ΣΙΓΟΥΡΑ δεν το περίμενε κανείς…
Η ομάδα του Σέντραλ Κόουστ είναι φέτος η μεγάλη έκπληξη του εθνικού πρωταθλήματος!
Με «οδηγό» στο τιμόνι, τον πρώην τεχνικό της εθνικής ομάδας Γυναικών της Αυστραλίας, Άλεν Στάζιτς, που απολύθηκε μετά το σκάνδαλο με την Lesbian Mafia (έτσι το είχε χαρακτηρίσει κορυφαίος παράγοντας της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας).
Αν κοιτάξει κανείς… πίσω από την εντυπωσιακή φετινή πορεια των Μάρινερς, με πρωτεργάτη τον τεχνικό της, θα δει ότι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων «στους τυφλούς, βασιλεύει ο μονόφθαλμος…
ΣΙΓΟΥΡΑ ο Άλεν Στάζιτς, δεν είναι Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ…..
Ξεχωρίζει, όμως, οδηγώντας την ομάδα του από επιτυχία σε επιτυχία, σε ένα πρωτάθλημα γενικής μετριότητας, με ντόπιους (!) προπονητές στις υπόλοιπες 11 ομάδες του φετινού λιγκ.
Και ξεχωρίζει, γιατί οι εμπειρίες που απέκτησε σε διεθνές επίπεδο, με την ομάδα των Matilda’s» αποδεικνύονται πολύτιμες και σημείο υπεροχής έναντι των… αντιπάλων τεχνικών.
(Κλασική περίπτωση για το «ποιος βασιλεύει ανάμεσα στους τυφλούς»…)
ΝΤΕΡΜΠΙΣΑΪΡ, Μακλάρεν, Μπερίσα, είναι οι τρεις γκολτζήδες του εθνικού λιγκ, που έχουν ξεχωρίσει έως τώρα και πιστεύω ότι ένας από αυτούς θα κερδίσει στο τέλος της σεζόν, το «χρυσό παπούτσι» του κορυφαίου σκόρερ. Ποιον θέλω εγώ;
Τον Εγγλέζο της Μακάρθουρ, γιατί υπερτερεί κατά πολύ των άλλων δύο. Πού ακριβώς υπερτερεί ο Matthew Anthony Derbyshire;
Στο ότι, πέρα από ικανός γκολτζής, ξέρει και μπάλα. Καλύτερη μπάλα, για την ακρίβεια, από τους δύο «αντιπάλους» του, Μακλάρεν και Μπερίσα.
Η εκτίμηση αυτή είναι προσωπική και αν παρακολουθείτε παιχνίδια των τριών παικτών στους οποίους αναφέρομαι και γνωρίζετε στοιχειώδη πράγματα για το ποδόσφαιρο, θα καταλάβετε τι εννοώ. Θα καταλάβετε τις αδυναμίες των δύο και την υπεροχή του Εγγλέζου.
Βέβαια και οι τρεις τους είναι «εκτελεστές». Έχουν, δηλαδή, την ικανότητα να στέλνουν την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα, που είναι και το ζητούμενο.
Απλά, ο Ντερμπισάιρ «συμμετέχει» στον αγώνα. Τι σημαίνει αυτό; ΜΠΟΡΕΙ και ντριπλάρει, διεκδικεί, μοιράζει…
ΟΠΩΣ αναφέρω και πιο πάνω, προσωπικές εκτιμήσεις εκφράζω και, για την ακρίβεια, το τι αρέσει σε μένα… Και εσείς μπορείτε να διαφωνείτε ελεύθερα.
Για τον Ντέρμπισαϊρ, τώρα…. Στα 34 του χρόνια «κουβαλάει» μια τεράστια διεθνή καριέρα, έχοντας φορέσει τις φανέλες ομάδων της αγγλικής πρέμιερ λιγκ, αλλά και του ευρύτερου ευρωπαϊκού χώρου.
Για παράδειγμα, έχει φορέσει 21 φορές την φανέλα του Ολυμπιακού στην Ελληνική Σούπερ Λιγκ, πετυχαίνοντας 11 γκολ.
Εντυπωσιακό ήταν το πέρασμά του από την Κύπρο, όπου την περίοδο 2016-2020, σε 113 παιχνίδια με την φανέλα της Ομόνοιας, πέτυχε 62 γκολ!
