ΜΕ τον πρώτο χθεσινό ημιτελικό ανάμεσα σε Ιταλία-Ισπανία και αυτόν που θα ακολουθήσει σήμερα τα ξημερώματα (5 το πρωί, δική μας ώρα) με αντιπάλους την Αγγλία και την Δανία, θα έχουμε φτάσει αισίως, στο τελευταίο… σκαλοπάτι, πριν γνωρίσουμε και χειροκροτήσουμε την νικήτρια χώρα του φετινού EURO.
Αν παρακολουθείτε τα παιχνίδια, θα συμφωνήσετε χωρίς σκέψη, ότι μιλάμε για το πιο «τρελό» και ίσως το πιο «άδικο» EURO στην 63χρονη ιστορία του θεσμού.
«ΤΡΕΛO» γιατί ένας όμιλος-«φωτιά» με Γαλλία, Γερμανία, Πορτογαλία, Ουγγαρία, που τον περιμέναμε πώς και πώς, για μεγάλες συγκινήσεις, αποδείχθηκε ομαδικό Βατερλό για τις τρεις υπερδυνάμεις (;) που μάζεψαν νωρίς-νωρίς τα… άπλυτά τους, ξεκινώντας νωρίτερα από όλους τους άλλους τις καλοκαιρινές διακοπές!
ΟΣΟ για το «άδικο», μοναδικός αποδέκτης η Αγγλία, με το εθνικό της στάδιο, Γουέμπλεϊ, να φιλοξενεί πολλά παιχνίδια της, αλλά και τον τελικό, αν περάσει ανώδυνα το εμπόδιο της Δανίας.
ΠΕΡΑ, όμως, από κάποια φοβερά παιχνίδια, από τη βασανιστική αγωνία των πέναλτι και την «αποκαθήλωση» κάποιων σούπερ σταρ, εκτεθειμένη σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα των αγώνων, είναι και η διοργανώτρια UEFA.
Το γεγονός και μόνο ότι κάποιες ομάδες ευνοήθηκαν με χρόνο ξεκούρασης, δύο και τρεις ημέρες περισσότερες από αντίπαλες ομάδες, τα λέει όλα…
ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ με το EURO, να θυμίσω ότι ως φαβορί και «ομάδα μου», είχα επιλέξει την Γαλλία. Ευτυχώς είχα… μεριμνήσει για εναλλακτικές λύσεις, επιλέγοντας τους ‘Ίβηρες…! Και τα… κατάφερα (;) με τους Ισπανούς να φτάνουν στην ημιτελική φάση.
Στην πορεία, όμως, προέκυψαν και οι Azzurri και, δεν το κρύβω, ότι μπερδεύτηκα. Φοβερή ομάδα, με ηγέτη έναν σπουδαίο τεχνικό, τον Ρομπέρτο Μαντσίνι, που μαζί με τον Λουίς Ενρίκε της Ισπανίας δικαιούνται τον τίτλο των κορυφαίων!
Αυτά και θα χαρώ αν ένας από τους δύο σηκώσει το έπαθλο του πρωταθλητή Ευρώπης.
Όσο για την Δανία, θα την χειροκροτήσω αν προκριθεί στον τελικό. Μόνον από συναισθηματικούς λόγους! Είναι… συμπέθεροί μας, μην το ξεχνάτε. Και θα έχουν αποκλείσει (εύχομαι) και την Αγγλία…
Η Western United, συνεχίζει την αναζήτηση του αντικαταστάτη του Μαρκ Ρούνταν, που απαλλάχθηκε των καθηκόντων του μετά την απογοητευτική πορεία της ομάδας στο φετινό πρωτάθλημα.
Μαθαίνω, λοιπόν, ότι η λίστα των υποψηφίων τους οποίους εξετάζουν οι άνθρωποι της Western United, έχουν μειωθεί στους τρεις και είναι οι:
1) Γιάννης Αναστασιάδης, βοηθός, μέχρι πρότινος, του Ρούνταν και πολλά υποσχόμενος τεχνικός, για ένα καλύτερο αύριο στο αυστραλιανό ποδόσφαιρο.
2) Τζον Αλοΐσι, βετεράνος διεθνής με 55 συμμετοχές και 27 γκολ με την εθνική ομάδα.
