ΛΕΝΕ ότι πολιτικοί/ή και ποδόσφαιρο δεν “συνυπάρχουν”. Μύθος! Παραμύθι στο πιο κατανοητό.
Αν δείτε τα επίσημα θεωρεία των γηπέδων στην Ελλάδα, ιδιαίτερα σε μεγάλα παιχνίδια, πρωτοκλασάτοι πολιτικοί απολαμβάνουν τα παιχνίδια και την φιλοξενία των επωνύμων ιδιοκτητών των γηπεδούχων ομάδων.
Πρόσφατες είναι οι εικόνες του πρώην “τσάρου” της ελληνικής οικονομίας, Ευκλείδη Τσακαλώτου, με κασκόλ του ΠΑΟΚ στον λαιμό, σε VIP θεωρείο της Τούμπας, παρέα με τον Ιβάν Σαββίδη.
Πρόβλημα ουδέν. Δημοκρατία έχουμε, ο καθένας επιλέγει χρώμα και ομάδα της αρεσκείας του.
Καλό θα ήταν, βέβαια, οι επιλογές αυτές και τα χρώματα, να γίνονται πιο διακριτικά, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
Γιατί πώς θα σε ψηφίσουν αν δεν ξέρουν τι ποδοσφαιρικό καπνό φουμάρεις;
ΤΟ πρόβλημα, όμως, με τη σχέση πολιτικών/ής, με το ποδόσφαιρο, ξεκινά όταν οι εκάστοτε κυβερνήσεις χωρών παρεμβαίνουν στα ποδοσφαιρικά δρώμενα, στην προσπάθειά τους και πάντα κατά το δοκούν, να διορθώσουν κακώς κείμενα…
Εδώ αρχίζει το πρόβλημα (;) μια και η FIFA ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ, την ανάμειξη κυβερνητικών οργάνων στα του ποδοσφαίρου και είναι πολύ αυστηρή (η FIFA) επιβάλλοντας σε ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ βαριές ποινές, σε χώρες που δεν τηρούν τους κανονισμούς της.
ΠΟΛΛΕΣ οι περιπτώσεις, με την Ελλάδα να έχει κινδυνεύσει αρκετές φορές, με αποβολή από την οικογένεια της Παγκόσμιας Ποδοσφαιρικής Συνομοσπονδίας, όταν υφυπουργοί Αθλητισμού, με άνωθεν εντολές, προσπάθησαν να σ ώ σ ο υ ν (;) το ποδόσφαιρό μας, χωρίς επιτυχία βέβαια, με τον κίνδυνο αποβολής μας να παραμένει…
ΥΠΑΡΧΕΙ, όμως, σοβαρό πρόβλημα στην όλη αυτή ιστορία, μια και η FIFA, ένας πανίσχυρος, πλην διεφθαρμένος Οργανισμός, έχει δύο μέτρα και σταθμά, σε ό,τι αφορά τις περί πολιτικών παρεμβάσεις στα του ποδοσφαίρου.
Τρανό παράδειγμα η Αυστραλία. Το ξέρουν μικροί και μεγάλοι πια:
– Με κυβερνητική παρέμβαση και “ανήθικες” διαδικασίες διαλύθηκε το εκλεγμένο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας (Australian Soccer Federation) αλλά και το National Soccer League, πριν 17 περίπου χρόνια.
– Με τις ίδιες διαδικασίες “γεννήθηκε” το A-League…
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Ότι το νέο λιγκ που απολαμβάνουμε (;) είναι “ΠΑΡΑΝΟΜΟ”, παράτυπο και όπως αλλιώς μπορεί να το χαρακτηρίσει κανείς, γιατί δημιουργήθηκε μετά από παραβίαση κανονισμών της Παγκόσμιας Ποδοσφαιρικής Συνομοσπονδίας (FIFA)…
ΑΣ δούμε την ιστορία με περισσότερες λεπτομέρειες, με ελάχιστες από αυτές να είναι ήδη γνωστές, από παλαιότερες αναφορές στη στήλη αυτή και ΧΡΟΝΙΑ πριν (17 περίπου) και ενώ το NSL πηγαίνει μια χαρά σε ποιότητα και οργάνωση, αρχίζει να γίνεται πιο συχνή η κουβέντα -από άτομα που γνωρίζουν καλά το παρασκήνιο των πολιτικών διεργασιών- ότι ετοιμάζεται νέο εθνικό λιγκ “καθαρό” από έθνικ επιρροές…
Σε συζήτηση που είχα πριν 20 περίπου χρόνια, με παράγοντα “για όλες τις δουλειές”, μου είχε αποκαλύψει εμπιστευτικά ότι σε ένα-δύο χρόνια, θα γίνει νέο εθνικό λιγκ, με νέες ομάδες και χωρίς: Ελλάς Μ. Ολύμπικ, Μαρκόνι, Κροάτιες, Αλέξανδρο, Ελλάς Αδ., Γιουνάιτεντ Αδ., κ.ά.
“Πρωτάθλημα χωρίς την ιστορία του ποδοσφαίρου μας;” τον ρώτησα, χωρίς να πάρω απάντηση.
