ΦΩΤΙΕΣ άναψα την περασμένη εβδομάδα με τα… παπαδίστικά μου.
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσαν τα όσα ανέφερα για τον νέο Μητροπολίτη Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας, μιας Μητρόπολης στην οποία υπάγονται οι εκκλησίες της Κοινότητας Νότιας Αυστραλίας, οι οποίες δεν αναγνωρίζονται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και φυσικά την Αρχιεπισκοπή.
ΕΚΤΟΤΕ μου έχουν έρθει πολλές πληροφορίες για τον Μητροπολίτη Λουκά, αλλά αναμένω να δω αν θα υπάρξει κάποια επίσημη ανακοίνωση από τους Κοινοτικούς, και αν χρειαστεί θα επανέλθω.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, τις τελευταίες μέρες με «βομβάρδισαν», μέσω email, με φωτογραφίες ενός ιερωμένου, που λέγεται ότι προορίζεται για εκκλησία που δεν αναγνωρίζεται από την Αρχιεπισκοπή.
Οι φωτογραφίες είναι τολμηρές αλλά ο αποστολέας ισχυρίζεται ότι έχει και άλλες που «καίνε». Σε κάποιες ο ιερωμένος εικονίζεται με «μεγάλες φίρμες»… Περισσότερα προσεχώς!…
ΤΗΝ ΙΔΙΑ στιγμή στην Κοινότητα St. Albans είχαμε και άλλες τέσσερις παραιτήσεις μελών του Διοικητικού Συμβουλίου.
Οι πληροφορίες μου λένε -και, όπως ξέρετε, είμαι καλά πληροφορημένη- ότι σύντομα θα γίνει Γενική Συνέλευση, θα ακολουθήσουν εκλογές και θα επανέλθει στην εξουσία το προηγούμενο Διοικητικό Συμβούλιο! Για να δούμε…
ΑΛΛΕΣ πληροφορίες λένε ακόμα ότι ο «νταής» ιερέας που φέρεται να χειροδίκησε σε βάρος άλλου σεβάσμιου ιερωμένου (έγραψε σχετικά την περασμένη εβδομάδα) τιμωρήθηκε άμεσα.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ γιατί, αλλά συγκλονίστηκα, διαβάζοντας το πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ για τον Άγγελο Γιωτόπουλο, ο οποίος μετά χιλίων βασάνων ήρθε από την Ελλάδα για να δει την μητέρα του που πέθαινε από καρκίνο και ενώ έφτασε στην Αυστραλία και η μητέρα του ήταν ακόμα ζωντανή, τον έβαλαν σε καραντίνα και δεν τον άφησαν να την δει αν και ήταν τόσο κοντά.
Ούτε καν απαντούσαν στα αιτήματά του. Η μάνα του πέθανε και ο Άγγελος, όπως θα διαβάσατε, είναι απαρηγόρητος.
Διαβάζοντας, λοιπόν, την είδηση μου ήρθε στη μνήμη το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη που ερμηνεύει ο Στέλιος Καζαντζίδης «Άπονες Εξουσίες».
«Μάνα σε ξεκληρίσανε
άπονες εξουσίες
ψυχή δε σου αφήσανε
μόνο φωτογραφίες»…
“ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ υπόβαθρο του Αγώνα του ’21 ήταν πρωτίστως η Ορθόδοξη πίστη”, υπογράμμισε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος, κατά τη διάρκεια ομιλίας με θέμα την προσφορά της Εκκλησίας και του Ορθόδοξου Κλήρου στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, την οποία εκφώνησε στο πλαίσιο επετειακής εκδήλωσης που διοργάνωσε η Ενορία της Αγίας Αικατερίνης, στο Μάσκοτ του Σύδνεϋ.
ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ διάνθισε η Χορωδία της Χριστιανικής Ενώσεως Νέων Νέας Νοτίου Ουαλίας, τα μέλη της οποίας ερμήνευσαν τραγούδια, αφιερωμένα στην Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Τον Σεβασμιώτατο υποδέχθηκε ο Ιερατικώς Προϊστάμενος της Ενορίας της Αγίας Αικατερίνης, π. Αθανάσιος Γιάτσιος, ενώ παρευρέθηκαν οι Θεοφιλ. Επίσκοποι Μιλητουπόλεως κ. Ιάκωβος, Κυανέων κ. Ελπίδιος και Σινώπης κ. Σιλουανός, οι Πανοσ. Αρχιμανδρίτες π. Πρόχορος Αναστασιάδης και π. Ευμένιος Βασιλόπουλος, ιερείς και λαϊκοί.
