ΠΟΛΥ κουβέντα τελευταία για το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής, με την επιτροπή (AAFC) που έχει αναλάβει την οργάνωσή του, να υποβάλει στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (Football Australia), ένα από τα τελικά της πλάνα για το μελλοντικό πρωτάθλημα Β’ Εθνικής.

Ο “Νέος Κόσμος” και η στήλη που διαβάζεται, υποστηρίζουν χρόνια τώρα την αναγκαιότητα για το συγκεκριμένο πρωτάθλημα.

Χρόνια πριν εμφανιστεί το AAFC…

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ το πιστεύω και εξακολουθώ να επιμένω, ότι η ποδοσφαιρικά “τριτοκοσμική”, σε ό,τι αφορά τα διεθνή δρώμενα, Αυστραλία ΕΠΡΕΠΕ να έχει Β’ Εθνική, από την εποχή του παλαιού και δοξασμένου NSL, αλλά και από την πρώτη μέρα της (… υποχρεωτικής) καθιέρωσης του A-League.

Δυστυχώς, όμως, τίποτα δεν έγινε ΤΟΤΕ, αλλά και στο πρόσφατο ΤΩΡΑ.

Τι φταίει; Πολλά, πάρα πολλά…..

– Το Αυστραλιανό ποδόσφαιρο δεν είχε ποτέ εντός της χώρας, την αναγνώριση που ΕΠΡΕΠΕ να έχει, ως παγκόσμιος “βασιλιάς” των Σπορ.

– Το Αυστραλιανό ποδόσφαιρο, δεν είχε ποτέ τον η γ έ τ η που θα “παλέψει” για να αναγνωριστεί και εδώ η ΔΥΝΑΜΙΚΗ και η παγκοσμιότητα του ποδοσφαίρου.

ΠΡΟΣ θεού, δεν υποτιμώ πάμπολλους καταξιωμένους παράγοντες που εργάστηκαν για να παίζεται σήμερα ποδόσφαιρο, σε μια χώρα που στην πλειοψηφία της αντιπαθεί το Real Football.

Και δεν ρίχνω ευθύνες σε κανέναν, για την “απουσία” του η γ έ τ η…

Ηγέτες είχαμε πολλούς, αλλά σε συλλογικό επίπεδο.

Ηγέτες που φρόντισαν, πάλεψαν, πόνεσαν για να υπάρχει σήμερα το ποδόσφαιρο. Έδωσαν “μάχες”, διακρίθηκαν εντός και εκτός Αυστραλίας, αλλά ο “μεγάλος εχθρός” ήταν ανίκητος κι εμείς δεν είχαμε κάποιον που θα ορθώσει το αναστημά του για να τον πολεμήσει….

Έτσι, ο “εχθρός φούτι”, τρέμοντας με την παγκόσμια δυναμική του ποδοσφαίρου, φρόντισε, έντεχνα και μεθοδικά, να το κρατήσει στο περιθώριο.

ΚΑΠΩΣ έτσι, μετά την μακρά εισαγωγή, φτάσαμε στο σήμερα…

Με τον ιό να σαρώνει τα πάντα στο διάβα του, το ποδόσφαιρο δεν κατάφερε να ξεφύγει, από τις καταστροφικές συνέπειες. Με καθυστέρηση ξεκίνησε το φετινό πρωτάθλημα και συνεχίζεται με “δεκανίκια”…

Με λίγο κόσμο, με λίγους χορηγούς και με αβέβαιο μέλλον…

Και μέσα σε όλο αυτό το μουντό κλίμα, η AAFC επιμένει στη δημιουργία της Β’ Εθνικής.

Μαζί σας παιδιά, ΝΑ ΓΙΝΕΙ και να πάει καλά!

