ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ τον πρόσφατο αγώνα της Western United με τν Perth Glory. Πρώτο ημίχρονο:
– 1-0 υπέρ των γηπεδούχων.
– Τελικό σκορ 5-4 υπέρ των γηπεδούχων, με τα οκτώ γκολ να σημειώνονται σε 28′ λεπτά του β’ μέρους!
‘Οποια περιγραφή του αγώνα και αν επιχειρήσει κανείς, θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μιλάμε για ένα εθνικό ποδοσφαιρικό λιγκ, με πολλές… ιδιαιτερότητες.
ΝΑΙ, ήταν εξαιρετικό το θέαμα να βλέπεις έναν αγώνα με εννέα (9) γκολ, έστω κι αν δεν είσαι ποδοσφαιρόφιλος ή δεν έχει η τηλεόραση κάτι καλύτερο την ίδια στιγμή, για ν’ αλλάξεις κανάλι.
Ναι, το παιχνίδι, το 5-4 για την ακρίβεια, ήταν ένα από τα «αξιοσημείωτα» στη σχετικά μικρή ιστορία του νέου εθνικού λιγκ.
ΕΠΕΙΔΗ λατρεύω το ποδόσφαιρο και επειδή το παρακολουθώ από την παιδική μου ηλικία, όταν ανακάλυψα την «θεότητα» της στρογγυλής και δερμάτινης, τότε, μπάλας, θα τολμήσω να πω ότι το 5-4 μου θύμισε «παιδική χαρά»!…
Μου θύμισε εκείνα τα «συγκλονιστικά» ντέρμπι στις αλάνες της Βέροιας.
ΚΑΙ για να είμαι πιο συγκεκριμένος, ήταν ποδοσφαιρικά απαράδεκτο το θέαμα που παρουσίασαν οι δύο ομάδες, στις αμυντικές τους γραμμές.
Και μιλάμε για δύο ομάδες που φιλοδοξούν να πρωταγωνιστήσουν στο φετινό μας πρωτάθλημα.
-´Οσοι είδαν τον αγώνα και γνωρίζουν απλούς κανόνες του ποδοσφαίρου, θα συμφωνήσουν μαζί μου. Και θα συμφωνήσουν μαζί μου, ότι πέρα από το «χάος» των δύο αμυντικών γραμμών, τερματοφύλακες που δέχονται γκολ από τις κλειστές τους γωνίες, δεν έχουν θέση σε ομάδες του εθνικού λιγκ.
Αυτά…
ΕΠΕΙΔΗ η ομάδα του Περθ, είχε κερδίσει πριν μερικές μέρες την Αδελαΐδα με 5-3 και επειδή η συνομωσιολογία είναι της μόδας αυτόν τον καιρό, λέτε να υπάρχει «υποχθόνιο» σχέδιο της Ομοσπονδίας να «γλυκάνει» τον φίλαθλο και όχι μόνο, κόσμο, με 5άρες και γκολ ανά τρίλεπτο, για να πάρει τα πάνω του, το ποδόσφαιρο; Εντάξει, μια σκέψη έκανα…
ΝΑ πούμε όμως και κάτι καλό για το 5-4 του Τζιλόγκ. Για την ακρίβεια, για τον διεθνή Ιταλό σταρ της Western United Αλεσσάντρο Ντιαμάντι, που στα 37 1/2 του χρόνια, είναι το «κάτι άλλο» της ομάδας του, αλλά και του λιγκ.
Και χωρίς να υπερβάλω, ένας από τους μετρημένους στα δάχτυλα τους ενός χεριού, σούπερ σταρ, στην ιστορία του νέου λιγκ.
– Τρέχει, παθιάζεται, μοιράζει (…σωστά) την μπάλα, σκοράρει! Και πάντα με ένα -ασυνήθιστο για το ποδόσφαιρο- γοητευτικό χαμόγελο στο πρόσωπο.
Πέρυσι είχε κερδίσει το βραβείο του καλύτερου παίκτη του λιγκ και φέτος θα πρέπει λογικά να είναι μέσα στα φαβορί (εγώ τον ψηφίζω από τώρα) για να επαναλάβει την διάκριση.
ΕΠΕΙΔΗ τα πάω πολύ καλά, και ως… φυσιογνωμιστής (σπάνια πέφτω έξω) θα τολμήσω να πω ότι πέρα από παικταράς, θα πρέπει να είναι και ψυχούλα!
Στο 5-4 και σε μια φάση διεκδίκησης της μπάλας, έκανε φάουλ στον αντίπαλο επιθετικό, Κίο. Σηκώθηκε, του έδωσε το χέρι, αλλά ο Αγγλοσαξονας, αρνήθηκε την χειραψία, με ένα ψυχρό και άγριο ύφος. Ο Ντιαμάντι δεν εγκατέλειψε την προσπάθειά του.
Αγκάλιασε από τον ώμο τον Κίο και του πρότεινε πάλι το χέρι. Το δέχτηκε ο αντίπαλος, αλλά με ένα περιφρονητικό ύφος…, με τον Ιταλό να μην αποχωρίζεται το χαμόγελό του!
Αυτά και θα θυμάστε ότι η ουσία βρίσκεται στις λεπτομερειες…
(… στα υπόγεια είναι η θέα, που λέει και ο αγαπημένος Πασχάλης).
ΤΟ κάθε τι στον πλανήτη είναι επηρεασμένο από τον «ιό» και από τον θλιβερό αυτό «κανόνα» δεν έμεινε ανεπηρέαστο και το διεθνές τουρνουά Τένις (Australian Open) που -αν δεν υπάρξουν δυσάρεστες εκπλήξεις- ξεκινάει σε λίγες μέρες.
Με αφορμή τις διαμαρτυρίες αθλητών/αθλητριών από το εξωτερικό, για την υποχρεωτική καραντίνα κάποιων ημερών, όπου πρωτοστάτησε ο Νόβακ Τζόκοβιτς, πήρε τον λόγο ο… «Ελληνοαυστραλομαλαισιανός» Νικ Κύργιος, για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, με μια αήθη προσωπική επίθεση κατά του κορυφαίου στον κόσμο Σέρβου τενίστα.
Είπε λοιπόν ο Νικ:
«ΔΕΝ έχει σημασία πόσα Grand Slams έχει κερδίσει (ο Τζόκοβιτς). Ποτέ δεν θα είναι, κατά τη γνώμη μου, ο κορυφαίος όλων, για τον απλό λόγο ότι τον έπαιξα δύο φορές και λυπάμαι γιατί αν δεν μπόρεσες να με κερδίσεις, δεν είσαι ο κορυφαίος όλων».
ΤΑΔΕ έφη ο Νικ Κύργιος και δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος για περαιτέρω σχόλια, για τον απλό λόγο ότι θα πρέπει να ασχοληθούμε με θέματα ήθους, κλπ, κλπ…
Και δεν θα το κάνω για έναν ακόμη λόγο. Για το «ΕΛΛΗΝΟαυστραλιανομαλαισιανός»…
Καταλάβατε, έτσι;
ΣΤΗΝ Ελλάδα επέστρεψε ο Σωκράτης Παπαστσθόπουλος και, όπως ανακοινώθηκε επίσημα, ντύθηκε στα «ερυθρόλευκα» του Ολυμπιακού.
Εκείνο που μένει να δούμε είναι, το πότε θα τον ξαναδούμε με τα χρώματα και της «επίσημης αγαπημένης».
Όσο αντέξει η υπεροψία και ο εγωισμός του Τζον Βαν’τ Σιπ, υπολογίζω εγώ…