Πάσχα ξανά στους δρόμους θα κάνουν οι άστεγοι της Μελβούρνης, μεταξύ τους και αρκετοί Έλληνες, που πέρα από την έλλειψη ενός ασφαλούς χώρου να ξαποστάσουν, αντιμετωπίζουν φοβερά ψυχικά προβλήματα, και τον εφιάλτη των εξαρτήσεών τους, από τα ναρκωτικά ή το αλκοόλ.
Δυστυχώς, τα πράγματα χειροτερεύουν, με το κύμα της ανεργίας που σήκωσε η πανδημία, και ο αριθμός των αστέγων αυξάνεται, μας εξηγεί η νοσηλεύτρια ψυχικής υγείας, Ελένη Ανδριανάκη, η οποία ζει από κοντά τις τραγικές αυτές καταστάσεις.
Κάθε Τετάρτη και Σάββατο, η κ. Ανδριανάκη κατεβαίνει στο κέντρο μαζί με την ομάδα υπεύθυνη για τη Φροντίδα των Αστέγων και συναντούν τους άστεγους, τους δίνουν τροφή και φροντίζουν τις άμεσες ανάγκες τους.
Είναι σίγουρα μια βοήθεια, αλλά δεν παρέχει ριζική λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι, γιατί αυτό που χρειάζονται είναι ουσιαστική θεραπεία και ένα πρόγραμμα παρακολούθησης.
«Έχω κάποιους πελάτες που αν δεν υποβληθούν στη θεραπεία που έχουν ανάγκη, η κατάστασή τους θα επιδεινωθεί δραματικά» εξηγεί η ομογενής νοσηλεύτρια, και τονίζει ότι χωρίς έναν χώρο να τους φιλοξενήσουν για ένα διάστημα ώστε να τους στηρίξουν, δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα.
«Είναι φαύλος κύκλος» προσθέτει η κα Ανδριανάκη με αγανάκτηση. Απλά «μπαλώνουμε» το πρόβλημα, και οι άνθρωποι ξαναβγαίνουν στο δρόμο όπου ξαναβυθίζονται στην ίδια κατάσταση και το πρόβλημά τους επιδεινώνεται.
«Όλα τα θέματα που αφορούν τους άστεγους ερευνήθηκαν πρόσφατα από τη Βασιλική Επιτροπή, και ενώ υπάρχει έκθεση με τις προτάσεις τους, δεν βλέπω να έχει αλλάξει τίποτα», μας είπε.
«Αυτό που χρειάζεται είναι να δημιουργηθεί ένα ενιαίο κέντρο φιλοξενίας στην πόλη, που θα είναι στελεχωμένο με προσωπικό διαφόρων ειδικοτήτων, ώστε να αντιμετωπίζονται στον ίδιο χώρο, όλα τα προβλήματα που έχουν οι άστεγοι» λέει η κ. Ανδριανάκη.
«Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν άδειες εγκαταστάσεις στο κέντρο που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για αυτόν τον σκοπό».
H κ. Ανδριανάκη γνωρίζει ότι το πρόβλημα είναι δύσκολο, και πολύπλοκο, αλλά όπως λέει, είναι καιρός να το πάρουμε απόφαση ότι τα ναρκωτικά και το αλκοόλ δεν θα εξαφανιστούν. Θα είναι πάντα ένα τεράστιο πρόβλημα στην κοινωνία μας.
Στους άστεγους της πόλης, βλέπει όλο και περισσότερους ομογενείς, κυρίως χρήστες ναρκωτικών.
Η κυρία Ανδριανάκη εξηγεί ότι πρόκειται για Έλληνες, που μια ζωή είχαν τη φροντίδα των γονιών τους, και μια σκεπή πάνω από το κεφάλι τους. Αλλά οι γονείς τους μεγάλωσαν και πεθαίνουν, και ως αποτέλεσμα, μένουν για πρώτη φορά χωρίς καμία στήριξη, με αποτέλεσμα να καταλήξουν στους δρόμους.
«Μπορεί να έχουν αδέρφια, αλλά και εκείνοι έχουν τα δικά τους προβλήματα, τη δική τους οικογένεια να φροντίσουν, και αδυνατούν να τους βοηθήσουν» μας είπε η κ. Ανδριανάκη και προσθέτει, με κάποια πικρία, ότι αισθάνεται ότι η κοινωνία και η πολιτεία τους έχει ξεγράψει.
Λείπει η ενσυναίσθηση και η κατανόηση χωρίς επικρίσεις, για τα όσα περνάνε αυτοί άνθρωποι, που ίσως εάν είχαν την ουσιαστική στήριξη των ειδικών, να είχαν μία ελπίδα για το μέλλον τους.
Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ
Όποιος θέλει να βοηθήσει, μπορεί να το κάνει και έμπρακτα, μας λέει η κ. Ανδριανάκη.
«Είναι αρκετοί πολίτες που μας συναντούν στην πόλη, και φέρνουν μαζί τους κουβέρτες, τροφή και ό,τι άλλο μπορούν να διαθέσουν για τους άστεγους».
Πρόσφατο παράδειγμα είναι ένας φίλος της, κουρέας, που κατέβηκε μαζί τους, το περασμένο Σάββατο, και ανέβασε το ηθικό τους με την περιοποίηση και ένα καλό κούρεμα.
Για όσους ενδιαφέρονται, μπορούν να συναντήσουν την ομάδα κάθε Τετάρτη και Σάββατο, μετά τις 5.30μμ, πίσω από το Queen Victoria Market, στη γωνία Queens Street καιFranklin Street, ή για περισσότερες πληροφορίες, μπορούν να επικοινωνήσουν με την ομογενή νοσηλεύτρια μέσω email: helen.kilias@gmail.com