Εμένα μου έκανε εντύπωση ο κ. Βρασίδας Καραλής, Καθηγητής Νεοελληνικών και Βυζαντινών Σπουδών του Πανεπιστημίου Σίδνεϊ που προλόγισε την εκδήλωση και ο οποίος μίλησε με θερμά λόγια για τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και «για τη δημιουργική ποιμαντορία του και για το πνεύμα ενότητας που έχει εμφυσήσει στην τοπική Εκκλησία».
Περισσότερα στον «Νέο Κόσμο» της Δευτέρας… (Πάει στο τέλος θα μου φορέσουν ράσο..).
Τ.Τ.
ΘΑ ΗΘΕΛΑ να ξεκινήσω, πριν το ξεχάσω, με ένα πολύ μικρό, αλλά ενδεικτικό, κομμάτι της αποικιακής ιστορίας της χώρας που ζούμε.
Ο ΙΔΡΥΤΗΣ της Μελβούρνης, John Batman, “αγόρασε” γη από την τοπική φυλή των ιθαγενών Wurundjeri το 1835. Ο πολυμήχανος αποικιοκράτης κατάφερε να αποσπάσει 600.000 στρέμματα γης στα οποία εκτείνεται σήμερα η Μελβούρνη.
ΩΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ έδωσε στους ιθαγενείς κουβέρτες, τσεκούρια, μαχαίρια, ψαλίδια, καθρέπτες, μαντήλια, πουκάμισα, φανελένια πανωφόρια, διάφορα άλλα ρούχα και αλεύρι…
Η ΣΥΝΑΛΛΑΓΗ αυτή κηρύχθηκε αργότερα κενή (σαν να μην έγινε ποτέ δηλαδή) από την τότε κυβέρνηση. Κανένα άλλο σχόλιο, πάμε παρακάτω.
ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ο Ομοσπονδιακός Προϋπολογισμός; Εμένα όχι. Γιατί; Να σας πω. Η κυβέρνηση επέλεξε να:
*καταδικάσει όλους εκείνους που ψάχνουν για δουλειά να ζουν με $44 την ημέρα.
*ξοδέψει $213 εκατομμύρια σε συμμορφωτικά μέτρα (compliance measures) στο πλαίσιο του jobseeker
*συνεχίσει το Cashless Debit Card για ακόμα δύο χρόνια
*συνεχίσει να καταδικάζει τους φοιτητές και τους μονογονεϊκούς γονείς στη φτώχεια
*χρηματοδοτήσει και ενισχύει παντοιοτρόπως ιδιωτικά γραφεία εύρεσης εργασίας και μεγάλες επιχερήσεις σε βάρος αυτών που πραγματικά χρειάζονται υποστήριξη.
Α…, ΚΑΙ να μην ξεχάσουμε και την απάνθρωπη αντιμετώπιση όλων αυτών που περιμένουν ένα χρόνο να επανενωθούν πώς και πώς με οικογένειες και αγαπημένα τους πρόσωπα, ενεργώντας έτσι σαν να φταίνε αυτοί οι ίδιοι.
ΕΙΝΑΙ πολύ σκληρό να χάνεις αγαπημένο σου πρόσωπο και να μην μπορείς να το δεις, επειδή έτσι θέλουν κάποιοι άτεγκτοι γραφειοκράτες, με πρόσχημα την καταπολέμηση του ιού…
ΕΝΩ λίγα χιλιόμετρα πιο κει γίνεται ο χαμός, στην γενέτειρα όλοι (ή οι περισσότεροι) ονειρεύονται τις καλοκαιρινές διακοπές, λες και έχει τέλος αυτός ο κόσμος και ημερομηνία λήξης.
