ΖΟΥΜΕ τα «ύστερα του κόσμου»;
ΑΣΤΡΑΨΕ και βρόντηξε ο Μπουρνούς με το δημοσίευμα του «Νέου Κόσμου» για τις προκλήσεις κατά των αποδήμων. Απομονώσαμε τη φράση του από το συνολικό περιεχόμενο του λόγου του, λέει, κι αναρωτιέμαι, αλήθεια, σε ποιο «κόνσεπτ» μπορεί να σταθεί η φράση: «σιγά μη δώσουμε ψήφο σε αυτούς που δεν ξέρουν πού πέφτει η Ελλάδα στο χάρτη» χωρίς να αποτελεί προσβολή για τους Έλληνες του εξωτερικού; Εκτός και αν έχουν την εντύπωση πως και τα ελληνικά μας πάσχουν το ίδιο όπως νομίζουν ότι πάσχουν οι γεωγραφικές μας γνώσεις και οι δεσμοί μας με την Ελλάδα. Θου, Κύριε…
ΒΕΒΑΙΑ, ένα δίκιο, το έχει ο βουλευτής, γιατί με τον κορονοϊό και την κλεισούρα κινδυνεύουμε όντως να ξεχάσουμε πού πέφτει η πατρίδα μας στο χάρτη. Και είπαμε να πάρουμε μια χαρά με το δημοσίευμα της «Guardian» που ήθελε τον ομοσπονδιακό υπουργό Υγείας, Greg Hunt, μιλώντας σε βουλευτές του Συνασπισμού την Τρίτη, να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο Αυστραλοί που έχουν εμβολιαστεί πλήρως κατά του COVID-19, να μπορούν να ταξιδέψουν εκτός συνόρων ακόμη και εντός των επόμενων 6 εβδομάδων, αλλά εις μάτην.
ΤΣΑΜΠΑ έτρεξα να κατεβάσω τη βαλίτσα, να πάρω τη μάνα μου να την ειδοποιήσω να κάνει γεμιστά για τα γενέθλιά μου τον Ιούλιο και να κλείσω δωμάτιο στην Καλντέρα – ανοιχτά δεν είναι όλα εκεί;
ΕΣΠΕΥΣΑΝ οι «πηγές» του «Νέου Κόσμου» -που να στερέψουν- να μου καταστρέψουν το όνειρο. Κάτσε μέσα, φάε κι άλλη μια βδομάδα λοκντάουν επιεικώς και σταμάτα να πίνεις ληγμένα. Και πρώτα από όλα, άντε να εμβολιαστείς.
ΟΥΠΣ! Δεν έχω κάνει ακόμη το εμβόλιο, οπότε ακόμη κι αν η «Guardian» έλεγε αλήθεια, πού θα πήγαινα;
ΚΑΙ ΟΧΙ που φοβάμαι να το κάνω, καλέ, τι με περάσατε; Τους παιάνες της Αποκάλυψης τους έχω ακούσει από χρόνια στερεοφωνικά, το εμβόλιο περίμενα; Εγώ έχω περάσει Δεξιά του Μητσοτάκη –του μεγάλου (με μικρό μ)– ΠΑΣΟΚ του Σημίτη, ΝΔ του Κωστάκη και μια συγκυβέρνηση με (μπαλίτσα) Βενιζέλο, βρε, τι να μου πει μια ενεσούλα; Όλους μας καρφώνανε και τελικά βγήκαμε στους Αντίποδες…
ΕΚΕΙΝΟ που με ενοχλεί με το εμβόλιο είναι που δεν μπορείς να κρύψεις χρόνια. Λύσσα κακιά να μας χωρίσουν σε ηλικιακές ομάδες. Φάιζερ για τους 40ρηδες, Άστρα για τους 50ρηδες και πάνω. Και θα έρθει η κουτσομπόλα, που χρόνια τρώγεται να δει αν την περνάς ή σε περνάει, να σε ρωτήσει, τάχα μου αδιάφορα, λιμάροντας το νύχι: «Εσύ ποιο εμβόλιο έκανες, χρυσό μου;», και βλέπεις το μάτι της να γυαλίζει περιμένοντας να πέσεις στην παγίδα. Τι να της πεις; «Το Άστρα, έκανα, που να σου έρθει ο θρόμβος! Ευχαριστημένη;»
«ΑΛΗΘΕΙΑ, και σε νόμιζα μικρότερη», θα σου απαντήσει και να το εγκεφαλικό και η εμβολή δύο σε ένα και τι να πεις στους επιστήμονες που καταγράφουν τις παρενέργειες…