ΥΠΑΡΧΟΥΝ, όμως, κάποιες απορίες, που πρέπει να απαντηθούν…

Μίλησα με δέκα τουλάχιστον παράγοντες κάποιων ομάδων από τις 32 που έδειξαν ενδιαφέρον για συμμετοχή σε πρωτάθλημα Β’ Εθνικής, αλλά και με φιλάθλους που συμφωνούν με τις απορίες των παραγόντων. Αναφέρω κάποιες:

– Πόσες από τις 32 ομάδες που συγκροτούν τώρα το AAFC, μπορούν να εξασφαλίσουν ετήσιο μπάτζετ $2.5 εκ,;

– Πόσες μπορούν να πληρώνουν παράλληλα και κάθε χρόνο $200.000 για την άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής; – Αν μιλάμε για ένα λιγκ 12 ομάδων, ίσως υπάρχουν κάποιες, για παράδειγμα, οι Ελλάς Μ., Μέλμπουρν Νάιτς, Αδελαΐδα Σίτι, Ολύμπικ Σίδνεϊ, Γούλογκονγκ, Γκολντ Κόουστ, Σάουθ Χόμπαρτ, που μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του λιγκ της Β’ Εθνικής. Είναι όμως αρκετές;

– Πώς θα καλυφθεί το ποσό των $3+εκ, που θα χρειαστεί ετησίως για τις μετακινήσεις (αεροπορικώς) των ομάδων, σε μια εποχή που η πανδημία εξαιτίας του ιού, προκάλεσε τρομερές οικονομικές και όχι μόνο, ζημιές; Αυτά και συνεχίζω…..

ΕΝΑ πρωτάθλημα Β’ Εθνικής είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ σε μια χώρα-μέλος της FIFA και της τεράστιας Ασιατικής Συνομοσπονδίας, στην οποία ανήκει οργανικά η Αυστραλία.

Για να έχουμε, όμως, Β’ Εθνική, πρέπει να ισχύει και ο “κανόνας” της ΑΝΟΔΟΥ και του ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟΥ ομάδων, σε σχέση με το A-League.

Ποιος μπορεί να εγγυηθεί την “ιδιαιτερότητα” αυτή, που είναι “το Α και το Ω” της όλης ιστορίας;

ΑΝ το AAFC καταφέρει να πείσει την Ασιατική Ποδοσφαιρική Συνομοσπονδία για την αναγκαιότητα της σημαντικής αυτής “λεπτομέρειας” (άνοδος-υπιβιβασμός ομάδων) τότε θα έχει γίνει ένα πολύ θετικό βήμα.

Διαφορετικά και λυπάμαι που το λέω, “χτίζουμε στην άμμο”…

ΕΠΕΙΔΗ σε όλη αυτή την ιστορία με το πρωτάθλημα της Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ τον κύριο λόγο τον έχει η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Αυστραλίας (FOOTBALL AUSTRALIA) θα επαναλάβω την θέση της τελευταίας, στις απαιτήσεις (… συχνά εκκλήσεις) της AAFC για την Β’ ΕΘΝΙΚΗ.

“Ας βρουν λεφτά και ας το κάνουν…”.

ΝΟΜΙΖΩ ότι είναι περιττό να προσθέσω εδώ ότι ένα πρωτάθλημα Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ έχει απαιτήσεις.

Πολλές απαιτήσεις και υποχρεώσεις που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να “συντηρηθούν” από τα… “ηρωικά” BBQ και τα σουβλάκια που για δεκαετίες ήταν η “κινητήρια δύναμη” των περισσότερων ομάδων, συγκεκριμένων εποχών και ποδοσφαιρικών κατηγοριών…

Τότε που κάποιοι ΗΡΩΕΣ έχτιζαν τα θεμέλια του Αυστραλιανού ποδοσφαίρου!

ΜΠΟΡΕΙ στην αρχή να είναι ημιεπαγγελματικό το πρωτάθλημα της Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ. Σίγουρα όμως και αν βέβαια ισχύσουν όλες οι απαιτούμενες προδιαγραφές, δεν θα είναι NPL…..

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ λοιπόν στην ομολογουμένως, δύσκολη αποστολή της AAFC!

ΝΑΙ, το ποδόσφαιρο της Αυστραλίας χρειάζεται πρωτάθλημα Β’ ΕΘΝΙΚΗΣ, που από δικές μας αδυναμίες δεν έγινε ως τώρα…..

Ίσως να “ωρίμασε” η ιδέα για να γίνει. Μακάρι…

Προσοχή στις “παγίδες” όμως και στο “timing”.