ΦΥΣΙΚΑ, στην Ελλάδα “ανοίγει” ο τουρισμός και το επιτελικό κράτος (τέτοια τύχη η χώρα!) της δεξιάς υποκουλτούρας, χαίρεται όταν κάνει ασκήσεις με το Ισραήλ. Ή όχι;
ΑΛΛΑ για ποιους μιλάμε τώρα, τη στιγμή που μετά από δέκα χρόνια κρίσης του δικού τους -και μόνο- συστήματος, τα μεγαλύτερα βάρη της οποίας σήκωσε στις πλάτες της η εργατική τάξη και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα πολλαπλώς, η δεξιά υποκουλτούρα ξαναχτυπάει. Πώς;
ΚΑΤΑΡΓΕΙ ουσιαστικά το 8ωρο αφήνοντας ανοιχτή την πόρτα στη 10ωρη απασχόληση, υπερδιπλασιάζει και επισημοποιεί τις απλήρωτες υπερωρίες αλλά και την Κυριακάτικη εργασία για τους περισσότερους κλάδους, και άλλα, με το νέο σχέδιο νόμου.
ΚΑΙ ΟΧΙ μόνο αυτό. Δίνει οριστικό χτύπημα στις συνδικαλιστικές ελευθερίες, με τη ΝΔ να παίρνει την σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ, τελειοποιώντας το ψηφιακό φακέλωμα των σωματείων και την εγκαθίδρυση ηλεκτρονικής ψηφοφορίας κάτι που σε συνδυασμό με διάταξη της προηγούμενης κυβέρνησης για υπεδιπλασιασμό των εργαζομένων που απαιτείται προκειμένου να κηρυχθεί απεργία, ουσιαστικά την καταργεί ως μέσο διεκδίκησης και πάλης των εργαζομένων.
ΚΑΙ το κερασάκι… Αφού οι πολιτικοί τους πρόγονοι άδειασαν στην κυριολεξία τη χώρα το 1950, το 1960 και πιο μετά, στέλνοντας στα εργασιακά κάτεργα αρκετών χωρών εκατοντάδες χιλιάδες “πλεονάζον” εργατικό δυναμικό, τώρα έχουν και το θράσος να θέλουν να υιοθετήσουν και μια… Ημέρα Ελληνικής Διασποράς!
ΕΙΝΑΙ στάχτη στα μάτια των ομογενών, είναι εμπαιγμός από νοσηρά μυαλά και ανθρώπους που καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα και τα προβλήματα της Διασποράς – παρά μόνο με αυτά μερικών κομματικών παρατρεχάμενών τους.
ΣΥΓΝΩΜΗ, αλλά γελάνε ακόμα και τα πρόσφατα εγκατεστημένα τσιμέντα της Ακρόπολης…
Δ.Τ.
ΜΕΤΡΗΣΑ, σύμφωνα με ανακοίνωση, 10 ονόματα από την Πολιτειακή και Ομοσπονδιακή κυβέρνηση αλλά και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, και σημειώστε, όλοι επίσημα προσκεκλημένοι, που παρακολούθησαν την Αναστάσιμη Ακολουθία σε ομογενειακή μας εκκλησία. Ψήφοι είναι αυτοί, μη τους χάσουμε…
ΑΚΟΥΣΑ ότι προσεχώς δεν θα χρειάζεται να πηγαίνουμε στο (Ελληνικό) Προξενείο για υποθέσεις μας με τη γενέτειρα.
Η εξυπηρέτηση θα γίνεται ηλεκτρονικά, μέσω ειδικής πλατφόρμας.
Ήδη, δοκιμάζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο. Ενδεχομένως, οι γνώσεις πολλών να μην επιτρέπουν τη χρησιμοποίηση τέτοιων εφαρμογών. Ωστόσο πρέπει να παραδεχτούμε ότι η τεχνολογία καλπάζει. Πάμε μπροστά.
Η ΠΑΡΑΠΑΝΩ είδηση, μου θύμισε τα ατέλειωτα παράπονα των ομογενών κατά του Προξενείου που κατέκλυζαν το τηλεφωνικό κέντρο της εφημερίδας μας.
