Παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει πάνω από 40 χρόνια από τότε που τα έκπληκτα και αθώα μάτια της 7χρονης Kathy έβλεπαν έναν «καλό φίλο» των γονιών της να αυτοϊκανοποιείται μπροστά της, η τρομακτική αυτή σκηνή παραμένει βαθιά χαραγμένη στο μυαλό και την ψυχή της 53χρονης σήμερα μητέρας.
«Ο άνθρωπος αυτός, αν μπορεί κανείς να τον χαρακτηρίσει έτσι, ήταν ένας από τους καλύτερους φίλους των γονιών μου, και για τον υπόλοιπο κόσμο θεωρούνταν “καλός οικογενειάρχης”, που όμως έκρυβε μέσα του ένα τεράστιο και σκοτεινό μυστικό» λέει η Ελληνοαυστραλή επιχειρηματίας Kathy Skettos, η οποία, μητέρα πλέον μιας εφήβου, αποφάσισε να μοιραστεί την ιστορία της για να ενθαρρύνει, όπως λέει, όλους όσοι έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης.
Η 53χρονη επιχειρηματίας θυμάται ότι ήταν μόλις επτά ετών, οι σκληρά εργαζόμενοι γονείς της, αποφάσισαν να εμπιστευτούν την φύλαξη εκείνης και της μεγαλύτερης αδελφής της, σε ένα ζευγάρι ομογενών που εκείνον τον καιρό είχε προσφερθεί να προσέχει τα δύο ανήλικα κορίτσια.
Οι δυο κοπέλες περνούσαν πολλές ώρες στο φιλικό σπίτι, ο φίλος της οικογένειας έδειχνε πως αγαπούσε τους γονείς των κοριτσιών και τις ίδιες και γενικά ήταν υπεράνω πάσης υποψίας χωρίς κανείς να μπορεί να φανταστεί τί συνέβαινε πίσω από τις κλειστές πόρτες της οικογενείας του.
«Οι γονείς μου είναι δυο υπέροχοι άνθρωποι, που, όπως οι περισσότεροι μετανάστες εκείνα τα χρόνια, εργάζονταν μέρα-νύχτα ώστε να μην μας λείψει τίποτα.
Μην θέλοντας να μας αφήσουν ατελείωτες ώρες μόνες στο σπίτι σε τόσο τρυφερή ηλικία, πήραν την απόφαση να εμπιστευτούν τη φύλαξή μας σε ένα φιλικό ζευγάρι.
Εκεί, η νοικοκυρά του σπιτιού ήταν απασχολημένη με τη φροντίδα άλλων παιδιών και έτσι εγώ και η αδελφή μου καταλήξαμε στο έλεος του συζύγου της νοικοκυράς, τον οποίο οι γονείς μου γνώριζαν και εμπιστεύονταν. Δεν τους είχε περάσει ποτέ από το μυαλό ότι εκείνος ήταν ένα τέρας, ούτε φαντάζονταν τα αίσχη στα οποία εκείνος επιδίδονταν όταν η γυναίκα του δεν ήταν μπροστά».
Τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας απέναντι στις δύο ανήλικες κοπέλες ήταν συχνά και πλήγωναν βαθιά την ψυχή των δύο κοριτσιών που, παρά το νεαρό της ηλικίας τους, βρήκαν το θάρρος να εξομολογηθούν στους γονείς τους τι ακριβώς συνέβαινε με τον «θείο» που τις πρόσεχε, χωρίς όμως να βρουν την ανταπόκριση και υποστήριξη που ήλπιζαν.
«Οι γονείς μου στην αρχή εξεπλάγησαν και έτρεξαν να μιλήσουν στον «θείο», ο οποίος, όμως, όχι μόνο αρνήθηκε τα πάντα αλλά ορκιζόταν στο δικό του το παιδί, ότι δεν έκανε τίποτα από αυτά για τα οποία τον κατηγορούσαμε υποστηρίζοντας πως όλα ήταν αποκύημα της δικής μας φαντασίας» λέει η Kathy.
Οι γονείς των κοριτσιών, δυστυχώς, πείσθηκαν για την αθωότητά του, και ενθάρρυναν τις κόρες τους να σιωπήσουν και να μην αναφέρουν ποτέ την ιστορία τους σε κανέναν.
