Την πρώτη και μετωπική νικηφόρο μάχη των επαναστατημένων Ελλήνων που έγινε η βάση πριν 200 χρόνια και άνοιξε τον δρόμο της έναρξης της απελευθέρωσης της Ελλάδος.
Σε μια χαρούμενη και εορταστική ατμόσφαιρα με αισθήματα υπερηφάνειας αλλά και ευγνωμοσύνης σε αυτούς που θυσίασαν την ζωή τους να φέρουν την ελευθερία στον τόπο μας διασκέδασαν οι Αρκάδες με τους φίλους τους το Σάββατο (15/5) στην αίθουσα δεξιώσεων του Παναρκαδικού Συλλόγου « Ο Κολοκοτρώνης».
Την γιορτή μας τίμησαν με την παρουσία τους, ο κ. Γεώργιος Ρούγκας από το Ελληνικό Προξενείο της Ελλάδας, ο κ. Γιάννης Πανταζόπουλος πρώην πολιτειακός βουλευτής και υπουργός, η κ.Viviene Nguyen, πρόεδρος του Multicultural Commission, o καθηγητής Aναστάσιος Τάμης με την σύζυγό του κ. Πόπη, ο κ. Λεωνίδας Βλαχάκης από την Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης, ο κ. Γεώργιος Ευριπίδου από την Bank of Sydney, η κ. Ρένα Φραγκιουδάκη Ραδιοεκφωνήτρια 3ΧΥ, εκπρόσωποι διαφόρων παροικιακών φορέων και μέλη των Αρκαδικών Συλλόγων.
Τους προσκεκλημένους καλωσόρισε ο κ. Γιώργος Κοτσιρίλος, αντιπρόεδρος του Παναρκαδικού Συλλόγου ο οποίος με ευγενική διακριτικότητα τέλεσε και τα καθήκοντα του τελετάρχη της βραδιάς.
Ο πρόεδρος της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αυστραλίας κ. Δημήτρης Αλεξόπουλος αφού καλωσόρισε με την σειρά του όλους τους παρευρισκομένους αναφέρθηκε περιληπτικά στην προσφορά της Αρκαδίας στην Επανάσταση, ανέλυσε το σχέδιο των Ελλήνων πως να στερεώσουν την Επανάσταση στον Μωριά και περιέγραψε την μάχη και την σημασία της νίκης στην απελευθέρωση της πατρίδας.
Στην συνέχεια η κ. Ειρήνη Γιαβάσογλου, βοηθός γραμματέας, έδωσε μια εκτενέστερη διάσταση στον αγώνα παρουσιάζοντας στην οθόνη εικόνες φημισμένων ζωγράφων που αναφέρονταν σε γεγονότα της επανάστασης τα οποία διαφώτισαν τον έξω κόσμο και βοήθησαν στην επιτυχία της απελευθέρωσης.
Επίσης πολύ κατάλληλες ομιλίες έγιναν από τους προσκεκλημένους μας κ. Γ. Ρούγκα και κ. Λ. Βλαχάκη οι οποίοι αναφέρθηκαν σε γεγονότα του αγώνα και εξήραν την γενναιότητα των επαναστατημένων Ελλήνων. Ποίημα με τίτλο «Τα Ελληνικά νησιά» του φιλέλληνα Λόρδου Βyron προς τιμή του, το εκφώνησε ο κ. Byron Rigby.
Μετά το γεύμα ακολούθησε η γιορτή της μητέρας την οποία ανακοίνωσε η κ. Ειρήνη Γιαβάσογλου και στην συνέχεια πρόσφερε ατομικό δώρο σε κάθε κυρία. Η κ. Παναγιώτα Σταματοπούλου απήγγειλε εκ στήθους το ποίημά της «Το μπαλκόνι της Αρκαδίας» το οποίο έντεχνα το συνέδεσε με την γιορτή της μητέρας και την προσφορά της Αρκαδικής γης στην Ελληνική Επανάσταση.
Η βραδιά διανθύστηκε με κατάλληλη μουσική και τραγούδια από την ορχίστρα Μελωδία η οποία διατήρησε την διασκέδαση και τον χορό ως τις πρωινές ώρες.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΣΤΟ ΒΑΛΤΕΤΣΙ
Εκεί στην Αρκαδία το έφερε η μοίρα να ξετυλιχτεί η πρώτη και αποφασιστική φάση της Επανάστασης. Ένα μεγάλο και συνεχές θέατρο από μάχες έγιναν και συναντήθηκαν όλες οι διαφορές και αντιπαλότητες μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων.