Ο συνάδελφος Μπάμπης Σταυρόπουλος, είχε ασχοληθεί κατά κόρον, καυτηριάζοντας από αυτή τη στήλη τη στάση του Προξενείου, αλλά και με πρωτοσέλιδα άρθρα, υπερασπιζόμενος τους συμπάροικους. Θέλω να πιστεύω ότι τελευταία η αύξηση του αριθμού των εργαζομένων, έφερε την ισορροπία.
ΤΟ ΜΑΘΑΤΕ; Η τηλεοπτική σειρά «Στην υγειά μας ρε παιδιά» κατεβάζει ρολά.
Η δήλωση έρχεται από τον εμνευστή και παρουσιαστή Σπύρο Παπαδόπουλο, ο οποίος για 17 χρόνια κάθε Σάββατο βράδυ, χαιρετά τους Έλληνες απανταχού, με εκλεκτά αφιερώματα σε συνθέτες, ποιητές, στιχουργούς και ερμηνευτές.
Ειλικρινά το απολάμβανα. Όταν δε ο Παπαδόπουλος μετακόμησε σε άλλο κανάλι, το αρχικό, συνέχισε να παρουσιάζει επαναλήψεις. Γνωρίζω ανθρώπους που έχουν όλες τις σειρές περασμένες σε κασέτες και οσάκις μερακλωθούν στήνουν χορό.
ΠΟΛΛΟΙ είναι και οι νοσταλγοί του «Πάμε πακέτο», που κόπηκε από τηλεοπτικό κανάλι. Άλλο κεφάλαιο κι αυτό με την κ. Βίκη Παπαβασιλείου, ν΄αναλύει οικογενειακές ιστορίες χαμένων προσώπων, τσακωμένων οικογενειών, μεταναστών και λοιπών και να πετυχαίνει την λύτρωση με την ενδεδειγμένη λύση ή την επανασύνδεση.
Και να βροχή τα δάκρυα του φιλοθεάμονος κοινού. Προσωπικά δεν μου λείπει.
Η ΠΕΡΑΣΜΕΝΗ Τετάρτη, 12 Μαΐου, ήταν αφιερωμένη στους νοσοκόμους/νοσηλευτές.
Η μέρα καθιερώθηκε να γιορτάζεται ως διεθνής κάθε χρόνο, από το 1965, με πρωτοβουλία του Διεθνούς Συμβουλίου Αδελφών Νοσοκόμων.
Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε λόγω της πανδημίας του COVID-19, αξίζει θαρρώ, αφού εκτιμήσουμε την συμμετοχή τους στον κοινό αγώνα κατά του κορονοϊού, να τους επαινέσουμε σιωπηλά και να τους ευχαριστήσουμε για την ακούραστη, πολύωρη και πάνω από όλα ανθρώπινη προσφορά τους.
Η 12η Μαΐου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα Αδελφών Νοσοκόμων για να τιμήσει τη γέννηση το 1820 της Φλόρενς Ναϊτινγκέιλ, της Αγγλοϊταλίδας φιλανθρώπου που θεωρείται η ιδρύτρια της σύγχρονης νοσηλευτικής.
ΕΣΤΩ και καθυστερημένα, Χρόνια Πολλά σε όλες τις μανούλες, μιας και η περασμένη Κυριακή, 9 του Μάη, ήταν αφιερωμένη στην ΜΗΤΕΡΑ.
Χαίρομαι που πολλοί παροικιακοί Οργανισμοί την τίμησαν κατά τη διάρκεια της εδβομάδας και απ’ ότι γνωρίζω συνεχίζονται οι εκδηλώσεις σεβασμού και αγάπης, απόψε και αύριο Κυριακή.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ βρέθηκα σε έναν παροικιακό Οίκο Ευγηρίας. Το νοσηλευτικό προσωπικό, αφού προετοίμασε τους ηλικιωμένους ότι ήταν μέρα χαράς, τους παράταξαν στην μεγάλη σάλα όπου μας υποδέχτηκαν εγκάρδια.
Μετά την προσευχή και το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ που βγήκε από τα χείλη όλων, συμμετείχαν στο πρόγραμμα, με παλαμάκια τους και ζεστά τους χαμόγελα.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
Κ.Γ.