ΚΑΙ ΜΙΑΣ και πιάσαμε τις ηλικίες και τις φοβίες σκέφτομαι κι αυτούς τους ηλικιωμένους που δεν φοβούνται τον κορονοϊό γιατί έχουν περάσει πόλεμο και πείνα αλλά φοβούνται το εμβόλιο. Άβυσσος η ψυχή του Έλληνα, λέμε…
ΤΩΡΑ, βέβαια, εδώ που τα λέμε από τι να πρωτοφυλαχτείς. Εκεί που είχαμε τον COVID-19 με τις παραλλαγές του, ΑΛΦΑ, ΒΗΤΑ, ΓΑΜΑ, ΔΕΛΤΑ, ΚΑΠΑ -κατά το ελληνικό αλφάβητο, ευκαιρία να το μάθουν όλοι– να ‘σου πάλι και η ξεχασμένη νόσος των πουλερικών. Ευτυχώς, πάντως, από ό,τι μαθαίνουμε δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι μπορεί να εξαπλωθεί εύκολα σε ανθρώπους.
ΝΑ ΔΕΙΣ που θα μας θυμηθούν και οι τρελές αγελάδες και μας βλέπω να παίρνουμε φρουμαγμένοι τα βουνά.
ΒΡΕ, ΛΕΤΕ να έχουν δίκιο οι συνωμοσιολόγοι και να ζούμε τα ύστερα του κόσμου; Για να κάνουμε και καμία προσευχή, λέω…
Μ.Κ.

Ο ΤΡΙΣΚΑΤΑΡΑΤΟΣ – από κάθε άποψη- ιός ξαναχτύπησε, όχι μόνο την καθημερινή μας ζωή και ρουτίνα, αλλά και τα νεύρα μας… Ξαναμπήκαμε σε περιορισμούς και κλεισίματα και ξανά μανά κι από την αρχή… Ωστόσο, δεν είναι έτσι τόσο απλά τα πράγματα…
ΚΙ ΑΥΤΟ γιατί ερίζουν η Πολιτειακή με την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση για το σύστημα καραντίνας, το σύστημα και την πορεία εμβολιασμού -κυρίως για το πρώτο- και χίλια δυό άλλα, παράγοντες που συνέτειναν στην επιβολή του τέταρτου lockdown στην Πολιτεία μας.
Η ΠΡΩΤΗ διατείνεται ότι η κυβέρνηση της Καμπέρας δεν τα έχει οργανώσει και τόσο καλά τα πράγματα και η όλη ιστορία «μπάζει νερά»… με αποτέλεσμα τα «απόνερα» να ρέουν προς την Πολιτεία μας.
ΟΙ ΤΗΣ Βικτώριας κατηγορούν τους… ομοσπονδιακούς ομολόγους τους, ότι κακώς δεν έδωσαν την έγκρισή τους στην ανέγερση των εγκαταστάσεων καραντίνας σε χώρο της βορειοδυτικής Μητροπολιτικής Μελβούρνης, όπως είχε εκπονήσει και ανακοινώσει η Πολιτειακή Κυβέρνηση (Τελικά, έγινε γνωστό ότι δόθηκε η άδεια).
ΜΑ, ΚΑΛΑ, μέχρι σε ποιο βαθμό εκτείνεται η αυτονομία των πολιτειακών κυβερνήσεων; Δεν είναι αυτές πρωταρχικά -και αποφασιστικά- υπεύθυνες για μια σειρά ζητήματα των Πολιτειών τους, όταν, μάλιστα, αυτά κρίνονται ως ζωής και θανάτου, όπως η αντιμετώπιση του ιού;
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ δυνατόν ένας ομοσπονδιακός πολιτικός να αποφασίζει για μια άλλη Πολιτεία, της οποίας μάλιστα δεν είναι σε θέση να κατανοήσει την πραγματική ανάγκη και, ίσως, ούτε καν έχει επισκεφθεί;
ΑΠΟ ΤΗΝ άλλη, η κυβέρνηση Morrison, από την αρχή της πανδημίας και των κλεισιμάτων ακόμα, φαινόταν να είναι έντονα δυσαρεστημένη με μια σειρά αυστηρά περιοριστικά μέτρα της Πολιτειακής Κυβέρνησης της Βικτώριας και το ίδιο φαίνεται ότι είναι και τώρα με το νέο κλείσιμο.