– Έως την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές, πρώτος στην λίστα των τριών είναι ο Μακλάρεν με 8, και ακολουθούν Ντερμπισάιρ με 7 και Μπερίσα με 5.
Για να δούμε λοιπόν ποιος θα πετύχει τα περισσότερα γκολ. Ο «δικός» μου ή κάποιος από τους άλλους;
ΕΝΑΣ έξυπνος τίτλος εφημερίδας ή άλλου εντύπου, είναι για μένα δείγμα ευφυίας….
«Ο Πασάς και ο Φουκαράς», ήταν ο τίτλος αθλητικού σάιτ στο διαδίκτυο, που μου άρεσε πολύ προκαλώντας άφθονο γέλιο…
Αν δεν το καταλάβατε, ο ευρηματικός τίτλος αναφερόταν στον «Πασά» των Ιωαννίνων μετά την τρίτη φετινή νίκη του επί του «Φουκαρά» Πανσθηναϊκού, που σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, επρόκειτο να βρεθεί σε αναζήτηση του τρίτου (!) στην φετινή σεζόν, προπονητή του…
ΔΙΑΒΑΖΩ: «Ο κορονοϊός αφήνει τα σημάδια του στο ποδόσφαιρο και σε επίπεδο Μουντιάλ, με την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Λατινικής Αμερικής, να ανακοινώνει ότι δεν θα γίνουν οι αγώνες των προκριματικών Μουντιάλ στην ήπειρό τους, για τον μήνα Μάρτιο».
Το αναφέρω, γιατί κάτι πήρε το μάτι μου, για «οικοδέσποινα» την Ελλάδα μας, για τα παιχνίδια των Λατίνων της Αμερικής.
Λέτε; Με την υπενθύμιση ότι ο πρόσφατος αγώνας της ΆΑρσεναλ με την Μπενφίκα, για το Γιουρόπα Λιγκ, έγινε στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», στον Πειραιά!…
ΓΙΑ το EURO θα ξέρετε ότι ήταν να γίνει πέρυσι σε 12 διαφορετικές χώρες της Γηραιάς Ηπείρου, αλλά μετατέθηκε για φέτος με τους αγώνες -αρχικά- να γίνονται ΟΛΟΙ στην Αγγλία.
Επειδή, όμως, τα πάντα εξαρτώνται από τις διαθέσεις του ιού, η UEFA επανήλθε στην αρχική της απόφαση και τις έδρες των αγώνων σε 12 χώρες.
Την «αλλαγή» ανακοίνωσαν -όπως διάβασα- άνθρωποι της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας, προκαλώντας ερωτηματικά για το πόσο σωστή είναι η απόφασή τους.
Για να δούμε, τι θα δούμε και πού θα το δούμε τελικά…
Η Βίκτορι ήταν (ΚΑΠΟΤΕ) η μ ε γ ά λ η ομάδα της Αυστραλίας. Η «διάδοχος» της Ελλάς Μελβούρνης στα ποδοσφαιρικά δρώμενα της χώρας, όπως είχα γράψει πριν χρόνια στην στήλη αυτή.
Βλέποντας το 6-0 με την Σίτι το περασμένο Σάββατο, μόνο με θλίψη θα μπορούσα να εκφράσω τα συναισθήματά μου, για την κατάντια της.
Έγιναν πολλά και χοντρά λάθη στην ΚΑΠΟΤΕ μεγάλη αυτή ομάδα.
Δεν θα τα απαριθμήσω, γιατί χρειάζεται πολύς χώρος…
Εκείνο που θα τονίσω είναι ότι όταν τα σύννεφα άρχισαν να πυκνώνουν, με την καταιγίδα να πλησιάζει, κάποιοι ξέχασαν να κατέβουν από τα… καλάμια τους!
ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ με την Βίκτορι, εκείνο που θα ρωτήσω είναι αν κάποιος από τους ιδιοκτήτες και παράγοντες της ομάδας, έχει το θάρρος να ζητήσει ένα συγγνώμη από τα χιλιάδες μέλη.
Γιατί τα ακριβά κρασιά δεν τα έπιναν τα μέλη, και γιατί δεν μπορείς να «κρύβεις» για πολύ «ενόχους και ενοχές».
