ΩΡΑΙΑ πράγματα συμβαίνουν στην NPL2. Ο Λεωνίδας πέρασε με διπλό από το Bulleen και βρίσκεται στην κορυφή της κούρσας κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στα χρονικά.
Λέτε να τον δούμε στο NPL; Ο πρόεδρος Παναγιώτης Κυριόπουλος, που βρίσκεται στους κόλπους της από παιδί, έχει δώσει τα πάντα γι’ αυτή την ομάδα και αν η Brunswick City τα καταφέρει τότε ετοιμαστείτε για μεγάλο πανηγύρι στο Dunstan Reserve.
Κρίμα που δεν ζει ο ιδρυτής Νίκος Κουτούλης, να χαρεί την τεράστια πρόοδο του συλλόγου.
ΕΝΑ βαθμό πίσω από τους Σπαρτιάτες βρίσκεται η Kingston του Κώστα Ταγκαλάκη, που μέχρι στιγμής τα πάει επίσης πολύ καλά. Η νίκη στο Shepparton επιβεβαιώνει ότι οι «κόκκινοι» μπορούν να πετύχουν την επιστροφή τους στο μεγάλο πρωτάθλημα.
Ο ΗΡΑΚΛΗΣ έχασε λίγο έδαφος, αφού αναγκάστηκε, λόγω των έργων στην έδρα του, να δώσει τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια του εκτός έδρας. Απολογισμός, μία νίκη, δύο ισοπαλίες, μια ήττα… no bad at all.
Το Σάββατο επιστρέφει σπίτι του και η διοίκηση προσκαλεί τον φίλαθλο κόσμο στην πρώτη του επίσημη εμφάνιση στο John Cain.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι είναι νωρίς, πολύ νωρίς για να μιλάμε για ανόδους και τέτοια. Πάντως, έχω μια αίσθηση ότι το μονοπάτι των δύο θέσεων που οδηγεί στο NPL μπορεί να το περπατήσει τουλάχιστον η μία από τις τρεις ομάδες.
ΞΕΚΙΝΗΣΑ με NPL2 σήμερα γιατί η αναφορά μου στο μεγάλο NPL δεν είναι και τόσο ευχάριστη… Και ο λόγος που δεν είναι ευχάριστη είναι γιατί θα αναφερθώ στην εγκληματική διαιτησία που, όπως φαίνεται, θα μας απασχολήσει και άλλες φορές φέτος. Μάλιστα, ο ένας από αυτούς είναι και ελληνικής καταγωγής.
ΤΡΑΓΙΚΑ λάθη λοιπόν από τους διαιτητές του NPL Μιχάλη Μάμμη και Jonathan Barreiro, οι απαράδεκτες αποφάσεις των οποίων στέρησαν βαθμούς από τις Hume City και Altona Magic.
Δεν ξέρω αν είδατε το βίντεο που ανέβασαν οι άνθρωποι της «Anadoluspor» στο Facebook με τις τρεις φάσεις, από τους δύο αγώνες σε George Andrews και Knights Stadium. Θα φρικάρετε!…
Στις δύο περιπτώσεις δόθηκαν πέναλτι χωρίς επαφή των αμυντικών ενώ στην τρίτη περίπτωση ο Paul Kuol της Thunder κάνει βόλτες στην μεγάλη περιοχή με την μπάλα στα χέρια του. Είναι ό,τι χειρότερο έχω δει φέτος. Αναγνωρίζω ότι οι διαιτητές είναι άνθρωποι και κάνουν λάθη, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό.
Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ παίζει Σάββατο στις 3:00, μην μπερδευτείτε και πάτε στο Heidelberg την Κυριακή γιατί αντί να δείτε μπάλα θα πάτε για shopping στο Northland.
Τα φώτα, τελικά, δεν είναι έτοιμα και, όπως έμαθα, οι άνθρωποι του Μέγα θα κάνουν εγκαίνια της ανανεωμένης -και όχι υπερσύγχρονης όπως είχα γράψει κάποτε- ιστορικής έδρας στις 6 Ιουνίου με αντίπαλο το Oakleigh. Άκουσα, επίσης, ότι η διοίκηση θέλει να καλέσει όλες τις ελληνικές ομάδες της Βικτώριας στο γήπεδο για το καλωσόρισμα. Καλή και πρωτότυπη κίνηση…
ΜΙΛΗΣΑ για λάθη άλλων, αλλά ήρθε η στιγμή να μιλήσω και για τα δικά μου… Πολλές φορές τα λάθη λόγω πίεσης χρόνου είναι αναπόφευκτα, αλλά όταν συμβαίνουν καλό είναι να διορθώνονται.
