Στις αρχές του περασμένου χρόνου, η Ολυμπία Κοζιάρη αποφάσισε να καταγράψει τις ιστορίες των παλαιότερων μελών της Ελληνικής Κοινότητας Yarraville, της γειτονιάς στην οποία μεγάλωσε.
Το αποτέλεσμα ήταν το βιβλίο της με τον τίτλο «Yassou Yarraville from Heartache to Heroes» («Γεια σου Γιάραβιλ – Από τον σπαραγμό της καρδιάς στους ήρωες») το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Το βιβλίο περιλαμβάνει 20 ιστορίες ντόπιων που έζησαν στο Yarraville και το Footscray, κυρίως, από τη δεκαετία του 1950 και μετά, τότε που η περιοχή ήταν πόλος έλξης για πολλούς Έλληνες μετανάστες που έφταναν στην Αυστραλία. Στις 283 σελίδες και τις περισσότερες από 200 εικόνες που περιλαμβάνουν φωτογραφίες, έγγραφα ή αναμνηστικά ξετυλίγεται η ιστορία ενός μοναδικού τόπου της Μελβούρνης.
«Μια κυρία που της πήρα συνέντευξη είχε κρατήσει όλα τα έγγραφα που είχε πριν από την άφιξή της στη Μελβούρνη με το πλοίο και μου τα διέθεσε για να τα συμπεριλάβω στο βιβλίο», είπε η κ. Κοζιάρη στον «Νέο Κόσμο». Το βιβλίο περιλαμβάνει τις ιστορίες Ελλήνων δασκάλων, βιβλιοθηκονόμων, εστιατόρων, αθλητών και καταστηματαρχών του Yarraville.
«Όλες οι ιστορίες ήταν ενδιαφέρουσες, με εξέπληξε το βάθος των εμπειριών των κατοίκων της πόλης μας. Είδα την περιοχή για πρώτη φορά μέσα από τα μάτια των μεγάλων», είπε η κ. Κοζιάρη, που πέρασε τα παιδικά της χρόνια στο Yarraville.
«Σκεφτόμουν πολύ καιρό πριν να το κάνω και είχα μια έντονη αίσθηση επείγοντος, ότι έπρεπε να το κάνω το συντομότερο δυνατό».
Έτσι ξεκίνησε να υλοποιεί την ιδέα της τον περασμένο Ιανουάριο και επισκέφθηκε δύο ομάδες ηλικιωμένων της περιοχής.
«Έκανα παρουσιάσεις στους ανθρώπους και τους εξηγούσα ποια είμαι και τι θέλω να κάνω. Έγραψα ένα ερωτηματολόγιο και μοίρασα φυλλάδια στην κοινότητα. Ο κόσμος προθυμοποιήθηκε να κυκλοφορήσει τις πληροφορίες.
Μέχρι τη στιγμή που η πανδημία COVID «χτύπησε» τον Μάρτιο, είχα βρει άτομα που ήταν διατεθειμένα να μιλήσουν μαζί μου στο τηλέφωνο ενώ όσοι δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία για να μου στείλουν πληροφορίες, το έκαναν με τη βοήθεια άλλων» είπε.
Η περίοδος των lockdown πέρσι, της πρόσφερε την ευκαιρία να επικεντρωθεί στη συγγραφή. Κάποιοι άνθρωποι αισθάνθηκαν ιδιαίτερα απομονωμένοι (κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού) και μου μίλησαν με μεγάλη χαρά.
Κάποιοι άλλοι ένιωθαν εγκαταλειμμένοι από τις οικογένειές τους και ζούσαν αναμένοντας πότε θα έβλεπαν τα εγγόνια τους. Η συγκέντρωση της προσοχής μου σε αυτό το έργο με βοήθησε να παραμείνω προσγειωμένη. Έστελνα τα προσχέδια στις οικογένειες για να επιβεβαιώσω τις ιστορίες.
Τα καφενεία ήταν ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό της ζωής στο Yarraville, αλλά μερικοί τα χαρακτήρισαν ως ζούγκλα. Ο παππούς μου και ο πατέρας μου πήγαιναν εκεί και δεν ήξερα ότι υπήρχαν τυχερά παιχνίδια και άλλα που γίνονταν εκεί. Δεν ήξερα για τα προβλήματα που προκάλεσαν.
Μίλησα με την Cally Cwas (το πατρικό της ήταν Σεϊτανίδη) που ήταν η πρώτη Ελληνίδα στην Αστυνομία της Βικτώριας. Ήταν αστυνομικός στο Footscray και βοηθούσε την ελληνική κοινότητα να κατανοήσει τους νόμους, εξηγώντας ότι η Αστυνομία ήταν εκεί για να βοηθήσει και ότι δεν έπρεπε να φοβούνται», είπε η κ. Κοζιάρη.
Το βιβλίο εξετάζει και άλλες πτυχές της τοπικής ζωής, όπως την ανοδική πορεία των ελληνικών σχολείων, την εκκλησιαστική ζωή, την ψυχαγωγία και τον αθλητισμό – η Δόξα ήταν ο ποδοσφαιρικός σύλλογος που υποστήριζαν οι Έλληνες του Yarraville.
Επίσης, μια άλλη πτυχή της κοινοτικής ζωής ήταν η Βιβλιοθήκη.
«Η Δήμητρα Χαρισιάδη, που ήταν μηχανικός για 20 χρόνια, είχε σπουδάσει Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Όταν το Εργατικό Κόμμα του Gough Whitlam ήρθε στην εξουσία και καθιέρωσε την αναγνώριση των πτυχίων και άλλων προσόντων από χώρες του εξωτερικού, έγινε βιβλιοθηκονόμος στη Βιβλιοθήκη Yarraville και επισκεπτόταν τους χώρους εργασίας με βιβλία και περιοδικά για τους εργαζόμενους».
Το βιβλίο αποτελεί πράγματι ένα κοινοτικό έργο, καθώς όπως εξήγησε η κ. Κοζιάρη, η Ομάδα Συγγραφέων του Yarraville (Yarraville Writer’s Group) βοήθησε στην επιμέλεια, ενώ ο Σύνδεσμος Ιστορίας Footscray (Footscray Historical Society) έπαιξε επίσης ρόλο στην διασφάλιση της ακρίβειας του βιβλίου.
Το βιβλίο προλογίζει ο σημερινός δήμαρχος Maribyrnong, Cr Michael Clarke. Μάλιστα, το Δημοτικό Συμβούλιο ενέκρινε την κοινοτική επιχορήγηση που βοήθησε την κ. Κοζιάρη για να ξεκινήσει το έργο της συγγραφής του βιβλίου.
