Κλείνει ένα «γλυκό» κεφάλαιο της ελληνικής παροικίας

«Τέλος εποχής» για το «Hellas Cakes», το πρώτο ελληνικό ζαχαροπλαστείο της Βικτώριας

«Τίτλοι τέλους» μπαίνουν για το ιστορικό ελληνικό ζαχαροπλαστείο «Hellas Cakes», που λειτουργεί εδώ και εξήντα χρόνια στη Μελβούρνη.

Η είδηση ότι πωλείται το πρώτο ζαχαροπλαστείο της Βικτώριας, έχει συγκινήσει την παροικία μας, αλλά και τους Αυστραλούς που ανακάλυψαν στο «Hellas Cakes» τα παραδοσιακά λαχταριστά γλυκά της πατρίδας μας.

Ο Γιώργος Λαλιώτης πλάθει τσουρέκια. Ήταν δάσκαλος και μέντορας για τον γιο και εγγονό του, που ακολούθησαν για πολλά χρόνια τα βήματά του. Φώτο: Supplied

Γενιές Ελλήνων έχουν περάσει από το μαγαζί που άνοιξε στην ελληνική γειτονιά του Richmond,το 1962, ο Ηρακλής Κένος, ζαχαροπλάστης στην Αθήνα από την ηλικία των 12 χρόνων.

Γνώριζε καλά τα μυστικά των παραδοσιακών συνταγών, οπότε η επιχείρηση γρήγορα άνθισε και ο Κένος απέκτησε σύντομα συνέταιρο: Τον παλιό γνωστό του από την Αθήνα, Γιώργο Λαλιώτη, ο οποίος μετανάστευσε στην Αυστραλία τη δεκαετία του ’70, και αργότερα τον Γιώργο Κανταρά.

Οι δυο τους ανέλαβαν τα ηνία όταν ο Ηρακλής Κένος αποφάσισε να κυνηγήσει μεγαλύτερα όνειρα. Ποτέ δεν ξέχασε, όμως, το πρώτο κατάστημα που ίδρυσε και συχνά τους επισκεπτόταν, μπαίνοντας συχνά-πυκνά και μέσα στην κουζίνα, όταν υπήρχε ανάγκη. Οι δυο Γιώργηδες εργάστηκαν μαζί μέχρι να συνταξιοδοτηθούν, και το μαγαζί πέρασε στην επόμενη γενιά, που συνέχισε μέχρι σήμερα να το λειτουργεί με την ίδια επιτυχία.

Ο σημερινός ιδιοκτήτης του «Hellas Cakes», Πίτερ Λαλιώτης. Φώτο: Supplied

Ο σημερινός ιδιοκτήτης, Πίτερ Λαλιώτης και ο γιος του, Γιώργος Λαλιώτης, κράτησαν ανοιχτό το ζαχαροπλαστείο για χρόνια, μέχρι που αποφάσισαν, με ανάμεικτα συναισθήματα, ότι ήρθε η ώρα να το πουλήσουν. Ρόλο στην απόφασή τους συνέβαλε η δύσκολη περυσινή χρονιά, καθώς πέρα από την αβεβαιότητα της πανδημίας, έχασαν και τον παππού και μέντορά τους, Γιώργο Λαλιώτη.

«ΕΙΧΑΜΕ ΕΞΗΝΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΔΩ, ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ»

«Δεν είναι, όμως, το COVID που μας κλείνει», εξήγησε στον «Νέο Κόσμο», ο Πίτερ Λαλιώτης, που μεγάλωσε μέσα στο μαγαζί, βοηθώντας τον πατέρα του, από την τρυφερή ηλικία των 6 ετών.

«Όχι ότι δεν μας επηρέασαν οι συνθήκες, καθώς έπαιξαν ρόλο στην τελική μας απόφαση να αποσυρθούμε νωρίτερα» προσθέτει.

«Σκοπός μας ήταν να το πουλήσουμε κάποια στιγμή. Είχαμε εξήντα πολύ όμορφα χρόνια εδώ, χρόνια ιστορικά, κατά τα οποία πέρασαν από εδώ τόσοι άνθρωποι, πελάτες και εργαζόμενοι».

Ο κ. Λαλιώτης αισθάνεται, από τη μία, χαρούμενος, για το νέο κεφάλαιο που ξεκινάει στη ζωή του, καθώς θέλει να ξεκουραστεί, και με την πρώτη ευκαιρία να ταξιδέψει στην Ελλάδα.

«Όσο να ‘ναι, με τη δουλειά, δεν είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω όσο θα ήθελα στη ζωή μου» λέει. Ωστόσο, δεν μπορεί να μην συγκινηθεί με όλες τις αναμνήσεις που έχει από το μαγαζί, και από τους ανθρώπους που αφήνει πίσω.

Οι πρώτες εικόνες του αποτυπώθηκαν μέσα στο ζαχαροπλαστείο, να βοηθάει τον πατέρα του με τις αμέτρητες παραγγελίες. Σε παλαιότερη συνέντευξή του στον «Νέο Κόσμο», ο κ. Λαλιώτης θυμάται να τυλίγει τσουρέκια και να κουβαλάει δίσκους ήδη από το 1977!

Όπως και ο πατέρας του, έτσι και ο μικρότερος Γιώργος Λαλιώτης, ξεκίνησε από μικρή ηλικία να βοηθά στο μαγαζί. Φώτο: Supplied

Ήταν μόνο 15 χρόνων όταν άρχισε να εργάζεται κανονικά στο ζαχαροπλαστείο παράλληλα με τις σπουδές του στην ζαχαροπλαστική στο William Angliss Institute, όπου αργότερα έγινε και ο ίδιος δάσκαλος. Στα 17 του ανέλαβε την ευθύνη του μαγαζιού το οποίο εργάστηκε για 35 ακόμα χρόνια.