Το επίθετο του ποδοσφαιριστή του Πανελλήνιου που σκόραρε το περασμένο Σάββατο στο Lalor είναι Θαλαλαίος και όχι Θαλασσαίος. Με πήρε τηλέφωνο ο Τάκης Ξανθόπουλος τη Δευτέρα και μου είπε ότι το έγραψα λάθος. Επί τη ευκαιρία, να σας δώσω και λίγα στοιχεία που συγκέντρωσα για τον πιτσιρικά των Western Suburbs.
Ο ΣΑΒΒΑΣ Θαλαλαίος είναι 22 χρόνων, αγωνίζεται σε θέση επιθετικού και στη φετινή, πολύ καλή σεζόν, για τον Πανελλήνιο έχει σκοράρει 3 τέρματα σε τέσσερα παιχνίδια.
Γεννημένος στις 23/2/1999, ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του διαδρομή στο Avondale και εν συνεχεία έπαιξε σε Ηρακλή Northcote, Keilor Park, Moreland City, ΠΑΟΚ Altona και Δόξα Yarraville. Πριν δύο χρόνια αναδείχθηκε κορυφαίος σκόρερ της Κατηγορίας με 25 γκολ παίζοντας για τα reserves του Πανελλήνιου, ενώ το 2016 ως 17χρονος είχε συμμετοχές και γκολ στο NPL U20 με την Moreland City.
Ο ΤΑΚΗΣ Ξανθόπουλος, παλιά δόξα των Βικτωριανών γηπέδων στη ρομαντική εποχή του ποδοσφαίρου των δεκαετιών ’60 και ’70 με Ελλάς Μελβούρνης (1961-1965) και Αλέξανδρο (1966-1973), μου είπε ότι ο Σάββας είναι παίκτης για NPL, γι’ αυτό καλό είναι οι σκάουτερ που ψάχνουν για ταλέντα να έχουν το νου τους.
ΚΑΛΑ βρε σεις, εκεί στη Victory, περιμένατε τόσο καιρό το 7-0 για ν’ απολύσετε τον Brebner; Πάντως, οι φίλοι της ταπεινωμένης Μελβουρνιώτικης ομάδας με τους τέσσερις εθνικούς τίτλους είναι μεγάλοι ήρωες.
Δεν βρέθηκα στο ντέρμπι, ήταν όμως εκεί ο συνάδελφος του «Νέου Κόσμου», Δημήτρης Τρωαδίτης, με τον οποίο από τη αρχή της χρονιάς τρώμε κάθε Κυριακή ένα δεκάλεπτο συζητώντας για τα χάλια της… Μετά ακούγονται οι φωνές του αρχισυντάκτη μας Σωτήρη Χατζημανώλη, γιατί καθυστερούμε την έκδοση και εκεί το σταματάμε.
Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ που είναι μέλος της Victory με τον γιο του, πήγε όπως και οι υπόλοιποι φίλοι της ομάδας με κρύα καρδιά στο AAMI σαν να ήξεραν τι θα συμβεί, ένα πράγμα.
Μάλιστα, καθόταν πολύ κοντά στον πυρήνα των οπαδών, εκεί όπου ακούς και μαθαίνεις τα πάντα. Οι μάγκες διασκέδαζαν με την πίκρα τους, φωνάζοντας ρυθμικά όρθιοι εν χορώ «We lost the ball»… «φέρτε τις γυναίκες να παίξουν» (πρωταθλήτριες Αυστραλίας) και διάφορα άλλα ειρωνικά, ενώ μετά το 2-0 χειροκροτούσαν τα γκολ του Maclaren και το τελευταίο του Ουρουγουανού Luna.
ΣΤΟ γήπεδο βρέθηκε αρκετός κόσμος και αν ήσουν οπαδούς της Melbourne City τότε πέρασες πολύ καλά, αν ήσουν ουδέτερος τότε έγινες Melbourne City, αν ήσουν Melbourne Victory τότε πήγες Σαββατιάτικα από πολύ νωρίς σπίτι για ύπνο!
ΑΝΑΜΕΣΑ στους 14.031 που βρέθηκαν στο Μελβουρνιώτικο ντέρμπι ήταν και μάλιστα από πολύ νωρίς, τα αδέλφια Αλαβέρα, ο Θεοχάρης και ο Κώστας.
Μου έστειλαν MMS μια φωτογραφία, δεν τους είδα με κασκόλ και δεν θυμήθηκα να τους ρωτήσω ποια από τις δύο υποστήριζαν. Θεοχάρη και Κώστα εύχομαι να ήσασταν από αυτούς που περάσατε πολύ καλά και όχι από αυτούς που πήγατε από νωρίς σπίτι για ύπνο.
ΡΑΝΤΕΒΟΥ την άλλη εβδομάδα…
