντα παρών «Ιανός» της μετάβασης από το lockdown στην μετά lockdown περίοδο, να φέρει αέρα αισιοδοξίας για καλύτερες μέρες, με ευχάριστες οικογενειακές και φιλικές συναντήσεις.
Υπόσχομαι πειθαρχία!
Κ.Γ.
