Πνοή
Με μια πνοή
ζωή πώς γίνεται να δίνεις;
Είν’ η στιγμή
μια τόση δα αιωνιότητα.
Μέσα απ’ τα σπλάχνα σου
άλλος να ζει αφήνεις.
Δεν είσαι μόνος
μα είναι μακρύς ο δρόμος.
Δεν έχει όργανα
να παίζουν σαν θα φύγεις.
Μες στη χαρά
οι πίκρες και ο πόνος.
Η «Πνοή» είναι ένα ποίημα γραμμένο στη μνήμη του Ιάσονα και κάθε νέου ανθρώπου, που μέσω του θανάτου του δίνει ζωή σε άλλους συνανθρώπους.
Ο Ιάσονας, 23 μόλις χρόνων, σκοτώθηκε στις 12 Μαρτίου από υπηρεσιακό όχημα της ασφάλειας της Ντόρας Μπακογιάννη, έξω από τη Βουλή των Ελλήνων, στην Αθήνα.
Η οικογένειά του αποφάσισε να δωρίσει τα όργανά του, δίνοντας έτσι χαρά και ελπίδα σε έξι ανθρώπους που είχαν ανάγκη αυτά τα όργανα, υπενθυμίζοντάς μας πως ο πόνος συνυπάρχει με τη χαρά.
Η Σοφία Χανιωτάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιεράπετρα Κρήτης.
Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ισπανική Γλώσσα και Πολιτισμό στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, ενώ επίσης είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Διδασκαλία της Αγγλικής ως δεύτερης/ξένης γλώσσας από το Πανεπιστήμιο Deakin.
Είναι εκπαιδευτικός της Ελληνικής Γλώσσας και μεταπτυχιακή ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο La Trobe.
Ασχολείται με τη συγγραφή από τα εφηβικά της χρόνια. Η θεματολογία των κειμένων και των ποιημάτων της είναι ποικίλη.
Η ανάγκη της για την καταγραφή των σκέψεων και των συναισθημάτων προκύπτει από την ίδια τη ζωή και από τις παράδοξες, αναπάντεχες, τις ευχάριστες και δυσάρεστες συγκυρίες της.
Αντλεί έμπνευση από την επικαιρότητα και τα διάφορα κοινωνικά ζητήματα, ενώ κάποια ποιήματά της έχουν φιλοσοφικό και διδακτικό χαρακτήρα. Γράφει στην Ελληνική και Ισπανική γλώσσα.