Η Αρκαδία έδωσε στο Έθνος ανδρείους αγωνιστές όπως τον Κολοκοτρώνη, τον Γέρο του Μωριά, τον Νικηταρά, τον Πλαπούτα, τον Σταϊκόπουλο και τόσους άλλους, μαζί με τους ιερωμένους και μάρτυρες όπως τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε.
Ύστερα από την ύψωση της σημαίας της Επανάστασης στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας και την απελευθέρωση της Καλαμάτας, οι πρόκριτοι, όσοι ήταν ελεύθεροι, και οι οπλαρχηγοί έκαμαν συμβούλιο για το πώς θα στερεωθεί η Επανάσταση στην Πελοπόννησο. Πολλές γνώμες ακούστηκαν. Εντύπωση όμως έκαμε σε όλους το σχέδιο του Κολοκοτρώνη.
Ο Κολοκοτρώνης υποστήριξε ότι η Επανάσταση δεν μπορούσε να στερεωθεί, εφόσον οι Τούρκοι έμεναν στο κέντρο του Μωριά. Έπρεπε λοιπόν να κυριευθεί με κάθε τρόπο η Τριπολιτσά, που ήταν η πρωτεύουσα της Πελοποννήσου και η έδρα του πασά, προτού λάβουν οι Τούρκοι ενισχύσεις.
Και ήταν εύκολο να πετύχει η προσπάθεια αυτή γιατί ο πασάς της Πελοποννήσου Χουρσίτ βρισκόταν στην Ήπειρο πολεμώντας τον Αλή Πασά.
Την κατάληψη όμως της Τριπολιτσάς με απευθείας επίθεση τη θεωρούσε δύσκολη ο Κολοκοτρώνης, γιατί οι Έλληνες δεν είχαν ούτε αρκετό στρατό, ούτε και κανόνια. Γι΄αυτό πρότεινε να την πολιορκήσουν, να καταλάβουν δηλαδή, όλες τις οχυρές θέσεις και τα υψώματα γύρω από την Τριπολιτσά, να αποκλείσουν του δρόμους και να κόψουν τις συγκοινωνίες, οπότε οι Τούρκοι θα αναγκάζονταν από τις στερήσεις να παραδοθούν.
Σύμφωνα με το σχέδιο αυτό οι Έλληνες έπιασαν όλες τις οχυρές θέσεις γύρω από την Τριπολιτσά, το Βαλτέτσι, την Πιάνα, την Αλωνίστενα, τα Βέρβενα, το Χρυσοβίτσι, το Λεβίδι όπου έστησε το αρχηγείο του ο Κολοκοτρώνης.
Έτσι αποκλείστηκε η Τρίπολη από την υπόλοιπη Πελοπόννησο και δεν μπορούσε να προμηθεύεται τρόφιμα.
Στις 12 Μαΐου 1821,δώδεκα χιλιάδες Τουρκαλβανοί με επικεφαλής τον Μπουρδουνιώτη Τούρκο Ρουμπή επιτίθενται κατά του Βαλτετσίου για να διαλύσουν τους Έλληνες και κάψουν το χωριό. Κύριος στόχος τους είναι το Βαλτέτσι. Το Βαλτέτσι έπρεπε να χαλαστεί.
Τα πράγματα μπήκαν στην κρίσιμη καμπή. Έτσι το Βαλτέτσι αποχτά μια ιδιαίτερη στρατηγική σημασία. Γίνεται ο τόπος της μεγάλης ώρας.
Ούτε ο τόπος ούτε το άτομο διαλέγει την ιστορία του. Η ιστορία. η συντυχιά της πορείας των ανθρώπινων πραγμάτων φέρνει την δόξα πέρα από την ζωή και τον θάνατο, ή την αφάνεια, καθώς ταιριάζει στους δειλούς και τους άτολμους που δεν πρόσεξαν το κάλεσμα της μεγάλης ώρας.
Σαν έρθει η μεγάλη ώρα, τότε που ζυγιάζεται η μοίρα ενός λαού, η απόφαση δεν είναι για την δόξα, δεν είναι για τα πρωτεία, ούτε για τις δάφνες. Είναι για την ζωή, την ζωή και την λευτεριά, την τιμή και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Αυτή την εκτίμηση τουλάχιστον έκαναν οι Έλληνες.
Μια άνοιξη, εδώ και διακόσια χρόνια ζυγιάστηκε και η μοίρα των Ελλήνων στο Βαλτέτσι της Αρκαδίας. Μικρό φτωχό χωριό. Το όνομά του ακούστηκε ξαφνικά στα πέρατα του Μωριά και της Ρούμελης, στα Επτάνησα και στην Ήπειρο, ως και στην ίδια την Πύλη και τα σεράγια του.