Μια ζωή, δηλαδή, να εργάζεται από τα ξημερώματα και για επτά ημέρες την εβδομάδα για να ανταποκριθεί σε όλες τις απαιτήσεις, όχι μόνο του καφεζαχαροπλαστείου, όπως λειτουργεί τα τελευταία χρόνια, αλλά και των πελατών που προμηθεύει σε κάθε γωνιά της Μελβούρνης, καθώς και τις ελληνικές εκκλησίες τις οποίες προμηθεύει με τα κόλυβα των μνημοσύνων.

Η ΑΝΘΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ ΣΤΗ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ

Ο μπακλαβάς, οι κουραμπιέδες, τα τσουρέκια, το περίφημο γαλακτομπούρεκο και άλλα παραδοσιακά γλυκίσματα, ήταν από τα πιο περιζήτητα στα πάρτι της Μελβούρνης, αλλά και στα milk bar, και τα τοπικά καφέ που προμήθευε το «Hellas Cakes», τις πρώτες δεκαετίες λειτουργίας του, θυμάται ο Πίτερ Λαλιώτης.

Πολλές φορές δέχονταν μέχρι 120 παραγγελίες το Σαββατοκύριακο, για τούρτες γενεθλίων και για πάρτι αρραβώνων.

«Τα χρόνια, όμως, πέρασαν, και πολλοί Έλληνες έφυγαν από το Richmond», εξηγεί ο κ. Λαλιώτης και «η πόλη άρχισε να αλλάζει».

Σιγά-σιγά άρχισαν να ξεφυτρώνουν πολλά ελληνικά καταστήματα σε όλη τη Μελβούρνη και η ελληνική κουζίνα αναπτύχθηκε και έγινε περιζήτητη, όχι μόνο από τους Έλληνες κατοίκους, αλλά και από άλλους λαούς που απαρτίζουν σήμερα την πολυπολιτισμική Μελβούρνη.

Την εποχή που άνοιξε το πρώτο ελληνικό ζαχαροπλαστείο στη Μελβούρνη. Φώτο: Supplied

«Αρκετοί που άνοιξαν δικό τους κατάστημα, ξεκίνησαν από το «Hellas Cakes», και είμαι ιδιαίτερα περήφανος γι’ αυτούς», λέει στον «Νέο Κόσμο».

Τη δεκαετία του ’80 ακόμα δεν υπήρχε μάθημα στις σχολές Μαγειρικής για το παραδοσιακό φύλλο pastry της ελληνικής κουζίνας, συνεχίζει ο κ. Λαλιώτης.

Ο ίδιος έκανε τα πρώτα μικρά σεμινάρια στη σχολή ζαχαροπλαστικής William Angliss Institute για να μοιραστεί αυτή την τέχνη με τους άλλους ζαχαροπλάστες και να το καθιερώσει τελικά και ως μάθημα.

«Μοιραζόμασταν τότε τις γνώσεις μας. Δεν είχαμε το YouTube ή τα σόου μαγειρικής για να μάθουμε κάποιες συνταγές».
Άλλωστε, πολλοί γνώρισαν τον Πίτερ Λαλιώτη ως δάσκαλό τους, όταν δίδασκε από 2003 μέχρι το 2012 στο William Angliss Institute και το Hales Institute.

ΠΛΗΘΟΣ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΠΑΛΙΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ

Ο Πίτερ Λαλιώτης δηλώνει ιδιαίτερα συγκινημένος με τα μηνύματα που έχει δεχθεί από φίλους και ανθρώπους που εργάστηκαν μαζί του πριν τόσα χρόνια.

«Είναι πολύ ωραίο» λέει και τονίζει ότι έχει συγκλονιστεί και από το μεγάλο ενδιαφέρον που έχουν δείξει τα κανάλια της Αυστραλίας για την ιστορία του ελληνικού αυτού ζαχαροπλαστείου, από τη στιγμή που γνωστοποιήθηκε ότι τίθεται προς πώληση.

Οι δεσμοί φιλίας παραμένουν δυνατοί και μέχρι τις νεότερες γενιές μεταξύ της οικογένειας του Λαλιώτη μ’ εκείνη του ιδρυτή του «Hellas Cakes», Ηρακλή Κένου.

«Το κατάστημα αποτελεί μέρος της ιστορίας αυτού του τόπου», λέει στον «Νέο Κόσμο» ο Ange Κένος, ο οποίος αισθάνεται συγκλονισμένος για το τέλος αυτού του κεφαλαίου.

Εύχεται να υπάρχει η δυνατότητα να εκτεθούν στο Μουσείο Μετανάστευσης οι παλιές φωτογραφίες, και όλο το αρχείο που έχει στα χέρια του η οικογένεια Λαλιώτη, καθώς αποτελούν τεκμήρια από τη ζωή των πρώτων Ελλήνων μεταναστών στη Μελβούρνη.

Εκτιμάται, ότι το ζαχαροπλαστείο θα παραμείνει ανοιχτό μέχρι τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο. Κατα συνέπεια, προλαβαίνετε, λοιπόν, να απολαύσετε για μια ακόμα φορά τα ελληνικά γλυκά και τις νοστιμότατες πίτες του «Hellas Cakes», πριν κλείσει οριστικά τις πόρτες του.

Στη γωνιά Lennox και Swan στο Richomnd, το «Hellas Cakes» σήμερα. Φώτο: Facebook