ΕΙΝΑΙ ανεύθυνο και εξοργιστικό να τσακώνονται μεταξύ τους τα δύο κυβερνητικά σώματα. Και ειδικά όταν το ένα είναι των Εργατικών και το άλλο των Φιλελευθέρων-Εθνικών. Είναι άσχημο να προσπαθούν να βάλουν υπεράνω το στενό κομματικό τους συμφέρον.
ΔΕΝ είναι δυνατόν, εν μέσω μιας πανδημίας, τη στιγμή που οι μολύνσεις εξαπλώνονται με γοργό ρυθμό και τα άμεσα επακόλουθα είναι κάτι παραπάνω από ορατά και κοστοβόρα, οι πολιτικοί να ερίζουν για μικροπολιτικά και μικροπαραταξιακά τερτίπια και οφέλη.
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να κάτσουν κάτω, σε ένα κοινό τραπέζι και να αντιμετωπίσουν από κοινού την όλη κατάσταση και όχι να αρέσκονται σε υμνολόγια ότι η οικονομία πάει καλά και ότι οδεύουμε δεν ξέρω κι εγώ πού…
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ δυνατόν, από τη μια, η οικονομία να πηγαίνει καλά, και από την άλλη, να υπάρχουν επιχειρήσεις που έχουν υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά, χωρίς ελπίδα επανάκαμψης, ή να υπάρχουν νέοι άνθρωποι που έχουν χάσει τις δουλειές τους και δεν μπορούν να πληρώσουν το νοίκι τους, τα δίδακτρά τους ή και άλλα βασικά;
ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ δυνατόν να πηγαίνουμε καλά όταν δεν ξέρουμε πότε θα ταξιδεύσουμε, όχι για αναψυχή και ανέμελες διακοπές, αν και αυτά είναι στο πρόγραμμα, αλλά για να δούμε συγγενείς, φίλους και αγαπημένους στις άλλες χώρες;
ΠΟΤΕ οι αρμόδιοι υπουργοί Υγείας και δεν ξέρω ποιοι άλλοι, θα δώσουν μια ξεκάθαρη απάντηση και όχι να καταναλώνονται σε ευχολόγια και αοριστολογίες, προσπαθώντας να μεταθέσουν τις όποιες ευθύνες σε όλους τους άλλους εκτός τους εαυτούς τους;
ΚΑΙ, ακόμα, πότε εμείς οι πολίτες, οι απλοί άνθρωποι, θα σταματήσουμε να τρέφουμε αυταπάτες και να πιστεύουμε σε παντοειδείς θεωρίες συνομωσίας, και θα αρχίσουμε να πράττουμε το αυτονόητο;
Δ.Τ.

ΘΑ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ το νέο 7ήμερο lockdown; Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Τουλάχιστον, ας το προσπαθήσουμε, 7 μέρες είναι θα περάσουν.
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, έρχεται σύντομα προς συζήτηση, μετά από πρόταση του Εργατικού βουλευτή κ. Στάθη Γεωργανά, στο Κοινοβούλιο της Αυστραλίας. Ενδεχομένως, θετικό ρόλο έπαιξε στα συνεχή αιτήματα, η αναγνώριση της Γενοκτονίας από τον Αμερικανό πρόεδρο στις 24 Απριλίου ε.έ.
ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ με το θέμα της Κύπρου; Γιατί οι βουλευτές μας δεν παίρνουν θέση για να υπερασπιστούν τα δίκαια της μεγαλονήσου; Γιατί και εδώ είναι θέμα κατοχής, σκοτώθηκαν και αγνοούνται ανθρώπινες ψυχές, χιλιάδες έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους πατρίδα και το νησί, μέλος της Κοινοπολιτείας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραμένει υπό κατοχή 47 ολόκληρα χρόνια.