Το διάλεξε η μοίρα να παιχτεί εκεί κορώνα γράμματα ο τρανός Αγώνας. Εκεί κρίθηκε, στα πετρολίθαρα και τα κατσάβραχα που ξαφνικά γίνηκαν ταμπούρια πολεμιστών, το μέλλον των επαναστατημένων Ελλήνων.
Στο Βαλτέτσι κάθε πετρούλα θα στενάξει και θα βαφτεί με αίμα. Κάθε ραχούλα θα αντηχήσει από τις βροντές των τουφεκιών και των κανονιών. Κάθε κλαρί θα κλάψει καρτερώντας να δει την λευτεριά να ξαναπερπατήσει στον τόπο. Εκεί κρεμόταν ολόκληρος ο Μοριάς και όλη η αρχή της Επανάστασης.
Οι Βαλτετσιώτες μαζί με τους Μανιάτες πολέμησαν γενναία και κράτησαν τις θέσεις τους ως το βράδυ που σταμάτησε η μάχη.
Τη νύχτα έφθασε από το Χρυσοβίτσι, ο Κολοκοτρώνης με 700 πολεμιστές και ο Πλαπούτας από την Πιάνα με 800.
Με το ξημέρωμα της άλλης ημέρας ακούστηκε η βροντερή φωνή του Κολοκοτρώνη «Ε, παλιότουρκοι! Θα σας πιάσω όλους ζωντανούς. Είμαι εγώ ο Κολοκοτρώνης».
Στο άκουσμα της φωνής του Κολοκοτρώνη οι γενναίοι υπερασπιστές του Βαλτετσίου ηλεκτρίστηκαν και με τα σπαθιά στα χέρια ξεχύθηκαν ακράτητοι κατά των Τουρκοαλβανών οι οποίοι πανικόβλητοι τράπηκαν σε φυγή αφήνοντας στο πεδίο της μάχης 600 νεκρούς, δύο κανόνια και άφθονα όπλα και πολεμοφόδια. Ο Μουσταφάμπεης καταντροπιασμένος γύρισε στην Τριπολιτσά.
Έπειτα από λίγες ημέρες ο Μουσταφάμπεης δοκίμασε να σπάσει τον αποκλισμό της Τριπολιτσάς στα Βέρβενα και στα Δολιανά όπου έπαθε πάλι μεγάλη καταστροφή. Στα Δολιανά διακρίθηκε ιδιαίτερα για την ανδρεία του ο Νικηταράς και ονομάσθηκε Τουρκοφάγος. Ο Μουσταφάμπεης ντροπιασμένος για δεύτερη φορά, γύρισε νύχτα στην Τρίπολη και κλείστηκε εκεί χωρίς να τολμά να ξαναβγεί.
Τις ημέρες εκείνες αναμετρήθηκαν στο Βαλτέτσι 400 χρόνια έχθρες και αναπαλαιότητες μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων.
Το Βαλτέτσι κέρδισε!
Βραβεύτηκε η νίκη των Ελλήνων με το πρώτο στεφάνι της λευτεριάς και της ανθρωπιάς. Στο Βαλτέτσι στήθηκε το πρώτο και καλά οργανωμένο στρατόπεδο του Μοριά που θα γινόταν η βάση για το ευκταίο πάρσιμο της Τριπολιτσάς.
Το κατακαημένο και κατεστραμμένο χωριό της Αρκαδίας έγινε ξαφνικά τόπος ηρωικός διαλεγμένος από την μοίρα να αποφασιστεί ο δρόμος που θα ακολουθούσε ο αγώνας.
Το κάστρο της Τριπολιτσάς έπεσε μετά από τέσσερις μήνες.
Το βάρος της σημασίας της περίφημης εκείνης μάχης δεν πέφτει στο ότι ήταν η πρώτη σημαντική νίκη των Ελλήνων επαναστατών.
Αλλού θα βρούμε την ουσία της σημασίας της. Αν χανόταν το Βαλτέτσι θα χανόταν και το πρώτο στρατόπεδο μαζί και η στρατηγική του Κολοκοτρώνη, μαζί και το μέλλον της Επανάστασης.
Ο Κολοκοτρώνης τα είδε σωστά τα πράγματα . Σωστά τα είδε και ο Κεχαγιάμπεης, και ας όψεται η όμορφη χανούμισσα που του ξεσήκωσε τα μυαλά και τον κοίμισε μέσα στην αγκαλιά της, τόσο γλυκά που ο αφέντης αργοπόρησε να κάνει την επίθεση.
Η νίκη στο Βαλτέτσι είναι νίκη της Αρκαδίας, νίκη όλων των Ελλήνων.