ΤΑ θυμήθηκα όλα αυτά ένα-δύο χρόνια αργότερα, όταν στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία με πρόεδρο, αν θυμάμαι καλά, τον ‘Ιαν Νοπ, άρχισαν να… εμφανίζονται κάποια “λειτουργικά” προβλήματα…
Μέσα σε όλο αυτό το “θολό τοπίο”, ο τότε πρωθυπουργός Τζον Χάουαρντ, τηλεφώνησε στον φίλο του Φρανκ Λόουι και του ζήτησε να “αναλάβει την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Αυστραλίας”.
“Αναλύοντας” το “αναλάβει”, μιλάμε για κατάργηση της δημοκρατικά εκλεγμένης διοίκησης της Ομοσπονδίας. Μιλάμε για δικτατορία, μιλάμε για “χούντα”…
Και η FIFA (βλέπε Σεπ Μπλάτερ και διαφθορά) που όφειλε να διαγράψει αμέσως από τα μητρώα της, την Αυστραλία, “σφύριζε αδιάφορα” και στήριζε την κυβερνητική χούντα στο ποδόσφαιρο της χώρας.
ΚΑΠΟΙΟΙ από τους παράγοντες της εκλεγμένης διοίκησης της Ομοσπονδίας αντιστέκονται, αλλά οι “αντίπαλοι” είναι αδίστακτοι και πανίσχυροι.
Με απόφαση της κυβέρνησης, το Australian Sports Commission, διακόπτει κάθε χρηματική επιχορήγηση στην κορυφαία ποδοσφαιρική αρχή της χώρας.
Η κυβέρνηση Χάουαρντ και ο “τοποτηρητής” της Φρανκ Λόουι, ετοίμαζαν την σύνθεση της νέας Ομοσπονδίας των “αλεξιπτωτιστών”, ενώ παράλληλα επιτροπή τεχνοκρατών, μελετούσε τις αιτήσεις των ομάδων που θα δημιουργούνταν από το “μηδέν” για να στελεχώσουν το νέο λιγκ. Για την ιστορία του ποδοσφαίρου και τις παραδοσιακές ομάδες ούτε κουβέντα…
“Γι’ αυτές τις ομάδες και για την απομόνωσή τους, έγιναν οι “αλλαγές”, δεν υπάρχει περίπτωση να τις δεχτούν στο νέο πρωτάθλημα” με… ενημέρωνε τότε ο “παράγοντας για όλες τις δουλειές” και είχε απόλυτο δίκαιο…
ΓΙΑ να εγκριθεί και ψηφιστεί το νέο Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας, με τα νέα μέλη και τον νέο τσαίρμαν, χρειαζόταν η “ψήφος εμπιστοσύνης” των Πολιτειακών Ομοσπονδιών.
Εύκολη υπόθεση για την κυβέρνηση… Στην Βικτώρια υπουργός των Σπορ ήταν βετεράνος σταρ του Φούτι.
Τηλεφώνησε στην Βικτωριανή Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, με σαφέστατο το μήνυμα…:
“Λυπάμαι, αλλά αν η ψήφος σας για τις αλλαγές που επιχειρεί η Καμπέρα δεν είναι θετική, θα διακοπεί και η χρηματική επιχορήγηση της πολιτειακής κυβέρνησης στην Ομοσπονδία σας”
ΑΝΙΕΡΗ και ανήθικη συμφωνία της Εργατικής (τότε) κυβέρνησης της Βικτώριας, με την Ομοσπονδιακή κυβέρνηση των Λίμπεραλς της Καμπέρας, με κοινό εχθρό το έθνικ ποδόσφαιρο.
Τη θεότητα των Σπορ του πλανήτη…!
“Χωρίς οικονομική υποστήριξη από την κυβέρνηση της Πολιτείας μας, η Ομοσπονδία θα έφτανε σε “μαρασμό” και αδιέξοδο” μου έλεγε τότε κορυφαίος παράγοντας της Βικτωριανής Ποδοσφαιρικής Αρχής και συμπλήρωνε:
“ΥΠΟΧΡΕΩΘΗΚΑΜΕ να υποκύψουμε στον εκβιασμό…”.
Και δεν ήταν οι μόνοι. Στους εκβιασμούς της Καμπέρας και των Πολιτειακών κυβερνήσεων, υπέκυψαν πολλοί άλλοι, για να φτάσουμε στην “πανηγυρική” ψήφιση του νέου Δ.Σ. των αλεξιπτωτιστών και το 2004 στο “γλιδάτο” A-League.
ΕΠΕΙΔΗ κάποιοι θα διαφωνήσουν με όσα γράφω και δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό, θα τονίσω ότι για τη δημιουργία του A-League, έγραφα πολύ πριν την εμφάνισή του. Και για την απουσία των παραδοσιακών ομάδων από τη νέα τάξη πραγμάτων γράφαμε, αλλά κανείς δεν ευαισθητοποιήθηκε…
Όλα αυτά, βέβαια, θα είχαν αποφευχθεί, αν το ποδόσφαιρο είχε όλα αυτά, τα δύσκολα και πέτρινα χρόνια, έναν ηγέτη!
Αυτόν που θα σήκωνε το ανάστημά του απέναντι στις ραδιουργίες και τους εκβιασμούς των πολιτικών.
Αυτόν που θα είχε το θάρρος να καταγγείλει στο CAS (Παγκόσμιο Αθλητικό Δικαστήριο) την μη νομιμότητα του A-League, που είναι “προϊόν” πολιτικών διεργασιών και εκβιασμών του παρασκηνίου… Των “παραγκών” που λένε και στην πατρίδα!
(Α υ τ ά. Έτσι για την ιστορία…)