«Οι γονείς μου είναι δύο υπέροχοι γονείς οι οποίοι έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν ώστε εγώ και η αδελφή μου να έχουμε μια όμορφη ζωή και δεν θέλω κανείς να τους κρίνει με βάση αυτό, αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν χειρίστηκαν το θέμα σωστά, είτε από άγνοια είτε από φόβο για το περιβόητο “τι θα πει ο κόσμος”, το οποίο σαν παιδί Ελλήνων μεταναστών έχω βαρεθεί να το ακούω και ξέρω ότι πολλά παιδιά της ηλικίας μου συμμερίζονται τις ίδιες σκέψεις» λέει η Kathy, η οποία είναι πλέον μητέρα μιας εφήβου και αυτό όπως λέει την κάνει ακόμα πιο αποφασισμένη να θέλει να μιλήσει.
«Η κόρη μου είναι όλο μου το είναι, η ύπαρξή μου, ό,τι έχω και δεν έχω, και θεωρώ χρέος μου να βγω να μιλήσω, γιατί τρέμω στην ιδέα κάτι τέτοιο να συμβεί στο παιδί μου και στα παιδιά όλου του κόσμου.
Ευτυχώς, αλλάζουν σιγά-σιγά οι καιροί και φαίνεται ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να μοιραστούμε την αλήθεια μας και να μη φοβόμαστε ή να ντρεπόμαστε για πράγματα και καταστάσεις που δεν δημιουργήσαμε εμείς άλλα άλλοι άνθρωποι που δεν σέβονται την αξιοπρέπεια των συνανθρώπων μας».
Η Kathy σήμερα λειτουργεί μια αλυσίδα κέντρων εκγύμνασης με ελληνική μουσική, στο εξωτερικό και την Αυστραλία.
Ζει μόνιμα στο Σίδνεϊ αλλά παραδέχεται πως το παρελθόν εξακολουθεί να την στοιχειώνει και ομολογεί πως και αργότερα σαν νεαρή κοπέλα έπεσε θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης στον εργασιακό χώρο αλλά και θύμα ενδοοικογενειακής βίας με τον πρώτο σύντροφο της μέχρι που ήταν 19 ετών.
«Ήταν ο πρώτος μου έρωτας και με την αφέλεια μιας εφήβου στα μάτια μου ήταν ο άντρας της ζωής μου μέχρι που άρχισε να επιδεικνύει βίαιη συμπεριφορά.
Είχε να παλέψει με τους δικούς του δαίμονες, έκανε ό,τι έβλεπε τον πατέρα του να κάνει στην μητέρα του και εγώ δυστυχώς αφελής και ερωτευμένη το μόνο που επιθυμούσα ήταν να με αγαπάει και έτσι έμενα μαζί του με την ελπίδα πως μια μέρα με την δική μου αγάπη και στήριξη θα κατάφερνε να αλλάξει.
Οι γονείς μου με στήριξαν τότε αλλά και πάλι εκβίαζαν την σιωπή μου λέγοντας «μη μιλήσεις παιδί μου. Τί θα πει ο κόσμος. Θα γίνουμε ρεζίλι».
Παντρεμένη πλέον και ευτυχισμένη, η Kathy, έχει την στήριξη του συζύγου της και της κόρης της. Οι γονείς της είναι ακόμα εν ζωή, ενώ η πολυαγαπημένη της αδελφή «έφυγε» πριν λίγα χρόνια.
«Η ζωή είναι μικρή και είναι δικαίωμα όλων μας να είμαστε ευτυχισμένοι. Βαρέθηκα να κρύβομαι, να χαμογελώ σαν την χαζή και να κάνω ότι δεν καταλαβαίνω όταν κάποιος παραβιάζει την προσωπικότητα μου και την ύπαρξη μου για να κάνει το κέφι του είτε στην επαγγελματική μου ζωή ή στην προσωπική μου ζωή.
Υπάρχουν τέρατα εκεί έξω και τα παιδιά μας πρέπει να ξέρουν πως είμαστε εδώ για να τα προστατέψουμε και να τα στηρίξουμε ώστε να κάνουν τα όνειρα τους πραγματικότητα και να ζήσουν μια ζωή τον πιο δίκαιο και αξιοπρεπή τρόπο.
«Μιλήστε. Κανείς πια δεν νοιάζεται για το τί θα πει ο κόσμος» καταλήγει η Kathy.