Ε! ΟΧΙ, κ. Ερντογάν. Παρατεντώσατε τα χέρια και αφήσατε αχαλίνωτη την (πολιτική) σας σκέψη, λέγοντας κατά τα πρόσφατα εγκαίνια της σήραγγας τροφοδότησης νερού από την Τουρκία στα κατεχόμενα, ότι, «αν πρόκειται να γίνουν νέες συνομιλίες για την Κύπρο, αυτές δεν θα πρέπει να γίνονται μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, αλλά μεταξύ των δυο κρατών».
ΤΑΔΕ έφη ο μέγας και πονόψυχος… σουλτάνος, ο οποίος, μάλιστα, για την έναρξη νέων διαπραγματεύσεων, θέτει ως προαπαιτούμενο -άκουσον – άκουσον- αναγνώριση ισότιμου καθεστώτος και κυριαρχικής ισότητας των Τουρκοκυπρίων. Όμως απ΄ όσα γνωρίζουμε, θέμα για δυο κράτη δεν υφίσταται, γιατί είναι εκτός των αποφάσεων και των Ψηφισμάτων της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
ΞΕΧΝΑ, φυσικά, ότι για χρόνια η ηλεκτροδότηση στα κατεχόμενα, ήταν δωρεά της Κυπριακής Δημοκρατίας με ελεύθερη πρόσβαση στον Νότο.
ΓΙΑ ΤΙΣ εκλογές που έγιναν την περασμένη Κυριακή στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, θα ήθελα να πω ότι παρακολούθησα τα debates των αντιπροσώπων όλων των Κομμάτων – 14 (!) για την ακρίβεια. Άκουσα πολλά και τετριμμένα, όπως «εμείς θα…», τα οποία φυσικά προσπέρασα. Άλλωστε, είθισται στις εκλογικές αναμετρήσεις να λέγονται μεγάλα λόγια και παχιά. Σχολιάζω μόνο ότι για τις 56 Κοινοβουλευτικές έδρες, οι υποψήφιοι ήταν πάνω από τους 500! Αδέλφια, πάτε καλά; Και μη μου πείτε ότι τάσσομαι κατά του δημοκρατικού δικαιώματος του κάθε πολίτη να θέσει υποψηφιότητα.
ΩΣΤΟΣΟ, να ευχηθούμε στο νέο Σώμα, ουσιώδη εξωτερική πολιτική με επίκεντρο την εξασφάλιση ενός ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ισότιμου στο διεθνές και Ευρωπαϊκό σύστημα κρατών, έλεγχο στα παράνομα κατεχόμενα εδάφη και επιστροφή των εποίκων που επιδιώκουν τη νομιμότητα ιδιοκτησιών στα κατεχόμενα με στόχο την επανένωση όλων των κατοίκων του νησιού. Και, φυσικά, το νέο Κοινοβούλιο, καλείται να δώσει λύσεις στα προβλήματα της οικονομίας, της πανδημίας, ν’ αντιμετωπίσει σκάνδαλα διαφθοράς, κλπ, που ταλανίζουν το νησί, με πρόθεση την ανάκτηση της εμπιστοσύνης του λαού. Και κάτι άλλο. Για την ώρα, δεν τρίζει η καρέκλα του προέδρου Αναστασιάδη, αφού το ΔΗΣΥ, έχει -αν και με απώλειες- το επάνω χέρι.
ΚΑΤΑ ΤΗΝ 7ήμερη κλεισούρα, είχα χρόνο και ξεκαθάρισα τα φύλλα των εφημερίδων που διαβάζω εν ώρα ξεκούρασης. Μου άρεσε πολύ ο επίτιτλος του «Νέου Κόσμου» της 27/5/2021, και τον μοιράζομαι μαζί σας: «Ημερολογιακά, η Ελλάδα απέχει μόλις λίγα 24ωρα. Με τα διεθνή σύνορα κλειστά, τουλάχιστον ένα χρόνο μακριά». Εμείς, φυσικά, πάμε Ημερολογιακά. Τί λέτε; Θα καταφέρουμε να πετάξουμε το ’22;
ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ
ΥΓΕΙΑ ΣΥΜΠΑΡΟΙΚΟΙ
Κ.Γ