3) Άλεν Στάζιτς, πρώην τεχνικός των Matilda’s, που απομακρύνθηκε μετά το σκάνδαλο… «Lesbian Mafia», χωρίς να έχει αποκατασταθεί ακόμη, ηθικά το όνομά του. Φέτος είχε καλή σεζόν με τους Mariners, αλλά αποχώρησε γιατί η διοίκηση της ομάδας του Central Coast δεν έδειξε ενδιαφέρον για την παραμονή του…
– Αυτοί είναι οι τρεις υποψήφιοι και αν έπρεπε να αποφασίσω εγώ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, με κλειστά μάτια!
– Παράλληλα με την πρώτη της ομάδα, η Western United βρίσκεται σε αναζήτηση τεχνικού και για την ομάδα Νέων και, γενικά, τον τομέα υποδομής. Έτσι και, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες μου, υποψήφιος για την ποδοσφαιρικά «ευαίσθητη» αυτή θέση, είναι ο βετεράνος ποδοσφαιριστής Τζο Παλατσίδης, με προϋπηρεσία στη Melbourne City, ενώ διετέλεσε και τεχνικός διευθυντής της εθνικής Σιγκαπούρης.
«I WANT to be a legend of this club» δήλωσε ο Τζέιμι Μακλάρεν, κορυφαίος σκόρερ του εθνικού μας λιγκ, μετά την ανανέωση του συμβολαίου του με την πρωταθλήτρια Melbourne City. Το εύχομαι κι εγώ, για λογαριασμό του Κώστα που είναι φανατικός θαυμαστής σου αγαπητέ «Μάκα».
Οι απορίες μου όμως, παραμένουν…:
– Τα πήρες χοντρά από την Σίτι;
– Ή επειδή δεν υπήρξε ενδιαφέρον από το εξωτερικό «υποχρεώθηκες» να μείνεις;
«Η απόφασή μου να επιστρέψω στην Τούμπα ήταν συναισθηματική, μια και υπήρχε πρόταση από ομάδα που αγωνίζεται σε ένα από τα πιο π ρ ο η γ μ έ ν α πρωταθλήματα»…
Μας την είπε πάλι ο τεχνικός του ΠΑΟΚ Ραζβάν Λουτσέσκου, ή έτσι μου φαίνεται; Γιατί όταν απορρίπτεις το «προηγμένο» πρωτάθλημα και προτιμάς Ελλάδα, Τούμπα, ΠΑΟΚ, σημαίνει ότι συμβιβάζεσαι με το μη «προηγμένο».
‘Η μήπως συμβιβάστηκες με τα ρούβλια του Ιβάν;
-Και τα περί συναισθηματικής επιστροφής αλλού……Όταν εγκατέλειπες την Τούμπα για τα πετροδολάρια, πού ήταν ο συναισθηματισμός σου;
ΘΛΙΨΗ και απογοήτευση προκαλεί η ανάγνωση των ονομάτων των νεαρών διεθνών, που κλήθηκαν από τον Άρνολντ στην ομάδα των Ολλυρούς, που συμμετέχει στο Ολυμπιακό Τουρνουά του Τόκιο.
Προς θεού, μια χαρά είναι τα παιδιά και ευχή μας να κατακτήσουν το χρυσό μετάλλιο στην Ολυμπιάδα!
Η θλίψη και η απογοήτευση έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι στη λίστα των παικτών που κλήθηκαν, δεν υπάρχει ούτε ένα «ελληνικό» όνομα. Τόοοοοσες ελληνικές ομάδες, τόσοι νέοι, τόσες υποσχέσεις για παικταράδες μας, διαδόχους του Μέσσι και του Ρονάλντο, κι ούτε ένας με «ρίζες» ελληνικές; Δεν μπορεί, κάτι κάνουν λάθος στις υποδομές οι ελληνικές ομάδες. Αλλιώς δεν εξηγείται το απογοητευτικό αυτό φαινόμενο… Το λέω με παράπονο ρίχνοντας μια ματιά στο μακρινό παρελθόν, όταν ελληνικής καταγωγής παικταράδες τίμησαν τη φανέλα των εθνικών ομάδων της Αυστραλίας.
– Δυστυχώς, το ίδιο ισχύει και για την Ολυμπιακή ομάδα Γυναικών της Αυστραλίας. Απουσιάζουμε και από εκεί…
ΓΙΑ την ιστορία, τα παιχνίδια των Ολλυρούς στο Τόκιο, στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης:
* Αργεντινή- Αυστραλία, Πέμπτη, 22 Ιουλίου.
* Αυστραλία-Ισπανία, Κυριακή, 25 Ιουλίου.
* Αυστραλία-Αίγυπτος, Τετάρτη, 28 Ιουλίου.
Good luck boys…
